Nederland is in bestuurlijk en politiek opzicht een eng land met enge mensen in de top van de samenlevingshiërarchie. Wie de juistheid van die stelling betwist moet maar eens om zich heen kijken en zijn oor te luisteren leggen.
Nederland wordt beheerd door een elite die frequent beklemtoont beter te weten hoe wij die het geld voor hun fratsen ophoesten, moeten leven. Een elite die voortdurend problemen doorschuift naar een volgende politieke generatie, omdat het eigen probleemoplossend vermogen nooit is ontbolsterd.
Het onvermogen van de nationale faalhaas en zijn stinkeieren zoekende entourage om echte problemen op te lossen, is tien jaar lang uitbundig uit de doeken gedaan. Ook is in de tien jaar onderstreept dat het electoraat zich voortdurend laat betoveren door beloftes die op het moment dat ze worden uitgesproken, al vergeten zijn. De WEF bijeenkomst is het zoveelste bewijs dat besturen in Nederland door de top van bewindsliedenland benaderd en behandeld wordt als het schuiven met symbooltjes op het tweedimensionale monopoliebord.
De nationale faalhaas antwoordde op de vraag van ON!-verslaggever Jonathan Krispijn of het WEF invloed heeft op het nationale beleid: “Elk gesprek dat je hebt, is potentieel invloed. Ze regelen – Klaus Schwab en zijn team – in Davos de hotels en zaaltjes zodat over al die onderwerpen die bedrijven en die maatschappelijke organisaties en politici met elkaar in gesprek kunnen.”.
Vermoedelijk dacht hij dat niemand in Nederland de inleidende toespraak van Herr Schwab zou bestuderen: “.“De toekomst wordt door ons gebouwd. Door een machtige gemeenschap, zoals jullie in deze ruimte…..wij hebben de mogelijkheden om de toestand van de wereld te veranderen. …. dat is de reden waarom jullie hier tijdens de meetings zoveel mogelijkheden zullen vinden om met elkaar van gedachten te wisselen en een netwerk te vormen.”
Dat is wel iets anders dan ‘wat zaaltjes en hotels regelen’ om gezellig met elkaar te keuvelen over de weerstand die de WEF gemeenschap ondervindt bij het doorvoeren van hun ‘oplossingen’ in nationale samenlevingen. Het is indoctrineren van gewillige politieke geesten om het nationale beleid van westerse staten in de door Herr Schwab en Herr Soros gewenste politieke richting te sturen en een leefomgeving te scheppen waar de wil van het volk abwesend ist.
Hij was niet de enige opgeblazen Nederlandse politicus die bevestigde gevoelig te zijn voor politieke indoctrinatie gericht op het klein houden van bevolkingen. Wat te denken van de intellectuele begrensdheid van de politica die we de sleutel van de schatkist hebben toevertrouwd: “deze verschrikkelijke crisis van menselijk lijden (ik hoop dat ze bedoelde de combinatie van ongewenste effecten door COVID-19, ongecontroleerde illegale immigratie, woningnood, groeiende inflatoire druk op de nationale financiën, oorlog in de Oekraïne en niet de niet-bestaande pijn van het WEF gezelschap), biedt ‘grote kans’ om ‘al onze (die van de WEF broeder- en zusterschap.
Niet die van nationale bevolkingen) plannen te versnellen…uiteindelijk moeten we (WEF) terug naar de basis…die helpt ons (WEF) om in de toekomst te komen…we moeten ook de moed hebben om te communiceren dat het huidige welvaartsniveau (van de bevolking niet van de zelf benoemde elite) zal dalen…we (WEF) kunnen dit te boven komen, maar het zal (door de weerstand binnen nationale samenlevingen) niet makkelijk zijn”.
Kaag had het in Davos ook over een toekomst zonder banen (? geen idee wat ze daarmee bedoelde) en de oplossing van dat probleem (voor de WEF gemeenschap) is volgens haar onderwijs. Met dat laatste bedoelde ze vermoedelijk hersenspoelen en indoctrinatie. Wanneer zij met haar wijsheden komt, voelt het alsof Hades met langzame armgebaren uitnodigt om de kilte van het onderaardse rijk op te zoeken.
Het zijn twee politici die zich uitgebreid warmen aan het koude vuur van de WEF- bron èn en passant regelmatig een stevig bijdrage leveren aan de door hen verfoeide CO2-uitstoot. Een uitstoot medeschuldig aan klimaat verandering, die in hun denken en doen alleen verbonden moet worden met het doen en laten van de doorsnee burger (m/v). Op zondag kwam de Minister – die alleen kan besturen door te liegen, te bedriegen en dwang op te leggen – met de opmerkelijk domme uitspraak dat “Nederland een immigratieland” zou zijn en sprak het failliet uit van de verzorgingsstaat. Het is herhaaldelijk bevestigd dat immigratieland en verzorgingsstaat niet samen kunnen.
En passant erkende deze publiciteitsgeile domoor (heeft U hem zien glimmen op de Linda glossy?) dat in zijn ogen (en die van de regering Rutte) autochtone leden van de Nederlandse samenleving niets voorstellen, hun mond moeten houden, alleen moeten gehoorzamen en omvolking het lot van de Nederlandse burger zal zijn. Misschien kan deze man zich eerst de volgende vragen stellen en beantwoorden:
Wie heeft het nu eigenlijk over omvolking door de onbeheersbare immigratie? Wat nu “eigen volk laatst”? Hoezo, stagnatie woningbouw en minder voedselopbrengsten door belachelijk scherpe stikstofregels? Mensenrechten, grondrechten gelden alleen voor de elite! Gehoorzamen van Grondwet daarentegen alleen voor het volk!
Herhaaldelijk moeten de man en vrouw in de straat ontdekken dat personen die met hun opstelling en instelling bevestigen een sociaal IQ te hebben dat niet kan tippen aan dat van het primatenvolk, een bevolking in een kompasrichting willen dwingen die mensen steeds dichter naar de bestaansafgrond duwt. Allemaal bevestigingen van het enge karakter van de Rutte club en adepten. Het bewijst ook dat begrensdheid en ingewortelde afkeer voor de bevolking, een must is om in politiek Nederland tot de elite te kunnen behoren.