Nederland heeft nog zeshonderd Afghanen getraceerd die wel naar Nederland willen komen

Het is zéér de vraag of ze zich bewust zijn van wat hen hier te wachten staat. Deels ook omdat we zelf geen benul hebben van de consequenties van het beleid dat de samenleving vorm geeft. We zijn ons er uiteraard bewust van dat een keur aan ‘maatregelen‘ die we recent voor onze kiezen hebben gekregen een zware wissel trekken op onze vrijheid en blijheid, maar nagenoeg iedereen die ik spreek ziet het als een tijdelijke beperking. Niet als de voorbode van meer beperkingen, en minder blijheid op de langere duur.

Daarmee zeg ik beslist niet dat die smachtende Afghanen beter af zijn als ze in Afghanistan blijven, maar ik sluit dat ook niet uit. In Nederland moet je daar niet mee aankomen. Van de meest fanatieke nationalist, tot en met de allergrootste mopperkont, zijn we ervan overtuigd dat Nederland een oase is vergeleken met de landen die we hebben getracht te bevrijden. En dat is ook zo. Nog wel. Maar blijft dat ook zo?

De kans is groot dat u mij dan zult trachten te overtuigen van het ‘gegeven‘ dat het zéker niet zo blijft zoals het nu is, maar dat het in de niet al te verre toekomst veel béter zal gaan. Ongeacht of u daaronder verstaat dat we straks in een klimatologische oase wonen, waarin iedereen gesubsidieerd aan zijn of haar ‘identiteit‘ kan werken, of dat u meent dat die idiotie zijn langste tijd heeft gehad, en we door alle stress en het smijten met geld dat er niet is onherroepelijk terug zullen keren naar het beproefde kapitalistische model.

Mijn vrees is dat dat niet zal gebeuren. Het één niet, en het ander ook niet. En niet omdat het technisch gesproken onmogelijk is, maar omdat we druk doende zijn het fundament te slopen waarop je kunt bouwen. Er is geen vertrouwen meer. En mijn vrees is dat dat vertrouwen alleen nog maar verder af zal nemen als in zijn volle glorie zichtbaar wordt dat ‘witte jassen‘ en ‘consensus wetenschappers‘ al nét zo bedreven zijn in het ‘spinnen‘ van hun boodschap als al die andere praatjesmakers in de politiek, de media en het bedrijfsleven. Uw linker hersenhelft vertrouwt straks uw rechter hersenhelft niet meer.

Met uw ene hersenhelft begrijpt u exact wat ik hier wil zeggen, maar de andere hersenhelft vertelt u dat ik een charlatan ben die u tracht weg te houden van de vervulling van al uw wensen, terwijl die vervulling onder handbereik is. Dit blog staat bol van de waarschuwingen voor ‘mensen met goede bedoelingen‘. De mensen die zich geroepen voelen om voor u te ‘zorgen‘. De mensen die u willen ‘bevrijden‘. De mensen die denken dat ‘Bokito‘ van hen houdt.

Die laatste observatie lijkt strijdig met de eerdere bewering dat er geen vertrouwen meer is. Duidt dat dan niet op een tevéél aan vertrouwen? Nee, want die ‘goede bedoelingen‘, die opgedrongen ‘zorg‘, en dat verlangen om anderen te ‘bevrijden‘ beschouwt de medemens als een weerloos slachtoffer, maar tegelijk zijn ze daders als ze niet mee willen werken aan het realiseren van onze droom, en daarom zijn sedan weer niet te vertrouwen. Het leidt tot een perverse realiteit, waarin we een terrorist het land binnensmokkelen, en knuffelen, omdat hij tenslotte een slachtoffer is, en we ons vertrouwen opzeggen in degenen die niet mee willen werken aan die migratie, omdat dat onmenselijke varkens zijn die geen ‘hart‘ hebben. Maar voor die situatie wel wel een functionerend brein, zeg ik dan maar. De kudde blijft de kudde, maar zonder herder.

Vertel die zeshonderd Afghanen dat ze naar een land gaan waar je praktisch gedwongen wordt ingeënt met een experimentele ‘gen-therapie‘, iedereen op gezette tijden een gezichtsmasker moet dragen, huisarrest krijgt opgelegd, en men zonder ‘vinkje‘ geen contact mag hebben met zijn of haar medemens. Terwijl de overheid zich inspant om hun zonen en dochters te ‘transformeren‘ als het vermoeden bestaat dat ze niet lekker in hun biologische vel zitten, en waar steeds meer ‘jongvolwassenen‘ gedeprimeerd zijn. Waar je geen woonruimte meer kunt vinden zonder staatssteun, en waar een koophuis onbereikbaar is, tenzij je een lening afsluit die afloopt in Sint-Juttemis. Waar de landbouwgrond wordt ‘teruggegeven aan de natuur‘, de industrie de nek om wordt gedraaid, vliegen en varen verboden wordt, behoudens voor ongevaccineerde vluchtelingen, die in ei-volle vrachtvliegtuigen en wrakke bootjes worden aangevoerd, of je moet je opwerken tot de elite, terwijl individueel vervoer beperkt wordt tot de capaciteit van de ‘batterij‘ in je op verbrande houtsnippers en bruinkool lopende voertuig. En dat ‘verslaafdenzorg‘, ‘opvang‘, van kinderen, daklozen, en migranten, alsmede ‘experimentele kunstvormen‘ hier ‘Big Business‘ zijn. En dat er zóveel verschillende belastingen, heffingen, bijdragen, léges et cetera zijn, dat je zonder een eigen accountant en een jurist, die met een vork schrijven, geen droog brood kunt verdienen als zelfstandig ondernemer. Maar euthanasie is legaal.