‘Je mag niet stelen, want de overheid duldt geen concurrentie’.
Met die tekst kon je voorheen rekenen op applaus in de VVD, en bij mensen die meenden dat ze teveel belasting betaalden, waar ze niks voor terugzagen. Inmiddels gaan die groepen in ons deel van de wereld voorop met voorstellen om andere landen, en rijke mensen in die landen, maar ook in eigen land, te onteigenen. Wat is er gebeurd?
Het is, zoals altijd, complex. Maar als een land de productie de deur uitdoet, of dat nou is omdat het ‘Grote Geld’ niet meer zit in het ‘maken’, maar in het ‘bedenken’ en het ‘beheer’, of omdat we de overlast niet meer willen, of geen ‘werkers’ meer kunnen vinden die voor een bescheiden vergoeding in een fabriek willen ‘beulen’, dan verandert de samenleving fundamenteel. De solidariteit van het ‘gewone volk’ met de ‘werkers’ wordt eruit gewassen, om plaats te maken voor een mentaliteit die hoort bij een ‘Hofhouding’. Waardoor ook de relatie van de ‘Vorst’ en de ‘Hoge Adel’, de mensen die de inrichting van de ‘Staat’ in hun voordeel beslechten, tot het ‘volk’ verandert. Alsmede de relatie van het ‘volk’ tot de ‘Vorst’ en de ‘Hoge Adel’, die niet langer hun ‘klassenvijand’ zijn, maar hun ‘Broodheer’ in de meest letterlijke betekenis. De ‘Vorst’ en de ‘Hoge Adel’ moeten zorgen voor ‘Brood op de Plank’, te leveren door de landen die dat ‘Brood’ produceren.
De ‘Hofhouding’ vreest een terugkeer naar de status van ‘werker’ meer dan wat dan ook. Als je ‘Theatermaker’ bent, of ‘Commentator’ bij een krant, of op de televisie, of ‘Hypotheekadviseur’, of ‘Schoonheidsspecialist’, of ‘Hoogleraar Emancipatie’, en ga het hele rijtje maar langs, dan ben je ‘entitled’. Wat er aan ‘werkers’ rest, dat halen we uit Polen, Bulgarije, Marokko, Turkije, Oekraïne of noem maar op. Tegelijk stijgen de eisen die we stellen aan alles door een focus op comfort en een ‘gemanicuurde leefomgeving’. Via wetgeving wordt de lat hoger en hoger gelegd, en wordt het duurder om aan die eisen te voldoen.
De ‘Vorst’, samen met de ‘Hoge Adel’, en het geheel van de ‘Hofhouding’, maken de dienst uit in het overheidsapparaat, omdat de ‘werkers’ veruit in de minderheid zijn, en veelal ook geen ingezetene (meer) zijn van het land, waardoor ze ook geen rechten hebben, anders dan de rechten die hen worden ‘gegund’. In die fase transformeren de ‘Ondernemers’ van sceptici die de overheid zien als ‘dieven’ die worden aangestuurd door het ‘gajes’ dat in hun fabrieken voor een habbekrats zwoegt, tot ‘Vennoten’ die in die overheid mooie mogelijkheden zien om ongebreideld op rooftocht uit te gaan in de landen die een concurrent zijn. Terwijl ze in het land dat zij als groep beheren de overheid mobiliseren om de fysieke productie van goederen te vervangen door wat ik hier de ‘Hulpindustrie’ noem. Daarin is de overheid een ‘partner’ van de ‘Hulpmiljardairs’, die de ‘Hofhouding’ aangelijnd houden via ‘vaccinatieprogramma’s’ en andere vormen van diefstal, waarbij het hele arsenaal aan ‘belastingen’, ‘heffingen’, ‘accijnzen’, ‘kosten’, ‘opslagen’, ‘premies’, ‘boetes’, en bedenk het maar, wordt ingezet om de ‘Kudde’ de illusie te geven dat ze helpen de wereld beter te maken. Dat is het stadium van wat de Belgische ‘dissidente’ hoogleraar Mattias Desmet ‘Mass Formation Psychosis’ noemde, op basis van wat hij zag tijdens de ‘Covid’-pandemie. Waar in ons deel van de wereld geheel anders mee werd omgesprongen dan in andere landen.
Een land dat niets produceert, en geen grondstoffen bezit, kan slechts bestaan bij de gratie van subsidie via ‘Belastingvlucht’. We kennen allen de voorbeelden. ‘Ministaatjes’ als Monaco, die ‘gedoogd’ worden door een land als Frankrijk, waar het gewoon een onderdeel van is. Een ‘Vrijplaats’ voor vermogende wereldburgers. ‘Werkers’ vind je er niet, want daarvoor is het leven daar veel te duur. De ‘werkers’ leven over de denkbeeldige grens in Frankrijk. Heel de westerse wereld ‘opschalen’ naar ‘Hofhouding’, afgevuld met ‘muzikanten’, ‘acteurs’, ‘lifestyle-verkopers’, ‘gender-specialisten’, ‘sporters’, ‘eendagsvliegen’, ‘komieken’, ‘columnisten’ en ‘militairen’, allen terend op de productie en natuurlijke rijkdommen in andere landen, via ‘rechten’, was altijd al een extreem kwetsbaar concept. Ik realiseer mij dat ik chargeer. Dat het beeld dat ik schets erg ‘zwart/wit’ is. Maar in de kern is dat wel wat er aan de hand is in de wereld, zij het dat we enorm bedreven zijn in het verzinnen van excuses om als collectief op rooftocht uit te gaan. Waarbij we heel sluw de allerarmsten mobiliseren om op te trekken tegen de producerende landen, en de landen met natuurlijke rijkdommen, wat ook een historische constante is. Dat is extreem gevaarlijk, omdat we volkomen kansloos zijn als de allerarmsten in de wereld doorkrijgen dat ze van ons niets te verwachten hebben. Zoals ‘Monaco’ ook geen schijn van kans heeft als ‘Parijs’ morgen een briefje stuurt om mede te delen dat de Franse wet voortaan ook in dat deel van Frankrijk zal gelden. We weten allemaal waarom dat niet zal gebeuren, en waarom ‘Parijs’, en ‘Brussel’, en ‘Washington’, en ‘Londen’ liever op rijke Russen en rijke Chinezen jagen, in een poging om de ‘Hofhouding’ tevreden te houden met de illusie van rechtschapenheid.
Mijn boodschap hier is consequent geweest dat we onszelf in de voet schoten door te ‘overdrijven’. Dat we er beter aan deden om samen met die producerende landen, en landen met natuurlijke rijkdommen, te werken aan een betere, vreedzame wereld, gestoeld op ‘Wetten’, inplaats van ‘Regels’. ‘Wetten’ die voor iedereen gelijk zijn, en die de macht van de overheid intomen. Onze huidige ‘Rules Based’ overheden in het westen laten elke dag opnieuw zien dat ze volkomen lak hebben aan welke wet dan ook. Ze hebben de beschikking over een heel arsenaal aan ‘wetten’ waar ze naar willekeur een beroep op doen. Ze beschermen de ene crimineel, en beroven de ander. Maar ze kunnen ook ‘eigenzinnige’ mensen met een ‘dissidente’ opinie kaalplukken. Ze stelen, leggen beslag, sanctioneren, martelen, zetten gevangen, discrimineren ‘positief’, gedogen, benoemen zonder kwalitatieve criteria op basis van arbitraire voorkeuren, en steunen geweld zonder referentie aan enig universeel principe. Ik zag Han ten Broeke weer een optreden verzorgen bij de ‘Dames’ van ‘GoedeMorgenNederland’, waar hij verdedigde dat westerse landen alles jatten en roven wat op naam van een Rus staat, compleet met een ‘Fabeltjeskrant’ aan blinde claims over onrechtmatig verkregen rijkdommen, alsof wij iets te zeggen hebben over hoe ze in Rusland de welvaart verdelen. Tegelijk stelde hij dat we die benadering uiteraard niet konden toestaan in ons eigen domein, waar het bezit beschermd was door bestaande wetten. Han, wordt wakker m’n jongen. Dat laatste is ook allang niet meer zo. In een groeiend aantal gevallen geldt reeds de ‘omgekeerde bewijslast’, waarbij de overheid beslag legt, en jij (op eigen kosten) mag proberen te bewijzen dat je het allemaal volkomen legaal bijeen hebt gesprokkeld. Maar daarnaast wemelt het van de volkomen diffuse, voor uiteenlopende interpretaties vatbare ‘wetten’ die opzichtig tot doel hebben bepaalde groepen te ‘scheren’. Niet omdat ze iets hebben misdaan, maar omdat hun mening in de weg zit, of omdat ze criminele activiteiten van de overheid openbaar maken, zoals Assange.
In de basis is dat ‘pluk ze‘-beleid begrijpelijk als je ziet dat mensen rijk worden door te investeren in criminele activiteiten. Maar het is een bedenkelijk alternatief voor het bestrijden van die criminaliteit zelf. Iedereen weet dat de familie Bush rijk werd door de handel in opium, en dat de Kennedy’s geld als water verdienden door de handel in alcohol rond de ‘Drooglegging’. Hele volksstammen werden ‘slapend’ rijk door de opiumteelt in de tijd dat de NAVO dominant was in Afghanistan, zoals de handel in drugs ook prominent in beeld verscheen tijdens de onthullingen inzake ‘Iran-Contra’, waarbij de ‘dope’ via een kleine luchthaven in Arkansas de Verenigde Staten werd binnengebracht, waar ene Bill Clinton toen gouverneur was, wat zijn carrière niet beschadigd heeft. Zoals ook zijn relatie met de heer Epstein hem niet heeft geraakt. En ik lees in NRC hoe die biolabs in Oekraïne slechts gebruikt werden om vast te stellen of iemand ‘Covid’ had. Terwijl échte onderzoeksjournalisten van noodlijdende, en gecensureerde websites een boekje open doen over de criminele contacten van de ‘Grote Baas’ achter die laboratoria, en het ‘Grote Geld’ van de Amerikaanse overheid dat ermee is gemoeid. Onze ‘Hofhouding’ loopt op haar laatste benen. Als je gewaarschuwd wordt, en je gaat tóch door, dan kun je er op wachten dat je klappen krijgt. En als die ander dan een ‘Potige Kerel’ is, en jij bent een ‘Gepamperd Watje’, dan zit je in de hoek waar de klappen vallen. Als je dan tevens bent opgevallen als een ‘Ranzige Charmeur’ die uitblinkt in het bedenken van trucs om anderen op te lichten, dan is de kans groot dat je op enig moment ook geen ‘Kampioen’ meer vindt die tegen een geringe vergoeding voor jou wil vechten.