De politiek, de rechterlijke macht, pseudo-elites en de reguliere media zullen hun critici achtervolgen – hun rechters zullen het slachtoffer zijn van de pandemie en vaccinaties, evenals hun familieleden.
In de officiële databases voor het registreren van “vaccinatie”-bijwerkingen van de mRNA- en vectorstoffen, die miljarden keren over de hele wereld worden toegediend, zijn tienduizenden doden en miljoenen gewonden te vinden. Het meldingspercentage dekt slechts een fractie van de slachtoffers. Alleen al kijkend naar de Amerikaanse VAERS-database, wordt de omvang van sterfte en ziekte duidelijk. Het communicatieve en repressieve geweld van het systeem is gericht tegen de critici van de maatregelen, tegen de onafhankelijke wetenschap, de laatste – intellectueel – vrije journalisten, kunstenaars, artsen, tegen burgers die mensenrechten en democratie willen beschermen tegen de aanvallen van de gekaapte staat . De daders zien echter de essentie over het hoofd: het zullen niet de maatregelcritici zijn die hun rechters zullen zijn.
EU is een martelstaat
Met censuur, demonetisering, discriminatie, spot, bedreigingen en fysiek geweld worden de vreedzame protesten neergeslagen en het discours tegengegaan. Gecontroleerde eenheden – “factcheckers” – censureren namens de systeemmedia en creëren een vertekening van de werkelijkheid. Gecontroleerde groepen criminelen in uniform zetten de straat onder druk – zozeer zelfs dat de VN-commissaris voor marteling in actie komt.
Grootmoeders die dit land na de oorlog weer hebben opgebouwd, worden door de geüniformeerde generatie kleinkinderen met het waterkanon – de grondwet in de hand – door de goot gespoeld.
En de geïdealiseerde massa’s applaudisseren. U bent vandaag al klaar om de dood van de critici of hun isolatie in een QZ (quarantainecentrum) te eisen, als dit de “bevrijding” mogelijk maakte.
Nieuwe wetten voor meer repressie
Nieuwe misdaden zijn of zouden moeten worden bedacht: De “delegitimatie van de staat” is zo’n vage beschuldiging die aan de critici wordt geuit. De kritiek van de critici is niet gericht tegen de staat als de som van het staatsvolk, de staatsmacht en het staatsgebied. De kritiek is gericht op die krachten die onder valse voorwendselen de scheiding der machten, democratische basisprincipes en grondrechten hebben aangescherpt toen ze de staat overnamen in het internationaal georkestreerde plan. Dus beschermen ze de staat tegen de antidemocratische usurpators.
Vervolgens komt “truïsme”. We krijgen hiervan een voorproefje uit Groot-Brittannië, waar kritiek op vaccins gecriminaliseerd zou worden. Ook in andere landen worden de plannen voorbereid. Critici kunnen dan het zwijgen worden opgelegd met willekeurige definities. En wie zich uitspreekt, wordt digitaal verwijderd. Dit is fascisme.
De laatste democraten
De critici zijn de laatste democraten, de laatste verdedigers van een vrije samenleving. Zelfs als de communicatie van het systeem – ook wel propaganda genoemd – er nog in slaagt een vertekend beeld van de vijand te creëren, zal het tij keren. Niet omdat de critici zullen zegevieren. Ze zullen de geschiedenis vormgeven als documentatoren van de geplande chemische misdaden. Want sinds het begin van de enscenering in januari 2020 hebben ze de fraude, hun daders en handlangers op de korrel genomen en alles gedocumenteerd, beschreven, bewaard en voorbereid voor de voorbereiding van het verhaal.
De daders zien de essentie over het hoofd:
Het zijn niet de actiecritici die hun oordeel zullen vellen. Dit is de taak van de meest ongelukkige slachtoffers van de misdaden tegen de menselijkheid.
Al diegenen die, vertrouwend op de beloften, de “goedbedoelende staat”, zijn “officiële media” en zijn “experts” alles deden wat van hen werd gevraagd. Je zult heel plotseling ontwaken uit je goedgelovige bestaan - er staat je een zeer pijnlijk proces te wachten.
Degenen die te goeder trouw geloven, worden boze burgers
Ze stemden in met arbeidsongeschiktheid, deden maandenlang afstand van contact, nabijheid, vrijheid, onderworpen aan de meest absurde regels, droegen ineffectieve maskers en ondergingen verdere beperkingen – zodat “alles weer goed zou komen”. Ze verloren hun baan en velen verloren hun hele economische bestaan.
Toen dit allemaal niet werkte, ging de bonafide een stap verder en liet een experimentele vloeistof injecteren die hen zogenaamd vrijheid zou brengen. Zelfs nu begrijpen steeds meer mensen dat dit niet zal gebeuren – het moet “opgejaagd” worden – en dat permanent, als je het hoofd van het Robert Koch Instituut Wieler en zijn handlangers volgt.
Het groeiende aantal doden en gewonden als gevolg van de derde fase van het mRNA-onderzoek in de wereldbevolking zal steeds meer mensen treffen: moeders, vaders, kinderen, werkgevers, medische professionals.
Familieleden van degenen die “loyaal zijn aan het systeem” zullen ook worden getroffen, omdat hun familieleden ook zullen overlijden of ziek worden. Niet allemaal tegelijk, maar steeds meer, want ook al kennen we de laatste ingrediënten en codes van het mRNA niet, we weten genoeg over de stoffen om te kunnen zeggen dat dit experiment voor honderdduizenden slecht zal aflopen , voor miljoenen mensen.
Gevaccineerd, gehoopt en toch verloren
Nu al hebben mensen over de hele wereld spijt dat ze een injectie hebben gehad. Het bewijs hiervan is overal te vinden in de ongecensureerde digitale ruimte. Ze zijn wanhopig en alleen gelaten in hun lijden. Hoe groot zal de spijt zijn als hun kinderen onherstelbare gevolgschade oplopen? Wanneer ze blind worden, wanneer ze hartspiercellen verliezen door ontstekingen, wanneer ze verlamd raken, wanneer ze onvruchtbaar worden, wanneer ze spoedig in grote aantallen sterven? Tot wie wenden ouders zich met hun woede – als ze zich niet tegen zichzelf keren omdat ze ervoor hebben gekozen hun kinderen aan te vallen tegen het advies en de waarschuwingen van veel gratis experts in?
Als het hun duidelijk wordt dat de spuit het instrument van de misdaad is, zullen ze de “niet-ingeënte” loslaten en zich tot de daders wenden. Mensen als Karl Lauterbach, Angela Merkel, Macron in Frankrijk, en in Nederland Mark Rutte, Hugo de Jonge, maar ook hun huisarts, hun zorgverzekeraar of iemand anders die bij de daad betrokken was, zullen het doelwit van vergelding.
Dus de maffia zal niet worden geleid door Democraten. Het wordt een soort zombie-apocalyps: de boze massa’s van de teleurgestelden, de rechteloze, de verarmden, de zieken, de blinden en kreupelen, de plotseling kinderlozen, de weduwnaars, weduwen en wezen zullen de daders ter verantwoording roepen. Want geen van de daders kan zeggen dat ze het niet wisten. Je wist het.
Slechte epiloog: De enige kans voor de daders om aan deze rechtbank te ontsnappen, is door een nog krachtigere productie op te zetten die de planemics op de achtergrond zou zetten. Het moet echter mondiale en baanbrekende dimensies hebben. De geschiedenis van de laatste decennia laat op indrukwekkende wijze zien hoe zoiets werkt – met geënsceneerde oorlogen, terroristische aanslagen, milieucrises en steeds nieuwe catastrofes, zodat mensen in de angst worden gehouden die hen volgzaam houdt.
Toch zal het overlijden van de kinderen een bijzonder effect hebben. Omdat veel ouders van hun kinderen houden, zelfs als ze ze verbergen achter maskers die ze ziek maken, ze opsluiten, isoleren, bang maken, hun huid beschadigen met ontsmettingsmiddelen en ze injecteren met experimentele gentherapieën tegen een ziekte die de kinderen nooit in gevaar heeft gebracht . Mogen er niet zoveel dode kinderen zijn.
Corona, Mark Rutte en einde van ons jaarlijkse vuurwerk
Ik zal het missen, het vuurwerk om 12 uur met Oudejaarsnacht.
Mijn verstand zegt dat het verstandig zou kunnen zijn dat het verboden is, omdat het elk jaar slachtoffers vergt. Relativerend zou je overigens wel kunnen zeggen dat we inmiddels met bijna 17,5 miljoen inwoners zijn en hoeveel raken er ernstig gewond? En hoeveel is dat hun eigen schuld? Welk percentage is dat? Waar hebben we het over?
Maar mijn hart, mijn emotie verlangt naar dat vuurwerk. Het hoort erbij. Niet dat ik het zelf vaak heb afgestoken, ik vond het ’t geld niet waard (omdat anderen dat wel deden). Maar er zijn mensen die het hele jaar sparen voor een vakantie naar een bepaald land, of het hele jaar sparen voor de kermis, of het hele jaar sparen voor vuurwerk……..het is hun keuze. En ik genoot ervan. Ik ben ze dankbaar dat ze zo hun geld verknallen. Ik heb ook wel eens voor 65 euro een duizendknaller (of tienduizend?) gekocht, gewoon, een emotionele keuze.
Het is het einde van een afgelopen jaar en het inluiden van een nieuw jaar. Gelukkig heb ik vorig jaar extra genoten, omdat er toen al dreigende taal werd gesproken over verboden. En Corona had zich er nog niet eens mee bemoeid. Ze kwam pas dit jaar opdagen.
Ik heb mijn ogen extra uitgekeken en genoten van die rondom verlichte hemel. En Hanneke nam een videootje op. Heerlijk, licht en geluid. Smullen, genieten.
Toch heb ik grote twijfels of een verbod zo verstandig is geweest. Het zou zijn om slachtoffers te voorkomen en met name de belasting van de EHBO. En zeker nu in Corona-tijd. Maar………
Het hoort bij Oud en Nieuw. Het is traditie. En tradities worden al behoorlijk afgenomen. Denk maar aan Sinterklaas. Sinds al het gezeur (al dan niet terecht) over Zwarte Piet (oh, wordt dit nu gecensureerd?) is Sinterklaas het ook niet meer echt. Je gaat zelfs de Paashaas wantrouwen. En de Kerstman.
Dus je neemt een traditie af, je verbiedt dat mensen met elkaar het nieuwe jaar inluiden (ja, met z’n tweeën mag), je hebt mensen lange tijd hun vrijheid beperkt, én de politietop (hoe slim zijn die mensen?) voorspelt een agressieve oudjaarsavond.
Wat denk je dat er gebeurt?
Het zou wel eens een selffulfilling prophecy kunnen worden. Een situatie die gebeurt omdat je het zo zelf hebt voorspeld. Dan heb je altijd gelijk, maar is dat leuk?
Een oudjaarsavond met vuurwerk had voor veel mensen een moment van ontlading kunnen betekenen. ‘Mensen, ik houd van jullie en wens jullie de beste wensen voor het nieuwe jaar’. ‘Ik kan het niet zo goed met woorden zeggen, daarom doe ik het maar met vuurwerk’. ‘Ik ben blij dat dit klotejaar voorbij is en hoop op een beter 2021’, ‘Ik zet een punt achter dit jaar, het volgend jaar wordt beter’, etc. Vul zelf maar in wat het voor je betekende.
Met alle beperkingen, frustraties, spanningen en angsten van afgelopen jaar, was het vuurwerk voor velen een uitlaatklep geweest. Een manier om krachtig en ontladen het nieuwe jaar in te gaan. Zelfs op 1,5 meter afstand, zelfs door elkaar op afstand een gelukkig nieuw jaar te wensen.
Vooral de jongeren waren dit jaar de dupe. Waren zij het die het minst te duchten hadden van het virus, ze moesten wel het meeste inleveren. Hun vriendenclubs, hun samenzijn, hun ‘hangen’, hun sporten, hun school……..en waarom? Omdat sommige mensen eerst bedachten dat ze het virus niet zouden overbrengen en toen bedachten dat ze het wel deden, misschien…..
Had die jongeren de kans gegeven op een Oud en Nieuw met een soort van feest, een soort van afsluiting, een soort van ontlading. Maar nee, Ome Rutte vindt dat niet goed. Ome Rutte is bang dat het leidt tot meer ellende. Op onnatuurlijke afstand, en niet verenigd.
Ik denk dat de beslissing van Ome Rutte leidt tot meer ellende. En ergens hoop ik ook dat heel veel mensen vanuit hun achtertuin – op afstand van niet-huisgenoten omdat ze zich op dat punt dan aan de regels houden – schitterend vuurwerk gaan afsteken. Zoveel dat de hele hemel ondanks volle maan (oké, één dag erna) verlicht wordt door het vuurwerk. Want zo hoort dat bij Oud en Nieuw. Zo zijn we het gewend, zo hebben we het gevoel dat het een feestje is, dat we iets nieuws inluiden, iets dat beter is. (Overigens is het in die achtertuin ook veiliger denk ik).
Want denk je eens in, niet onlogisch, dat het straks op de 31e regenachtig weer is, koud en saai, het is 24 uur en er gebeurt niets. Alleen op TV is er vuurwerk, in de Arena, met het dak dicht. We moeten genieten van wat op een scherm te zien is. Een scherm wat dankzij elektromagnetische straling enig vuurwerk laat zien, terwijl dat in de omgeving van de Arena niet eens te zien is. (Dat is in elk geval wat ik me heb laten vertellen: er wordt vuurwerk afgestoken, maar het dak is dicht, anders zouden er mensen kunnen komen kijken – maar ergens hoop ik dat die informatie niet klopt, dat het dak gewoon open is).
Is dat niet een surrealistisch idee, een onwerkelijk beeld? Is dat wat ons tevreden moet stellen? Een kunst-oplossing voor een serieus probleem, een serieuze situatie, een serieus moment van bezinning, van overgang naar iets nieuws?
En dat juist op een moment dat er behoefte is aan iets echts? Iets tastbaars, iets zichtbaars, iets wat emotioneel hout snijdt?
Ik denk dat het een domme beslissing is geweest, juist op dit moment. Je neemt mensen al heel veel af, en juist zo’n belangrijk moment als de jaarwisseling, neem je nog meer af.
Ik verafschuw mensen die het zorgverleners lastig maken, die ambulancepersoneel en brandweerlieden hun werken bemoeilijken terwijl zij er juist zijn voor ‘ons’. Dat mag wat mij betreft gigantisch extra bestraft worden.
Maar ik begrijp alle feestjes die jongeren en ook ouderen toch organiseren, ik begrijp de boosheid en verontwaardiging van veel mensen als het gaat om de beperkingen en de ogenschijnlijk nutteloze maatregelen. Ik begrijp dat mensen boos worden om het feit dat straks – als de maatregelen niet blijken te werken – er wordt gezegd dat ‘wij’ het weer niet goed hebben gedaan en dus nog meer worden gestraft, omdat we iets natuurlijks proberen te controleren terwijl dat natuurlijk niet gaat.
Ik begrijp het als tijdens dit nieuw jaar het op vele plekken totaal uit de hand loopt. Het maakt me niet blij, denk dat niet, maar ik vind het wel logisch. Als je probeert van mensen robotten te maken, is dat de consequentie.
Als je mensen beknot in wat gevoelsmatig normaal is, heeft dat gevolgen. Kwalijke gevolgen als je de menselijke waarden negeert, als je mensen negeert, als je menselijk behoeften negeert.
Hoe het ook uitpakt, wij hebben de opnames van vorig jaar nog. Niet de foto’s, maar de video. …En hoewel ik dus hoop op veel – onschuldig – vuurwerk tijdens Oud en Nieuw, zal ik met weemoed de video bekijken als het er niet is.
Zonder vuurwerk zal deze Oud en Nieuw leeg zijn, en dat kan niet.
Dus gelukkig hebben we de foto’s (video) nog…….