O Nederland wat een kutland is dit toch

Vanwege diverse promotionele activiteiten in de literare sfeer ben ik eventjes in het tragische moederland. De laatste keer was vorig jaar oktober en toen stond ik met de vrienden van de legendarische Conny Mus op diens graf (het betrof de tiende yahrzeit van mijn lieve mattie) De Vlieger van André Hazes te zingen. Het was steenkoud en alle horeca in Nederland zat potdicht vanwege het Chinese virus uit Wuhan.

Gelukkig had mijn uitgeverij Ezo Wolf voor alle genodigden een heupflacon met whisky geregeld en zo werd het toch nog gezellig, al stonden we te blauwbekken van de teringkou. Daar op het altijd knusse Westgaarde – Mathilde Willink ligt er en Simon Carmiggelt, Herman Brood, André Hazes, Jan Arends en Willy Alberti keerden er middels de schoorsteen terug naar hun Schepper – dacht ik aan dat liedje van Jan Cremer:

Jij bent en blijft mijn vaders landEen vuil, vies, stiekem teringlandIk hou van jou mijn knollenlandIk hou van jou mijn knollenland

Mensen doen altijd een beetje lacherig over de zangcapaciteiten van ons aller Jan maar ik vind dat Oh Nederland door merg en been gaat.

Ik luister naar de ballade op het moment van tikken en bij ‘stiekem teringland’ moet ik meteen denken aan Sjoerd Wiemer Sjoerdsma. Je zal maar met zo’n naam maar in Lampegat, ook wel Eindhoven genoemd, zijn geboren! Sjoerdje is natuurlijk vreselijk gepest en daarom neemt hij nog steeds vreselijk wraak op de hele wereld, behalve op zijn diverse baasjes en broodheren bij D66. Net als de vrolijke trol Jan Paternotte is Sjoerd helemaal klaar gekneed door Pechtold en diens kadaverdiscipline: rimmen en beffen naar boven en trappen naar onderen. Enfin, Sjoerdsma leeft in geleende tijd en de vraag is niet of maar wanneer Kaag hem gaat dumpen, want zelfs in ons volslagen immorele parlement vol jaknikkers valt deze man op door zijn wanstaltige gluiperigheid. Zijn een blote-billen-gezicht verbergende baard zegt genoeg. Hetzelfde zagen we bij zijn voormalige Kamergenootje Sidney Smeets: hier voor en ná zijn bezoekje aan Leco van Zadelhoff, Mari van de Ven, Nikkie de Jager of hoe die dames allemaal ook mogen heten.

En nu ik het toch over D66 heb: ik stond vanmorgen zoals gewoonlijk met de kippen op en het eerste wat ik las, was dit geweldige nieuws:

“Wat een groep buurtbewoners niet lukte, heeft de gierzwaluw wel voor elkaar gekregen: het stoppen van de sloop van drie historische panden aan de Van Eeghenstraat in Oud-Zuid.”

Stadsdeel Zuid wordt bestierd door GroenLinks, D66 en de PvdA en wat zullen die zuur zijn! Ik denk dat ze uit wraak de laatste boompjes in de Van Eeghenstraat naar de biomassafabriek sturen. Met name GroenLinks wil alles wat mooi en groen is kapot maken en het zal me niks verbazen als duo Duyvendak zelf die zwaluwen gaat afschieten.

Ik citeer: “De sloop van de panden zorgt al een tijdje voor veel onbegrip bij een groep buurtbewoners. Ze probeerden te voorkomen dat de historische panden werden afgebroken voor nieuwbouw. Toen de sloop vorige week begon, stonden ze met spandoeken op de stoep. Ook kwam er die dag nog een spoedaanvraag van Erfgoedvereniging Heemschut om de drie stadsvilla’s aan de Van Eeghenstraat alsnog een monumentale status te verlenen.” Maar die werd afgewezen door stadsdeel-Zuid, dat zoals ik al schreef, bestierd wordt door GroenLinks en D66 en de PvdA, maar daar heb ik niet zo de schurft aan.

Ik heb in die hood gewoond en het is nou niet zo dat die nimby’s daar zo aangenaam zijn hoor, al juich ik hun protest tegen de sloop van die panden van harte toe. Het is heel veel Rotary, Tupperware, Olily en het klakkeloos nakakelen van NRC-opiniemakers. En natuurlijk is er veel alcoholleed in Zuid, ga maar eens op vrijdagmiddag naar café Welling. Dan struikel je over de beschonken Agnessen, die zonder uitzondering D66 en GroenLinks stemmen en nog geborreld/geneukt hebben met een piepjonge HAFMO. Om maar eventjes een voorbeeld te geven van de wereldvreemdheid van de al dan niet door Korsakov geteisterde D66-adepten in Zuid leven: deze keurige heteromeneer met een keurig gezinnetje aan een ongetwijfeld keurige straat in een pand van een miljoen, hangt de regenboogvlag op omdat hij vindt dat “we samen het gesprek moeten aangaan om ons te verbroederen en om uitsluiting te voorkomen.” De enige Marokkaan die die meneer ooit is tegengekomen, is kleine Mo, de bezorger van de NRC die zijn kerstfooi komt halen. En na hem bellen er nog vijf bezorgers aan bij Hidde Kuiper, maar die zal ze ongetwijfeld in het kader van de verbroedering allemaal rijkelijk belonen.

Ik maakte ooit levendig deel uit van de microkosmos die Amsterdam-Zuid heet, maar toen was ik nog van de linkse kerk natuurlijk, al was het hoofdzakelijk de drankzucht die mij verbond met de Wellingoïden.

Was er nog meer dat u mateloos irriteerde in het door u zo verachte vaderland/moederland/menstruerend-persoon-met piemel- en tietenland, doctorandus Van Amerongen? Ja natuurlijk, wat denkt u nou, dat ik nu al prematuur-orgasmiek klaar ben met vijfhonderd uitgespuugde woordjes en met het schuim op mijn bek maar niet op de pielemuis? Zo moest ik voor mijn geheime stulp aan de Vecht een gasfles halen, ergens in Loosdrecht. Normaliter kost zo’n ding 25 euro, nu 36! Gewoon, van de ene op de andere dag! In Portugal kost zo’n fles overigens 25 euro en dat is een regelrecht schandaal in een land waar het minimumsalaris amper 5 euro per uur is. In Spanje daarentegen kost een fles maar 15 euro. Goed, ik doe drie maanden met zo’n fles want het gas is enkel voor de geisers. Voor die paar dagen dat het koud is, stook ik lekker met beschermde steeneik. (Note to self: houtman Domingo bellen). En dan lees ik dus dat Wopke ‘vijf zetels’ Hoekstra ineens de Sinterklaas gaat uithangen en het toch al dubbel en dwars genaaide lompenproletariaat en falderappes gaat compenseren vanwege de energierekening die astronomisch hoog is geworden. Mark my words: u ziet geen cent van Wopke. Deze stofzuigerverkoper van Minerva zal u in het beste geval subsidie geven voor een warmtepomp. Een sigaar uit eigen doos dus. Het ergste vind ik nog dat de Nederlander alles pikt, gelijk stemvee op weg naar het slachthuis. Heeft u dan helemaal geen leuk en vrolijk nieuwtje, doctorandus Van Amerongen, is uw leven echt zo’n tranendal? Allemaal ironie, lieverds, al heb ik deze preek huilend van de spleen zitten tikken! Zo ga ik vanmiddag de boekpresentatie van mijn mattie Henk Bakboord opvrolijken. Henk kent u natuurlijk van dit vlammende vertoog in HP over de Surinaamse stem in Nederland maar in zijn novellette Billenboek krijgt u een hele andere, stoute Henk te zien. Bun: brasa want mo syi. Shabat shalom en een goeie zondag,

Uw nederige inkthoer Tuurke