Indignatie redactie 
Het is niet verrassend dat Barack Obama is opgestaan uit het duistere grijze rijk van voormalige Amerikaanse presidenten om zijn oude rechterhand Joe Biden te steunen door Trump emotioneel te bekritiseren. De belangrijkste stellingen van zijn argumenten tegen The Donald gaan over zijn gebruik van sociale en andere media als leider van de Verenigde Staten. Hij beschuldigt Trump ervan zijn kantoor in een ‘realityshow’ te veranderen en dat Trump ‘ enige interesse moet tonen om de baan serieus te nemen’. Het is duidelijk dat Obama dit niet voor de lol doet, in de aanloop naar de verkiezingen moet hij zijn democratische broer steunen en een aantal redenen verzinnen waarom het Coronavirus op de een of andere manier persoonlijk de schuld van Trump is. De heer Hope and Change is tenminste zo loyaal aan de partij dat hij met zijn gezicht kon verklaren dat de president “ontdek wat eerbied voor de democratie ”. Dit type op gevoelens gebaseerde aanval heeft waarschijnlijk geen nieuwe stemmen opgeleverd, maar het stelt wel een vraag over het gebruik van sociale media van onze lieve oranje leider. In tegenstelling tot Obama zou ik het tegendeel beweren, dat Trump lang niet ver genoeg is gegaan met het gebruik van de kracht van internet om zijn doelstellingen te versterken en uit te voeren.
Trump was in staat om sociale media op een briljante manier te gebruiken als kandidaat op een niveau dat niemand eerder had gezien. Door zijn rijkdom en Twitter-gebruik kon hij alle blokkades van de reguliere media omzeilen en zijn Alt-Right, Tea Party, Heartlanders motiveren om op hem te stemmen. Maar helaas is deze Twitter-tactiek niet meer gebruikt sinds Trump aantrad.
Ja, Trump is zeer actief bezig met het vernietigen van iedereen die hem zwaar of mild bekritiseert. Maar Twitter gebruiken om mensen persoonlijk aan te vallen, drukt zijn agenda niet erg goed. Af en toe heeft hij “bondgenoten” neergeschoten bij Fox News en onlangs heeft hij oorlog gevoerd tegen GoodYear Tyres omdat hij zogenaamd elke pro-Trump-kleding verbood op het werk te dragen, terwijl hij BLM en andere Liberal-Agenda-kleding toestond / prees. Dat is allemaal goed en wel, maar het lijkt zeker niet op een of andere grootse strategie die hij tijdens zijn campagne had.
Het belangrijkste verschil tussen toen en nu is dat Trump ondanks zijn populariteit en steun (net zoals Obama zelf ooit massaal had) de mensen niet oproept tot actie. In 2016 wilde hij dat ze gingen stemmen … en dat deden ze … maar om de een of andere reden willen hij en de meeste conservatieve politici wereldwijd dat de stille meerderheid thuis blijft zwijgen. Verdere actie buiten het stemmen is “niet vereist”. Dit is een democratie waar mensen de macht hebben … thuis zitten en de man met het vreemde haar voor alles laten zorgen.
De Amerikaanse president lijkt te begrijpen dat er een zeer goed georganiseerde Liberal Soft Power-machine is die hem en zijn veronderstelde wereldbeeld tegenwerkt. Trump heeft geen liefde voor George Soros (die in het verleden rellen in Amerika heeft gefinancierd en bewijst dat de samenzweringsmenigte hier gelijk heeft) maar lijkt niet in staat om enige vorm van tegenbeweging tegen hem of dit soort techniek te maken. Trump bevindt zich in het dode punt van een “moeras” van Soft Power-fondsen, projecten en liberale vaste hoogleraren, maar lijkt dit in zijn eentje te willen bestrijden door af en toe pratende mensen te verknoeien.
Het interessante is dat over het algemeen leiders die een andere richting willen inslaan dan de westerse globalistische mainstream, OOK zeer niet in staat of niet bereid lijken om dezelfde Soft Power-trucs te gebruiken tegen hun agressors. Net als Trump ziet het niet-Westen een groeiende vloed van Color Revolution, maar is het meestal onbekwaam en vecht het intellectueel ertegen.
Voor elk Black Lives Matter-protest gevuld met Starbucks-drinkende blanke kinderen, zou Trump een van gelijke of grotere aantallen moeten hebben die zijn doelstellingen nastreeft en af en toe rechtstreeks tegen de demonstranten aandringt. Zoals het er vandaag uitziet, als genoeg mensen op straat marcheren voor iets terwijl de Mainstream Media het pushen en hypnotiseren zoals de mensen willen, dan heeft de regering de vrije hand om te implementeren “wat de mensen willen”, dwz wat hen werd verteld om dat te geloven zij willen.
Het ziet er altijd slecht uit als demonstranten in elkaar worden geslagen door de politie, zelfs als de demonstranten vreselijk naïef of slecht zijn, wekt het op de een of andere manier natuurlijke sympathie op om te zien dat normen worden verpletterd door georganiseerde mannen in harnas. Maar dit roept de vraag op: waarom gebruiken ‘conservatieve’ of ‘volks’-leiders nooit hun eigen hordes normen in T-shirts en spijkerbroeken om terug te vechten? Vooral wanneer in een straatgevecht wie er gaat winnen, gender-queer bloggers met genoeg vrije tijd en financiële opvulling om activisten te zijn of MAGA-hoed-dragende hordes roodbloedige multi-raciale hillbilly-minutemen?
Moet Trump in het algemeen niet veel directer contact maken met de massa, afgezien van protesten en straatconflicten? In een vorig artikel heb ik een van de vele inherente tekortkomingen van de westerse democratie afgebroken: het onvermogen van de mensen om iets anders te begrijpen dan dictatuur / monarchie. Als we er dus rekening mee houden dat mensen ‘grote enkele leider’ alleen begrijpen als de basis van hun systeem, zouden die leiders dan niet hun gewaad van filosoof moeten aantrekken en proberen een relatie op te bouwen met de bevolking ‘hen de wijsheid van hun politieke visie’ leren ‘. ?
Grote beschavingen stonden op oude kerels met baarden die hen eeuwenlang goed en kwaad vertelden, dus misschien moet de president metaforisch ‘stoppen met scheren’ en directer met de bevolking om gaan? Trump en gelijkgestemde individuen kunnen klagen dat het onderwijssysteem een liberale hersenspoelfabriek is geworden, maar om de een of andere reden realiseren ze zich niet dat de president veel daarvan kan tegengaan met een massale dagelijkse aanval op sociale media.
Uiteindelijk voeren de heersers van onze levens hun politiek voornamelijk door middel van bureaucratie en wetgeving. De samenleving lijkt te worden bewogen door dingen af te stempelen of de definitie van wat tomaten zijn te veranderen . Deze technocratie lijkt aan de oppervlakte te ‘werken’, maar biedt de massa niets menselijks of spiritueels.De campagne van Trump was heel direct, ideologisch en opwindend voor de gewone man, maar zijn voorzitterschap is dat niet. Obama heeft absoluut ongelijk (niet verrassend) over wat Trump moet doen. Als Donald Trump echt Amerika weer geweldig wil maken, dan moet hij meer betrokken zijn bij sociale media en pagina’s uit het speelboek van zijn tegenstanders halen. Hij heeft de stille meerderheid aan zijn zijde, maar moet ze echt gebruiken. Voor elke verliezer Hippy die opduikt voor een protest, zou Trump 5 werkloze verschillende rednecks moeten hebben om ze te sturen. De president moet een open dialoog met het publiek houden en uitleggen wat hij doet, in plaats van zich te verstoppen in zijn ivoren toren. Trump moet meer lijken op de George Soros-types die hij haat – omdat ze momenteel veel effectiever zijn dan hij in het creëren van maatschappelijke verandering.
