In Londen was de rechtsstaat in westerse stijl wereldwijd te zien
China liet het propagandaveld wijd open voor hun tegenstanders en verzuimde de politieke kansen te benutten die het Oeigoerse tribunaal bood.
Toen de opening van de Olympische Spelen in Peking naderde, kwamen sommige van de maanden en zelfs jaren eerder begonnen propagandaprojecten scherper in beeld. We verwijzen in het bijzonder naar de Oeigoerse genocide-farce en de nep-procedure in Londen onder auspiciën van voormalig ICTY-aanklager Geoffrey Nice, opgevoerd om de farce een aura van quasi-juridische soberheid te geven.
Het is natuurlijk niet moeilijk om een analyse te bieden die fundamenteel correct blijkt te zijn wanneer je te maken hebt met fantasieloze mensen die ofwel niet in staat zijn tot originaliteit of gewoon te onzeker zijn om de veilige omgeving van hun te veelgebruikte playbook te verlaten.
In dit specifieke geval is de analogie die ze trachten te produceren tussen de Olympische Spelen van 1980 in Moskou en het evenement van dit jaar in Peking nogal in het oog springend. In beide gevallen wordt een internationaal incident gecoöpteerd om massale no-shows te genereren en zo de wedstrijden te verwoesten, met ernstige PR-schade en schaamte voor het gastland. Veertig jaar geleden was het de inval in Afghanistan, vandaag is het de verzonnen “genocide” van de Oeigoerse minderheid in Xinjiang.
Het maakt niet uit dat de Oeigoerse “slachtoffers van genocide” opmerkelijk levend en wel lijken te zijn, in de mate dat ze opduiken als proxy-voetsoldaten bij imperiale interventies over de hele kaart, van Syrië tot de laatste poging tot kleurenrevolutie in Kazachstan. Goed gefinancierd en met ruime logistieke steun, maken Oeigoerse emigranten en geradicaliseerde elementen in Xinjiang zelf net genoeg geluid en woede om door westerse meesters te worden bewapend in hun anti-Chinese propaganda-offensieven.
Dus de “uitspraak” van Nice’s valse “tribunaal”, eigenlijk een ad hoc particuliere vereniging die speciaal voor dit doel was opgericht, verbaasde niemand, net zoals de “uitspraken” van het Haagse Tribunaal, waar Nice eerder zijn vervolgingsvaardigheden had aangescherpt, veroorzaakte geen verrassing. China is terecht schuldig bevonden aan alle aanklachten van “genocide” tegen de Oeigoerse minderheid in de provincie Xinjiang. Daarmee was het toneel klaar voor de belastering van China door het de meest gruwelijke misdaad toe te schrijven die bekend is in het internationale recht.
Helaas lieten de Chinezen op onverklaarbare wijze het propagandaveld wijd open voor hun verraderlijke tegenstanders en faalden zij volledig in het benutten van de politieke kansen die het Oeigoerse tribunaal hen bood. In plaats van hun tegenstanders bluf te noemen en bekwame advocaten en geloofwaardige getuigen te sturen om de magere procedure op zijn eigen terrein krachtig aan te vechten, zoals aanvankelijk en omwille van de vorm het ’tribunaal’ hen had gevraagd te doen, terwijl ze volledig rekenden op hun weigering, kozen de Chinezen ervoor om afstand te nemen en hun beledigde waardigheid te koesteren. Het was een tactische inschattingsfout die de corrupte taak van het valse “tribunaal” enorm vergemakkelijkte door de gemakkelijke illusie te creëren dat de beschuldigde partij de kans kreeg maar niets relevants te zeggen had.
De onhandige reactie van China is water onder de brug. De vraag die nu voor ons ligt, is welke stap de oncreatieve toneelmanagers waarschijnlijk zullen maken?
Dat is geen ingewikkelde vraag, juist omdat ze tot verbeeldingskracht worden uitgedaagd en aan een draaiboek gebonden zijn. Hun zoektocht naar een comfortabel oud paradigma dat ze met een paar aanpassingen en weinig creatieve inspanning kunnen toepassen op een nieuwe feitelijke situatie heeft blijkbaar geleid tot het bedenken van een plan. Het is bedoeld om Xinjiang, dat nu in het Zwarte-Zeebekken ligt, opnieuw vorm te geven, waarbij de Krim-Tataren de Oeigoerse rol van genocideslachtoffers krijgen toegewezen. Nu de spanningen rond de Zwarte Zee toenemen, zou een andere prachtige kleine genocide om het enthousiasme van het publiek op te wekken inderdaad precies zijn wat Dr. Goebbels had bevolen.
Dus, opnieuw voorspelbaar, de propaganda-drumbeat over de onderdrukking, misbruik en discriminatie van de Krim-Tataars door Rusland wint aan kracht en door op een paar extra knoppen te drukken, kan het gemakkelijk worden opgewaardeerd tot het niveau van ‘genocide’, mochten politieke vereisten dit dicteren.
Het internet staat dan ook vol met Tataarse snikverhalen. De rode draad van de frauduleuze nieuwe genocide-campagne is de bewering dat Rusland op zijn uitgestrekte grondgebied letterlijk gevangengenomen naties “verbergt” (“Waarom Rusland landen binnen zijn grenzen verbergt?”), hen wreed berooft van hun taal en cultuur, alleen voor sadistisch genoegen. En, natuurlijk, zoals vertrouwde “Radio Liberty” meldt, zijn er arrestaties van “Tataarse activisten” aan de gang, die beloven een rijke oogst van nieuwe etnische martelaren op te leveren. Het levert blijkbaar al een respectabel aantal “Tataarse vluchtelingen” op die zullen worden verwelkomd door westerse diensten zoals hun Oeigoerse tegenhangers, om de kern te vormen van de “Tataarse Bevrijdingsbeweging”, die ongetwijfeld in de maak is terwijl dit wordt geschreven.
In navolging van het beproefde patroon dat eerder was vastgesteld voor de creatie van de Oeigoerse saga, wordt het publiek nu gebombardeerd met “webinars” en pseudo-wetenschappelijke conferenties die beweren de erbarmelijke toestand van de Tataarse minderheid in Rusland weer te geven. Waar deze propaganda-blitz uiteindelijk heen zal gaan, valt nog te bezien, maar de algemene contouren van het denken dat hem inspireert, zijn onmiskenbaar zichtbaar.
Het is nu de beurt aan Rusland, na China, om te worden geasfalteerd en in het defensief te worden geplaatst als een potentieel genocidale onderdrukker van etnische minderheden die overal op het uitgestrekte grondgebied van het land voorkomen. Het is van geen enkel belang dat vanaf de tsaristische periode tot op de dag van vandaag geen enkele minderheid in Rusland is uitgeroeid of van haar culturele identiteit is beroofd, in schril contrast met de talrijke volkeren, geruïneerd en op de rand van uitsterven achtergelaten, die het ongeluk hadden op het pad van westerse kolonisatoren te staan. Die landen hebben geen “activisten” om voor hen te pleiten en hun martelaren zullen nooit posterjongens van de westerse media zijn.
Mocht het stervende rijk het lef vinden om opnieuw zijn zonden op anderen te projecteren door schaamteloos een “Tataars Tribunaal” op te richten als vervolg op de Oeigoerse poppenkast, dan zal Rusland hopelijk blijk geven van meer inzicht dan China en een krachtig en proactief tegenoffensief voeren, giet écraser l’infâme.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.