Van Coca-Cola tot Nestle, enkele van de meest iconische Amerikaanse merken namen gretig deel aan het nazi-experiment.
8 mei markeert de 75ste verjaardag van de overwinning van de geallieerde legers in Europa, de dag waarop ze de formele overgave van nazi-Duitsland accepteerden na een bittere, zes jaar durende strijd waarbij tientallen miljoenen werden gedood in gevechten, hongersnoden of uitgeroeid vernietigingskampen. Terwijl er over de hele wereld veel nieuwe sociaal-afstandelijke vieringen plaatsvinden, hebben sommige grote bedrijven te weinig kennis in de wetenschap dat ze actief hebben samengewerkt en Hitlers oorlogsmachine hebben geholpen.
Standard Oil , een enorme monoliet die nu is opgesplitst in een groot aantal kleinere, waaronder Chevron , ExxonMobil , BP en Marathon , was cruciaal voor het verlengen en intensiveren van het bloedigste conflict in de menselijke geschiedenis. In de jaren dertig en veertig produceerden alleen de Verenigde Staten en Venezuela grote hoeveelheden olie. Uitgehongerd van de stof was Duitsland bijna volledig afhankelijk van invoer uit het westelijk halfrond, dat door Standard Oil werd gedomineerd. Zelfs nadat de Verenigde Staten de oorlog aan Duitsland hadden verklaard, bleef het een groot aantal trucs gebruiken om de oorlogsinspanningen van Duitsland aan te wakkeren en stilletjes Duitse tankers op de Spaanse Canarische Eilanden te vullen, die vervolgens de cruciale vloeistof naar Duitse havens zouden vervoeren. Inderdaad een historicusgrapte : “Zonder de expliciete hulp van Standard Oil zou de nazi-luchtmacht in de eerste plaats nooit van de grond zijn gekomen.”
Het Amerikaanse bedrijfsleven was diep onder de indruk van Hitler. President van Wall Street Prescott Bush (de vader en grootvader van twee presidenten) hielp de opkomst van Hitler en organiseerde zelfs een mislukte staatsgreep om president Roosevelt omver te werpen en het fascisme in Duitse stijl te installeren in de Verenigde Staten. Chase Bank vervulde een aantal belangrijke taken voor de nazi’s, waaronder het accepteren, witwassen van geld en het omzetten van hun geld in vreemde valuta. In 1945 werden ze berecht voor een federale rechtbank wegens schending van de Trading with the Enemy Act. En als er iets is waar Henry Ford naast zijn auto’s bekend om staat, dan is het wel zijn antisemitisme. Ford ontving zelf een medaille van Hitler in 1938 en profiteerde van beide kanten tijdens de oorlog en produceerde voertuigen voor zowel de geallieerden als de nazi’s. Het bedrijf wordt er ook algemeen van beschuldigd bewust gebruik te maken van slavenarbeid in zijn Duitse fabrieken. In 2000 betaalde voedselgigant Nestle meer dan $ 14 miljoen aan overlevenden voor dezelfde praktijk.
Duitse Fanta-advertenties rond de jaren 1940
Ondanks dat het een iconisch Amerikaans merk was, was Coca-Cola ook nauw verweven met het fascisme en voerde het jarenlange publiciteitscampagnes die zich associeerden met het nazisme en de Hitlerjugend. Als gevolg hiervan, tussen 1933 en 1939, de omzet van het bedrijf in Duitsland explosief 4,400 procent. Toen de leveringen van cokesiroop tijdens de oorlog opdroogden, creëerde het bedrijf een nieuw drankje voor de Duitse markt dat tot op de dag van vandaag bestaat: Fanta.
Misschien heeft het in New York gevestigde technologiebedrijf IBM echter de meest beruchte band met de nazi’s. Via hun dochteronderneming, Dehomag, leverde het bedrijf Hitler nieuwe technologie om ongewenste klassen van mensen te identificeren en hun transport naar vernietigingskampen te vergemakkelijken. IBM heeft enorme winsten gemaakt door een systeem van ponskaarten te ontwerpen en te vervaardigen waarmee functionarissen in databases konden zoeken om individuen te identificeren voor uitroeiing, waardoor hun activiteiten werden uitgebreid naarmate de Holocaust versnelde.
Hoewel veel bedrijven graag willen dat de dag voorbij is, willen andere groepen dat het publiek hun specifieke versie van evenementen onthoudt. Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft bijvoorbeeld een video uitgebracht waarin de rol van Rusland bij het tot stand brengen van het einde van de oorlog nauwelijks te zien was. De Joint Force Commander van de NAVO in Napels, admiraal James Foggo, beschreef ook de dappere geallieerde strijdkrachten die betrokken waren bij gevechten in Noord-Afrika, Normandië en Italië, maar leek er een punt van te maken geen van de veel grotere veldslagen die aan het oostfront woedden te noemen, tussen Sovjet- en As-strijdkrachten. Ondertussen heeft de NAVO-denktank de Atlantische Raad van de gelegenheid gebruik gemaakt om te beschuldigen Poetin heeft VE Day gekaapt om de Russische agressie in Oost-Europa aan te jagen. De Sovjet-Unie omvatte 80 procent van de Duitse slachtoffers, waarbij de huidige Russische regering haar eigen totale verliezen op 26,6 miljoen mensen schat . Daarentegen kwamen de VS pas in serieuze aantallen het Europese gebied binnen, lang nadat het tij was gekeerd, en de Sovjets verdreven Axis-troepen tegen 1944 honderden kilometers Rusland en Oekraïne terug. Decennia van propaganda hebben echter mensen ertoe gebracht vergeet deze lastige feiten; tegen 2015 antwoordde slechts 11 procent van de Amerikanen en 15 procent van de Britten de USSR toen hem werd gevraagd welk land het meest heeft bijgedragen aan de nederlaag van Hitler.
Laten we niet vergeten dat herinnering altijd politiek is. Sommigen zouden liever hebben dat we ons bepaalde specifieke aspecten van gebeurtenissen herinneren. Anderen zouden liever hebben dat we het helemaal vergeten waren.
Feature foto | Een beschadigde nazi-swastika-vlag hangt onder andere vlaggen die Market Street in San Francisco, Californië, versieren, in afwachting van de Golden Gate Bridge Fiesta, 27 mei 1937. Richard J. Fry | AP
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.