Mensen die te veel van zichzelf eisen omdat ze extreem opgaan in hun sport lopen meer kans op (zware) blessures dan iemand die wandelt voor de ontspanning. Moeten we hen dan maar extra belasten of de gang naar het ziekenhuis ontzeggen omdat de polikliniek in het weekend erg druk is met allerlei sportpijntjes?
En wat te doen met rokers? Die weten dat ze hun longen met elk pafje verder slopen, hun bloedvaten bij elke hijs nauwer worden en dat ze hun omgeving daar ook nog in meenemen, want meeroken is ook verdomd ongezond. Rokers dan ook maar weren bij de huisarts als ze een kuchje krijgen. Of de gang naar de oncologie-afdeling van het ziekenhuis belemmeren en de toegang ontzeggen tot de CT-scan omdat niet-rokers daar meer recht op hebben?
Zoveel ongezonde keuzes
Dan hebben we nog mensen die zich meermalen per week vol schransen met McDonald’s, pizza’s, snoep, chips en andere ongezonde meuk waarvan ze weten dat ze dik worden, obesitas krijgen met alle gevolgen voor de gezondheid van dien. Ook voor hen de deur van het ziekenhuis dichthouden omdat ze bewust ongezonde keuzes maken?
En wat te denken van de motorrijder die op een mooie zondagmiddag zich met 130 per uur om een boom vouwt naast een idyllisch landweggetje? Ook maar niet helpen, want eigen schuld, dikke bult?
De comazuipers, wat doen we daarmee? Het is nu wat rustig omdat corona de nacht heeft platgelegd, maar in de jaren daarvoor was het ziekenhuis elk weekend druk doende met het leegpompen van magen van jongvolwassenen die zich een stuk in de kraag hebben gezopen. Ook weer een eigen keuze waarvan de risico’s bekend zijn. Ook niet meer helpen?
Hellend vlak
En tot slot: drugsgebruikers. Veel mensen doen dat met mate. Maar anderen verliezen zichzelf er weer in en eindigen zwemmend in een eindeloze zee van niks. Of dat nu komt door XTC, lachgas of bruin, ze hebben allen medische hulp nodig op dat moment terwijl ze wisten dat ze een risico namen. Ook maar niet helpen dan?
Kortom: mensen uitsluiten van gezondheidszorg vanwege ongezonde keuzes die ze zelf maken, wat de afgelopen dagen her en der wordt geopperd, is een enorm hellend vlak. Hoewel het sentiment begrijpelijk is, want ze zijn immers grotendeels verantwoordelijk voor de toenemende drukte in het ziekenhuis en je zult maar op de wachtlijst staan voor een noodzakelijke operatie die niet doorgaat omdat een ongevaccineerde je IC-bed bezet houdt, moeten we dat niet doen.
Want waar eindigt dat? Veel belangrijker, waardevoller en beter is om het gesprek aan te gaan met mensen in je omgeving die zich niet willen laten vaccineren.
Feiten spreken beter dan uitsluiten
De data en verklaringen van de professionals uit het UMCG en Martiniziekenhuis moeten voldoende munitie geven voor die discussie: tachtig procent van de mensen met corona in het ziekenhuis is niet gevaccineerd. Negentig procent van de mensen op de IC met corona is niet gevaccineerd. Hoe duidelijk moeten feiten zijn?