Onze gedachte over de echte democraat Pieter Omtzigt

De Nederlandse samenleving ziet door de systemen en modellen de mens en haar natuurlijke omgeving niet meer. Het coronabeleid legt hooguit dit allang eroderend en nu op instorten staand construct onder een vergrootglas. 

Ouders die overduidelijk met bewijsmateriaal kunnen aantonen dat ze niet gefraudeerd hebben, zijn in de toeslagenaffaire toch fraudeurs volgens de Belastingdienst, want ze zitten in het ‘systeem’. De Groninger die al jaar en dag in de provincie woont en gewoonweg weet dat zijn huis enkel en alleen total loss kan zijn door mijnbouwschade, omdat hij zijn woonomgeving in al haar aspecten tot op zijn duim kent, wordt niet erkend, want het ‘model’ is leidend en beweert het tegendeel. De wet passend onderwijs heeft scholen gereduceerd tot instituten waar enkel nog plek is voor ‘model’leerlingen. Elk kind dat niet binnen een vooropgezet hokje past wordt een stempel opgedrukt en/of gedrogeerd met een pilletje. De middenklasse die moet bezwijken onder doorgeslagen nivellering, omdat de politiek mooie koopkrachtplaatjes belangrijker vindt. Vanuit Europa is een indicatieve stikstofnorm bepaald en de totale stikstofuitstoot in Nederland rolt uit een computer op een of ander bureau, maar niemand die checkt of deze ‘berekening’ ook overeenstemt met de realiteit. Echter op basis van dit creatieve spreadsheetboekhouden wordt boeren wel onmogelijk gemaakt om hun vak uit te oefenen. En terecht? Niemand die het controleert. Geen enkele politicus die met droge ogen kan verkopen dat boeren hun bedrijf moeten opheffen, nadat de stikstofuitstoot sinds 1990 gigantisch is gedaald. Althans ook weer volgens het ‘geduldige papier’. Het milieu- en klimaatbeleid staat bol van dergelijke voorbeelden, waar het al heel lang niet meer draait om het welzijn van milieu en klimaat, maar vooral om schone schijn. Zelfs de rechter gaf in een uitspraak rond de uitbreiding van een melkveebedrijf aan dat je “niet meer kan uitgaan van de wetgeving van de minister”. 

Klokkenluider

Wie er wat van zegt wordt net als Pieter Omtzigt gedemoniseerd, geterroriseerd, in diskrediet gebracht, op een zijpaadje gezet… Meerdere ambtenaren die hun loopbaan al in rook hebben zien opgaan daardoor, maar dat lees je veelal niet in de media. Dat verdwijnt in doofpotjes. De meesten redden het niet tot ‘klokkenluider’, omdat de betreffende ambtelijke organisaties de procedurele gang belemmeren zodat je je niet kan beroepen op de status van klokkenluider. De overheid wil vooral haar ‘op papier’ duurzame doelen behalen. Dat ze daarmee hele wijken afhankelijk maakt van één bedrijf voor de verwarming van huizen en verder niet regelt dat de energieprijs niet ‘sky high’ gaat of je in een ijskoude woning achterblijft als zo’n bedrijf failliet gaat of ermee stopt, dat boeit hen niet. Dat is allemaal maar ‘moeilijk’. 

Vernietigend generiek beleid 

De Rijksoverheid legde vele ondernemers een beroepsverbod op om zogenaamd mensenlevens te redden in coronatijd, maar dat daardoor deze mensen hun privé-vermogen zien slinken en/of ze zelfs in armoede verdwijnen, dat deert haar niet. Sterker nog, deze overheid geeft je graag nog een zetje met een generieke regeling, die je als je pech hebt als ondernemer omdat je niet aan de ‘regeltjes’ voldoet, weer mag terugbetalen. Ookal was je er als ondernemer nog zo van overtuigd dat je er wel een beroep op kon doen. Enige coulance zit er volgens D66 politicus Wouter Koolmees niet in. Leuker kunnen ze het niet maken, maar zeker wel moeilijker! Gebruik maken van een toeslag of een andere regeling van de overheid betekent heden het betreden van een mijnenveld, zelfs voor hoogopgeleiden, met mogelijk levenslange vernietigende gevolgen.

Wetboek van modellen & systemen

Het meest schrijnende aan dit alles is dat vele van deze modellen en systemen bij wet leidend zijn gemaakt. Ook rechters toetsen dus niet langer aan de werkelijkheid, maar aan een systemisch en/of modelmatig verzinsel, dat veelal niet aansluit bij enig moreel kompas, op basis waarvan mensen op straat worden gezet, kinderen in gesloten instellingen belanden, het klimaat en milieu juist niet beschermd wordt, de Groninger in zijn gescheurde huis mag doodvallen en de gedupeerde ouders in de toeslagenaffaire erin kunnen stikken. Ook is het woningtekort in Nederland beleidsmatig gecreëerd. Jarenlang mocht er in zogenaamde ‘krimpgemeenten’ niet gebouwd worden en andere gemeenten mochten alleen binnenplans nieuwbouw plegen als er wat anders gesloopt werd. Ondertussen vond Nederland het prima dat er actief allochtonen werden geronseld door mensenhandelaren om door te reizen naar Europa en dus ook dit land. Mensonterende praktijken die alleen maar verliezers kent, maar waarover Nederlandse politici zich klaarblijkelijk weigeren uit te spreken.

Ondertussen zitten 17 miljoen mensen al meer dan een jaar grotendeels in hun huizen opgesloten dankzij modellen van het Amerikaanse CDC en Britse Imperial College London die miljoenen coronadoden voorspelden. Dezelfde Londense college die ook het rekenmodel heeft ontworpen waarmee Groningers worden afgewezen voor mijnbouwschade. Een rekenmodel dat in opdracht van de NAM, oftewel Shell Global werd ontworpen en waarmee diezelfde college een samenwerkingsverband heeft. Maar nu het Instituut Mijnbouwschade Groningen er tussen is geschoven, is het irrelevant dat dit instituut nog steeds hetzelfde rekenmodel hanteert. Alles is zogenaamd nu onafhankelijk. Internationale modellen dus, die ook in Nederland de scepter zwaaien en waarvan de terreur dus verder reikt dan de Nederlandse landsgrenzen. 

Modelmatige terreur

Zeventien miljoen mensen verboden om te leven, omdat Mark Rutte, Hugo de Jonge en het OMT het gehanteerde model zien als de werkelijkheid. Terwijl de dagelijkse realiteit waarin diezelfde 17 miljoen mensen leven toch echt wel anders is. Er zijn genoeg mensen in Nederland die de eerste ernstige coronazieke of -dode nog moeten meemaken in hun nabije omgeving, maar het eerste sterfgeval direct na vaccinatie er al op hebben zitten. Maar het model zegt als we niet leven, niemand doodgaat. In werkelijkheid sterven ouderen nog steeds vooral aan ouderdom en de daarmee gepaard gaande ouderdomsziekten, maar bezwijkt de samenleving als geheel nu wel compleet onder de disproportionele coronamaatregelen. De Rijksoverheid vergeet gemakshalve dat de jongste babyboomers vorig jaar 65 jaar zijn geworden en er tussen 2004 en 2014 circa 95.000 sterfgevallen minder te melden waren dan gemiddeld ondanks de vergrijzing, waardoor de verwachting is dat het sterftecijfer komende 10 tot 15 jaar hoe dan ook naar verwachting hoger zal uitvallen. Laten we desalniettemin toejuichen dat het OM opdracht heeft gegeven om buitenproportioneel geweld toe te passen op mensen die demonstreren tegen de coronamaatregelen en voor de vrijheid?! Dat staat haaks op de uitspraak van burgemeester Halsema die luidt dat de demonstratievrijheid niet gebonden is aan de coronaregels.

Parasitisme

Vaccinproducenten lijken zich ondertussen in een grote snoepwinkel te wanen, waarbij ze risico’s aangaan waarvan ze de gevolgen niet durven te dragen. Als je de consequenties van je eigen handelen niet wilt accepteren, is dat een signaal dat je waarschijnlijk te ver gaat. Het kan niet zo zijn dat je de gevolgen van eventuele schade die je aanbrengt, contractueel afschuift op samenlevingen. En dat met medewerking van overheden, die hiervoor zeer zeker geen democratisch mandaat hebben gekregen en de bevolking naast de lichamelijke schade die hen ten deel valt, ook ongevraagd opzadelt met de daaraan gerelateerde financiële kosten. Perverser kan het niet worden. Dat terwijl de miljarden hoog tegen de plinten van Big Pharma opklotsen. Ook het Nederlandse OMT parasiteert op deze exorbitante winsten aan onder andere het gros van PCR testen die dagelijks onterecht worden afgenomen. Het merendeel van de bevolking is namelijk gezond en zal ook niet ziek worden, maar wordt een invasieve test op basis van drogredenen opgedrongen. 

De overheid breit dit maar recht en zorgt per definitie dat de schade wordt verhaald op de veroorzaker, ookal zijn er contracten afgesloten! De huidige gang van zaken is namelijk gewoonweg onacceptabel. De bevolking dient elke belastingverhoging te weigeren. Het zonder protest verder financieel laten uitkleden door overheid-nooit-genoeg moet afgelopen zijn.

De weg van het moreel kompas

De weg uit deze terreur en horrorwerkelijkheid, is feitelijk een onwettelijke weg. Althans ten aanzien van de geschreven wet- en regelgeving. Immers gezien het geschrevene nu indruist tegen het moreel kompas, is een rechter nu feitelijk gedwongen om het wetboek naast zich neer te leggen om rechtvaardig menselijk recht te doen geschieden. Want het is incorrect om iemand misschien straks onder het puin van zijn woning te moeten weghalen, omdat die volledig werd verwoest door mijnbouwschade, terwijl dit voorkomen had kunnen worden als de overheid de moeite had genomen om het modelresultaat aan de werkelijkheid te toetsen en de menselijke maat toe te passen. 

Veiligheid

Het volgen van regels, modellen, systemen is geen garantie voor veiligheid als je daarmee elke ethische norm overboord gooit. Gebruikte regels, modellen en systemen dienen te allen tijde structureel hertoetst te worden aan de realiteit en beoordeeld te worden of ze de tand des tijds wel doorstaan. En dan nog, dient in elk moment het moreel kompas onderdeel te zijn van een besluit om rampscenario’s te voorkomen. Want hoewel Koolmees dat graag wil, niets is noch kan generiek zijn. Elk individu is en blijft per definitie verantwoordelijk voor zijn daden, ookal lijkt alles tot in de puntjes geregeld. Het is bedrieglijk gezwets om je te verschuilen achter regeltjes en dat geldt eveneens voor politici. Dat vraagt om een mature samenleving waarbij elk individu zich niet bij elke scheet die dwars zit aangesproken voelt, maar primair feedback krijgt van een ander over zaken die wel dan niet goed gaan, omdat die ander net zo zeer zich betrokken voelt bij de wereld om zich heen. Als daarbij de toon niet altijd bevalt, dan is er altijd de mogelijkheid om elkaar daar op een volwassen manier op aan te spreken, in tegenstelling tot de ‘cancel culture’ die onder andere de media en het Twitterriool uitwasemt. 

Herwaardering van elk individu

Eveneens heeft het idee dat iedereen moet kunnen meedoen op hbo- en wo-niveau ertoe geleid dat de laatste decennia het onderwijsniveau hard is gedenatureerd, waardoor er mensen in het bedrijfsleven en de overheid op posities zijn terecht gekomen, waar ze helemaal niet tot bloei komen, maar eerder dood en verderf zaaien. Die afnemende onderwijskwaliteit heeft er tevens toegeleid dat vele hoogbegaafden geen universitair diploma behalen, omdat ze al vanaf de basisschool worden afgeremd om te zijn wie ze zijn. Waar sportieve excellentie in de Nederlandse samenleving wordt aangemoedigd, wordt verstandelijk uitblinken juist afgeremd. Dit is een duur prijskaartje, waardoor de gehele samenleving minder kan profiteren van het welvaartsniveau dat behaald zou kunnen worden als iedereen in Nederland doet waarin hij het beste is. Het is daarmee ook regelrechte kapitaalvernietiging om jongeren wijs te maken dat ze minder waard zijn als ze goed met hun handen kunnen werken. Het is namelijk juist van essentieel belang dat de meeste jongeren in hun volwassen leven terecht komen op een plek die het beste bij hen past. Het is bewonderenswaardig hoe ontzettend vaardig sommigen met hun handen zijn en dat zouden we juist ook moeten aanmoedigen. Je bent absoluut een succes in je leven als je weet wie je bent, waar je goed in bent en dat weet om te zetten naar een realiteit waar dat het meest tot uiting komt. Goed in je vel zitten draagt bij aan de individuele veerkracht van mensen bij het incasseren van onverwachte tegenslagen en daarmee ook aan een welvarende samenleving.

Liberalisme

En dat alles kan het best tot uiting komen in een liberale samenleving. Liberalisme heeft vele mensen welvaart gebracht. In vrijheid, ben je vrij om te denken en te excelleren, te ervaren dat het leven per definitie een geschenk is. Niet het liberalisme is de nagel aan de doodskist van de Westerse samenleving, maar een groep mensen die besloot op dat systeem van liberalisme en kapitalisme te parasiteren en er misbruik van te maken. Criminelen zijn per definitie funest voor welke stroming of systeem dan ook. Het valt niet te ontkennen dat de vrijheid die het liberalisme bracht, ons de ruimte gaf om te ontdekken wie we zijn en te innoveren. Juist die kracht dienen we te behouden, verder te versterken en te vergroten om van de vierde industrialisatie een succes te maken voor 8 miljard mensen. Meer dan ooit ligt het binnen ons handbereik om iedereen op aarde te verheffen uit armoede en de kans te geven zichzelf te ontdekken en te ontplooien. De 21ste eeuw dient een periode te zijn waarin steeds meer mensen hun innerlijk leiderschap vinden in verbinding met elkaar. Dat betekent ook dat elk individu voor zich bereid is te erkennen dat hij het niet altijd weet, bereid is om hulp te vragen of zelfs een stap opzij te doen, zonder dat hij het gevoel heeft gefaald te hebben. Het is geen kunst om nooit te vallen, maar een waar gave om telkens weer op te staan. Niemand is geschikt voor alles en het getuigt juist van leiderschap als je dat moment voor jezelf durft te erkennen als het bij je aanklopt. Het is een feest om dan een stap opzij te doen en te aanschouwen hoe iemand anders excelleert in wat dan maatschappelijk nodig is. De mensheid is op zijn best als individueel collectief!

Echte goede doelen

Dat vraagt ook om afscheid te nemen van misdadige machtsstructuren. Het niet langer accepteren dat onze kinderen langs voordeuren lopen te leuren om geld voor arme gezinnen in ontwikkelingslanden die die hulp nooit zullen ontvangen. Eveneens dienen we ons uit te spreken tegen het faciliteren van subsidies onder het mom van ontwikkelingssamenwerking, terwijl dat geld bijvoorbeeld eerder in de vorm van geweld tegen mensen daar gebruikt wordt dan dat het hen verheft uit alles onterende armoede. Al heel lang worden mensen overal ter wereld voor de gek gehouden en uitgebuit. Zo zijn in Nederland ook alleen giften aan goede doelen die een ANBI (algemeen nut beogende instelling) zijn van de belastingen aftrekbaar. ANBI organisaties hoeven geen belastingen te betalen over nalatenschappen of schenkingen. Dat betekent dus niet dat je met je donatie de garantie hebt dat het beoogde doel ook echt ‘goed’ is. Sterker nog de meest bekende goede doelen zijn ANBI’s, maar komen verre van altijd positief in het nieuws. Deze ANBI’s zijn wel veelal in lijn met het heersende overheidsbeleid dat op dit moment tegen de Nederlandse bevolking lijkt. De kans dat je financiële hulp daadwerkelijk dan ook bij het beoogde doel terecht komt is mogelijk meer gegarandeerd bij kleine particuliere initiatieven, die er vaak zelf ook nog privé vermogen in stoppen, maar die niet als ANBI erkend worden. Daarmee kan je stellen dat om écht mensen en/of de natuur te steunen, je echt er wat voor over moet hebben. Die paar tientjes per jaar zijn dan namelijk niet aftrekbaar. Maar het uiteindelijke resultaat kan wereldwijd veel meer baten opleveren, waar ook jij uiteindelijk op langere termijn veel meer voordeel bij hebt omdat het samenlevingsstructuren en de natuur wereldwijd daadwerkelijk vooruithelpt. 

Sommige van deze zogenaamde ‘goede doelen’ worden daarnaast ook nog eens jaarlijks gefinancierd door de Rijksoverheid, zoals bijvoorbeeld Milieudefensie. De een wordt een worst voorgehouden, de ander een goed gevoel, maar in vele gevallen is het telkens slechts een lege huls, die gewone mensen waar ook ter wereld achterstelt. Het is hoogtijd om te stoppen dit machtsmisbruik te faciliteren, door onze ogen te openen, ons te informeren en zij aan zij op te komen voor mekaar, waar ook ter wereld. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet of waar je vandaan komt, als we elkaars bestaansrecht maar respectvol eerbiedigen. Iedereen heeft recht op een menswaardig bestaan!

Lokale gemeenschappen

Dat doen we mede door een samenleving te creëren waarin de realiteit en het moreel kompas leidend zijn. Zowel binnen overheid, het bedrijfsleven als de rest van de samenleving. Want eveneens het bedrijfsleven trapt in de valkuil van modellen en systemen, waarbij tegenwoordig de meest betrouwbare mensen worden behandeld als de grootste criminelen. Het is volstrekt de omgekeerde wereld! Het is tevens volledig het tegenovergestelde van het ‘social credit’ systeem dat binnen China heerst en dat Chinezen reduceert tot Pavloviaanse ‘valse honden’. En toch lijken regeringsleiders deze genocidale catastrofe te willen uitrollen dat elke vorm van innovatie en daarmee welvaart in de kiem smoort. Als je op mondiaal niveau veerkrachtige verbindingen wil leggen tussen mensen, zal je juist moeten accepteren dat dat alleen kan door daarbinnen lokale dynamische gemeenschappen aan te moedigen tot eigen initiatief, lokaal gelijkwaardige zeggenschap en verantwoordelijkheid. Een globalistisch systeem dat alleen ‘top down’ wordt geleid leidt immers per definitie tot rampspoed omdat de afstand simpelweg te groot is, waardoor alle overzicht verloren gaat en je daardoor een té generiek systeem ontwikkelt waarop niemand uiteindelijk nog beroep kan doen, omdat de ‘gemiddelde’ mens gewoonweg niet bestaat. 

Vertrouwen

Wat evenzeer problematisch is, is dat er een groeiende groep mensen is die niet langer het onvoorspelbare accepteert, waardoor deze dermate in bijvoorbeeld de natuur ingrijpt dat dit op termijn kan leiden tot uitsterving van diersoorten, alsook de mens. Is er nog iemand die zich ooit eens afvraagt waar die feitelijk mee bezig is? Zo zou het welzijn van de populatie damherten op het eiland Haringvreter in het Veerse Meer voorop moeten staan in plaats van ‘maatschappelijke verontwaardiging’.

Een succesvolle ‘reset’ van een failliete wereld kan dus alleen door onzekerheden te omarmen en te accepteren dat je niet alles wilt controleren, maar dat je als samenleving te allen tijde het vertrouwen hebt om te anticiperen op veranderende omstandigheden. In de prehistorie waren er ookal bacteriën en virussen, maar wist de mensheid zonder virologen te overleven. Waar is dat vertrouwen in ‘common sense’ gebleven? 

We moeten eerst maar eens leren de risico’s van het leven te accepteren. Als je leeft kan je op elk moment doodgaan. Pas als je dat risico volledig omarmt, zal je leven. Je kan niet verwachten dat een hele samenleving zich voor onbepaalde tijd opsluit, omdat jij niet durft te leven. En alle politici die het niet aandurven die realiteit voor te houden aan de bevolking, zijn gewoonweg incompetent en dienen plaats te maken voor een nieuwe lichting leiders die het lef wel heeft dat risico onder ogen te zien en te communiceren. 

Ouderlijke plicht

Het getuigt van gezond verstand als ouders met jonge kinderen ervoor kiezen zich (nog) niet te laten vaccineren. De coronavaccins zijn immers voorwaardelijk vergund en bevinden zich nog in de experimentele fase. Ouders, waarvoor de vaccins veelal meer risico opleveren dan corona zelf, kunnen het vanuit hun primaire verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe niet permitteren levenslang invalide te raken of zelfs te overlijden door vaccins, ookal is het maar een op een miljoen. En die mogelijke behandeling? Je mag hopen dat ze daarmee dan op tijd zijn, want sommigen vallen haast ter plekke dood. 

Gezien de introductie van modellen heeft geleid tot de gedachte dat iedereen wilsonbekwaam wordt zodra een virus haar intrede doet, wordt het tijd om alle heersende structuren tegen het licht te houden en aan de hand van het moreel kompas te bepalen welke structuren behouden dienen te blijven, maar mogelijk wel aangepast dienen te worden. Want de huidige weg die de Nederlandse samenleving is ingeslagen met haar coronabeleid is niet langer houdbaar. Het ontzeggen van leven om mensenlevens veelal slechts een paar maanden langer te rekken is een contradictio in terminis. De beoogde weg van de overheid om nog meer naar zich toe te trekken, is juist wat je op dit moment niet moet doen. Meer overheidsbemoeienis heeft juist geleid tot meer ontwrichte kinderen. Het gezin moet weer een centrale rol krijgen in de samenleving. Ouderlijke hechting is essentieel voor het gezond opgroeien van kinderen tot gezonde volwassenen en dat bereik je juist niet door ouders te reduceren tot wezens die alleen ’s avonds hun kinderen nog in bed mogen stoppen en overdag vervoeren. 

Discriminatie

Ook dient artikel 1 van de grondwet ontdaan te worden van elke vorm van discriminatie. Want zodra je specifieke gronden in dat artikel benoemt, geef je meer gewicht aan deze en discrimineer je dus per definitie:

“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”

Beschaving

Tevens moeten we van de gedachte af dat het hebben van voedselbanken een teken van beschaving is. Zodra dergelijke vangnetten te groot en noodzakelijk worden voor teveel mensen, betekent het juist dat er wat grondig mis is met de samenleving. De meeste mensen zijn namelijk van nature in staat om verantwoordelijkheid te nemen over hun eigen leven als ze daarvoor de ruimte krijgen. Het is dan ook vooral de primaire taak van de overheid om die ruimte te garanderen. Dat we daarnaast de mensen die desondanks niet kunnen meekomen niet laten vallen, is vanzelfsprekend. De Nederlandse samenleving dient hoognodig een plek te zijn voor elk eerbiedig geluid. 

Waar Omtzigt dus daadwerkelijk een centrale plek in het politieke spectrum verdient en alle politici die daar moeite mee hebben, beter maar heel snel een ‘functie elders’ zoeken. Dus Pieter Omtzigt, wat er ook gebeurt, houd die democratisch behaalde zetel met beide handen vast en ga de weg bewandelen die ervoor zorgt dat iedereen die u hoog heeft zitten over vier jaar op u zal stemmen! Er ligt een zeer succesvolle toekomst op u te wachten, u moet deze alleen durven grijpen.