Ook in Brussel weten ze inmiddels dat de ‘vaccins’ geen wondermiddel zijn

De Europese Unie werkt aan het toelaten van medicijnen tegen Covid. Daarbij streeft de EU naar toelating van drie nieuwe middelen voor de behandeling van COVID-19 tegen oktober 2021 en mogelijk nog eens twee tegen het einde van het jaar. Waar eerst zo massief op inenten werd ingezet lijkt nu de focus te verschuiven naar medicatie. Want ook in Brussel weten ze inmiddels dat de ‘vaccins’ geen wondermiddel zijn.

Gaan medicijnen de ‘prikken’ vervangen?

Het blijft natuurlijk verwonderlijk hoe hard wordt gewerkt aan het bestrijden van ‘het virus’. Immers Covid-19 heeft weliswaar veel slachtoffers geëist maar in het perpectief van eerdere virusuitbraken niet in extreme mate dat de term ‘pandemie’ rechtvaardigt, en zeker niet alle ongehoorde overheidsmaatregelen. Zo is de gemiddelde leeftijd van de met of door Covid gestorven personen gelijk, of zelfs enkele maanden hoger (in Nederland 83 jaar) dan van mensen die om andere redenen komen te overlijden. Vooral de historische push voor alle burgers in alle leeftijden om een van de aangeboden ‘vaccins’ te accepteren is in dat licht opmerkelijk te noemen.

We werden onlangs gewezen op een bericht van 29 juni 2021 van de Europese Unie over het ontwikkelen van medicijnen, geen vaccins, tegen Covid-19. In het bericht stelt men dat de ontwikkeling van medicatie een aanvulling is op de ‘succesvolle EU-vaccinstrategie in de vorm van een strategie voor COVID-19-geneesmiddelen, waarmee de ontwikkeling en beschikbaarheid van hoognodige COVID-19-geneesmiddelen, onder meer voor de behandeling van “langdurige COVID”, zal worden ondersteund.‘
Of het vaccinatiebeleid inderdaad ‘succesvol’ genoemd mag worden zal afhangen van aan wie je het vraagt.

Wij belden met de heer Stefan de Keersmaecker woordvoerder van de Europese Commissie want we waren benieuwd of de focus op medicatie betekende dat de Commissie de vaccinatiecampagne als minder succesvol acht om uiteindelijk het virus te kunnen bedwingen. Nee, dat is volgens De Keersmaecker geenszins het geval: ‘Vaccins blijven belangrijk, maar ook bij een hoge vaccinatiegraad blijven besmettingen mogelijk en zullen mensen behandeld moeten kunnen worden.‘

De EU streeft naar toelating van ten minste drie nieuwe geneesmiddelen uiterlijk in oktober 2021, en mogelijk nog twee extra tegen het einde van dit jaar. Ook wil zij de ontwikkeling van flexibele regelgeving om de beoordeling van veelbelovende en veilige COVID-19-geneesmiddelen te versnellen. De Commissie wil een portefeuille van tien potentiële COVID-19-geneesmiddelen samenstellen en de vijf meest veelbelovende ervan aanwijzen. Momenteel zijn behalve remdesivir (zie inzet) nog geen van deze middelen toegelaten, daarvoor loopt volgens De Keersmaecker bij de EMA een ‘rolling review’, een versnelde test- en goedkeuringsprocedure. Of hiermee ook consessies aan de kwaliteit van de toelatingsprocedure worden gedaan zal niemand toegeven. Dat moet haast wel anders zou deze verkorte procedure wel tot standaardprocedure zijn verheven.

Op de vraag waarom de veel besproken en in veel landen sinds de start van Covid verboden medicatie van zink + HCQ (Hydroxychloroquine) niet tot de onderzochte kandidaten behoort, verwees De Keersmaecker naar het EMA, de European Medicins Agency. Het blijft een gevoelig onderwerp.
Het is opmerkelijk dat een middel als HCQ (in combinatie met zink) als middel tegen Covid stelselmatig in diskrediet wordt gebracht. Het Amerikaanse National Library of Medicine zegt hierover: ‘HCQ bleek consistent effectief te zijn tegen COVID-19 wanneer het vroegtijdig in de poliklinische setting werd toegediend. Het bleek ook in het algemeen effectief te zijn in klinische studies. Geen enkele onbevooroordeelde studie vond slechtere resultaten bij gebruik van HCQ. Er werden geen sterfgevallen of ernstige bijwerkingen gevonden. HCQ is consistent effectief tegen COVID-19 wanneer het in een vroeg stadium poliklinisch wordt toegediend, het is algemeen effectief tegen COVID-19, het heeft niet geleid tot verslechtering van de ziekte en het is veilig.’ Het is dan ook onbegrijpelijk dat de overheden toepassing ervan verbieden en de media het middel steeds weer in een kwaad daglicht stellen. Het zal zeker te maken hebben met de geheime afspraken met de farmaceuten om alternatieve middelen van de markt te weren om spoedtoepassing van de ‘vaccinaties’ mogelijk te maken. Dat mag immers alleen als alternatieve middelen ontbreken.

Ook Margaritis Schinas, vicevoorzitter voor de bevordering van onze Europese levenswijze, onderschrijft een tweesporenbeleid: ‘Op veel ic-afdelingen overal op het continent blijft de situatie kritiek. We moeten ons zowel op vaccins als op geneesmiddelen concentreren, als twee krachtige en complementaire manieren om COVID-19 te bestrijden. Op dit moment hebben we echter maar één toegelaten geneesmiddel voor de behandeling van COVID-19.‘
Dat ene toegelaten geneesmiddel is remdesivir. Dat roept vragen op. Immers dit middel is verre van onbesproken.

Remdesivir

Remdesivir is meermaals aangeprezen als het eerste geneesmiddel tegen Covid-19. Ook de EU heeft dit medicijn haar voorlopige goedkeuring gegeven.
Toch is er forse kritiek. Zo stellen Dick Bijl, oud-huisarts-epidemioloog, president International Society of Drug Bulletins, lid adviesraad Institute for Scientific Freedom en Peter C. Gøtzsche, professor, directeur Institute for Scientific Freedom in het Tijdschrift voor Geneeskunde van juli 2020: ‘Wij stellen dan ook vast dat het onderzoek waarop de voorlopige registratie van remdesivir is gebaseerd ernstige methodologische tekortkomingen vertoont die de conclusie logenstraft dat het helemaal niet zo’n slechte optie is. Het zou beter zijn geweest om de normale registratieprocedure te volgen die ook meer details over de bijwerkingen zou kunnen geven. Bovendien zijn er andere onderzoeken, bijvoorbeeld een in China die er niet in is geslaagd om een effect te vinden, zelfs niet op de virale belasting.’
Officieel onderzoek naar remdesivir levert gemengde resultaten op: ‘Geen verschil in mediane tijd tot herstel bij patiënten met milde tot matige ziekte bij inschrijving. Geen waargenomen verschil in tijd tot herstel bij patiënten aan hoge flow zuurstof of niet-invasieve beademing bij inschrijving. Geen bewijs dat RDV het sterftecijfer in deze subgroep beïnvloedde. Het voordeel van remdesivir voor het verkorten van de hersteltijd was het duidelijkst bij patiënten die extra zuurstof nodig hadden bij aanmelding.’ Meer over dit onderzoek.

Stella Kyriakides, commissaris voor Gezondheid en Voedselveiligheid: ‘Hoewel de vaccinatie steeds sneller verloopt, zal het virus niet verdwijnen en zullen patiënten veilige en doeltreffende behandelingen nodig hebben om de belasting die door COVID-19 wordt veroorzaakt, te verminderen.‘

Ivermectine

Er circuleren berichten als zou Ivermectine door het Franse Pasteur Institute zijn goedgekeurd als middel tegen Covid-19. Het instituut schreef op 12 juli 2021 op haar website:

‘Sinds het begin van de COVID-19-pandemie zijn verschillende therapeutische benaderingen onderzocht om de ziekte aan te pakken. Wetenschappers van het Institut Pasteur hebben aangetoond dat ivermectine, een geneesmiddel dat commercieel wordt gebruikt als een antiparasitaire behandeling, bescherming biedt tegen COVID-19-symptomen in een diermodel. De wetenschappers stelden vast dat het innemen van ivermectine gepaard ging met een vermindering van de ontsteking in de luchtwegen en een verlichting van de daarmee gepaard gaande symptomen. De behandeling wordt ook geassocieerd met bescherming tegen verlies van reukvermogen. De resultaten laten echter geen effect zien op de virale replicatie van SARS-CoV-2. De bevindingen van de studie suggereren dat ivermectine zou kunnen worden beschouwd als een potentieel therapeutisch middel voor COVID-19. Deze resultaten werden gepubliceerd in het tijdschrift EMBO Molecular Medicine op 12 juli 2021.‘ Hierin stelt men: ‘Altogether, this study supports the use of immunomodulatory drugs such as Ivermectine, to improve the clinical condition of SARS-CoV-2-infected patients.’

Lessen geleerd: eigen EU-definitie pandemie

Volgens De Keersmaecker woordvoerder van de Europese Commissie zijn ‘er lessen geleerd‘. Een ervan is dat de EU voortaan (ook) zelf een situatie van ‘pandemie’ wil kunnen uitroepen. Op de vraag of de Commissie het denkbaar acht dat de EU geen pandemie uitroept als de WHO dat wel doet, volgde een diplomatiek antwoord dat de EU dat uiteraard altijd in nauwe afstemming met de WHO zal doen. Toch is het opmerkelijk dat de Commissie de pandemieknop in eigen hand wil hebben.

Europa krijgt ook een eigen preventiecentrum, de HERA, Health Emergency Preparedness and Response Authority. Volgens de Lancet heeft het centrum tot doel om innovaties op het gebied van ziektebestrijding te versnellen, eerder mogelijke grote uitbraken op het spoor te komen alsook harmonisatie van te nemen maatregelen in de lidstaten.
Het is betreurenswaardig dat onder preventie blijkbaar alleen het toepassen van vaccins en medicijnen wordt verstaan. Advisering over gezond leven, een gezonde omgeving, gezonde voeding lijkt door het ontbreken van een verdienmodel niet interessant, uiteraard niet voor de schatrijke farmaceuten maar klaarblijkelijk ook niet voor de overheden die niet verder komen dan het met vrijheidsberoving opdringen van experimentele vaccins.
Dat de EU toch nog op ‘vaccins’ zal blijven inzetten blijkt uit het 3e contract dat de Commissie met BioNTECH-Pfizer heeft gesloten. Daarmee lijkt BioNTECH-Pfizer alle andere vaccin-aanbieders zoals het Europese AstraZeneca van de markt te hebben verdrongen.

En dan het hete thema van vaccinatieplicht. De Keersmaecker: ‘Dat is geen bevoegdheid van de Europese Commissie, maar van de lidstaten.‘ Maar waarom dan dat Europese vaccinatiebewijs, het Digital Covid Certificate, willen wij weten. Volgens De Keersmaecker is dit initiatief bedoeld om het reizen binnen de EU eenvoudiger te maken door een standaardbewijs in plaats van talrijke nationale bewijzen. De Commissie houdt zich volgens De Keersmaecker niet bezig met de vraag of landen een bewijs van vaccinatie vereisen, dat is nogmaals niet aan de Commissie.
Toch zullen deze antwoorden velen niet geruststellen. De toenemende drang van overheden om alles van hun burgers te willen weten en voortdurend te controleren is zorgwekkend voor de vrije Europese burger. Burgers en hun vertegenwoordigende parlementen zullen dus waakzaam moeten blijven dat met de vaccinatiepas, nationaal of Europees, niet het Paard van Troye wordt binnengehaald.