Het Spaanse Constitutionele Hof nam in juli de zeer reactionaire beslissing om de lockdown-maatregelen die van maart tot juni 2020 werden opgelegd om Covid-19 ongrondwettelijk te verklaren. Het verzoek hiervoor kwam van de extreemrechtse partij Vox. De rechtbank oordeelde zes tot vijf dat de beperkingen om het coronavirus in te dammen de autoriteit onder de alerte staat overschreden.

Vox zal waarschijnlijk binnenkort een tweede overwinning behalen in het Grondwettelijk Hof, dit keer met zijn rechtszaak tegen de verlenging van de eerste staat van paraatheid met zes maanden, die in oktober door het Congres werd aangenomen. De rechtse rechter Antonio Narváez heeft een uitspraak opgesteld waarin de verlenging ongrondwettelijk wordt verklaard. De rechtbank doet op 14 september uitspraak over deze vraag.

Het vonnis in Spanje verscherpte het beleid van ‘kudde-immuniteit’ dat door de hele Europese bourgeoisie werd nagestreefd. Dit beleid van niet-systemische werknemers die blijven werken en het virus ongehinderd laten razen om de bedrijfswinsten verder te vergroten, zal resulteren in duizenden extra doden door Covid-19. Dit is tot nu toe het duidelijkst gebleken in het VK, waar premier Boris Johnson vorig jaar tijdens een besloten kabinetsvergadering verklaarde: “Geen verdomde lockdowns meer en wanneer lichamen zich bij duizenden opstapelen.”

Het aantal gevallen van Covid-19 in Spanje is gestegen naar het hoogste niveau sinds februari. Ondanks het duidelijke en groeiende gevaar van de Delta-variant, heeft de regeringscoalitie van PSOE en Podemos alle belangrijke maatregelen om het virus te bestrijden afgewezen en in plaats daarvan de Spaanse toeristenindustrie heropend, zodat bars, restaurants en andere bedrijven weer volledig open zijn. Door dit besluit steeg het zevendaags gemiddelde tot ruim 25.000 besmettingen per dag. Meer dan 200 mensen stierven de afgelopen week aan het virus en het aantal ziekenhuisopnames steeg in dezelfde periode met 33 procent.

De uitspraak is Vox’ eerste opmerkelijke overwinning in het Grondwettelijk Hof. De arbeidersklasse moet het als een serieuze waarschuwing opvatten. Het toont het dreigende gevaar van extreemrechts in Spanje en de rest van de wereld. Vox werd versterkt en aangemoedigd door het rechtse en verzoenende beleid van alle burgerlijke partijen, in het bijzonder de Partido Socialista Obrero Español (PSOE) en de pseudo-linkse Podemos. Hoewel Vox slechts een klein aantal stemmen kreeg bij de verkiezingen, oefent ze een enorme controle uit over het staatsapparaat.

De PSOE / Podemos regime heeft meerdere malen, ook wanneer zij opgeroepen tot een einde aan de corona overgegeven aan Vox beperkingen en voor een brutaal anti- immigrant beleid. Hun reactie op de uitspraak van het Grondwettelijk Hof illustreert hun minachting voor democratische rechten en hun onverschilligheid voor de dreiging van Covid-19 en de dreiging van het fascisme. Ze weigerden het vonnis te bekritiseren en benadrukten slechts bescheiden hun “respect” voor het vonnis van de rechtbank.

Minister van Justitie Pilar Llop zei: “De regering respecteert de uitspraak over de motie van Vox, maar deelt zijn mening niet.” Ze voegde eraan toe dat de lockdown-maatregelen die werden opgelegd onder de alarmtoestand “honderdduizenden levens hebben gedood om te redden”.

Llop vervolgde: “Het was de plicht van de regering om onmiddellijk dringende en passende maatregelen te nemen in het licht van de verspreiding van een onbekend virus.” 19 voorkomen “.

De lockdowns hebben ongetwijfeld miljoenen levens gered, maar de PSOE en Podemos laten veel weg als het gaat om het uitbeelden van hun pandemiebeleid. Hun besluit om afgelopen voorjaar lockdown-maatregelen te nemen, was niet gebaseerd op de wens van de Europese bourgeoisie om levens te redden, maar werd hen opgedrongen door een golf van spontane stakingen in heel Europa in maart en april. De regering van PSOE/Podemos verzette zich tegen deze stakingen en zette de politie in tegen de stakende staalarbeiders van Sidenor in Baskenland, die het recht op binnenlands isolement eisten.

Sindsdien hebben alle Europese regeringen er alles aan gedaan om de beperkingen op te heffen en de bevolking tot een ‘nieuw normaal’ van coëxistentie met het virus te dwingen. Als gevolg van deze criminele weigering om met wetenschappelijke middelen op de pandemie te reageren, zijn in heel Europa meer dan 1,1 miljoen mensen gestorven, waarvan meer dan 100.000 in Spanje. Miljoenen hebben familieleden en vrienden verloren of hebben verwoestende gevolgen op de lange termijn.

De constitutionele rechter Cándido Conde-Pumpido, een van de vijf rechters die tegen het vonnis stemden, veroordeelde het omdat het een wetenschappelijk beleid ten aanzien van het virus in de weg staat: “Het lost niets op, maar creëert een ernstig politiek probleem en ontwapent de staat tegen de pandemie’, aldus de rechter. Het arrest ‘voldoet op geen enkele manier aan ernstige juridische criteria’.

Met zijn rechtszaak zet Vox zijn inspanningen voort om de pandemie te gebruiken om een ​​politiestaat af te dwingen. In reactie op het vonnis riep de partij premier Pedro Sánchez op om af te treden. Partijleider Santiago Abascal liet een venijnige tirade van agitatie tegen lockdowns publiceren als de “grootste beperking van rechten in de geschiedenis”. Op Twitter beweerde hij ten onrechte: “Alleen Vox stemde tegen.” In werkelijkheid steunden Vox-parlementsleden ook de afkondiging van de alarmtoestand in maart 2020 en stemden in het Congres om deze te verlengen.

Pas toen de stakingsgolf afnam, verwierp Vox resoluut alle maatregelen om de pandemie in te dammen en veroordeelde de lockdowns als een “sociaal communistische” aanval op de Spaanse vrijheid. In oktober organiseerde ze landelijke protesten tegen het beleid van binnenlandse isolatie en veroordeelde ze gezondheidsbeperkingen als “totalitair en absurd”.

De Spaanse rechters zijn medeplichtig aan Vox’ campagne voor een dictatuur. Dat blijkt uit hun oordeel over de alarmtoestand in maart. Het legt niet uit of lockdownmaatregelen een passend antwoord zijn op de pandemie, maar berust eerder op een juridische formaliteit. Volgens de rechtbank geeft de alarmtoestand de overheid onvoldoende bevoegdheden om vergaande beperkingen op te leggen. In plaats daarvan kan alleen een noodtoestand, die veel bredere bevoegdheden heeft, sociale afstand afdwingen.

Sinds de overgang van Spanje naar de parlementaire democratie in 1978 is er nooit een noodtoestand uitgeroepen. Dit zou de regering dictatoriale bevoegdheden geven, waaronder het arresteren van mensen en het doorzoeken van particuliere woningen zonder huiszoekingsbevel. Het zou stakingen kunnen verbieden, media- en communicatienetwerken kunnen sluiten en privételefoons kunnen afluisteren zonder gerechtelijk bevel. De autoriteiten kunnen ook buitenlanders uit Spanje deporteren, burgers uit hun huizen gooien, wapens in beslag nemen en gewapende bewakers op straat zetten.

Het argument van de rechtbank dat alleen een fascistische politiestaat een wetenschappelijk onderbouwd volksgezondheidsbeleid kan voeren, is een politieke leugen. Hiermee wil de heersende elite haar plannen voor een dictatuur uitvoeren. Het is duidelijk dat de verspreiding van de Delta-variant de ziekenhuizen in Spanje tot het uiterste zal drijven en zal leiden tot een nieuwe stijging van het aantal sterfgevallen. Des te meer moet het vonnis een waarschuwing zijn voor de arbeiders in Spanje en de rest van de wereld.

Mocht de heersende klasse gedwongen worden om opnieuw maatregelen in te voeren om het virus te bestrijden, vermoedelijk door een hernieuwde opflakkering van de klassenstrijd, dan zullen machtige krachten in het kapitalistische establishment aandringen op de oprichting van een fascistische politiestaat. Aangezien het in diskrediet wordt gebracht door de politieke criminaliteit van zijn pandemiebeleid, zou het niet handelen vanuit een positie van kracht, maar vanuit een positie van immense zwakte. De arbeiders kunnen deze koers naar een fascistische heerschappij echter alleen weerstaan ​​als ze afstand nemen van Podemos en zijn verschillende politieke en vakbondsaanhangsels.

De belangrijkste taak is de onafhankelijke mobilisatie van de arbeidersklasse. Het moet een internationale strijd aangaan tegen het kapitalistische beleid van besmetting en de toenemende dreiging van de politiestaat. Om dit te doen, moet het in alle bedrijven en scholen onafhankelijke actiecomités oprichten om werknemers en jongeren voor te lichten over het virus en hen te mobiliseren tegen de verspreiding ervan. Secties van het Internationale Comité van de Vierde Internationale (ICFI) zijn nodig in Spanje, Europa en de rest van de wereld.