De Canadese vrachtwagenkonvooien die op 29 januari in Ottawa samenkwamen, helpen de groeiende wereldwijde beweging te stimuleren die vrijheid en gezond verstand verkiest boven de gruweldaden die mogelijk worden gemaakt door ongebreidelde gemedicaliseerde tirannie. Een goede vertegenwoordiging van Canadese vrachtwagenchauffeurs begon zich als politieke groepering te verenigen in oppositie tegen de bespotting van het opleggen van verplichte prikken aan grote groepen mensen.  

De duizenden mannen en vrouwen die ervoor kozen om hun grieven naar Ottawa te brengen, zagen gemakkelijk de rampzalige implicaties in van het accepteren van COVID-shots als een noodzakelijke voorwaarde voor werk, onderwijs en de deelname van burgers aan vele andere facetten van de eb en vloed van de samenleving. De vrachtwagenchauffeurs zagen bovendien snel de obsceniteit in van het uitbreiden van verplichte injecties naar de segregatie die impliciet is bij het invoeren van vaccinpaspoorten.

Na de enorme fysieke, mentale en economische verwoesting die door de lockdowns is aangericht,  benadrukt de creatie en handhaving van injectiemandaten de grootheidswaanzin die een groot deel van onze regerende klasse is gaan infecteren.  Met de goed georkestreerde steun van mediapropaganda bleven regeringen zich aansluiten bij de agenda’s van globalisten, corporatisten, transhumanisten en legioenen zelfbevorderende opportunisten.

De fixaties en prioriteiten van onze globalistische premier,  Justin Trudeau , laten veel zien van de grotere denk- en actiepatronen waarmee we al twee jaar leven. Over het algemeen laat Trudeau weinig ruimte voor gewone mensen om een ​​betekenisvolle rol te spelen bij de ontwikkeling van het nationale en buitenlandse beleid van Canada.

Trudeau heeft de neiging zich te laten leiden door geheime procedures op supranationale locaties die hun politieke zaken doen op interactieniveaus die ver boven de internationale betrekkingen liggen. Trudeau is verre van de enige onder de regeringsleiders die deze aanpak toepast, met name bij het formuleren van COVID-beleid.       

Zoals in de meeste landen, hing de aanvankelijke bereidheid van het publiek om Canada’s lockstep COVID-beleid te accepteren af ​​van de 24/7 cultivering van massahysterie door de media. De ervaring in de loop van de tijd heeft overduidelijk gemaakt dat de doelbewuste traumatisering door de media van grote delen van de mensen bedoeld is om zelfs de mogelijkheid van een rationeel discours over de machtsgrepen die plaatsvinden in naam van de volksgezondheid te overweldigen.

In wat de geschiedenis in moet gaan als een van de klassieke voorbeelden van politieke onbekwaamheid die ooit openbaar zijn gemaakt, deed Trudeau aanvankelijk de vrachtwagenkonvooien en hun aanhangers af als een “kleine marginale minderheid…. met onaanvaardbare standpunten [die] geen Canadezen vertegenwoordigen.”

Zie  dit .

De absurditeit van de inmiddels beruchte opmerkingen van Trudeau werd zelfs op het moment dat de premier ze maakte tegengesproken door de enthousiaste aandacht van grote groepen mensen tijdens de roadtrips van de vrachtwagenchauffeurs naar Ottawa. Het spektakel trok de enthousiaste deelname van grote aantallen Canadezen die graag naar buiten gingen om het ijskoude midwinterklimaat van Noord-Noord-Amerika te trotseren.

In grote steden, kleine steden, kleine gehuchten en op honderden snelwegviaducten kwamen Canadezen met verschillende achtergronden en politieke overtuigingen samen in gedenkwaardige uitingen van nationale eenheid. Als Canadezen hebben we onze bedreigde vrijheid van vergadering, geweten en meningsuiting uitgedrukt op tal van locaties langs duizenden kilometers van de Trans-Canada Highway. Dit patriottische vertoon van vaderlandsliefde in een zeer roerige tijd zal voor altijd een unieke plaats innemen in de sociale en politieke geschiedenis van ons land.

Ondanks de grove inspanningen van de media om dit inheemse vertoon van verzet tegen COVID-gekken te belasteren en te vernederen, kan de continentomspannende schaal en durf van dit vertoon van volksverzet niet worden ontkend. Het blijft overtuigend bewijs leveren dat er niets kleins of marginaals of minderwaardigs was aan deze uitstorting van populair sentiment.

De dramatische mobilisatie van de grote platforms en hun onafhankelijk denkende chauffeurs werd met massale goedkeuring begroet, vooral door Canadezen uit de arbeidersklasse en de middenklasse. Over het algemeen waren de heersende klasse en hun ontwaakte volgelingen echter niet geamuseerd. Via hun media-extensies probeerden onze regerende elites de lokale, nationale en internationale betekenis van deze opleving in politieke zelfbekrachtiging door essentiële arbeiders die weigerden mee te werken, te bagatelliseren.

Er waren veel uitingen van enthousiaste steun voor het besluit van de vrachtwagenchauffeurs om een ​​zeer belangrijke verzameling politieke boodschappen te brengen aan verre functionarissen die zich in en rond het Canadese parlement hadden verzameld. Na twee jaar van invasieve overheidsinmenging in vrijwel alle facetten van ons privé- en openbare leven, leek er eindelijk enige hoop op verlichting aan de horizon te gloren. Miljoenen Canadezen besloten tegelijkertijd dat de vrachtwagenchauffeurs van het land de capaciteit hadden om een ​​collectieve ommekeer naar een zekere mate van gezond verstand en gezond verstand te leiden.   

De tijd was rijp om terug te blikken op de aanvankelijke richtlijn van de regering begin 2020 om twee weken onderdak te bieden om de curve van ziekenhuisopnames af te vlakken. Dat oorspronkelijke bevel werd herhaald, uitgebreid, versterkt en voortgebouwd om bijna twee jaar van steeds repressievere behandeling door onze arrogante gouverneurs teweeg te brengen.

In het proces veranderden onze regeringen en de media in vele varianten van COVID Officialdom. Niets anders dan COVID leek er toe te doen voor de tirannen die de controle hadden overgenomen. Het volledige scala aan overheidsbeleid werd schijnbaar gedegradeerd ten gunste van het benadrukken van een alomtegenwoordig beleid om op verschillende manieren het hoofd te bieden aan de vermeende dreigingen van COVID-19.

Dit ene alomtegenwoordige beleid is gebaseerd op beweringen dat er een breed scala aan noodreacties op een zogenaamd nieuw coronavirus nodig is. Tot op de dag van vandaag is er geen bewijs geleverd om te bewijzen dat de zogenaamd nieuwe virusdag is geïsoleerd en geïdentificeerd.

De kernstrategie van regeringen en hun uitgebreide reeks propagandistische mediakanalen was om alle leden van het grote publiek te overtuigen elkaar als actieve of potentiële biologische gevaren te beschouwen. Deze inspanningen van COVID Officialdom om de perceptuele basis van sociale cohesie uit elkaar te drijven, zijn gecoördineerd en intens geweest. Het proces werd geholpen door de inspanning om ons achter verplichte maskers te plaatsen en ons bij veel van onze transacties te omgeven met plexiglas barrières. In veel opzichten werden we gemuilkorfd, gedegradeerd en ontmenselijkt.

Tegelijkertijd werden we door de onzinnige lockdowns op rampzalige wijze verhinderd om veel van onze menselijke interacties voort te zetten, inclusief die met betrekking tot handel, onderwijs, religie, cultuur, recreatie en sport. Al deze heffingen werden opgelegd op een manier die goed berekend was om onze capaciteiten te beperken om ons te organiseren in verzet tegen de zeer agressieve ontkenning van onze mensenrechten en grondwettelijke rechten.  

Naarmate de afsluiting van onze rechten en vrijheden intensiever werd, werden we overladen met een spervuur ​​van holle aantekeningen van beroemdheden die de beperkingen prezen. Een goed voorbeeld van dit fenomeen is de inhoud van een door de WHO gesteunde televisiespecial. Het bevatte in april 2020 mensen als Lady Gaga, Elton John, de Rolling Stones en de eeuwige COVID-oplichter, Stephen Colbert.

Bekende persoonlijkheden werden gerekruteerd uit vele velden, waaronder sport en christelijke religie, om bij te dragen aan een gigantisch PR-spinorama. Het doel was om het publiek ertoe aan te zetten zijn kritieke faciliteiten op te schorten en te accepteren dat het omverwerpen van ons leven gerechtvaardigd en zelfs verstandig was. Helaas namen te veel mensen het aas. Zie  dit .

Velen van ons die hard hebben gewerkt om op de hoogte te blijven en ons verstand te behouden, beginnen nu pas vat te krijgen op de monumentale schaal van de veelzijdige fraude waaraan we zijn blootgesteld. In de ogen van een aanzienlijk deel van de bevolking wordt dat officiële verhaal van COVID-19 snel ongedaan gemaakt.

Hoe kunnen we bijvoorbeeld voorkomen dat we de bredere en donkerdere implicaties van de rampzalige verhoging van de genmodificerende injecties zien alsof er geen andere degelijke behandelingen voor de COVID-besmetting beschikbaar waren? De overheid en de meest corrupte takken van de medische wereld hebben hun krachten gebundeld om het publiek de toegang tot veilige en effectieve natuurlijke remedies te ontzeggen die bescherming bieden tegen de echte of ingebeelde aanvallen van het beroemdheidsvirus.

Met natuurlijke remedies zoals ivermectine naar de zijlijn geduwd, werden we aangevallen door misleidende reclamepitch, gevolgd door dwang om de gevaarlijke stollingsschoten te accepteren. Deze COVID-prikken zijn allesbehalve veilig en effectief gebleken. Het bewijs blijft groeien dat de ineffectiviteit van de COVID-injecties implicaties heeft die veel dieper gaan dan het falen van immunisatie.

Mediabureaus, met de door de overheid gefinancierde omroepen zoals de BBC en CBC voorop, hebben samengespannen om het publiek elke feitelijke basis te ontzeggen om te voldoen aan de voorwaarden van geïnformeerde toestemming bij deelname aan een gigantisch medisch experiment dat zich nog in de beginfase bevindt. De misleidingen blijven op ons afkomen met een razendsnelle intensiteit.

Het vrachtwagenkonvooi biedt een gefundeerd tegengif tegen de bedrieglijkheid van de macht die ongekende hoogten heeft bereikt, vooral sinds de leugens en misdaden van 9/11 de eenentwintigste eeuw inluidden.  De actie die nu in Ottawa is gecentreerd, signaleert in Canada en daarbuiten dat enige verlichting van de aanval van COVID-dictaten in zicht zou kunnen zijn.

De groei van het verzet heeft zich verspreid over heel Noord-Amerika, waar demonstraties van steun en solidariteit zijn ontstaan, vooral aan beide zijden van de grens tussen Canada en de VS. Een van de demonstraties resulteerde in een ambitieuze actie van vrachtwagenchauffeurs en hun supporters bij een grensovergang aan de internationale grens bij Coutts Alberta. Deze uitbreiding van het politieke protest in Ottawa zorgde voor wanorde in de gebroken provinciale regering van premier Jason Kenney. Zie  dit .

Aangezien transport per vrachtwagen een bijna universele vereiste is voor georganiseerde menselijke samenlevingen over de hele wereld, blijkt het Canadese voorbeeld besmettelijk te zijn. In een kop werd bijvoorbeeld aangekondigd dat “Canada’s Freedom Convoy Truckers in Europa, Australië en de VS heeft geïnspireerd om Freedom Rally’s over de hele wereld te houden.” Zie  dit .

De stand van vrachtwagenchauffeurs in Ottawa biedt een prototype van hoe gemiddelde mensen op een zinvolle manier macht kunnen organiseren en uitdrukken door middel van burgerlijk verzet en vreedzame niet-naleving. Thoreau en Gandhi zouden hebben goedgekeurd. Vrijheidskonvooien belichamen een middel om ernstige grieven en principiële standpunten te registreren door een gecombineerde toepassing van wortel- en stoktactieken.

Op dit moment moet de nadruk liggen op het onder druk zetten van regeringen en hun globalistische handlers in de banken, de media en de ‘denktanks’ om zich terug te trekken uit de poging om zo’n intense autoritaire controle uit te oefenen over ons lichaam, onze geest, ons gedrag, onze instellingen en zelfs onze geest. Uiteindelijk komt de huidige clash neer op een confrontatie tussen een zeer materialistische drang om de natuur, inclusief de menselijke natuur, te domineren, en een wereldbeeld met ruimte om spirituele en religieuze inspiraties te omarmen.

Hoe kunnen we onder deze omstandigheden de sublieme mysteries die tot uitdrukking komen in de verbazingwekkende werking van gezonde menselijke immuunsystemen, niet beschouwen als een goddelijk wonder van de natuurlijke wereld? Wat te zeggen van een zogenaamd volksgezondheidsbeleid dat leidt tot het uitschakelen van aanvallen op de natuurlijke immuniteit door middel van gedwongen injecties? Zie  dit .

De Fraude Van Publiek-Private Samenwerkingen

Net als Angela Merkel, Emanuel Macron, Gavin Newsom, Chrystia Freeland, Jeff Bezos, Tony Blair, Mark Zukerberg, Bill Gates en vele andere toonaangevende artiesten in het Crazy COVID Circus, is Justin Trudeau een alumnus van de Davos-school. Vaak geassocieerd met jaarlijkse bijeenkomsten die plaatsvinden in de Zwitserse badplaats Davos, maakt deze school deel uit van het grotere kader van het World Economic Forum.

Het WEF heeft al lang verschillende versies van een Leaders of Tomorrow-programma waaraan Justin Trudeau heeft deelgenomen. Karl Schwab, een fervent promotor van transhumanisme als basis van wat hij de Vierde Industriële Revolutie noemt, is de oprichter van het WEF.  

Het WEF werd opgericht in Genève, Zwitserland in 1971, hetzelfde jaar waarin Justin Trudeau werd geboren. De organisatie is gespecialiseerd in het onder druk zetten van regeringen en zogenaamde ‘maatschappelijke organisaties’ de agenda’s van mondiale bedrijven en hun bankiers. Maatschappelijke organisaties beweren vaak een gemiddelde en een aantal onderdrukte mensen te vertegenwoordigen. Meestal is hun echte functie echter het promoten van de agenda’s van rijke financiers, waaronder George Soros, vaak prominent aanwezig.

Het WEF is een van een aantal partnerinstellingen met hoofdkantoor in Zwitserland. Deze organisaties zijn onder meer het Rode Kruis, de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de supranationale organisatie van Bill Gates, de Global Alliance for Vaccines and Immunization, GAVI.

Zwitserland is de plaats waar strijdende partijen vaak geheime onderhandelingen voeren, vooral op het gebied van high finance. Van dit erfgoed wordt gebruik gemaakt, aangezien Genève opnieuw een belangrijke plaats is van geheime onderhandelingen over de poging tot wereldwijde staatsgreep die momenteel aan de gang is. De dekmantel voor de wereldwijde poging tot staatsgreep is de wereldwijde noodsituatie op gezondheidsgebied die door de WHO misleidend is gecategoriseerd als een pandemie.

Net als het WEF probeert GAVI zichzelf te rechtvaardigen als een mekka van zogenaamde ‘publiek-private partnerschappen’. Veel van de machinaties van Anthony Fauci, Bill Gates, Justin Trudeau en hun globalistische trawanten worden beschreven als publiek-private samenwerkingen. Publiek-private partnerschappen beschrijven gewoonlijk het proces waarbij overheden ertoe worden gebracht zich in te laten met regelingen die zijn uitgestippeld door de leiding van grote bedrijven en hun bankiers.

Wanneer overheidsfunctionarissen de agenda’s van globalistische elites overnemen, stelen ze de invloed weg van de mensen die ze geacht worden te vertegenwoordigen. Dienovereenkomstig, wanneer regeringen dienaren worden van rondreizende plutocraten die vaak verstoken zijn van nationale loyaliteit, ontnemen ze het publiek de mogelijkheid om de beleidsrichtingen van hun eigen nationale regeringen te beïnvloeden.

De resulterende ontneming van het stemrecht wordt nog verergerd door de censuur van een uniform bevooroordeelde media. Zijn scherpe vastberadenheid om de stroom van cruciale informatie tegen te houden en te blokkeren, ontneemt het publiek de kennisbronnen die ze nodig hebben om te overleven en te gedijen. Het verlamt met name het vermogen van het publiek om goede verkiezingsbeslissingen te nemen, ondersteund door het kenmerk van echt geïnformeerde toestemming.

Dienovereenkomstig helpt de wildgroei van zogenaamde publiek-private partnerschappen de realiteit te verhullen dat het zogenaamde publiek de democratische mogelijkheden is ontnomen om hun eigen regeringen te beïnvloeden. Bij het bepalen van het beleid lijkt Trudeau veel meer naar Davos te kijken dan naar de Canadese vrachtwagenchauffeurs wier rigs in Ottawa geparkeerd staan. Hoe lang blijven de vrachtwagenchauffeurs daar?  

In 2010 overhandigde Schwab in wezen een belangrijk platform aan Bill Gates om het zogenaamde “Decade of Vaccines” te initiëren tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van het WEF in de weelderige omgeving van Davos. Het decennium van vaccins culmineerde handig in 2020 met de start kort na Event 201 van de gefabriceerde COVID-crisis.

Volgens het essay van Joss Evans over ‘Karl Schwab’s WEF Alumi’ zijn veel van de afgestudeerden van het in Davos gevestigde Young Leaders’ Program gekomen om machtsposities te bekleden tijdens de veronderstelde pandemie. In deze rollen hebben de ingewijden van Schwab uniform gehandeld in overeenstemming met het beleid dat is aangenomen en verdedigd door Justin Trudeau. De WEF-alumni zijn ijverige en standvastige voorvechters van ‘zero-covid-strategieën’. Deze strategieën omvatten “lockdowns, maskermandaten en vaccinmandaten”. Zie  dit ,  dit  en  dit .

De politiek van premier Trudeau, zowel nationaal als internationaal, sluit goed aan bij de standpunten van zowel Schwab als Gates. In de naam van een “Great Reset” was hun project om de gefabriceerde COVID-crisis om te zetten in een radicale remake van de politieke economie van de wereld.

Met de nadruk op het verder vergemakkelijken van de concentratie van rijkdom en macht door middel van renovaties in het wereldwijde bankwezen, hebben voorstanders van de Grote Reset een hoge prioriteit gegeven aan het elimineren van de weinige overgebleven overblijfselen van nationale soevereiniteit. Het WEF verbergt zijn globalistische agenda van uitgebreid corporatisme achter een laagje pseudo-ecologische versieringen. De leiders van de organisatie beschrijven bijvoorbeeld hun wens “om tegen 2030 een koolstofneutrale, natuurpositieve economie te bereiken en het verlies aan biodiversiteit een halt toe te roepen”. Zie  dit .

Het WEF is uitgegroeid tot een van de belangrijkste aanjagers van functies die ooit tot het domein van verantwoord bestuur in nationale parlementen en wetgevende macht behoorden. Deze traditiegebonden instellingen waren de locatie van vele functies die nu zijn overgenomen door supranationale processen waarvan de functionarissen de technocratische taal spreken van bijvoorbeeld de Great Reset en publiek-private samenwerkingen. Dergelijke partnerschappen hebben geen echte plaats voor ‘het publiek’, vooral als het gaat om het hebben van enige invloed op de implementatie van het COVID-19-globalisme.

Bijna altijd is de macht die aan rijkdom wordt verleend van het grootste belang bij het bepalen van de wereldwijde veranderingen die de middenklasse doden en wetgevende machten transformeren in museumartefacten die worden verijdeld door de geheime clubs en de transacties van multimiljardairs. Deze miljardairs hebben meer dan 50% van het vermogen aan hun portefeuilles toegevoegd in hun eigenbelangrijke beheer van de gefabriceerde COVID-crisis. Ze zijn naar verluidt $ 4 biljoen rijker, aangezien de werkloosheids-, zelfmoord- en faillissementscijfers onder de gemiddelde mensen omhoogschieten. Zie  dit .

Dienovereenkomstig heeft Justin Trudeau’s achtergrond als erfgenaam van dynastieke rijkdom en macht misschien een extra golf van drama toegevoegd aan de midwinter-confrontatie in Ottawa tussen onze wereldhoppende premier en onze zout-van-de-aarde-truckers. Zoals Jeffrey A. Tucker opmerkte over de confrontatie in zijn essay, “Justin Trudeau Ducks the Great Truckers Revolt”, zien we dat het zich aan het vormen is tot “een van de belangrijkste botsingen ter wereld in de grote strijd tussen vrijheid en die regeringen die erop uit zijn om het te verpletteren.” Zie  dit .

Nadenkend over de grotere implicaties van wat er is gebeurd, merkte voormalig Amerikaans congreslid Ron Paul op: “We zijn nu allemaal Canadese vrachtwagenchauffeurs.” Zie  dit .

Trudeau, Schwab, Gates en de andere vooraanstaande voorstanders van de Great Reset hebben veel ambitieuze plannen. Sommige van deze plannen worden openlijk gepromoot, terwijl andere stiekem worden uitgevoerd. Een van de meer geheime doelstellingen is het radicale ontvolkingsinitiatief dat nu is gestart. Een van de kenmerken van het bestaan ​​van het plan is de drang om de gen-veranderende stollingsschoten die het leven van miljoenen ontvangers van een prik zullen verkorten, te veralgemenen. Hoeveel van de jab-slachtoffers zijn al overleden en waarom wordt de volledige omvang van deze mortaliteit zo agressief aan het publiek onthouden?  

Van functionele vaccins is bekend dat ze de opname en externe overdracht van gerichte besmettingen voorkomen. Geen van deze functies wordt vervuld door de COVID-19-injecties. De genmodificerende procedures die worden gestimuleerd door de stollingsschoten produceren proliferaties van pathogene spike-eiwitten die grote schade aanrichten, vooral in cardiovasculaire systemen.

We hebben geen reden om aan te nemen dat de huidige preoccupatie van de farmaceutische industrie met het maken van genetisch gemodificeerde mensen goedaardig of zelfs goed bedoeld is. Het doel van dit soort interventies kan heel goed zijn om de procedures en precedenten te introduceren die de productie van transhumane wezens ondersteunen. Zoals reeds opgemerkt, presenteert Karl Schwab zich als een deskundige autoriteit op het gebied van transhumanisme.

De doelen die dichter bij de hand worden gebracht, zijn misschien wel het opnieuw maken van ons nageslacht als bio-digitale organismen. Voor de genetische ingenieurs die op komst zijn, kunnen deze veranderde menselijke organismen worden geïdealiseerd voor hun meer grondige integratie met wereldwijde netwerken van surveillance, sociale kredietscores, financiële transacties zonder contant geld, alomtegenwoordige robotisering en diep-invasieve kunstmatige intelligentie, AI.

Drievoudig geprikt en nog steeds besmet met COVID

Terwijl Trudeau probeerde weg te glippen van een persoonlijke uitwisseling of ontmoeting met de leiding van de vrachtwagenchauffeurs, beriep hij zich op de aanwezigheid van COVID als rechtvaardiging voor zijn ongrijpbare gedrag. In eerste instantie zei hij dat hij in het bijzijn was geweest van iemand met COVID, maar hij had vervolgens negatief getest. Een paar uur later legde Trudeau uit dat hij driemaal was gestoken, maar dat hij als positief voor COVID was gediagnosticeerd terwijl hij ‘asymptomatisch’ was.

Afgezien van het overtuigende argument dat ten minste een van zijn jabs meer toneelspelen dan de realiteit leek te zijn, roept zijn volgende opmerking veel fundamentele problemen op. De premier riep uit: “Iedereen, laat u alstublieft vaccineren en versterken.” Waarom zou een bewust en redelijk persoon dergelijke instructies opvolgen van een persoon die zojuist had verklaard dat hij COVID had opgelopen, zelfs nadat hij driemaal was gestoken. Zie  dit .

Blijkbaar zonder het te beseffen, kondigde Trudeau in wezen aan wat zijn eigen zaak duidelijk aantoont. De stollingsschoten werken niet om de verspreiding van het celebrity-coronavirus te voorkomen. In feite moedigen ze de ontwikkeling van vele pathologieën aan die al vele miljoenen verwondingen en veel regelrechte sterfgevallen hebben veroorzaakt in de menselijke bevolking.

Veel artsen zijn rijkelijk beloond voor het samenzweren met overheidsfunctionarissen om deze vernietigende feiten voor het grote publiek te verbergen. Ze hebben geprobeerd de informatie over sterfgevallen en verwondingen door injecties zwart te maken. Veel informatie over dit onderwerp is echter beschikbaar voor mensen met zowel de capaciteit als de onafhankelijkheid van geest om buiten het digitale domein te kijken dat wordt gedomineerd door de zwaar gecensureerde legacy-media.

Het abnormaal falen van Trudeau om zijn verhaal te veranderen om rekening te houden met een vollediger beeld van wat er werkelijk aan de hand is, wordt gerepliceerd door de brede waaier van COVID-functionarissen. Steeds meer medewerkers hebben bloed aan hun handen. Om te beginnen hebben Trudeau en zijn Chief Public Health Officer, Theresa Tam, bloed aan hun handen. Joe Biden heeft bloed aan zijn handen. De nepjournalisten van de CBC en de BBC hebben bloed aan hun handen. De bestuurders van veel universiteiten hebben bloed aan hun handen.

De constante stroom desinformatie die door tienduizenden communicatiebureaus wordt verspreid, heeft miljoenen mensen beroofd van al het bewijs dat ze nodig hebben om goede beslissingen te nemen over leven en dood voor zichzelf en hun kinderen. Sterfgevallen en verwondingen door injectie zijn geen zeldzame afwijkingen. De jabs-for-jobs-injecties richten een wereld van schade aan, terwijl ze weinig of geen voordelen bieden, behalve het tijdelijk tegenhouden van de discriminerende toorn van de injectiefanaten die in het COVID-officieel werkzaam zijn.

We zijn onderworpen aan een monumentale zwendel waarvan de hoofdrolspelers de beelden van de volksgezondheid misbruiken als dekmantel voor de installatie van een breed scala aan precedenten en procedures waarvan het doel de tirannieke controle van het publiek is.

Jagmeet Singh  is een van de figuren die de tweevoudige minderheidsregering van Trudeau overeind houdt in de Zoom-omgeving die de afgelopen twee jaar is gemaakt om het parlement te vervangen. Singh is een Sikh die leider is van de Nieuwe Democratische Partij van Canada (NDP). De NDP heeft de linkse erfenis van de sociaaldemocratie in Canada geërfd. Het is het politieke equivalent in Canada van de Labour Party.

De Liberale Partij onder leiding van Justin Trudeau kan de meerderheid van de stemmen in het Canadese Lagerhuis niet halen. Trudeau heeft dus extra stemmen nodig van de parlementsleden die andere partijen in het parlement vertegenwoordigen . In deze omgeving kijkt Trudeau vaak naar Jagmeet Singh en zijn nationale NDP-partij om de steun te geven die hij nodig heeft om zijn liberale minderheid aan de macht te houden.

Net als de oppositiepartijen in de meeste westerse regeringen, is Singh een enthousiaste voorstander geweest van zelfs het meest extreme COVID-beleid van Justin Trudeau. In veel provinciale wetgevende machten klagen NDP-MLA’s vaak dat de heersende COVID-beperkingen van regeringen niet ver genoeg gaan. De NDP wil meer maskering, meer lockdowns, meer social distancing en meer verplichte injecties.

Deze achtergrond helpt bij het vaststellen van de context van een verrassende tweet van Singh toen de vrachtwagenchauffeurs landden in Ottawa. Verwijzend naar de partij met het op één na hoogste aantal parlementsleden in het parlement – ​​wat in onze constitutionele monarchie bekend staat als de loyale oppositiepartij van Hare Majesteit – zei Singh het volgende:

“Vandaag hebben conservatieve parlementsleden hun goedkeuring gehecht aan een konvooi geleid door degenen die de superioriteit van de witte bloedlijn claimen en de islam gelijkstellen aan een ziekte.” Zie  dit .

Deze kritiek op de vrachtwagenchauffeurs als geheel en op conservatieve parlementsleden in het algemeen als islamofoben en als mensen die geloven in “de superioriteit van de blanke bloedlijn” lijkt mij verbazingwekkend. Natuurlijk wordt er geen bewijs aangeboden om deze smet te ondersteunen.

Voor zover ik weet, heeft geen enkel mainstream mediabureau ook maar de minste aandacht besteed aan deze beschuldiging van een van Ottawa’s meest vooraanstaande politici. Een dergelijke overdrijving is, denk ik, “genormaliseerd” om een ​​verhaal over hondenbeten te worden. Singh’s veroordeling van vrachtwagenchauffeurs lijkt goed in overeenstemming met Trudeau’s bewering dat degenen die tegen zijn COVID-beleid zijn collectief kunnen worden gecategoriseerd als ‘racisten en vrouwenhaters’.

De regels waren heel anders als het ging om de bewering van sommigen dat er geconfedereerde en nazi-vlaggen waren gespot tijdens de demonstraties in Ottawa. Ik ben niet op de hoogte van enig goed onderzoek om er zeker van te zijn dat deze afbeeldingen niet zijn geplaatst door partizanen die de boodschappen van liefde, eenheid, gelijkheid en hoop die door het vrachtwagenkonvooi naar Ottawa waren gebracht, in diskrediet wilden brengen. Deze techniek voor het demoniseren van politieke tegenstanders is de laatste tijd maar al te gewoon geworden.

Het Centrum voor Israël en Joodse Zaken (CIJA) leek samen met B’nai Brith Canada de kant van Trudeau te kiezen om alle demonstranten in Ottawa af te doen als vertegenwoordigers van een marginale minderheid die gedomineerd wordt door racisten. Beide etnische organisaties zijn agentschappen van de machtige Israel Lobby in Canada. Shimon Koffler Fogel, de CEO van de CIJA, maakte zijn standpunt heel duidelijk. In plaats van commentaar te geven op inhoudelijke zaken waarover de Canadese regering beslist op plaatsen waar Fogel aan tafel zit, neemt hij zijn toevlucht tot schadelijke toespelingen. Hij roept degenen die hij veroordeelt op om ’terug te kruipen onder de rots waar ze uit zijn geglipt’. Zie  dit .

De vastberadenheid van de truckers om op hun plaats te blijven en in Ottawa te blijven totdat hun problemen serieus zijn aangepakt, wordt voorspelbaar bekritiseerd. Er kan geen enkele twijfel meer bestaan ​​over de beruchte inslag van een bevooroordeelde media wiens propaganda als apologeten voor macht nu algemeen wordt begrepen door degenen die opletten.

Kijk dus niet naar de oude media voor een eerlijke berichtgeving over de dynamiek van wat er gaat gebeuren in de volgende fasen van deze confrontatie, een die zeer waarschijnlijk de politieke toekomst van Justin Trudeau zal bepalen. Zijn tegenpool in het parlement is al geëlimineerd. Op 2 februari werd Erin O’Toole uit zijn functie als leider van de federale Conservatieve Partij gezet. Zijn leiderschap ligt nu voor het grijpen.

De duikvlucht in de populariteit van de Canadese premier en de voormalige leider van de conservatieve partij van de oppositie hebben plaatsgevonden tegelijk met de aankondiging dat veel COVID-beperkingen worden opgeheven in elf Europese landen en in Israël. Ten slotte is het absoluut duidelijk dat er geen politieke consensus is die de machtsgreep ondersteunt van de hoofdrolspelers die de COVID-crisis op opruiende wijze hebben veroorzaakt. Zie  dit .