En opnieuw neemt de regering verdergaande maatregel om de burgers….. hoe zullen we het zeggen….. voor het coronavirus te beschermen. Maar de werkelijkheid is dat het beleid van pappen, nathouden en bidden niet kan voorkómen dat steeds meer mensen besmet zullen worden. Sterker: de beleidsmaatregelen werken contraproductief.
Terwijl de huidige realiteit pleit voor versoepeling wil de regering de maatregelen verder opvoeren – vanwege het theoretische gevaar van de nieuwe corona-variant uit het Verenigd Koninkrijk, of misschien wel die uit Brazilië, of uit Zuid-Afrika.
Dit is opmerkelijk omdat de Britse variant in december als nieuw corona-onderwerp (proefballonnetje?) ter sprake kwam en eigenlijk systematisch niet zo belangrijk werd bevonden – ook niet door de mainstream media en virologen. Omdat het gewoon behoorlijk belachelijk was: er zijn meer dan 4.000 coronamutaties. In dit geval moet een enkele puntmutatie ervoor zorgen dat het virus zich beter kan aanmeren bij de menselijke gastheercel? Maar tot dusver is dit alleen het resultaat van laboratoriumexperimenten en meta-overwegingen zoals “in het Verenigd Koninkrijk nemen de aantallen plotseling zo drastisch toe”.
Maar in de tijd van deze variant gezien rijzen de twijfels over het dramatische gevaar waar de regering en het OMT nu spreken: in september, let wel: in september, werd de mutant al waargenomen in een monster in het Verenigd Koninkrijk, en in een monster uit november in Duitsland. Het werd echter pas half december openbaar gemaakt in het Verenigd Koninkrijk en Boris Johnson ging met een uit de lucht geplukt cijfer dat (toen) een 70% hoger infectierisico was (omdat hij een rechtvaardiging nodig had voor een verandering van strategie zonder gezichtsverlies te lijden). De federale overheid heeft toen de luchthavens gesloten.
Kunt u zich nog de paniek herinneren van de regering aan het begin van het jaar: hoe snel werd er niet besloten tot lockdown die de 12e januari al in moest gaan. Horeca blijft dicht en scholen – waarvan bij hoog en laag gezegd werd dat in ieder geval de basisscholen hoe dan ook open moesten blijven. En dit zogenaamd nog besmettelijkere, gemuteerde virus zou nu een gevaar voor ons land moeten zijn – 4 1/2 maand nadat het voor het eerst verscheen? En als we nú actie ondernemen, inclusief een avondklok, kunnen we de introductie daarvan voorkomen?
Zelfs als de Britse variant door de mutatie op de spike-eiwitten veel gemakkelijker aan de menselijke gastheercel kan koppelen, hoeft het resultaat niet veel te veranderen. Omdat andere factoren veel meer bepalend zijn voor de overdracht: hoe komt het virus van het ene lichaam naar het andere? Volgens verschillende onderzoeken zou het gemuteerde virus een aanzienlijk deel uitmaken van de besmettingen in Ierland en het Verenigd Koninkrijk – maar ook daar kunnen niet veel conclusies over het gevaar van het virus worden getrokken. Zelfs als er een hoger infectierisico is. Ten eerste zouden de gemuteerde virussen de conventionele virussen verdringen, wat ook de sterke verspreiding van de mutant zou verklaren. Een lagere letaliteit, wat meer regel dan uitzondering is bij nieuwe mutaties, leidt ook tot een hogere spreiding, aangezien de gastheer niet sterft en daardoor andere mensen kan besmetten. En zelfs als er geen significante verandering optreedt, kan het gemuteerde virus, puur statistisch gezien, zich naast het conventionele verspreiden.
En tot slot is het zelfs mogelijk dat dit gemuteerde virus zich meer manifesteert in de bovenste luchtwegen dan in de longen en daardoor onschadelijker wordt, zeggen artsen. Zij noemen het zelfs positief dat de nieuwe variant een bepaald gen mist dat de ernst van de ziekte verhoogt.
Het feit dat de cijfers in Ierland stegen suggereert de beperkte effectiviteit van een lockdown. Hoewel de cijfers eind vorig jaar laag konden zijn, explodeerden ze zodra in december de teugels werden gevierd – omdat er geen immuniteit was bij de bevolking. We moeten dit toch echt in gedachten houden, want de voorstanders van lockdowns hebben nooit anders gezegd. Het virus zal sowieso op de lange termijn toch door een groot deel van de bevolking heen moeten razen: de genomen maatregelen gaan vooral om het vertragen van de verspreiding om het gezondheidssysteem, waar tijdens drie kabinetten Rutte ook fors op is bezuinigd, te beschermen.
Er is altijd veel discussie over de effectiviteit van een lockdown, met name wordt dan gewezen naar Zweden, dat zonder lockdown simpelweg niet de dode hotspot van Europa werd, maar integendeel onder het Europese gemiddelde bleef. Een onlangs gepubliceerde studie door John Ioannidis, hoogleraar geneeskunde en epidemeologie aan de Standford University, stelt de effectiviteit van de lockdown in het algemeen ter discussie. De studie behandelt de effecten van de “meest restrictieve niet-farmaceutische interventies”, d.w.z. verplicht thuisblijven en bedrijfssluitingen – de centrale maatregelen van een èchte lockdown. De wetenschappers onderzochten de groei van Covid-19-gevallen in 10 landen, waaronder Zweden, Zuid-Korea, Duitsland en de VS, en probeerden de effecten van de harde coronamaatregelen te isoleren door de effecten van zwakkere maatregelen en epidemiologische dynamiek te berekenen.
Het resultaat: “Na aftrek van de epidemie- en lrNPI-effecten (effecten van minder harde coronamaatregelen) vinden we in geen enkel land een duidelijk significant positief effect van mrNPI’s (beperkende coronamaatregelen) op de groei van de casus.” Daarnaast wijzen de wetenschappers op de ernstige gevolgen van harde coronamaatregelen. Ze zeggen: “Schade-overweging zou een prominente rol moeten spelen bij de beleidsvorming, vooral als het gaat om dergelijke NPI’s – en niet effectief in het verminderen van de verspreiding van de infectie.”
Dus wat spreekt er nog steeds in het voordeel van een lockdown? Wil men een dergelijk systeem invoeren of handhaven, dan moet aan twee criteria worden voldaan: het moet a) effectief en doelgericht zijn en b) noodzakelijk en proportioneel zijn. Na een jaar Corona hebben we hier vrij duidelijk het bewijs: beide zijn beslist niet het geval. In werkelijkheid heeft een lockdown geen enkele basis meer, en dat is nu de de facto staat van de reguliere wetenschap waarop een lockdown ooit was gebaseerd.
Nieuwe problemen met vaccinaties doen zich nu voor. Hoewel de preventie van infectie bij gezonde en jongere patiënten in studies is bewezen, is het effect bij de risicogroepen (vooral de ouderen en kwetsbaren) twijfelachtig. Dat komt omdat je met een vaccin geen immuunsysteem kunt opbouwen als het immuunsysteem zó verzwakt is dat het niet langer de noodzakelijke immuunreactie kan uitvoeren.
Verdere risico’s voor deze groepen zijn inmiddels ook in Noorwegen bekend geworden. Bijwerkingen, die bij de normale bevolking niet meer tragisch zijn, veroorzaken ernstige schade bij de hoogrisicogroepen. Volgens informatie van de Noorse gezondheidsafdeling zijn inmiddels meer dan 30 mensen in het land kort na hun eerste vaccinatiedosis overleden. Als gevolg hiervan heeft het Noorse gezondheidsministerie zijn aanbevelingen gewijzigd:t “extreem kwetsbare” mensen wordt nu ontraden om zich te laten vaccineren. De autoriteit adviseert om voorzichtig te zijn met zeer oude mensen. In ons land zijn zij de eersten die nu gevaccineerd worden. Krijgen we nu – net als tijdens het begin van de corona, toen als gevolg van de “intelligente” lockdown – opnieuw een radicale uitdunning van ouderen in de verpleeghuizen?
Politici beschouwen het “vaccin” als een wondermiddel – maar de resulterende sterfgevallen en economische en sociale gevolgen zouden bij de regering normaal gesproken tot een zeker inzicht moeten leiden. In Israël – waar nu al massaal is gevaccineerd – blijkt het “vaccin” van Pfizer toch niet de beloofde bescherming te bieden. Het feit dat de burgers nu met een nog drastischer lockdown aansprakelijk worden gesteld voor dit falen, wekt terecht tot grote verontwaardiging leidt, vooral voor mensen die tot nu toe de maatregelen van de regering hebben gesteund is het een teken aan de wand.
Er zijn dus wéér nieuwe Corona-maatregelen aangekondigd – het laat zien dat de regering ver verwijderd is van de realiteit van de mensen in het land, maar ook ver van de wetenschappelijke kennis over Corona. Zij doen denken aan doktoren uit de 18e eeuw die maar één remedie wisten voor zieke en gezonde mensen van alle niveaus: aderlating. En als het niet werkte, kwam dat doordat er te weinig was afgetapt. Het fatale resultaat van deze neerwaartse spiraal bedreigt nu ook ons.
Vanzelfsprekend zullen politici en medici als straks (dankzij het voorjaar) de aantallen verder dalen, zeggen hoe succesvol het beleid van de regering is geweest en dat alle maatregelen (de desastreuze – scholen dicht, maatschappij ontwricht, faillissementen en doden èn de onzinnige – avondklok) toch maar mooi het virus hebben kleingekregen.