Ingezonden artikel van Piet Pineut | In plaats van reageren op de stukken en columns heb ik nu maar zelf een artikel geschreven. Als echte eurocriticus vind ik het van belang om mijn gal te spuwen als ik het niet eens ben met beleidsbeslissingen van onze machtshebbers. Soms draag ik wel eens een oplossing aan die gebaseerd is op de eenvoud. Terug naar de eenvoud is dan ook mijn credo. Onze huidige maatschappij is vastgelopen door de enorme complexe wetgeving en regeldruk van bovenaf. Zowel vanuit uit Den Haag als vanuit Brussel wordt onze samenleving bekogeld met onuitvoerbare wetten en regels waardoor de zo broodnodige vrije marktwerking in onze samenleving compleet wordt verstoord.
Als Nederlandse staatsburgers leven we weliswaar in een vrije democratie maar tegelijk met alle sociale verworvenheden zijn ons zoveel regels en verplichtingen opgelegd dat we bijna ongemerkt zijn aanbeland in een totalitaire staat. Nou ja, we worden nog wat vermaakt op de nationale TV-zenders met shownieuws en veel andere prietpraat wat over ons heen wordt gestort door gehersenspoelde veel-verdienende TV-presentatoren, die op de loonlijst van onze NPO (Nationale Pravda Omroep) staan. Systematisch wordt de opgelegde mening van hogerhand over ons heen gestrooid. Voor het echte objectieve nieuws heeft ook deze jongeheer internet ontdekt waar onafhankelijke websites zijn te vinden die ruimte geven aan gedreven onderzoeksjournalisten die de echte waarheid vinden en misstanden aan de kaak stellen. Het kostte mij enige inspanning om deze sites te googelen maar dan heb je ook wat. Het ware nieuws moet je tegenwoordig zelf zoeken en je niet laten opleggen door onze staatsomroepen. Let wel, alle publieke omroepen worden tenslotte gefinancierd door de staat. Past toch ideaal in een totalitaire staat, nietwaar? Nu kom ik terecht bij mijn hot-item. Waarom zijn we straks met z’n allen de Pineut (met hoofdletter). Met mijn uitleg van diverse narigheden wil ik dat hierna duidelijk maken.
Versobering gemeenten
In mijn beleving reageer ik meestal vanuit een onderdanige slachtofferrol. Vaak voel ik mij de Pineut door diverse beleidsmaatregelen van onze politieke heersers. Nu zijn wij Hollanders van oorsprong wel een stel mopperkonten, maar dat betekent tegelijk dat we een volk zijn met een kritische beschouwing en dat we ons niet zomaar laten ringeloren. Het is leuk dat we een democratische staatsvorm hebben maar het is m.i. nu wel duidelijk dat onze stemmen verloren gaan in dat enorme politieke gekrakeel in Den Haag met een veelheid aan politieke partijen die allemaal (zogenaamd) opkomen voor hun eigen achterban. Dat alles geeft zo’n mix aan regelgeving waarin met diverse maatschappelijke wensen rekening moet worden gehouden. En wetgeving die enorm veel ambtenaren belast in de uitvoering daarvan. Een onmogelijke opgaaf in een tijd dat de overheid moet bezuinigen op alle departementen, dus ook op z’n eigen ambtenaren. Dat gaat natuurlijk knellen in het toezicht houden en de uitvoering van alle wet- en regelgeving. Wat doet de overheid daaraan? Wel, heel eenvoudig. Gewoon diverse taken in de uitvoering overhevelen naar de gemeentelijke overheden. Tegelijk een aantal miljarden bezuinigen op het Gemeentefonds omdat bezuinigen nu eenmaal het credo is. De gevolgen van dit beleid zijn voor 2015 inmiddels zichtbaar. Veel aangekondigde ontslagen in de Zorg door lager budget WMO en nog aan te kondigen ontslagen in de sociale werkvoorzieningsschappen. De jeugdzorg zit met de handen in het haar en niet te vergeten dat veel culturele activiteiten volledig worden wegbezuinigd. Kortom, het bezuinigen door het Rijk op het Gemeentefonds gaan we straks met z’n allen voelen. Werden we al geplaagd door besparingen op de Rijksbegroting, volgend jaar worden we helemaal weggepest door verkleining van de uitgaven bij de gemeenten. We gaan het allemaal meemaken. We zijn allemaal Piet Pineut!
Kapitaalvernietiging bij banken en pensioenfondsen
Maar hiermee zijn we er nog niet. Behalve het Gemeentefonds zijn er nog diverse andere fondsen waarin veel geld wordt beheerd voor ons burgers. Zoals daar zijn de banken en de pensioenfondsen. Een heel vreemd verschijnsel doet zich nu voor. Wanneer je weet dat er bezuinigd wordt dan zou je denken dat er geld moet overblijven door besparingen. Dus zouden dat we dat elders moeten terugvinden. En met “elders” bedoel ik de samenleving die bij verlies van het ene winst moet behalen op het andere. Mooi niet, want ik denk dat niemand mij kan vertellen op welk gebied wij vooruitgang boeken met de bespaarde gelden. Wat ik wel weet is dat onze overheid elk jaar meer kwijt is aan de enorme staatsschuld die inmiddels een percentage van 70 % bedraagt van het BBP. En wat ik ook weet is dat er 40 miljard is toegezegd voor het Europese Noodfonds ESM. Hier kopen wij NL-staatsburgers dus niets voor. Waar wij wel onze koopkracht vandaan moeten halen zijn de banken en pensioenfondsen, de beheerders van onze spaargelden. Maar wat we daar zien gebeuren is pure kapitaalvernietiging. Door de laagste rente sinds mensenheugenis zien we onze pensioenen niet meer aangroeien en gaan we zelfs nog minder ontvangen in de toekomst door nieuwe wetgeving.
Vergrijzing en woningmarkt
Ook door de factor vergrijzing wordt de koopkracht van gepensioneerden behoorlijk aangetast. Natuurlijk wisten we dat al en zullen sommigen gedacht hebben dat het na enkele jaren corrigeren wel weer de goeie kant zou opgaan. Ik denk dat zeker niet. Er zijn nog andere omstandigheden die er voor gaan zorgen dat onze goed gevulde fondsen en banken snel gaan slinken. Ten eerste wordt er door onze beleidsmakers steeds meer gekeken naar de rijkelijk gevulde pensioenpotten en wordt geadviseerd om met die enorme berg stil geld wat meer te gaan stoeien. Bijvoorbeeld op de hypotheekmarkt of meer spreiden naar beleggen. Allemaal riskant. De woningmarkt is nog altijd instabiel. Ondanks aantrekkende verkopen door stimulerende maatregelen en uitgestelde aankopen blijft de woningmarkt riskant omdat in de toekomst er minder vraag naar woningen zal zijn en de prijscorrectie op langere termijn daardoor nog niet ten einde is. Ook de te verwachten lagere arbeidsparticipatie door toenemende automatisering en robotisering zal leiden tot vraaguitval. Juist in de middenklasse waar het eigen woningbezit traditie is. Kortom, er zijn genoeg redenen aan te voeren om te verwachten dat veel risico wordt genomen indien pensioenfondsen de hypotheekmarkt opgaan.
Kapitaalvernietiging op financiële markten
En wat te denken van beleggen in aandelen door onze banken en pensioenfondsen. Kijken we naar de toenemende volatiliteit van de aandelenmarkten de laatste week en de flinke daling van de indices de laatste dagen dan lijkt er wat aan de hand te zijn. En dat is niet omdat de aandelenmarkten, zoals zo vaak in oktober, zich heel volatiel gedragen maar meer omdat er een serieuze dreiging bestaat van een nieuwe recessie in de EU. Vooral de economische motor Duitsland lijkt tot stilstand te komen en laten we het vooral niet hebben over Frankrijk en Italië met hun enorme begrotingstekorten. Het feit dat Draghi de euro wil devalueren t.o.v. de dollar om daarmee de export aan te jagen zal tegelijk voor ons burgers betekenen dat we meer moeten gaan betalen voor onze ingevoerde producten. Dat verlaagt weer de koopkracht met alle gevolgen van dien voor ons MKB. Draghi is uitgerangeerd met zes jaar lang renteverlagingen zonder resultaat. Hij smeekt nu de EU-regeringsleiders om te hervormen. En daar gaat het dus mis. Probeer nu maar eens om Frankrijk te dwingen om hun begrotingstekort omlaag te brengen naar de norm van 3 procent tekort. Zou natuurlijk zondermeer moeten omdat NL hetzelfde heeft moeten doen onder druk van Brussel. Gelijke monniken, gelijke kappen.
Negatieve outlook
Kortom, ik verwacht nog veel tumult binnen de EU. Volgens ingewijden is Duitsland mordicus tegen het ABS (Asset-backed security) als financieel instrument, dus gaat het spannend worden met de enorme verschillen van mening bij onze EU-regeringsleiders, die altijd zo vriendelijk lachen voor onze media. De verwachtingen wat betreft de hervormingspolitiek van onze EU-politici bij beleggers zijn negatief en dat is te merken. Behalve deze negatieve outlook speelt nog een ander fenomeen en dat is dat de aandelenmarkten erg ver voor de muziek zijn uitgelopen wat betreft de reëel economische ontwikkelingen. Door o.a. de inkoop van eigen aandelen en kostenbesparingen door de beursgenoteerde multinationals zijn hun winsten gestegen, maar niet door innovatieve investeringen. Dat was korte-termijn-denken wat op langere termijn gaat opbreken. Die fase is nu aangebroken tegelijk met krimpende economieën in de EU. Dat zal zeker de druppel zijn die de emmer doet overlopen.
Gaan de beurzen crashen?
Wanneer maandag 13 oktober de AEX verder gaat dalen en misschien in de komende week door de 390 puntengrens heen zakt, dan is de beer los. Mogelijk dat Draghi nog een bokkensprong maakt en de beursanalisten weer kansen zien, maar met de aanhoudende crisis van lage groei naar recessie op recessie zal er op de beurs nog weinig winst zijn te behalen als beleggers gaan inzien dat de centrale banken zijn uitgespeeld. De komende herfst zal veel duidelijk worden. Mijn outlook is negatief. Ik geloof niet in sprookjes en ook niet in de toverkracht van Draghi. De realiteit is dat de schuldenberg in de EU veel te hoog is en de regeringsleiders weten dat. Zij denken met bezuinigingsmaatregelen, die alleen de burgers treffen, hun begrotingen op orde te krijgen en denken dat daarmee de race is gelopen. Zo meteen gaan ze op elkaar wijzen m.b.t. de onderlinge begrotingstekorten, maar het allergrootste probleem, de enorme schuldenberg met al z’n rente- en aflossingsverplichtingen, laten ze links liggen.
Allemaal de Pineut
Veel burgers zijn wel bezig hun schulden te verkleinen wat dan weer inhoudt dat minder geld kan worden uitgegeven om onze economie draaiende te houden. Straks blijkt dat we met een aanhoudende krimp te maken krijgen en dat de recessieverhalen weer de voorpagina’s van de kranten gaan ontsieren. Mijn vrees is dat het deze keer menens wordt en dat of een beurscrash of een hevig schommelende aandelenmarkt met telkens lagere bodems gaat zorgen voor armoede onder onze institutionele beleggers. Deze vertegenwoordigen het kapitaal van ons burgers. Waarschijnlijk gaat nu het kwartje vallen bij de lezers wat betreft de titel van mijn column. Niet alleen ik maar wij allemaal zijn dan de Pineut. Ik zou haast zeggen, door al deze aankomende ellende, maak van mij maar een zwarte Piet en dan geef ik persoonlijk Draghi de zak.
Piet Pineut