Politieke kaste heeft bedacht dat de grootste verliezers het regeerprogramma vast mogen stellen

De verkiezingen zijn geweest en traditioneel liggen de verkiezingsprogramma’s van de partijen allang bij het oud papier; de politieke kaste heeft bedacht dat de grootste verliezers het regeerprogramma vast mogen stellen. Wat de burgers vinden is immers totaal onbelangrijk en het lijkt erop dat een Haagse kliek de democratie heeft gestolen.

De drie partijen die de meeste stemmen haalden en dus gezamenlijk de grootste aanhang onder het electoraat hebben, vormen gezamenlijk een blok van 75 zetels: VVD, D66 en PVV. Tellen we daar de vierde in grootste, het CDA bij op, dan komen we zelfs aan een ruime meerderheid van 90 zetels in de Kamer. Dat zou dus een gemakkelijke formatie moeten zijn zou je zeggen, maar zo gaat dat in ons land niet. De meerderheid van de burgers wil minder immigratie, minder vernielingen aan het milieu en natuur door… milieu- en natuurclubs, maar krijgt precies het omgekeerde. De ferry’s van de immigratie-industrie voeren wekelijks ruim 400 verdienmodellen aan en milieuclubs kunnen schier eindeloze rijen vogelhakselaars plaatsen, terwijl ze de daarvoor gekapte bomen in de energiecentrale verbranden.

Vervolgens werd de formatie een klucht waar Hollywood zich de vingers bij aflikt. Een film over het geschutter van de eerste ‘verkenners’, de zeldzame beunhazen Jorritsma en Ollongren, zou gegarandeerd volle zalen trekken als lachfilm. Daarna kwam een andere apparatsjik, de bijna tachtig jarige PvdA icoon Tjeenk Willink zijn kunsten vertonen. Hij wist na enige weken peinzen niet beter te bedenken dan dat weer een andere apparatsjik en PvdA-partijgenoot ‘informateur’ moest worden. Let wel: deze ooit grootste partij van Nederland, de socialistische PvdA, is inmiddels een splinterpartij in de marge en vrijwel zonder kiezers, maar bepaalt dus wel wie met wie in een kabinet gaat zitten en wat zij de komende jaren zoal hebben te ‘regeren’.

Daarbij komt een bonte stoet aan NGO’s (non governmental organizations) langs, met name op de terreinen van milieu, natuur en immigratie serviceclubs. Organisaties die soms wel leden hebben, maar dan wel leden die over beleid en standpunten van die NGO’s en de samenstelling van het bestuur werkelijk helemaal niets te zeggen hebben. Beweerdelijk zijn het groeperingen die vage delen van de samenleving vertegenwoordigen, maar degenen die zij beweren te vertegenwoordigen zijn dus vakkundig monddood gemaakt. Dat is klaarblijkelijk een voorwaarde in Den Haag om ‘mee te mogen doen’.

De ‘informateur’ lijkt linkse thema’s in een concept-regeerakkoord te willen breien en dat uit te laten voeren door het traditionele Kartel, aangevuld met communisten. Een béétje nieuwe leiderschapsstijl zou na alle geschutter en geblunder de stembussen allang weer uit de schuur hebben laten halen, maar Den Haag schuttert door, in de angst dat de juiste banen zomaar bij de verkeerde mensen terecht kunnen komen.

Wie er nog democratie in kan ontdekken mag het zeggen.