Proberen de grote sociale-mediabedrijven letterlijk te bepalen wie de presidentsverkiezingen wint?
Indignatie redactie
5 min. lezen
In 2016 kregen de grote sociale mediabedrijven kritiek omdat ze anderen de uitkomst van de verkiezingen lieten beïnvloeden, maar in 2020 bemoeien de grote sociale mediabedrijven zich meer dan wie dan ook met een zeer ruime marge direct in de verkiezingen.
Ze staan erop dat ze de plicht hebben om de stroom van “schadelijke informatie” te voorkomen, maar wanneer ze iets doen, lijkt het altijd de democraten te helpen en de republikeinen te kwetsen. Het is duidelijk geworden dat Facebook, Twitter en andere grote sociale mediabedrijven de Democraten proberen te helpen winnen, en dat geldt vooral als het gaat om de presidentsverkiezingen. Wat je ook van Joe Biden vindt en wat je ook van Donald Trump vindt, alle Amerikanen zouden moeten willen dat de verkiezingen eerlijk verlopen. Helaas, de grote sociale mediabedrijven hebben ontdekt dat ze de mogelijkheid hebben om de publieke opinie op grote schaal te beïnvloeden, en dit is de eerste verkiezing waarin ze die spieren echt aan het spannen zijn. Maar als we degenen die de machtshefbomen op internet beheersen toestaan om vanaf nu de uitkomst van onze verkiezingen te bepalen, is ons systeem gedoemd en is het Amerikaanse experiment voorbij.
Donderdag publiceerde de New York Post een bombshell-artikel over Hunter Biden met enkele echt schokkende nieuwe onthullingen. Zodra ik het artikel las, herkende ik dat het erg nieuwswaardig was en ik plaatste het direct op Indignatie in het Nederlands , en andere conservatieve websites deden hetzelfde.
Ondertussen werkten Facebook en Twitter agressief om de verspreiding van het artikel te beperken …
Facebook en Twitter hebben woensdag stappen ondernomen om de verspreiding van een controversieel artikel in de New York Post waarin Joe Biden wordt bekritiseerd, te beperken.
In een ongekende stap tegen een grote nieuwspublicatie blokkeerde Twitter gebruikers om links naar het bericht van Post of foto’s uit het onbevestigde rapport te plaatsen. Gebruikers die probeerden het verhaal te delen, kregen een melding te zien met de tekst: “We kunnen dit verzoek niet voltooien omdat deze link door Twitter of onze partners is aangemerkt als mogelijk schadelijk.”
Als Facebook en Twitter soortgelijke stappen hadden ondernomen toen er in de loop der jaren dingen over Trump waren gelekt, zouden we hen dit soort censuur kunnen vergeven.
Maar waar de lekken ook vandaan komen, en hoe vaag de bronnen ook zijn, de grote sociale-mediabedrijven laten altijd toe dat twijfelachtige verhalen over Trump zich als een lopend vuurtje verspreiden.
Ze grijpen alleen in als een verhaal “schadelijk” voor Biden zal zijn, en dat is fundamenteel oneerlijk.
Naast het voorkomen van de verspreiding van het verhaal, besloot Twitter zelfs om de New York Post uit hun hele account te vergrendelen .
Toen Kayleigh McEnany, persvoorlichter van het Witte Huis, tweette over dit verhaal, vergrendelden ze ook haar account .
20 jaar geleden zou het ondenkbaar zijn geweest dat iemand zou proberen ambtenaren van het Witte Huis te censureren, maar nu gebeurt dit regelmatig.
Prominente conservatieven zoals James Woods en Jack Posobiec werden ook uitgesloten van hun accounts door Twitter, en als je een van de belangrijkste materialen uit het verhaal van de New York Post probeert te tweeten, kan je account ook worden geblokkeerd.
Maar alles is mogelijk als het om Trump gaat. Je kunt alles zeggen wat je maar wilt en allerlei wilde geruchten verspreiden die je maar wilt, en ze zullen je nooit iets doen.
Republikeinen in de Senaat zoals Josh Hawley en Ted Cruz waren absoluut woedend toen ze zich realiseerden wat Facebook en Twitter aan het doen waren, en ze eisten antwoorden.
Helaas gaan Facebook en Twitter niet achteruit.
En waarom zouden ze? Ze komen al jaren weg met het censureren van politieke toespraken.
Eerder deze maand was de conservatieve presentator Mark Levin absoluut verontwaardigd toen Facebook besloot zijn account midden in het verkiezingsseizoen te shadowban …
Facebook heeft ons zojuist dit bericht gestuurd. Het is een duidelijke poging tot censuur. Elke link die ik plaats, is afkomstig van een legitieme bron. Maar omdat zoveel mensen zien wat ik post en we binnen enkele weken na de verkiezingen zijn, is het duidelijk dat Facebook probeert de uitslag van de verkiezingen te beïnvloeden. Het is ook duidelijk dat Facebook een linkse agenda voert.
Waarom horen we nooit dat liberale stemmen op deze manier worden gecensureerd?
Nog verontrustender is het feit dat sommige Republikeinse kandidaten voor het Congres helemaal geen advertenties voor hun campagnes mogen kopen. Aja Smith is een Afro-Amerikaanse conservatieve die actief is in het 41e congresdistrict van Californië, en Facebook heeft haar volledig verboden politieke advertenties te plaatsen …
Ik heb net geprobeerd een FB-advertentie weer te geven om mijn FB-pagina te promoten en het vertelde me dat ik geen politieke advertenties kan plaatsen of mijn pagina kan promoten! Ik ben in de schaduw verbannen op Twitter nu FB het me moeilijk maakt.
En andere Republikeinse kandidaten in Californië melden ook dat ze door de grote sociale mediabedrijven in de schaduw zijn gesteld …
Buzz Patterson , kandidaat voor het 7e congresdistrict van Californië, vertelde de Globe dat hij en zijn campagne zijn gecensureerd en een schaduwverbod hebben opgemerkt. Patterson heeft 114.100 Twitter-volgers, maar weinig geretweet berichten.
Eric Early , kandidaat voor het 28e congresdistrict van Californië, zegt dat het erop lijkt dat Facebook zijn volgers heeft beperkt tot 23.000. Op Twitter heeft Early 84.800 volgers, maar zijn Tweets worden niet zo vaak geretweet als zou moeten.
Als we Facebook en Twitter toestaan dit te blijven doen, wordt het met elke voorbijgaande verkiezing alleen maar erger.
Maar tot nu toe heeft niemand een manier gevonden om ze te stoppen.
En als de democraten eenmaal de controle hebben in Washington, zal er maar heel weinig kunnen worden gedaan.
Als de democraten in november het Witte Huis, de Senaat en het Huis van Afgevaardigden kunnen veroveren, verdienen de grote sociale mediabedrijven een hoop van de eer.
Ze denken misschien dat ze “Amerika redden”, maar de waarheid is dat ze het eigenlijk vermoorden.
In onze hele geschiedenis is politieke spraak nooit onderdrukt zoals die vandaag de dag wordt onderdrukt. Onze grondwet zegt misschien nog steeds dat we recht hebben op vrijheid van meningsuiting, maar degenen die onze belangrijkste online ontmoetingsplaatsen beheren, hebben een heel andere agenda.
