Profiteren van de ellende van een ander is voor de één een brug te ver, en de ander heeft er geen moeite mee

Traditioneel is de rol van de overheid om hierin de arbiter te spelen. Spelregels op te stellen die het ‘roven’ aan banden legt, en de ‘lammeren’ in de kudde beschermt. Op het moment dat de roofdieren bezit nemen van het overheidsapparaat, zijn de ‘lammeren’ gezien, en op termijn blijft er niks over van de kudde.

Als je erover nadenkt, dan is een verstandige overheid niet slechts profijtelijk voor de kudde, maar varen ook de roofdieren er wel bij. Zoals ook een parasiet gedoemd is als het organisme waarmee het zich voedt uitsterft. Een té grote regelzucht, en het uitroeien van de parasieten, is evenmin gezond, waar parasieten in meerderheid functioneel zijn als we de natuur als geheel overzien. Die complexiteit past niet in een ‘model’. Tevéél regelen en controleren creëert onbalans, en eindigt in een fataal ongeluk, het uitsterven van een ‘soort’, het woekeren van een gewas dat daardoor onkruid wordt, zelfs als het ooit gekweekt werd.

Dit blog staat harpstrak van de kritiek op lieden die menen voor anderen te moeten denken en doen. Die grossieren in ‘oplossingen’ op zoek naar problemen. Die mensen willen ‘bevrijden’, en anderen willen opsluiten, onderdrukken, heropvoeden, sanctioneren, koeioneren, en schofferen, terwijl ze hun energie beter zouden kunnen steken in het zoeken naar wegen om in vrede met die anderen samen te leven. Die kritiek van mij is niet van recente datum, en daarom zie ik ook geen ‘Groot Complot’ waardoor nu ineens alles in het honderd loopt. De ‘modules’ die nu als Legoblokken in elkaar worden geschoven zijn de afgelopen decennia in alle openheid, met tal van ‘TED’-lezingen, ‘WEF’-bijeenkomsten, presentaties en ‘YouTube’-filmpjes uitgedacht. Al die ‘Wargames’ en ‘Rollenspellen’ voorafgaand aan ‘Covid’, met simulaties waarin een ‘Corona-pandemie’ werd geoefend, en een ‘Digitale-Pas’ voor mondiaal gebruik bij reizen of toegang, of hoe te reageren op ‘Cyberaanvallen’, en een weelde aan andere ‘verstoringen’ in de sfeer van het leefklimaat, waren de bouwstenen voor een ‘Nieuwe Samenleving’.

Mijn kritiek is, en was, dat ik er een bijzonder hard hoofd in heb dat het ooit zo zou kunnen werken. En dat is een eufemisme. En waar het écht gevaarlijk wordt, dat is waar een bepaalde groep met religieuze bezieling tracht de rest van de wereld de zegeningen bij te brengen van hun ‘oplossingen’, waarbij ze de problemen er volautomatisch bijleveren. Ik heb dat wel eens beschreven als een bedrijf dat handelt in ‘coatings’ voor muren, waardoor ‘graffiti’ makkelijker te verwijderen is, die een groep vandalen inhuurt om onbehandelde muren te bekladden, en de politie fêteert om ervoor te zorgen dat ze aan het opsporen van dat soort vandalen geen prioriteit geven, zodat er ‘vraag’ wordt gecreëerd naar ‘coatings‘ die in een gezonde samenleving niet eens zouden moeten bestaan.

Een groeiende lijst met schokkende gebeurtenissen, waarbij de aanleiding volledig verzonnen bleek te zijn, zoals dat ‘Weapons of Mass Destruction’ verhaal, of waar de daders ‘eigen mensen’ danwel ‘vrienden’ waren, zoals bij de gifgasaanvallen in Syrië, of waar ‘autoriteiten’ zo krankzinnig veel fouten maakten in de opbouw naar de ontknoping, zoals bij ‘9/11’, en er daarnaast vreemde geuren blijven hangen die de verdenking van ‘medeplichtigheid’ oproepen, waar een gebouw dat amper getroffen werd, en waarin zich toevallig ‘gevoelige dossiers’ bevonden, rechtstandig instort, waren vér voor ‘Covid’ al in beeld als ’suspect’. De omvang, en complexiteit van dergelijke operaties maken het onmogelijk dat alle direct betrokkenen ‘In het Complot’ zaten. Maar eerder schreef ik al over ‘compartimentaliseren’, waardoor geheime diensten de schade voor het geheel beperken, mocht er iemand tegen de lamp lopen. En dat kun je makkelijk oprekken tot ‘moduleren’, waarbij hele volksstammen zich voorbereiden op een ‘eventualiteit’, een ramp, zonder te beseffen dat ze deel uitmaken van een geregisseerde ontwikkeling. Die mensen zijn te goeder trouw, zitten niet ‘In het Complot’, en verzetten zich dan ook heftig als iemand suggereert dat het allemaal één ‘Groot Complot’ en ‘Doorgestoken Kaart‘ is. Ze wéten immers dat zij beslist niet deel uitmaken van het probleem, maar juist toegewijd waren aan het ‘oplossen’?

Het maakt dan niet uit wie de trekker overhaalt. Of dat Bin Laden is, of Epstein, of Poetin, Xi, Erdogan, Dr. Faustus, of een anonieme ‘papierschuiver’ in deze of gene regering is. Of dat ze er niks mee te maken hebben, maar wel geschikt zijn om de ‘schuld’ te krijgen. Iemand die zichzelf als een ‘Speler’ ziet, zoals Bin Laden, Epstein of Ghislaine Maxwell, een lid van de Bush-clan of één van de Clintons, kunnen, als dat zo uitkomt, bedolven worden onder de lawine die ze zelf ontketend hebben, waardoor ze uiteindelijk eerder slachtoffer lijken. Niet veel anders dan het roofdier dat het laatste dier van de kudde doodt, of de parasiet die het organisme doodt dat zijn voedingsbodem was. Blind, doof, beheerst door bloedlust. Hersenloos.

Als Biden zegt dat ‘Cyberaanvallen’ zouden kunnen leiden tot een ‘Shooting War’, dan is dat uit zijn mond een vooraankondiging van iets wat al op het programma staat. Het is geen waarschuwing. De ‘modules’ zijn klaar, en ze wachten op de ‘Trigger Event’. Niet veel anders dan het ‘slechte nieuws’ dat de ‘efficacy’ van het vaccin van Pfizer terugloopt met de tijd, en dan hebben we het over zes maanden, waardoor ‘helaas’ nieuwe inentingen nodig zijn. Goed nieuws voor Pfizer, en tal van lieden in die ‘module’, maar niet iets waar u rekening mee hield, verwacht ik. Toch is het geen ‘complot’, want dat die vaccins geen vaccin waren, maar een extreem winstgevende profylaxe, is geen nieuws.

‘Shell profiteert van hogere olieprijs’, kopte RTL. Dat vertelt ons dat de hoge prijs van brandstoffen niets te maken heeft met de prijs van een vat olie. Landen, of staatsbedrijven, zijn de eigenaren van de belangrijkste bronnen, en ‘koepels’ van landen, zoals de OPEC, en de NAVO-landen die met sancties en blokkades strooien, bepalen de productie, die van invloed is op de prijs van de ruwe olie. Het transport, de raffinage en de levering van het geraffineerde product, liggen daar als een schil omheen. Als de productie wordt afgeknepen, gaat de prijs van de olie omhoog, maar je zou verwachten dat bedrijven die druk zijn met het transport, de raffinage, en de opslag door een teruglopende vraag, vanwege die hoge prijs van de grondstof, juist minder zouden verdienen, en aan de pomp met elkaar in de slag moeten om hun ‘marktaandeel’ op niveau te houden, wat voor de klant een stabiliserend effect op de prijs van het eindproduct zou moeten hebben. Maar in ‘modules’ die klaarliggen voor de ‘wereld van de toekomst’ zit een ‘perverse relatie’ die moet zorgen voor onbetaalbare brandstoffen. Waarbij, pervers genoeg, de ‘prijs’ van nagenoeg alle brandstoffen, met inbegrip van de ‘Groene’, is opgehangen aan de prijs van olie, waardoor alleen de mate van belasting of subsidie nog verschil maakt.

Dompers voor u en mij, zijn bouwstenen voor mensen met ‘plannen’. Die ‘plannen’ zijn niet geheim. Het is geen ‘Groot Complot’. Het wemelt van de rapporten, presentaties en boeken waarin het allemaal wordt aangekondigd. Het moet alleen ook worden ‘verkocht’. En ‘Tegenvallers’ die geen tegenvallers zijn, maar voorbereide gebeurtenissen waarvoor de ‘modules’ klaarliggen, zijn ideaal om de kudde op te drijven van grazige weiden naar barre grond. Niet alle ‘Tegenvallers’ zijn ’spelingen van het lot’. Waarom iemand mee zou werken aan een ‘Slechte Uitkomst’? Omdat die ‘Slechte Uitkomst’ een opsteker is voor zijn ‘Bottom Line’. Zoals de wapenindustrie zich in de handen wrijft bij oorlog. Maar het kan ook zijn dat men voorziet dat die ‘Slechte Uitkomst’, die ‘pandemie’, of alles ‘Klimaat’, er vroeger of later toch een keer komt, en dan is het forceren van een ‘Slechte Uitkomst’ wellicht beter, omdat de ‘modules’ dan beheerst kunnen worden geïntroduceerd. Of langer wachten leidt tot erosie en frustratie bij alle mensen die zo hard hebben gewerkt om die ‘modules’ te bouwen. Zoals de soldaat die verzucht: ‘Wanneer wordt het nou een keer oorlog?!?’, en de brandweerman die zelf ergens de boel in de fik steekt.

In feite is het een vorm van verveling. Het begint als een goede ‘oplossing’ voor een niet bestaand probleem omdat er geen ‘werk’ genoeg is. Gewoon de overheid groter maken. Mensen aan het werk zetten om ‘oplossingen’ te gaan bedenken voor mogelijke problemen in de toekomst. ‘Modellen’ ontwikkelen, ‘modules’ bouwen, organisaties opzetten. Oefenen met ‘Wargames’ en ‘rollenspel’. En op zeker moment wordt het een ‘humane’ ingreep als je de ontwikkelingen een handje helpt. En ook de enige manier om te voorkomen dat de geldstromen opdrogen, als beleidsmakers de interesse verliezen, omdat er toch nooit iets gebeurt.