De afgelopen weken hebben de Amerikaanse mainstream media, de Biden-regering en de Amerikaanse inlichtingendiensten een propagandacampagne gericht op het nieuw leven inblazen van het verhaal dat COVID-19 is ontstaan in een Chinees laboratorium. Dat laatste zou kunnen, maar hebben de Amerikanen zelf schone handen?
De Amerikaanse president Joe Biden heeft opdracht gegeven voor een “jacht op nieuwe informatie (van inlichtendiensten – red.) om te bepalen of de Chinese regering een onopzettelijk lek heeft gedekt” bij het Wuhan Institute of Virology, een laboratorium in Wuhan, de stad waar het nieuwe coronavirus voor het eerst werd geïdentificeerd. Het laboratorium is een biosafety level 4 (BSL4) faciliteit, het hoogste niveau.
Twaalf maanden geleden vroeg de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo ook “inlichtingendiensten om te blijven zoeken naar enig bewijs ter ondersteuning” (van wat de New York Times destijds noemde) “een niet-onderbouwde theorie dat de pandemie het resultaat zou kunnen zijn van een accidenteel laboratorium lek.” De verslaggevers van die krant, Edward Wong en Ana Swanson, voegden eraan toe dat de inlichtingengemeenschap Pompeo had verteld dat “ze hoogstwaarschijnlijk geen bewijs zullen vinden”.
Destijds waren sommige Amerikaanse “functionarissen op hun hoede voor de motieven van president Donald J. Trump, met het argument dat zijn interesse in de oorsprong van de pandemie ofwel was om de schuld af te schuiven van de manier waarop zijn regering ermee om ging, of om China te straffen.” De regering-Biden zegt dat “het centrale doel van de nieuwe actie van de inlichtingendiensten is om de voorbereidingen op toekomstige pandemieën te verbeteren.”
Men is het er algemeen over eens dat de pandemie is ontstaan door een zoönotische overloop: de overdracht van het nieuwe coronavirus van een andere soort op de mens. De overdracht kan in de natuur zijn gebeurd, of in een laboratorium. Een overdracht in een laboratorium zou de accidentele infectie van een wetenschapper die met levende virussen werkt, inhouden.
Virusjagers hebben “monsters verzameld van 164.000 dieren en mensen en beweerden ‘bijna 1.200 potentieel zoönotische virussen te hebben gevonden, waaronder 160 nieuwe coronavirussen, waaronder meerdere SARS- en MERS-achtige coronavirussen.’” Deze potentiële pandemische pathogenen worden “bestudeerd en verspreid in laboratoria over de hele wereld.” In 2012 waren er minstens 42 faciliteiten die zich bezighielden met onderzoek naar levende potentiële pandemische ziekteverwekkers, waaronder 30 laboratoria die met levend SARS-virus werkten.
Lynn Klotz, Senior Science Fellow bij het Center for Arms Control and Non-proliferation, schreef in 2019 een artikel in het Bulletin of the Atomic Scientist en waarschuwde dat “Incidenten die potentiële blootstelling aan pathogenen veroorzaken, vaak voorkomen in de streng beveiligde laboratoria, vaak bekend onder hun acroniemen, BSL3 (Bioveiligheidsniveau 3) en BSL4. Laboratoriumincidenten die leiden tot onopgemerkte of niet-gemelde laboratoriuminfecties kunnen leiden tot het vrijkomen van een ziekte in de gemeenschap buiten het laboratorium – laboratoriummedewerkers met dergelijke infecties zullen het werk verlaten en de ziekteverwekker met zich meedragen. Als de betrokken agent een potentiële pandemische ziekteverwekker zou zijn, zou een dergelijke vrijlating in de gemeenschap kunnen leiden tot een wereldwijde pandemie met veel dodelijke slachtoffers.”
Nicholson Baker, een productief schrijver van zowel fictie als non-fictie, schreef in januari een lang artikel in New York Magazine over de lab-leak-hypothese. Baker schreef: “In 2015 ontdekte het ministerie van Defensie dat werknemers van een testcentrum voor kiemoorlogvoering in Utah per ongeluk bijna 200 zendingen levende miltvuur hadden verzonden naar laboratoria in de Verenigde Staten en ook naar Australië, Duitsland, Japan, Zuid-Korea, en verschillende andere landen in de afgelopen 12 jaar. In 2019 werden laboratoria in Fort Detrick – waar ‘defensief’ onderzoek het creëren van potentiële ziekteverwekkers omvat om zich tegen te verdedigen – enkele maanden stilgelegd door de Centers for Disease Control and Prevention wegens ‘het overtreden van inperkingen’.” In december 2019 gingen ze weer open.
Volgens de New York Times leidden veiligheidsproblemen “de regering ertoe in de zomer van 2019 onderzoek met gevaarlijke microben zoals het ebolavirus stop te zetten” in het militaire laboratorium. De krant merkte op dat “er fouten zijn gemaakt in andere overheidslaboratoria, waaronder die van de Centers for Disease Control en de National Institutes of Health.” Onderzoek in Fort Detrick werd in 2009 ook opgeschort vanwege bezorgdheid over de bioveiligheid.
China heeft een onafhankelijk onderzoek geëist van de laboratoria van Fort Detrick als mogelijke bron van het nieuwe coronavirus, een eis die de Amerikaanse mainstream media belachelijk hebben gemaakt met het argument dat er “geen greintje bewijs is” om een lek in het laboratorium te ondersteunen. Maar, zoals uitbraken bij Fort Detrick aantonen, gebeuren er “zelfs in hoge inperkingsomgevingen laboratoriumongevallen.”
Het wetenschappelijke tijdschrift Nature Reviews Microbiology meldde: “Meer dan twee keer per week is er in Amerikaanse laboratoria een ‘mogelijke release-gebeurtenis’ of een ‘possible loss-gebeurtenis’, zelfs als we alleen naar geselecteerde middelen kijken – enkele van de gevaarlijkste pathogenen. Voor elke 1.000 laboratoriumjaren werk in BSL-3-laboratoria in de Verenigde Staten met geselecteerde middelen, zijn er minstens 2 accidentele infecties. Dit veiligheidsniveau kan acceptabel zijn als het risico alleen voor de laboratoriummedewerkers geldt, zoals bij de meeste pathogenen die niet gemakkelijk overdraagbaar zijn. Dezelfde kans op een ongeval dat een wereldwijde pandemie zou kunnen veroorzaken, kan echter niet acceptabel veilig worden genoemd.
Lynn Klotz en Edward Sylvester, een professor aan de Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication aan de Arizona State University, vragen om “de kans op ontsnapping uit een enkel laboratorium in één jaar te beschouwen als 0,003 (dwz 0,3 procent)…[Met] 42 laboratoria die levend [potentieel pandemisch pathogeen]-onderzoek uitvoeren, vertaalt deze basiswaarschijnlijkheid van 0,3 procent zich in een kans van 80 procent om elke 12,8 jaar te ontsnappen uit ten minste één van de 42 laboratoria.” Klotz en Sylvester beweren dat het “risiconiveau duidelijk onaanvaardbaar is”.
In 2012 was SARS ‘drie keer uit laboratoria ontsnapt’. Een “onderzoeker van het Nationaal Instituut voor Virologie in Peking” was besmet en “heeft het doorgegeven aan anderen, waaronder haar moeder, die aan de infectie stierf.” Als SARS drie keer uit een laboratorium kon ontsnappen, zou SARS-2 dan één of meerdere keren zijn ontsnapt?
Of het nu wel of niet is gebeurd, er komen laboratoriumlekken voor en er moeten vragen worden gesteld of de risico’s van het werken met potentiële pandemische pathogenen in laboratori acceptabel is. Veel wetenschappers, waaronder Richard Ebright, een moleculair bioloog aan de Rutgers University, zijn van mening dat de gevolgen van een mogelijke pandemische ziekteverwekker die uit een laboratorium lekt, te groot zijn om het risico te accepteren, hoe klein ook. Hij vergelijkt laboratoriumwerk met ziekteverwekkers die een pandemie kunnen uitlokken met “het zoeken naar een gaslek met een brandende lucifer”.
Het is duidelijk dat de mogelijkheid dat er een lek was bij het Wuhan Institute of Virology niet kan worden uitgesloten, net zomin als lekken bij Fort Detrick of de tientallen andere laboratoria over de hele wereld die op zoek zijn naar gaslekken met brandende lucifers kunnen worden uitgesloten. En dan hebben we het nog niet eens over de geheime biolaboratoria van het Pentagon.
En dan is er dus een oppervlakkige aannemelijkheid voor de lekclaim van het Wuhan-lab. Zoals de New York Times meldde: “Het coronavirus kwam voor het eerst aan het licht in de stad Wuhan, de thuisbasis van het Wuhan Institute of Virology, waar onderzoekers tientallen stammen van coronavirussen bestuderen die zijn verzameld in grotten in Zuid-China.” Bovendien, volgens inlichtingen die door een bondgenoot met Washington werden gedeeld, “werden in de herfst van 2019 drie arbeiders in het virologische laboratorium van Wuhan in het ziekenhuis opgenomen met ernstige griepachtige symptomen.”
Er zijn echter ook plausibele alternatieve verklaringen. We weten niet of het nieuwe coronavirus in Wuhan is ontstaan. We weten alleen dat Wuhan de plaats is waar een nieuwe vorm van SARS voor het eerst werd geïdentificeerd. Het virus is mogelijk ergens anders ontstaan, en de eerste gevallen werden verkeerd gediagnosticeerd als longontsteking of griep en werden later met Wuhan in verband gebracht.
Wat betreft de laboratoriummedewerkers die in de herfst van 2019 ziek zouden zijn geworden, meldde de New York Times dat Amerikaanse “inlichtingenfunctionarissen niet weten of de laboratoriummedewerkers Covid-19 of een andere ziekte hebben opgelopen, zoals een zware griep. Als ze het coronavirus hadden, zou de intelligentie-informatie erop kunnen wijzen dat ze ziek waren geworden door het laboratorium, maar het zou ook gewoon kunnen betekenen dat het virus eerder in Wuhan circuleerde dan nu werd aangenomen.
En terwijl de laboratoriummedewerkers in het ziekenhuis werden opgenomen, is het “niet ongebruikelijk dat mensen in China rechtstreeks naar het ziekenhuis gaan als ze ziek worden, hetzij omdat ze daar betere zorg krijgen of omdat ze geen toegang hebben tot een huisarts. Covid-19 en griep, hoewel zeer verschillende ziekten, delen enkele van dezelfde symptomen, zoals koorts, pijn en hoesten.”
Feit is dat hoewel een laboratoriumlek mogelijk is, waaronder een in het Wuhan-lab, er geen bewijs is dat er een is gebeurd. “Het grootste deel van de bredere inlichtingengemeenschap, inclusief de C.I.A. en de Defense Intelligence Agency, menen dat er nog niet voldoende informatie is om, zelfs met weinig vertrouwen, een conclusie te trekken over de oorsprong”, aldus de New York Times.
“Britse inlichtingendiensten” staan eveneens “sceptisch tegenover de theorie van laboratoriumlekken.”
Biden zegt dat hij, in tegenstelling tot Trump, de inlichtingengemeenschap vraagt om de mogelijkheid van een laboratoriumlek in Wuhan te onderzoeken om “de voorbereidingen voor toekomstige pandemieën te verbeteren”, niet om China in diskrediet te brengen.
Maar zijn bewering is ongeloofwaardig en dat willen we aantonen met de volgende vragen. Slechts één daarvan is direct relevant voor de vraag hoe het risico op toekomstige pandemieën kan worden verkleind.
– Zijn de risico’s van een laboratoriumongeval acceptabel gezien de mogelijke gevolgen? Zo niet, kunnen de risico’s worden teruggebracht tot acceptabele niveaus door de laboratoriumwaarborgen te verbeteren? Of is het zo dat de gevolgen van een “lek” zo catastrofaal kunnen zijn, dat enig risico nemen roekeloos is?
– Lekte SARS-CoV-2 uit het Wuhan Institute of Virology?
Als we oprecht geïnteresseerd zijn in het verkleinen van de kans op toekomstige pandemieën, moeten we de eerste reeks vragen beantwoorden. De tweede vraag is niet relevant.
Zelfs als er geen laboratoriumlek is opgetreden in het Wuhan-lab, blijft de vraag of de risico’s van een lek vanuit een laboratorium acceptabel zijn. Moeten we gaslekken opsporen met een brandende lucifer?
En als er toch een lek is opgetreden in Wuhan, blijft de eerste reeks vragen bestaan.
Hier volgen twee doelstellingen. Welke van deze komt het beste overeen met de bovenstaande vragen?
– Hoe kunnen we de kans op een toekomstige pandemie verkleinen?
– Hoe kan de reputatie van China zwart gemaakt worden?
Als Biden oprecht geïnteresseerd zou zijn om te leren hoe een toekomstige pandemie kan worden voorkomen, zou hij onderzoeken hoe zoönotische “spill-overs”, zowel in de natuur als in het laboratorium, kunnen worden voorkomen. Aan de andere kant, als hij geïnteresseerd is om de reputatie van een land dat hij een concurrent heeft genoemd, zoals zijn voorganger deed, te gronde te richten dan is hij op de goede weg. Helaas heeft dat pad niets te maken met het beschermen van de mensheid tegen toekomstige pandemieën.
Integendeel, de actie van Biden tart overweldigend wetenschappelijk bewijs. Het zal de geschiedenis ingaan als een van de grootste onwaarheden in de Amerikaanse geschiedenis – een kolossale onwaarheid die zelfs de meineedige beweringen van de regering-Bush over Iraks “massavernietigingswapens” overschaduwt.
De ziekten in het Wuhan-instituut waren eerder door de Trump-regering aangehaald om te beweren dat China verantwoordelijk was voor de opzettelijke verspreiding van de pandemie – met behulp van een “bewapend virus” om massale sterfte aan bevolkingsgroepen over de hele wereld toe te brengen. Het verhaal is nu opgewarmd door mainstream media en gelegitimeerd door de regering-Biden.
Afgelopen donderdag schreef de Amerikaanse directeur van de nationale inlichtingendienst dat de Amerikaanse “inlichtingengemeenschap” zich heeft verenigd rond twee waarschijnlijke scenario’s: ofwel is het op natuurlijke wijze ontstaan door menselijk contact met geïnfecteerde dieren, of het was een laboratoriumongeval.” Als covid-19 niet “op natuurlijke wijze was ontstaan”, was de ziekte, zoals het Trump State Department in januari beweerde, veroorzaakt door biologische manipulatie.
Zoals het onderzoek van de Bill Gates’ Wereldgezondheidsorganisatie naar de oorsprong van covid-19 duidelijk maakte, zijn er talloze virussen die lijken op covid-19 geïdentificeerd bij vleermuizen, waaronder één, RaTG13, dat voor 96,2 procent lijkt op Sars-COV-2, het virus dat covid-19 veroorzaakt. Sars-COV-1 was een van een vleermuis afkomstig coronavirus dat de SARS-uitbraak van 2003-2004 veroorzaakte.
Om de bewering dat COVID-19 biologisch gemanipuleerd is enige geloofwaardigheid te geven, zou er iets aan de ziekte of de oorsprong ervan moeten zijn dat niet consistent is met andere natuurlijk voorkomende virussen. Maar niets wijst hierop. Zoals het WHO-rapport over de oorsprong van de ziekte stelde, is de “opzettelijke bio-engineering” van covid-19 “uitgesloten… na analyses van het genoom.”
Het uitdragen van de theorie van laboratoriumoorsprong (in Wuhan) wordt gedreven door politieke omstandigheden en sociale belangen, gemotiveerd door twee onderling samenhangende doelen. Ten eerste is het bedoeld om de aandacht af te leiden van de acties van de VS en andere regeringen bij het implementeren van beleid dat op grote schaal tot sterfgevallen en het afnemen van grondrechten van burgers heeft geleid. Nu het publiek begint bij te komen van de overweldigende schok van de pandemie, zal er in toenemende mate gevraagd worden om verklaringen waarom zoveel mensen stierven, samen met aansprakelijkheid van de verantwoordelijken.