Psychopaten in de politiek

Vaak wordt bij de aanduiding psychopaat gedacht aan een crimineel, een seriemoordenaar of een schurk.

Dit is maar een beperkt deel van de waarheid. De realiteit is dat psychopaten vaak het vermogen hebben om hun ware ik te verbergen, om zo sympathiek mogelijk over te komen. Ze lijden aan een gebrek aan spijt, empathie of schuldgevoelens. In het algemeen missen ze een geweten. Jan Storms (bewustzijnsdeskundige) gaf in een interview met Sander Compagner in de laatste editie van De Andere Krant een heldere uitleg met als subtitel: ‘Psychopathie als kenmerk van de macht.’

Een psychopaat kan iemands leven volledig kapot maken en dat van familieleden van het slachtoffer ook grotendeels. Goed denkende mensen zijn zelden argwanend; ze kunnen zich niet voorstellen dat mensen dingen doen die niet goed voelen en ten koste gaan van anderen.

Naast diverse neurologische en biologische factoren, spelen vaak sociale omstandigheden een rol bij de ontwikkeling van psychopathie. Zo zijn psychopathische criminelen vaak opgegroeid in een gezin waar een van de ouders ontbrak of veel geweld tussen ouders gebruikelijk was.
Publieke psychopaten met bestuurlijke verantwoordelijkheden komen vaak uit gezinnen waar gevoelens naar de medemens niet aanwezig zijn. Veel regentenfamilies voeden het eigen kroost met strakke hand liefdeloos op.

Psychopaten staan vooral bekend vanwege het missen van sociale en morele normen, waarbij ze vaak relaties hebben die zich kenmerken door geweld, uitbuiting of verleiding. Ze zijn niet oft nauwelijks in staat om empathie en berouw te voelen en reageren vaak abnormaal op angst en pijn.

Zeker één op de honderd mensen is psychopaat. Volgens sommige studies gaat het om 4 procent. Het percentage onder (bedrijfs)leiders is zorgwekkend hoog. Met 21 procent doen zij het ‘net iets beter’ dan gevangenen, waar het percentage psychopaten rond de 20 procent schommelt.

Psychopathie zit deels in de genen, maar is ook deels aangeleerd. Psychopaten kunnen ‘hun leven beteren’, als ze dat zelf willen en als ze kwalitatieve therapie krijgen. Maar machtswellustelingen zwelgen in hun macht en willen absoluut niet geholpen worden. ‘Waaraan?’ zal hun logische vraag zijn.
Psychopaten verschillen onderling echter veel.

Waarom deze verklarende teksten en met welk doel? Wellicht gaat er her en der al een lichtje branden.

Herinnert u zich de harteloze houding van ‘bestuurders’ richting getroffen slachtoffers van de Groningse verzakkingen, wegens onverantwoordelijke gasboringen? Gasboringen door de NAM, onder verantwoordelijkheid van onze overheid. “Op 29 maart 2018 maakt Eric Wiebes, Minister van Economische Zaken en Klimaat, na een jarenlang slepend proces bekend dat de gaswinning in Groningen uiterlijk in 2030 volledig wordt beëindigd. Op deze manier geeft hij invulling aan de politieke en maatschappelijke wens om de veiligheid en de veiligheidsbeleving in Groningen te verzekeren. Met dit besluit komt een versneld einde aan jarenlange gaswinning uit Groningen die Nederland veel welvaart heeft gebracht maar tegelijkertijd ook een keerzijde kent voor de mensen in Groningen.” Nog steeds staan de gedupeerden in de kou, omdat de NAM meer om geld dan het welzijn van gedupeerden geeft.

Herinnert u zich de toeslagenaffaire, waarbij duizenden gezinnen ten onrechte enorme kapitalen terug moesten geven. Met als gevolg dat pure armoede optrad, spanningen in relaties tot explosies kwamen en kinderen de dupe werden.
In de Kamer werden de debatten rond het Alzheimergedrag van de premier belangrijker gevonden dan een snelle oplossing, met alvast voorschotten op de eindafrekening op termijn. De positie van Pieter Omtzigt en openlijk getoonde geheime stukken werden dagenlang besproken, zonder dat de verantwoordelijken ook maar iets van empathie konden opbrengen, gepaard gaande met de belofte op zeer korte termijn alles op te lossen.

Herinnert u zich de slepende zaak Demmink? De man die van links tot rechts en van oud tot zeker jong is beschuldigd, maar nog steeds niet is berecht. Partijkopstukken gaan steeds voor hem liggen om een rechtsgang tegen te houden. Eerst al werden Henk Krol en de Panorama, later Pieter Omtzigt de mond gesnoerd, toen ze te dicht bij pedopornozaken kwamen. Partijbelangen en wellicht medeschuldigen zonder geweten krijgen nog steeds de voorkeur boven jonge slachtoffers die voor hun leven getraumatiseerd zijn.

Herinnert u zich de coronahysterie en de onrechtmatige maatregelen? Zonder kennis en kunde en zeker zonder gevoel zijn heel veel gezonde mensen in de stress gedreven, met een injectie als de aloude zak van Zwarte Piet. Gezonde mensen die na staats- en media indoctrinatie een amper getest (zeker niet op lange termijn), risicovol en beperkt werkend vaccin krijgen toegediend.
Kinderen die getraumatiseerd en in hun ontwikkeling zijn geremd. Volwassenen die worden opgeroepen naasten aan te geven, indien die zich niet aan de ongrondwettelijke nood- en spoedwetten houden. Maatregelen die tweespalt hebben gezaaid, verwijdering tussen familieleden en vrienden. Daarnaast gezonde bedrijven die kapot gaan aan een gebrek aan klandizie.

Herinnert u zich tien jaar bezuinigen binnen de zorg, alles gericht op marktwerking? 1000 IC-bedden konden bij het grof vuil, 4 ziekenhuizen mochten gesloten, duizenden goed opgeleide zorgmedewerkers werden ontslagen, de bonussen van de directies in de zorg liepen de spuigaten uit en de zorgpremie steeg, terwijl de zorgpakketten werden afgepeld. In plaats van de premier hierop af te rekenen, wist de propagandamachinerie het allemaal zo voor te spiegelen dat Rutte ons staatsliederlijk door een opgefokte crisis sleurde. Met droge ogen roemde hij de inzet binnen de zorg, beloofde een extra bedrag voor de verzorgers op de werkvloer, waarvan het eerste dubbeltje nog moet worden overgemaakt. Met droge ogen vergat hij alsmaar dat juist hij verantwoordelijk was voor de heftige werkdruk wegens alle eerdere bezuinigingen.

Herinnert u zich de formatieperikelen? Na een doorgroeiende neus van onze premier wilde niemand meer met hem in zee. Echter na verdeel en heers in de Kamer gloort er voor de regenten weer hoop op een vierde onzalig kabinet Rutte. Immers plooien werden gladgestreken door D66 het Kamervoorzitterschap te gunnen, Pieter Omtzigt en Wopke Hoekstra een Ministerie naar keuze aan te bieden en twee achtereenvolgende (in)formateurs van PvdA huize aan te stellen. Rutte levert even wat in en kan verder met D66, het CDA, de PvdA en nog iets.

Herinnert u zich oprechte empathie bij de beleidspersonen die verantwoordelijk zijn voor een greep van slechts 6 uit een (beer)put aan hier hierboven beschreven ellendemaatregelen?
Nee, onbewogen en liegend werd aan Nederlanders de wil van bestuurders opgelegd, moesten mensen lijden onder onrecht.

Als dan wetenschappelijk bewezen is dat 21% van de (bedrijf)leiders psychopaten zijn, laat ik het aan de lezer over bij dit percentage wat passende namen te zoeken. Je komt dan al gauw met 21% van 24 bewindslieden uit op 5 psychopaten. Als ook de Kamerleden onder dat percentage vallen, zitten er daar ook nog eens 31,5 gewetenloze. Tel uit ons verlies.
Een heidense klus zal die zoektocht naar wat namen niet zijn, vrees ik.