Er ontstaat momenteel een cultuur van algemeen ‘onwelkom’ waarin we eerst moeten bewijzen dat we bestaansrecht hebben in de samenleving.
De onuitsprekelijke sociale begroetingen “Ik ben negatief” en “Ik ben gevaccineerd” zijn nu een wettelijke regeling geworden: vanaf nu moeten we allemaal een van de 3G zijn, dat wil zeggen getest, gevaccineerd of hersteld. Een vierde categorie voor gezond is niet voorzien omdat de gezonde persoon als symptoomvrij besmette persoon zou kunnen bezwijken voor de fout zichzelf gezond en onschadelijk voor zijn omgeving te achten. Iedereen die tot een jaar geleden met hoesten en snuffelen over het toetsenbord werkte om een project af te werken of om de goed presterende leidinggevenden niet teleur te stellen, mag voortaan alleen werken als hij of zij het kan bewijzen met een digitaal certificaat, officieel gecontroleerd en toegelaten te worden tot het werk.
Natuurlijk is er geen algemene verplichte vaccinatie en is niets verplicht, gezondheid is immers een zeer persoonlijke en individuele aangelegenheid, en ieder mens beslist over zijn of haar eigen lichaam. Wie niet elke dag, elke drie maanden door PCR-testen gaat via antilichaamtesten of elk jaar via de vaccinatie een “booster” willen laten selecteren door de EMA gecertificeerd, dat hoeft niet!
De niet-gecertificeerde persoon hoeft alleen maar te accepteren dat hij of zij niet meer mag werken zonder het digitale goedkeuringscertificaat genaamd een “groen paspoort”, om een openbaar kantoorgebouw te betreden, om geen onderwijs te krijgen, afhankelijk van de locatie, niet om de woonwijk verlaten en naar de winkels gaan hoeft de dagelijkse behoefte niet herkenbaar te maken door het dragen van een FFP2-masker.
De digitale, in de tijd beperkte certificering van mensen is onze nieuwe norm en de certificeringseisen zullen waarschijnlijk worden bepaald door de bevoegde overheidsinstanties, afhankelijk van epidemiologische statistieken. De 3G is al 2.5G geworden omdat alleen PCR-testen nog geldig zijn, 2G geldt in bepaalde gebieden van de gastronomie en voor bepaalde beroepsgroepen is er een 1G-regeling voor nieuwkomers, oftewel een vaccinatieplicht.
Als democratische samenleving zijn we het er blijkbaar over eens dat we vanaf nu allemaal zonder uitzondering steeds opnieuw gecertificeerd willen worden volgens door de overheid opgelegde criteria die op elk moment kunnen worden gewijzigd, en dat onze rechten en plichten afhankelijk moeten zijn van de geldigheid van het betreffende certificaat.
Waarschijnlijk is alleen de marginale groep idioten iets aan te merken op deze ontwikkeling.