Regime Change Karen Nuland onthult per ongeluk het ware doel van het Westen in Oekraïne

Regime Change Karen heeft het stille gedeelte hardop uitgesproken en geklaagd dat het Rusland van Poetin “niet het Rusland is dat we wilden”.

Regime Change Karen Victoria Nuland, een vaste waarde bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en staatssecretaris van Politieke Zaken, alias  ‘Regime Change Karen’,  werd blijkbaar onlangs op een dag wakker, haalde de veiligheid uit haar nucleaire mond en blies onbedoeld het westerse Oekraïne-verhaal op.

Tot nu toe is aan de Amerikanen verteld dat al het geld van de Amerikaanse belastingbetalers dat bestemd is voor Oekraïense hulp bedoeld is om de werkelijke Oekraïners te helpen. Is het iemand opgevallen dat de Amerikaanse bijdrage van 75 miljard dollar de klus op het slagveld niet klaart? Overwinning in een militair conflict mag niet  op  een nederlaag lijken. Winnen wordt ook niet gedefinieerd als:  “Nou, op een tijdas die lang genoeg is, zoals in de oneindigheid, zal onze kans op een nederlaag uiteindelijk nul naderen.”  En de in totaal 178 miljard dollar van alle bondgenoten  samen  lijkt ook niet te helpen.

Afgezien van het starten van een mondiale oorlog met wapens die het conflict buiten een regionaal conflict kunnen uitbreiden, is het niet zo dat ze zich hebben ingehouden. Het Westen maakt de bank kapot. Alles voor een vage, toekomstige Oekraïense  “overwinning”  die ze niet duidelijk lijken te willen definiëren. We horen steeds dat de steun zal duren  ‘zo lang als nodig is’.  Waarvoor precies? Door het niet duidelijk te definiëren, kunnen ze de doelpalen blijven verplaatsen.

Maar nu komt Regime Change Karen, die een aantal waarheidsbommen op CNN laat vallen over de Oekraïense hulp. Ze  begon  met het gebruikelijke gespreksonderwerp: doen  ‘wat we altijd hebben gedaan, namelijk de democratie en vrijheid over de hele wereld verdedigen’.  Handig, op plaatsen waar ze controlerende belangen hebben en deze willen behouden – of ze uit de selectie van een mondiale concurrent willen halen en in hun eigen roster willen opnemen. “En trouwens, we moeten niet vergeten dat het grootste deel van dit geld regelrecht teruggaat naar de VS om die wapens te maken”,  zei Regime Change Karen Victoria Nuland, pleitend voor het nieuwste hulppakket voor Oekraïne dat de aandacht trekt van de Republikeinen. Congres.

Dus daar heb je het, mensen. De Oekraïners zijn een handig voorwendsel om het belastinggeld richting het Amerikaanse militair-industriële complex te laten stromen. Dit geeft een geheel nieuw perspectief op  ‘zo lang als het duurt’.  Het is gewoon de gebruikelijke eindeloze oorlog en winst, opnieuw verpakt als welwillendheid. Maar dit hebben we eerder gezien. Het verklaart waarom de oorlog in Afghanistan weinig meer was dan een toegangspoort tot Irak. En waarom de Global War on Terrorism nooit lijkt te eindigen, en alleen maar muteert.

Het beste waar ze tot nu toe mee zijn gekomen, is waarschijnlijk de behoefte aan surveillance in panopticon-stijl op militair niveau, zodat de staat voortdurend met geesten kan schaduwen terwijl hij het grote publiek voor de gek houdt met duistere cyberconcepten die hij niet kan begrijpen of die hij niet kan begrijpen. conceptualiseren. Wanneer het ene conflict of de dreiging afneemt, neemt het andere toe, aangewakkerd door angstzaaiende retoriek vervat in witte ridderschap. Er is nooit een eindspel of een uitweg voor deze conflicten. En die is er duidelijk ook niet voor Oekraïne.

Toch bestaat er een gevoel dat de realiteit ter plaatse in Oekraïne, die Rusland in het voordeel is, nu waarschijnlijk betekent dat het conflict dichter bij zijn einde dan bij zijn begin is. Erkenningen zijn er in overvloed in de westerse pers. En dat betekent dat er niet veel tijd meer over is voor Europa om mee te doen aan het witwassen van belastinggeld en de schatkist van zijn eigen militair-industriële complexen te vullen, zoals Washington vanaf het begin heeft gedaan. Dat zou verklaren waarom een ​​aantal landen zich nu lijken te haasten om Oekraïne jarenlange bilaterale veiligheidsgaranties te geven  ,  waarbij meer wapens voor iedereen nodig zijn.

Frankrijk, Duitsland, Canada en Italië hebben allemaal de belofte gedaan. Plus Denemarken, dat ook ronduit zei dat het al zijn artillerie naar Oekraïne zou sturen. Als veiligheid voor Europa het doel is, klinkt dat een beetje als het tegenovergestelde. Vooral toen de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmitry Kuleba  tegen  de EU  zei dat “Rusland dichter bij uw huis is gekomen”  in de nasleep van de meest recente nederlaag in Avdeevka.

Hij klinkt als een van die jongens in tv-advertenties die inbraakalarmen proberen te verkopen. Het lijkt erop dat Rusland tegenwoordig alleen maar bestaat in de hoofden van het Westen om het sturen van wapens naar Oekraïne te rechtvaardigen om opgeblazen te worden, terwijl het ook aan de belastingbetalers rechtvaardigt waarom ze deze hele schertsvertoning moeten blijven financieren.

Ondertussen lijkt de drang van het Westen naar vrede de schilderachtige route te volgen. “Naarmate we verder gaan, zetten we onze steun aan Oekraïne voort bij het verder ontwikkelen van de vredesformule van president Zelenski”, zeiden  de leiders van de G7   na een recente ontmoeting met Zelenski in Kiev. Leuk om te zien dat hij al zijn tijd aan deze magische vredesformule besteedt, in plaats van rond te rennen om zijn vrienden voor geld af te persen door hen te bedreigen met Poetin.

Het was al een behoorlijk grote hint van wat er werkelijk aan de hand was toen de EU besloot de door de belastingbetaler gefinancierde Europese Vredesfaciliteit te gebruiken om de EU-landen te vergoeden voor het lossen van hun in de mottenballen gelegde, tweedehands wapens in Oekraïne, waar Rusland zich vervolgens over kan ontdoen. voordat iemand ervan beschuldigd kon worden dat hij te veel in rekening bracht voor clunkers. Nu de voorraad clunker opraakt, moeten ze gewoon meer wapens maken. Misschien zal het doorsluizen van contant geld in wapens voor henzelf de weesgegroetpas zijn die hun economieën redt die ze  “voor Oekraïne” hebben getankt ?

Dankzij Regime Change Karen Victoria Nuland’s kritiek op elke plausibele ontkenning dat Oekraïense  ‘hulp’  niet naar Washington gaat, is het nu duidelijk dat Oekraïners blijven sterven, zodat arme wapenmakers niet uiteindelijk blikjes op straathoeken gaan schudden.

Regime Change Karen Victoria Nuland heeft ook elke twijfel weggenomen over het uiteindelijke doel van de VS, namelijk een verandering van het Russische regime, door het leiderschap van Poetin  “niet het Rusland te noemen dat we wilden”  en te klinken als iemand die chronisch een maaltijd terugstuurt naar de keukens van een eetgelegenheid.

“We wilden een partner die verwestersend zou zijn, die Europees zou zijn. Maar dat is niet wat Poetin heeft gedaan”,  zei Regime Change Karen Victoria Nuland tegen CNN. Dat is precies wat Poetin feitelijk heeft gedaan. Het is het Westen dat zich van zichzelf heeft verwijderd en steeds onherkenbaarder wordt voor zijn eigen burgers. Ik ben er vrij zeker van dat het verder gaat dan alleen maar willen dat een land ook ‘Europees’ is   . Omdat Duitslands Europeaan, en bondgenoot, en Regime Change Karen Victoria Nuland maar niet wilden zwijgen over de enorme hekel aan de Nord Stream-gasvoorziening – totdat deze op mysterieuze wijze kaboem ging.

Regime Change Karen zegt dat het stille deel het verhaal van het westerse establishment zo hard heeft gedecimeerd dat het een wonder is dat nog niemand haar thermonucleaire mond ervan heeft beschuldigd een aanwinst te zijn voor het Russische wapenprogramma.

Regime Change Karen Victoria Nuland

Regime Change Karen Nuland , een vaste waarde bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en staatssecretaris van Politieke Zaken, alias ‘Regime Change Karen Nuland ‘, werd blijkbaar onlangs op een dag wakker, haalde de veiligheid uit haar nucleaire mond en blies onbedoeld het westerse Oekraïne-verhaal op.

Tot nu toe is aan de Amerikanen verteld dat al het geld van de Amerikaanse belastingbetalers dat bestemd is voor Oekraïense hulp bedoeld is om de werkelijke Oekraïners te helpen. Is het iemand opgevallen dat de Amerikaanse bijdrage van 75 miljard dollar de klus op het slagveld niet klaart? Overwinning in een militair conflict mag niet op een nederlaag lijken. Winnen wordt ook niet gedefinieerd als: “Nou, op een tijdas die lang genoeg is, zoals in de oneindigheid, zal onze kans op een nederlaag uiteindelijk nul naderen.” En de in totaal 178 miljard dollar van alle bondgenoten samen lijkt ook niet te helpen.

Afgezien van het starten van een mondiale oorlog met wapens die het conflict buiten een regionaal conflict kunnen uitbreiden, is het niet zo dat ze zich hebben ingehouden. Het Westen maakt de bank kapot. Alles voor een vage, toekomstige Oekraïense “overwinning” die ze niet duidelijk lijken te willen definiëren. We horen steeds dat de steun zal duren ‘zo lang als nodig is’. Waarvoor precies? Door het niet duidelijk te definiëren, kunnen ze de doelpalen blijven verplaatsen.

Maar nu komt Regime Change Karen Nuland , die een aantal waarheidsbommen op CNN laat vallen over de Oekraïense hulp. Ze begon met het gebruikelijke gespreksonderwerp: doen ‘wat we altijd hebben gedaan, namelijk de democratie en vrijheid over de hele wereld verdedigen’. Handig, op plaatsen waar ze controlerende belangen hebben en deze willen behouden – of ze uit de selectie van een mondiale concurrent willen halen en in hun eigen roster willen opnemen. “En trouwens, we moeten niet vergeten dat het grootste deel van dit geld regelrecht teruggaat naar de VS om die wapens te maken”, zei Regime Change Karen Nuland , pleitend voor het nieuwste hulppakket voor Oekraïne dat de aandacht trekt van de Republikeinen. Congres.

Dus daar heb je het, mensen. De Oekraïners zijn een handig voorwendsel om het belastinggeld richting het Amerikaanse militair-industriële complex te laten stromen. Dit geeft een geheel nieuw perspectief op ‘zo lang als het duurt’. Het is gewoon de gebruikelijke eindeloze oorlog en winst, opnieuw verpakt als welwillendheid. Maar dit hebben we eerder gezien. Het verklaart waarom de oorlog in Afghanistan weinig meer was dan een toegangspoort tot Irak.

En waarom de Global War on Terrorism nooit lijkt te eindigen, en alleen maar muteert. Het beste waar ze tot nu toe mee zijn gekomen, is waarschijnlijk de behoefte aan surveillance in panopticon-stijl op militair niveau, zodat de staat voortdurend met geesten kan schaduwen terwijl hij het grote publiek voor de gek houdt met duistere cyberconcepten die hij niet kan begrijpen of die hij niet kan begrijpen. conceptualiseren. Wanneer het ene conflict of de dreiging afneemt, neemt het andere toe, aangewakkerd door angstzaaiende retoriek vervat in witte ridderschap. Er is nooit een eindspel of een uitweg voor deze conflicten. En die is er duidelijk ook niet voor Oekraïne.

Toch bestaat er een gevoel dat de realiteit ter plaatse in Oekraïne, die Rusland in het voordeel is, nu waarschijnlijk betekent dat het conflict dichter bij zijn einde dan bij zijn begin is. Erkenningen zijn er in overvloed in de westerse pers. En dat betekent dat er niet veel tijd meer over is voor Europa om mee te doen aan het witwassen van belastinggeld en de schatkist van zijn eigen militair-industriële complexen te vullen, zoals Washington vanaf het begin heeft gedaan.

Dat zou verklaren waarom een ​​aantal landen zich nu lijken te haasten om Oekraïne jarenlange bilaterale veiligheidsgaranties te geven, waarbij meer wapens voor iedereen nodig zijn. Frankrijk, Duitsland, Canada en Italië hebben allemaal de belofte gedaan. Plus Denemarken, dat ook ronduit zei dat het al zijn artillerie naar Oekraïne zou sturen. Als veiligheid voor Europa het doel is, klinkt dat een beetje als het tegenovergestelde.

Vooral toen de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmitry Kuleba tegen de EU zei dat “Rusland dichter bij uw huis is gekomen” in de nasleep van de meest recente nederlaag in Avdeevka. Hij klinkt als een van die jongens in tv-advertenties die inbraakalarmen proberen te verkopen. Het lijkt erop dat Rusland tegenwoordig alleen maar bestaat in de hoofden van het Westen om het sturen van wapens naar Oekraïne te rechtvaardigen om opgeblazen te worden, terwijl het ook aan de belastingbetalers rechtvaardigt waarom ze deze hele schertsvertoning moeten blijven financieren.

Ondertussen lijkt de drang van het Westen naar vrede de schilderachtige route te volgen. “Naarmate we verder gaan, zetten we onze steun aan Oekraïne voort bij het verder ontwikkelen van de vredesformule van president Zelenski”, zeiden de leiders van de G7 na een recente ontmoeting met Zelenski in Kiev. Leuk om te zien dat hij al zijn tijd aan deze magische vredesformule besteedt, in plaats van rond te rennen om zijn vrienden voor geld af te persen door hen te bedreigen met Poetin.

Het was al een behoorlijk grote hint van wat er werkelijk aan de hand was toen de EU besloot de door de belastingbetaler gefinancierde Europese Vredesfaciliteit te gebruiken om de EU-landen te vergoeden voor het lossen van hun in de mottenballen gelegde, tweedehands wapens in Oekraïne, waar Rusland zich vervolgens over kan ontdoen. voordat iemand ervan beschuldigd kon worden dat hij te veel in rekening bracht voor clunkers.

Nu de voorraad clunker opraakt, moeten ze gewoon meer wapens maken. Misschien zal het doorsluizen van contant geld in wapens voor henzelf de weesgegroetpas zijn die hun economieën redt die ze “voor Oekraïne” hebben getankt?

Dankzij Regime Change Karen Nuland ’s kritiek op elke plausibele ontkenning dat Oekraïense ‘hulp’ niet naar Washington gaat, is het nu duidelijk dat Oekraïners blijven sterven, zodat arme wapenmakers niet uiteindelijk blikjes op straathoeken gaan schudden.

Ze heeft ook elke twijfel weggenomen over het uiteindelijke doel van de VS, namelijk een verandering van het Russische regime, door het leiderschap van Poetin “niet het Rusland te noemen dat we wilden” en te klinken als iemand die chronisch een maaltijd terugstuurt naar de keukens van een eetgelegenheid. “We wilden een partner die verwestersend zou zijn, die Europees zou zijn.

Maar dat is niet wat Poetin heeft gedaan”, zei ze tegen CNN. Dat is precies wat Poetin feitelijk heeft gedaan. Het is het Westen dat zich van zichzelf heeft verwijderd en steeds onherkenbaarder wordt voor zijn eigen burgers. Ik ben er vrij zeker van dat het verder gaat dan alleen maar willen dat een land ook ‘Europees’ is. Omdat Duitslands Europeaan, en bondgenoot, en Nuland maar niet wilden zwijgen over de enorme hekel aan de Nord Stream-gasvoorziening – totdat deze op mysterieuze wijze kaboem ging.

Regime Change Karen Nuland zegt dat het stille deel het verhaal van het westerse establishment zo hard heeft gedecimeerd dat het een wonder is dat nog niemand haar thermonucleaire mond ervan heeft beschuldigd een aanwinst te zijn voor het Russische wapenprogramma.

Het feit dat Nuland überhaupt een diplomatieke baan kreeg in de regering-Biden blijft verbazen, omdat haar strafblad leest als het strafblad van een oorlogsmisdadiger:

• Nuland was van 2003 tot 2005 plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur van vice-president Dick Cheney tijdens de illegale Amerikaanse invasie en bezetting van Irak, een pijnlijk hoofdstuk in de Amerikaanse geschiedenis waarbij meer dan een miljoen Irakezen omkwamen en duizenden Amerikaanse soldaten in lijkzakken zaten.
• In 2005 werd Nuland ambassadeur bij de NAVO, waar ze bij Europa lobbyde om deel te nemen aan de rampzalige Amerikaanse bezetting van Afghanistan. Door andere regeringen ervan te overtuigen dat de VS die oorlog zouden kunnen winnen, verkocht ze in heel Europa een leugen om een ​​bijna twintig jaar durende bezetting te verlengen, waardoor Afghanistan failliet ging en zes miljoen kinderen en volwassenen het risico liepen te verhongeren.
• In mei 2013 werd Nuland genomineerd als assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische zaken , waar ze diplomatie zou toepassen in de betrekkingen met Rusland, Oekraïne en andere voormalige Sovjetstaten. In plaats daarvan werkten Nuland en het Witte Huis samen met Oekraïens extreemrechts en gooiden vijf miljard dollar aan belastingbetalers naar Oekraïne om de democratisch gekozen president omver te werpen en een overgangsregering op te zetten om Oekraïne te privatiseren en zich voor te bereiden op een oorlog met Rusland. Nadat Nuland tijdens de staatsgreep van Maidan gebakjes uitdeelde , voordat president Viktor Janoekovitsj onder een kogelregen vluchtte, raakte Nuland betrokken bij het schandaal rond het gelekte telefoongesprek.

Victoria Nuland is een gevaarlijke oorlogshavik en geen diplomaat. Ze zou in Den Haag moeten worden berecht, en niet tot leidinggevende van het ministerie van Buitenlandse Zaken moeten worden verheven.