Indignatie redactie 
4 april 2020 is China’s ‘Tomb-sweeping Day’. Op deze dag besloot de Chinese Staatsraad, om de diepe medeleven te betuigen van de martelaren en overleden landgenoten die hun leven hadden opgeofferd om te vechten tegen de COVID-19-epidemie, een nationale rouwevenement te houden. Gedurende deze periode hingen vlaggen halfstok door het hele land en de overzeese ambassades en consulaten, en werd het openbare amusement opgeschort. Op 7 april, na twee en een halve maand afgesloten te hebben, stond Wuhan, de hoofdstad van de provincie Hubei, het openbaar vervoer toe. We kunnen nu zeggen dat de COVID-19-epidemie in China ‘in wezen is gestopt’.
Wat we echter niet hadden verwacht, is dat landen in Europa en Noord-Amerika nu de zwaarst getroffen gebieden van de wereld zijn geworden, en dat de epidemische situatie in Latijns-Amerika en Afrika zich ook begint te verspreiden. Het aantal besmette mensen in de wereld heeft 1,2 miljoen bereikt en de Verenigde Staten alleen al hebben er 330.000 bereikt, wat ver van de piek is en het keerpunt voor de epidemie nog niet is aangebroken.
Toen de epidemie uitbrak, bespraken Chinese wetenschappers drie mogelijke uitkomsten van de COVID-19-epidemie. Het beste resultaat zou zijn dat de behandeling van alle patiënten binnen 2 tot 4 weken eindigt en dat de epidemische situatie in het hele land binnen 2 tot 3 maanden onder controle is. Het slechtste resultaat: de controle mislukt en het coronavirus heeft de wereld overspoeld. Tussen beide zou een situatie zijn waarin het aantal gevallen van COVID-19 toeneemt, maar op een gecontroleerde manier, waardoor het verslaan van het coronavirus lang zou kunnen duren, mogelijk zelfs een half jaar tot een jaar. Afgaande op de huidige situatie heeft China niet de best mogelijke resultaten behaald, maar het slechtste vermeden.
De prognoses van die tijd hielden echter alleen rekening met de situatie in China en hadden niet verwacht dat het coronavirus zich in zo’n korte tijd over de hele wereld zou verspreiden. Dit laat zien hoe moeilijk het is om het virus aan de ene kant vast te houden, en aan de andere kant laat het zien dat het landen, naties, rassen, leeftijden, geslachten, religies of klassen erkent. Er is geen politieke correctheid voor het coronavirus. Als het niet serieus wordt genomen, zullen de wereld en de mensen ongetwijfeld veel te lijden hebben. Dit is een ‘wereldvirus’ dat regeringen en mensen van alle landen in de wereld vereist om de handen ineen te slaan, vooroordelen op te geven, de samenwerking te versterken en samen te verenigen. Alleen op deze manier kunnen we door deze grote crisis heen komen.
China heeft enorme offers gebracht in de strijd tegen het nieuwe coronavirus. Hoewel de epidemie zich in het begin zeer snel verspreidde vanwege de onvoldoende kennis van dit virus, de aanvankelijke trage reacties van de lokale overheid, het ontoereikende aanbod van medische benodigdheden, de late berichtgeving over het nieuws met betrekking tot dit virus en de massabeweging van mensen tijdens het Lentefestival, aangezien de nationale consensus was bereikt, vooral sinds de sluiting van Wuhan, de centrale regering, lokale overheden, sociale krachten en de brede massa’s van de bevolking verenigden zich snel en namen het beleid van ‘vroege ontdekking, vroege rapportage, vroege isolatie, vroege diagnose, vroege behandeling ‘om’ niemand onbeheerd achter te laten en onbehandeld achter te laten ‘.
Afgaande op zijn reactie op de COVID-19-epidemie heeft China niet alleen een sterke regering, maar ook een goed georganiseerde samenleving. De centrale regering stuurde een centrale begeleidingsgroep onder leiding van de vice-premier om de hele provincie te begeleiden in de strijd tegen de epidemie. Andere provincies en steden waar de epidemische situatie niet ernstig is, boden de nodige hulp aan Wuhan, zoals medische teams, medische apparatuur en dagelijkse benodigdheden. Civiele strijdkrachten zoals gemenebestorganisaties en gilden hielpen bij het doneren van geld en materialen aan Wuhan. Het leger stuurde ook medische experts van hoog niveau om deel te nemen aan deze strijd. Politie, gemeenschapspersoneel, koeriers, sanitairwerkers enz. Worstelen allemaal aan de frontlinie van het anti-epidemische slagveld.
De 1,3 miljard mensen zijn zelfs nog meer gedisciplineerd en geven er de voorkeur aan om de traditionele gebruiken van een nieuwjaarsgesprek tijdens het lentefestival te veranderen, thuis te blijven om hun eigen veiligheid en die van anderen te garanderen. Iedereen is van mening dat thuisblijven heeft bijgedragen aan de samenleving en het land. Een punt dat moet worden vermeld, is dat de medische kosten van elke zieke door de staat worden gedragen. In feite zijn de behandelingskosten erg duur. Zonder steun van de overheid zou het aantal doden sterk toenemen.
Dit weerspiegelt de voordelen van het Chinese systeem. In feite is het Chinese model niet de enige nuttige en efficiënte methode om de COVID-19 te beheersen, veel landen hebben een anti-epidemisch model aangenomen dat verschilt van China volgens hun nationale omstandigheden en hebben ook succes geboekt, zoals in Singapore en Zuid-Korea . Integendeel, sommige grootmachten tonen niet alleen geen sympathie voor China, maar beschuldigen China ook regelmatig en stigmatiseren het.
Er zijn bijvoorbeeld politici en media in de Verenigde Staten die het nieuwe coronavirus constant het ‘Wuhan-virus’ of het ‘China-virus’ noemen, wat hun ongunstige epidemische situatie aan China toeschrijft. Toen de COVID-19-epidemie net was uitgebroken, bespotten ze China. Toen China de epidemie onder controle had, beschuldigde het de humanitaire hulp van China in het buitenland als “roofzuchtige hulp”. Toen de COVID-19-epidemie in eigen land uitbrak, werd China ervan beschuldigd niet transparant te zijn en vervalste gegevens te verstrekken.
In feite is de epidemie beheersbaar als er strikte maatregelen worden genomen. Als u regelmatig uw handen wast, maskers in de menigte draagt, een meter afstand houdt van vreemden, regelmatig ventileert, maaltijden scheidt en het verzamelen vermindert, kunt u zich bijna verzekeren van veiligheid. Dus waarom zijn de media nog steeds ontevreden over de anti-epidemische prestaties van China? Ik denk dat ze eigenlijk boos zijn op zichzelf voor hun eigen keuzes. Als blijkt dat de attitudes, reacties en tegenmaatregelen die ze tegen COVID-19 hebben genomen vanaf het begin verkeerd waren, zal dat hun zelfvertrouwen, hun identiteit en hun nationale systeem aantasten, kritiek die ze niet konden verdragen.
De voordelen van het Chinese systeem betekenen natuurlijk niet per se dat het westerse systeem op zichzelf slecht is, maar het benadrukt wel de beperkingen van het Westen. Hoewel de beschuldigingen van sommige westerse landen tegen China alleen maar erger zijn geworden, toonden veel landen solidariteit en vriendschap toen China tijdens de moeilijkste momenten. Bijvoorbeeld de eerste 21 landen die hulp verlenen aan China (Zuid-Korea, Japan, Thailand, Maleisië, Indonesië, Kazachstan, Pakistan, Duitsland, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Hongarije, Wit-Rusland, Turkije, Iran, Verenigde Arabische Emiraten, Algerije, Egypte , Australië, Nieuw-Zeeland, Trinidad en Tobago) zal worden herinnerd in de harten van het Chinese volk. Bovendien hebben veel vriendelijke mensen uit alle lagen van de bevolking in veel landen China ook op verschillende manieren ondersteund bij het bestrijden van de epidemie. China is een land dat dankbaar weet te zijn: een echte vriend is een vriend in nood. De Chinese regering en het Chinese volk zullen hier rekening mee houden en gaan op zoek naar mogelijkheden om de internationale gemeenschap meer humanitaire hulp te bieden.
Geleid door slogans als ‘Warm en koud, we delen samen’, wat moeten wij mensen als geheel doen?
Ten eerste moeten we ons verenigen, het parochiaal nationalisme opgeven, het internationalisme opnieuw omarmen en consensus bereiken over het versterken van de internationale samenwerking.
Ten tweede moeten we geloven in de kracht van de wetenschap. Het overwinnen van de verspreiding van het nieuwe coronavirus vereist niet alleen de verantwoordelijkheid, het leiderschap en de mobilisatie van de politici, maar nog belangrijker, het vereist het luisteren naar de stem van wetenschappers, het nemen van de feiten als criterium en het niet verspreiden van geruchten of complottheorieën.
Ten derde: respecteer uw gezond verstand. In het westen is het dragen van een masker een politieke kwestie geworden. Maar het is een feit dat de wetenschap heeft bewezen dat het dragen van maskers de transmissiesnelheid van COVID-19 echt kan helpen verminderen. Het is ongelooflijk onwetend en zinloos om vooroordelen te tonen over het dragen van maskers.
Ten vierde: erken de kwetsbaarheid van de mensheid. In de afgelopen 1000 jaar hebben mensen altijd het gevoel gehad dat ze de natuur kunnen beheersen of zelfs transformeren, maar COVID-19 heeft de onbeduidendheid en kwetsbaarheid van mensen blootgelegd. Het is dringend nodig om onze manier van denken en onze huidige manier van leven en produceren te veranderen en respect voor de natuur te tonen.
Virussen kennen geen grenzen en zijn de gemeenschappelijke vijand van de hele mensheid. Mensen moeten geschillen overwinnen en zich verenigen om de uitdagingen van de nieuwe coronavirusepidemie te overwinnen.
Door Yang Chen
Afdeling Geschiedenis, Shanghai University
Yang Chen is assistent-professor aan de afdeling Geschiedenis van het Shanghai University’s College of Liberal Arts en uitvoerend directeur van het Center for Turkish Studies aan de Shanghai University. Hij publiceerde twee boeken over Turkije en publiceerde verschillende artikelen in de World Religious Culture, West Asia and Africa, Arab World Research, China Social Science Today en andere tijdschriften. Zijn belangrijkste onderzoeksgebieden zijn Midden-Oostenstudies en Turkse studies.
