Scharlatan ontmantelt wetenschappelijk rapport: de PCR-tests van Duitse RIVM zijn volkomen ongeschikt

Christian Drosten komt steeds meer onder druk te staan. Nu heeft een team van wetenschappers de PCR-test, waar Drosten zo dol op is, zorgvuldig onderzocht en een vernietigend vonnis uitgesproken. Het ijs voor de RKI charlatan wordt steeds dunner en dunner.

Nu zou het krap kunnen worden voor professor Christian Drosten en zijn PCR-test: 22 gerespecteerde internationale wetenschappers hebben de Corman-studie, die grotendeels met zijn bijdrage tot stand kwam, onder de loep genomen. Deze studie was doorslaggevend om ervoor te zorgen dat de SARS-CoV-2 PCR-tests die tegenwoordig gebruikelijk zijn, werden geïmplementeerd. De 22 recensenten (waaronder prof.dr.Ulrike Kämmerer, viroloog en immunoloog aan de Universiteit van Würzburg) vellen een ronduit verwoestende uitspraak en dienden daarom op 27 november 2020 een aanvraag in bij het tijdschrift Eurosurveillance om de studie in te trekken.

De onderzoeken van Corman en Drosten bevatten naar hun mening tien ernstige wetenschappelijke fouten. Hun conclusie: “Gezien de wetenschappelijke en methodologische tekortkomingen die hier worden gepresenteerd, zijn we ervan overtuigd dat het redactieteam van Eurosurveillance geen andere keuze heeft dan de publicatie in te trekken.” Bij het identificeren van SARS-CoV-2 hebben we fouten en inherente fouten geïdentificeerd die de SARS-CoV-2 PCR-test onbruikbaar maken. “

Het nieuwe rapport is politiek zeer explosief: de PCR-tests volgens de studie van Corman-Drosten vormen de basis voor het aantal gevallen en dus ook voor de Corona-maatregelen. Als deze PCR-tests onbetrouwbaar blijken te zijn, zou het hele coronabeleid gebaseerd zijn op een verkeerde inschatting. Een dergelijke bevinding zou tot enorme politieke onrust kunnen leiden. De weerstand tegen twijfels over de test van Drosten zal daarom enorm zijn.

Talloze aha-momenten

Een mogelijk belangenconflict in de studie is bijzonder pittig. Om echt valide te zijn, moeten wetenschappelijke studies worden onderworpen aan een zogenaamd ‘reviewproces’, dat wil zeggen een onderzoek. In het geval van het Drosten-onderzoek verscheen het in een tijdschrift waarvan hij zelf lid was van de redactie .

De 22 wetenschappers trekken de test in twijfel en bekritiseren het feit dat de auteurs van de studie geen links hebben bekendgemaakt met bedrijven die tests vervaardigen. Het nieuwe rapport leest als een thriller – als je de wetenschappelijke taal doordringt. Ik heb me voor u een weg gebaand en de belangrijkste kritiek van de 22 wetenschappers samengevat en in het Duits vertaald. Zelfs toen ik het opschreef, had ik talloze aha-momenten (ik ben erg dankbaar voor technisch advies over mogelijke vertaalfouten, enz.):

• Onjuiste primerconcentraties (“primers” zijn als het ware de patronen of “lokaas” waarmee virusfragmenten worden gevonden in de PCR-test): De basen zijn slecht samengesteld, het GC-gehalte is te laag, de concentraties in de test zijn te hoog . Quote: “Er is geen specifieke reden om deze extreem hoge primerconcentraties in dit protocol te gebruiken. Deze concentraties leiden eerder tot verhoogde niet-specifieke binding en PCR-productamplificatie. “
• “De ontwerpvariaties leiden onvermijdelijk tot resultaten die niet eens gerelateerd zijn aan SARS-CoV-2. Daarom is de verwarrende, niet-specifieke beschrijving in het Corman-Drosten-document niet geschikt als een standaard werkingsprotocol. Deze niet-gespecificeerde posities moeten duidelijk zijn ontworpen. “
• “Als gevolg hiervan werden in bijna alle testprocedures wereldwijd slechts twee primer-matches gebruikt in plaats van alle drie. Dit toezicht maakt het hele testprotocol onbruikbaar om nauwkeurige testresultaten te leveren die echt van belang zijn als de pandemie aanhoudt. “
• “Een beter primerontwerp zou terminale primers hebben aan beide uiteinden van het virale genoom. Dit komt doordat het hele virale genoom bedekt zou zijn en drie positieve signalen een beter onderscheid kunnen maken tussen een compleet (en dus potentieel infectieus) virus en gefragmenteerde virale genomen (zonder infectieuze potentie). “
• “Ernstige ontwerpfout omdat de test geen onderscheid kan maken tussen het volledige virus en virale fragmenten. De test kan niet worden gebruikt als diagnose voor SARS-virussen. “
• De verbindingstemperatuur is verkeerd gekozen: “Dit is een zeer ernstige fout en maakt het protocol onbruikbaar als specifiek diagnostisch hulpmiddel.” Er wordt een niet-specifieke verbinding bevorderd, waardoor andere gensequenties dan die van SARS-CoV-2 kunnen worden vastgelegd.
• Het Corman-Drosten-papier geeft een aantal van 45 cycli. Het aantal cycli waarin een reactie moet plaatsvinden om de test als echt positief te beoordelen (CT-waarde), is daar niet gedefinieerd. Bovendien citeert het tegenartikel bevindingen uit een studie, volgens welke “succesvolle virusisolatie van SARS-CoV-2” niet langer mogelijk is met een CT-waarde van 35 of meer, d.w.z. 35 cycli.
  CT-waarden tussen 30 en 35 bevinden zich in een grijs gebied waar een positieve test niet met zekerheid kan worden bepaald. Dit gebied moet volgens de auteurs worden uitgesloten. Momenteel leidt het vaak tot positieve resultaten.

Andere punten van kritiek in het rapport, die zeer gedetailleerd en wetenschappelijk zijn, bekritiseren het gebrek aan bewijs van biomoleculaire validatie, het ontbreken van positieve en negatieve controles met betrekking tot virusdetectie en het ontbreken van gestandaardiseerde gebruiksinstructies, een onnauwkeurige experimentele opzet die het risico van fout-positieve resultaten met zich meebrengt brengt zichzelf.

Het stelt ook dat de periode tussen indiening en publicatie van het onderzoek zo kort is dat het onwaarschijnlijk is dat er een adequaat peer review-proces heeft plaatsgevonden. Als dit het geval was, was het niet toereikend omdat de aangegeven fouten, waaronder formele fouten, niet waren gevonden.

Drosten komt onder druk te staan

Bijzonder pittig: volgens het nieuwe rapport zijn er enorme belangenconflicten met ten minste vier auteurs van de Corman-Drosten-studie, afgezien van het probleem dat twee van de auteurs (Drosten en Chantal Reusken) behoren tot de commissie van de redactie van Eurosurveillance – het tijdschrift dat de Studie gepubliceerd.

Twee belangenconflicten werden pas op 29 juli 2020 bekendgemaakt: Olfert Landt is Managing Director van TIB Molbiol, Marco Kaiser is Senior Researcher bij GenExpress en tevens wetenschappelijk adviseur bij TIB Molbiol. Deze belangenconflicten werden niet aangegeven in de originele versie van het onderzoek en ontbreken nog in de versie die op PubMed is gepubliceerd. In de paper staat: “TIB-Molbiol is het bedrijf dat als” eerste “PCR-kits (lichte mix) produceerde op basis van het protocol dat is gepubliceerd in het Corman-Drosten-manuscript en die volgens zijn eigen verklaringen deze PCR-testkits produceerde. vóór publicatie. “

Er staat ook: “Victor Corman & Christian Drosten noemden hun tweede connectie niet: het commerciële testlaboratorium ‘Labor Berlin’.” Beiden zijn daar verantwoordelijk voor virusdiagnostiek en het bedrijf is actief in real-time PCR-testen.

Onder de auteurs van het nieuwe rapport bevinden zich, naast de professor Kämmerer uit Würzburg, de moleculair geneticus Pieter Borger, de ex-onderzoeksdirecteur van Pfizer Michael Yeadon, de geneticus Kevin McKernan, een van de belangrijkste initiatiefnemers van het Human Genome Project met verschillende patenten in PCR-diagnostiek, de specialist in infectieziekten en preventieve geneeskunde Dr. Fabio Franchi en de microbioloog en immunoloog Makoto Ohashi.

Enige tijd geleden spande een team van advocaten een class action-rechtszaak aan tegen Drosten’s PCR-tests in de Verenigde Staten. Dit had nu nieuwe voeding moeten krijgen. Onlangs oordeelde een Portugees hof van beroep dat de PCR-test onbetrouwbaar was.