Schijnwelvaart in Nederland: Op Prinsjesdag mooie verhalen en nu GROTE problemen

Welvaart is vervangen door schijnwelvaart

Beurzen in extase

De twistpunten in onze samenleving worden gaandeweg groter. De kloof tussen arm en rijk is de grote stimulator. Er is sprake van oplopende maatschappelijke spanningen die wereldwijd de samenleving in een groeiend aantal landen lijkt te splijten. Het lijkt wel of we aan de vooravond staan van een mondiale revolutie. Het is op deze site al vaker onderwerp van gesprek geweest, de vele spanningen die we rondom ons eigen polderlandje waarnemen, en nu zelfs binnen de eigen grenzen. Ook hier neemt de ontevredenheid toe. Na de klimaatstaking van scholieren, de felle acties van boeren en bouwers, is nu de beurt aan het onderwijzend personeel. Het is een nieuwe trend. De welvaart heeft plaats gemaakt voor een schijnwelvaart en wordt stilaan doorzien.

Na jarenlange betrekkelijke rust is de NL-samenleving de beteugelende maatregelen zat. Het is een langzaam proces veroorzaakt door lagere economische groei na de kredietcrisis van 2009. De samenleving voelt de gevolgen van globalisering en monetair beleid van centrale banken. In dat mondiale proces zijn multinationale bedrijven enorm gegroeid, terwijl burgers het nakijken hebben. Op de beurzen hebben de multinationals een recordbedrag aan kapitaal bijeen geharkt. Zie de hoge stand van de AEX en andere beurzen. Financiële markten lijken te zijn verheven boven de samenleving. Deze verkeren nu in extase. Ach ja, hoogmoed komt voor de val.

Woningmarkt is weergave van generatiekloof

Het is overduidelijk dat juist het grootkapitaal als enige heeft geprofiteerd van de kwantitatieve geldverruiming van centrale banken. De geldschepping door centrale banken ging de samenleving aan de neus voorbij. Vergis u niet in de lage rentetarieven die ons nu worden aangeboden. De lage rente heeft tegengesteld de prijzen van vastgoed de andere richting opgeduwd. De jongere generatie betaalt het gelag. Jongeren betalen nu de hoofdprijs voor hun onderkomen met een maandlast waarvan ik denk, hoe kun je dat nog opbrengen. Ook hier is sprake van een spanningsveld tussen senioren en junioren. De oudere generatie heeft grotendeels geprofiteerd van stijgende huizenprijzen en dalende rentetarieven. Jongeren lopen nu het risico dat bij een nieuwe recessie, die ongetwijfeld komen gaat, hun huizen onder water raken. Waarde van de woning lager dan de hoofdsom van de hypotheek. De senioren laat dat grotendeels koud. Bij velen is de maandlast van hun aflossingsvrije hypotheken door dalende rentetarieven tot een minimaal bedrag gedaald.

Middenklasse is afgezakt

De geldschepping door centrale banken die met de recessie van 2009/12 op gang kwam heeft ook niet bijgedragen tot een betere verhouding tussen de boven- en onderlaag in de samenleving. Ik heb het hier bewust over boven- en onderlaag want de tussenlaag van de middenklasse is grotendeels verdwenen. De middenklasse is wel het hardst getroffen door de beteugelende maatregelen van monetaire beleidsmakers en fiscale maatregelen van overheden. Een klein deel is toegelaten tot de bovenlaag en het merendeel is afgezakt naar de grote onderlaag van de samenleving. Gezakt voor hun examen: “hoe maak ik meer geld met geleend geld.” Dat was in de afgelopen 10 jaar de grote kunst. Meer geld maken met geleend geld. Er was genoeg beschikbaar op de kapitaalmarkten. Staatsleningen, bedrijfsobligaties enzovoort. Ook de banken wilden hun overtollig geld graag kwijt en verlaagden hun leentarieven. Hun overschot moest naar de ECB en daarvoor werd een negatieve rente berekend, dus uitlenen moest wel. De ‘gewone burger’ had het nakijken. Geen onderpand meneer of mevrouw? Jammer maar helaas. Alleen uw eigen woning telt.

Eerlijk delen

De vermogende vastgoed- en effectenbezitters kregen makkelijk een lening via hun zekerheidsstelling in de vorm van geld, goederen of rechten. ‘Gewone burgers’ hadden het nakijken. Hier gaat het dus wringen in onze samenleving. Het goedkope geld verdwijnt massaal naar de elitaire bovenlaag. De 10 procent superrijken dus. Als je nu een taartdiagram in 3 stukken snijdt dan krijg je de volgende verhouding in de grootte van de te verdelen taart. Een stukje van 1/10 voor de massa, 2/10 voor de middenklasse en 7/10 voor de superrijken. Ooit kregen we met ons tienen op het verjaardagsfeestje elk 1/10 van de taart.

Verborgen armoede in een “welvaartsstaat”

Nu is de verdeling van welvaart door monetaire geldschepping totaal scheef gegroeid en krijgt de elite veruit de grootste hap van de taart. Het is een simpele constatering en eenvoudig te verklaren vanuit het gevoerde beleid van centrale banken. Nu gaan de ogen open bij de massa en ziet men de verschillen. Ooit heette de dubbele tekening in de krant: “zoek de verschillen,” maar nu willen we het verschil maar wat graag verbergen. En daarmee bedoel ik de verborgen armoede in een “welvaartsstaat” die er volop is maar wordt weggestopt uit valse schaamte.

Armoede veroorzaakt criminaliteit

Als we de TV inschakelen dan worden we overvoerd met de weelde van de showbizz en de beelden van prachtige vakantieoorden. De troosteloze beelden van armoedige achterstandswijken trekken geen kijkerspubliek. Toch worden er wat TV-producenten wakker. De reality-TV is in opkomst. De nieuwe TV-serie “Bureau Burgwallen” trok nogal wat aandacht. In deze serie, waarin de camera meegaat bij politieacties, wordt aangetoond hoeveel verval er is in de NL-samenleving. Politieagenten die de handen vol hebben aan dronken/gedrogeerde en verwarde personen. Het is bekend dat de Politie een groot tekort heeft aan agenten. De verruwing in onze samenleving is de aanleiding tot veel relletjes en onrust. Oorzaak: de kloof tussen arm en rijk.

229 Keer per dag uitrukken voor verwarde personen

In de verarmde onderlaag van onze samenleving voltrekt zich een proces van grote ontevredenheid die zich uit in onrust en criminaliteit. Kansloze immigranten die bijvoorbeeld, al toerend in snelle VW-golfjes, hun geld verdienen in een florerende drugshandel. En hoe komt het toch dat onze GGD het werk niet meer aan kan? Dat onze politiemensen in 2018 zelfs 83.602 keer moesten uitrukken voor verwarde personen. Uitermate verontrustend. Dat is 229 keer per dag! Hoezo Nederland welzijnsstaat?

Onrust op meerdere fronten

De kloof tussen arm en rijk is de grootste boosdoener van de sociale onrust. Deze onrust is ook zichtbaar in de politiek waar de polarisatie tussen partijen zorgt voor onverenigbare standpunten. Zie de scherpe tegenstellingen in de VS, en in GB. Kijk naar de onrust in Hong Kong, in Zuid-Amerikaanse landen, geopolitieke onrust in Midden Oosten, handelsruzie tussen continenten, enzovoort, enzovoort. Hoe vreemd is het dan dat beurskoersen naar ultieme hoogten stijgen. In het verleden daalden beurskoersen als er politieke onrust was. Beleggers werden toen niet gesteund door centrale banken die geld gaven aan zielige beleggers die verliezen leden. Hoe krom werkt de monetaire beleidscirkel nu anno 2019? Een tijdperk waarin de elite gratis geld ontvangt van centrale banken, terwijl de rest van de samenleving moet smeken om fiscale tegemoetkomingen, die er niet eens meer af kunnen. Veel lidstaten van de EU stikken in hun overheidsschuld en zien geen ruimte meer op hun begrotingen door hun rente- en aflossingsverplichtingen.

Fiscaal stimuleren lagere inkomens

Nederland en Duitsland worden nu door madame Lagarde van de ECB op de vingers getikt om hun begrotingsoverschot te matigen. Hoe vreemd is dat niet? Moet nota bene een buitenstaander(wie is er nu de baas in eigen land?) een oproep doen om het overschot op de lopende rekening van de Nederlandse betalingsbalans te laten dalen naar een tekort. Zou het niet beter zijn om als de wiedeweerga iets te doen aan de inkomensachterstand bij een groot deel van onze samenleving? Wat minder aandacht voor grote mondiale projecten en unies, maar wat meer tijd en geld steken in de eigen bevolking.

Niet te lang wachten

Wacht niet totdat straks elke week een maatschappelijke beweging de wegen naar Den Haag blokkeert. Het wordt tijd dat onze eigen vaderlandse politiek de handen ineen slaat en snel actie onderneemt voordat een derde er met ons geld vandoor gaat. Heel simpel, verlaag de belastingen voor inkomens tot modaal. Is vestzak broekzak voor onze schatkist. Minder inkomsten uit loonbelasting wordt deels gecompenseerd door hogere opbrengst omzetbelasting. Het tekort onder de streep wordt gecompenseerd door het overschot op de lopende rekening van de Nederlandse betalingsbalans. Waarom moeilijk doen als het zo makkelijk kan.

Bron:https://gerritwelbergen.wordpress.com/