Zou het?
Volgens DIT bericht heeft Zelensky een generaal ontslagen die een raket afvuurde op het centrum van de stad Donetsk. Naar verluid betrof het niet slechts één raket, en heeft Rusland vervolgens de opslagplaats van die projectielen met de grond gelijk gemaakt. Overigens publiceerde ‘La Stampa‘ een foto die betrekking had op die aanval, met het verhaal dat het een Russische raket was.
Het wordt eerder steeds lastiger om te achterhalen wat nou waar is, en wat niet. Maar veel ‘welles/nietes‘ gaat aan mij voorbij, omdat het eigenlijk nergens over gaat. Het zal mij ‘worst‘ zijn wie de vrouw is die door Zelensky wordt bezocht, waar via NU.NL over wordt gestreden. Volgens Baudet was ze al dood op de datum dat de foto genomen zou zijn. Geen idee waar hij die wijsheid vandaan heeft. Iemand anders zegt dan weer dat het een andere vrouw is, en dat Baudet dus ‘desinformatie‘ verspreidt. Lekker belangrijk allemaal.
Het is daar oorlog, en in een oorlog komen mensen om. Mensen die de strijd opzoeken, en onschuldige mensen die nog een heel leven voor zich hadden. Waar het onschuldige burgers betreft is er altijd strijd over wie er geschoten heeft. Wie heeft gegooid met bommen, of een gebouw opgeblazen. Was het doelwit een ‘legitiem doelwit‘, en stond de burger in de weg? Was het een ‘afzwaaier‘? Was het een ‘False Flag‘ operatie? Of was die burger het opzettelijke doelwit?
Sinds de Amerikanen begonnen met het inzetten van ‘drones‘ om mensen die op een lijst staan te vermoorden, is er discussie over de vraag of onschuldige slachtoffers als ‘collateral damage‘ acceptabel zijn. En waar Nederland een ‘bommenfabriek‘ van IS bombardeerde werd in één moeite door de hele woonwijk in de as werd gelegd, waarbij zeker meer dan zeventig doden vielen, en meer dan honderd mensen gewond raakten. Poef! Nederland hield het vier jaar lang uit het nieuws. Minister Hennis loog glashard over de Nederlandse betrokkenheid. Een motie van wantrouwen werd verworpen toen het hele smerige zaakje uiteindelijk vier jaar later in de openbaarheid kwam.
En ik blijf ook maar terugkomen op ‘MH-17′, waar ons land, noch Oekraïne de bemanning van dat toestel waarschuwde voor het gegeven dat het vliegplan recht over een gebied voerde waarvan bekend was dat daar luchtdoelraketten rondsuisden die ook vliegtuigen op grotere hoogte uit de lucht plukten. ‘Nalatig‘ is daar niet het goede woord als je die informatie niet doorgeeft aan luchtvaartmaatschappijen.
Reguliere militairen schieten niet doelgericht op burgers, als regel. Die Oekraïense generaal, en de Duitsers die de stad Rotterdam bombardeerden, of de geallieerden die Dresden in de as legden, of de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki zijn evident uitzonderingen. Dat betreft doelbewuste ‘terreur‘, bedoeld om een tegenstander te demoraliseren. Geen goede strategie als je je wilt presenteren als ‘bevrijder‘, en alleen al daarom past het niet in het beeld dat Rusland zich daartoe zou verlagen in deze oorlog. En merk ook op dat Oekraïne al verschillende Russische generaals geliquideerd zou hebben, wat betekent dat die generaals zich niet op grote afstand van het strijdtoneel bevonden, maar kennelijk voor gingen in de strijd. Dan ben je niet bezig met ‘bommentapijten‘ leggen of strooien met clusterbommen, maar bevind je je op schootsafstand.
Op zich overigens ook een interessante strijdwijze die al zichtbaar was in de afgelopen acht jaar, waar de rechts-extremistische strijdgroepen die getraind werden door de Amerikanen in de ‘Donbas‘ ook overvloedig gebruik maakten van ‘snipers‘. Het ene moment zit je op de rand van je zandbak taartjes te bakken, en het volgende ben je dood. Ook een manier om de burgerbevolking te ontmoedigen, zonder vette koppen in de krant. ‘Verdwaalde kogel‘. Want bewijs maar eens dat dat kind doelbewust werd afgeschoten? Zo verloren in de ‘Donbas‘ in acht jaar tijd 14.000 mensen het leven. Ook burgers, vrouwen en kinderen, zonder dat het zelfs maar een ‘komma‘ in de krant, of een ‘kuchje‘ op de televisie opleverde.
‘Snipers‘ worden in elke oorlog ingezet om ‘High Value Targets‘ uit te schakelen, en het ‘onthoofden‘ van een leger door de generaal om te brengen is blijkbaar een bewuste strategie. Ik kan mij voorstellen dat het effectief kan zijn als je strijd tegen een terreurgroep, waarbij kennis vergaand ‘gecompartimentaliseerd‘ is, waardoor een groep die ‘onthoofd‘ wordt niet meer weet aan wie ze moeten rapporteren, en waar de voorraden verborgen zijn. Maar tegen een goed getraind ‘staand‘ beroeps-leger dat in feite heer en meester is in militair opzicht lijkt het mij minder effectief. Je kunt stellen dat het ‘Slechte PR‘ is als je de hoogste militairen niet kunt beschermen, maar je kunt ook redeneren dat hoge militairen die leiding geven ‘van voren‘ eerder ‘Goede PR‘ is. Beetje afhankelijk van de cultuur van een land. Doet mij een beetje denken aan ‘Apocalypse Now‘, met die buitenissige kolonel (Marlon Brando) die problemen had met de ‘schrijftafel-generaals‘, en in een monoloog een lans brak voor ‘horror‘ als een andere militair op pad wordt gestuurd om hem te doden, omdat hij niet meer gecontroleerd kan worden. Als dat de norm wordt, hoe breng je de civilisatie dan nog terug? Het ‘ridderlijke‘. Wel moeten we daarbij bedenken dat zulke bedachte scenario’s de neiging hebben om onderdeel te worden van de ‘database‘ die we gebruiken om te oordelen. Ik ken overigens integere mensen, met het hart op de goede plaats, die om de haverklap aan komen dragen met argumenten die ze ontleend hebben aan ‘sprookjes‘. Films die ze gezien hebben, romans die ze hebben gelezen. Die kunnen zomaar inbrengen dat de ‘Vietcong’ de armpjes van kort daarvoor ingeënte babies afhakten, als argument voor onze ‘nobele‘ oorlog in Vietnam. Als je dan vraagt hoe ze aan die wijsheid komen, dan riposteren ze dat het ‘algemeen bekend‘ is, zonder dat ze beseffen dat ze dat van Marlon Brando hebben gehoord in de film ‘Apocalypse Now‘.
Wij, in het westen, werken al zo lang nauw samen met meedogenloze lieden en ‘sprookjesvertellers‘ die we vanachter de schrijftafel ‘managen‘, terwijl we via drones, met vliegtuigen en satellieten de ontwikkelingen in de gaten houden, en de bevoorrading verzorgen, dat die mentaliteit ons hele denken over oorlog uit het lood heeft geslagen. ‘Hollywood‘ heeft ons de weg gewezen met talloze films waarin ‘horror‘ werd verheven tot iets sacraals. Liegen over ‘Weapons of Mass Destruction‘, over betrokkenheid bij een bomaanval, het planten van een computervirus in een kerncentrale, het organiseren van een ‘False Flag‘ aanval op je eigen schip, of iets met gifgassen in Syrië, en het opzetten van een hele keten aan biologische laboratoria die experimenteren op militairen van het gastland. Martelen, ontvoeren, gevangenhouden op valse gronden, en informatie achterhouden over experimentele ‘vaccins‘. We zijn de schaamte voorbij.