Tijdens een demonstratie van de “zijdenkers” in Stuttgart waren er aanvallen op vertegenwoordigers van de pers. De reacties in de media zijn enorm! Maar alleen de reguliere media zijn verantwoordelijk voor het debacle.
Toen ik op 20 maart verslag deed van een demonstratie in Kassel, kreeg ik een bezorgde vraag van de redactie: “Wat is er met je aan de hand?” Destijds rapporteerde de Tagesschau een enorm argument. We zaten blijkbaar “precies in het midden”, ook al hadden we zoiets niet waargenomen. Er was zeker hier en daar wat gedrang, maar over het algemeen was het echt een vredige dag. Niets wees op geweld of onrust. De Tagesschau is tot op de dag van vandaag nog steeds schuldig aan het bewijs voor het gerapporteerde “massale argument”.
Dergelijke mediaverschillen zijn helaas geen uitzondering meer. Met name degenen die naar demonstraties van de zogenaamde “laterale denkers” gaan, zullen de latere berichtgeving vaak niet kunnen verzoenen met hun eigen ervaringen. Of het nu gaat om het aantal deelnemers aan de demonstratie, de samenstelling van de demonstranten of om het geweld dat daar zou hebben plaatsgevonden.
Journalisten beschuldigen van ‘liegen’ zou echter te gemakkelijk zijn. In feite zijn de rapporten altijd gebaseerd op de waarheid. Of deze ware kern daadwerkelijk de aard van de gebeurtenissen als geheel vertegenwoordigt, valt nog te bezien. Iedereen die zich concentreert op marginale verschijnselen die ver buiten proportie liggen, is misschien geen “leugenaar”. Dergelijke berichten hebben echter weinig te maken met de “waarheid”.
Afgelopen weekend demonstreerden de “zijdenkers” in Stuttgart. Als je de media gelooft, zijn er met name aanvallen geweest op journalisten. Uit eigen ervaring twijfel ik er geen seconde aan dat dergelijke incidenten daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Maar zijn ze echt representatief voor wat er afgelopen zaterdag in Stuttgart is gebeurd?
Laten we de “statistieken” gebruiken. Met andere woorden, de wiskundige logica waarmee de politiek en de media de ene pad na de andere meestal door de strot van de bevolking gooien. Afgemeten aan het aantal betogers zijn de genoemde misstanden absolute ‘uitzonderingen’. Afgemeten aan het aantal media zijn de vertekeningen en overdreven representaties echter vaak de “regel”. Als je de tendentieuze berichtgeving in verband brengt met de weinige aanvallen op journalisten, dan zijn er puur statistisch gezien eigenlijk helemaal geen aanslagen geweest. Als u dit onlogisch vindt, mag u nooit een krant openen of de televisie weer aanzetten.
Je moet ook tijdschriften vermijden. “Dit zijn aanvallen op de persvrijheid”, kopt de Spiegel zu Stuttgart en heeft in principe gelijk met deze stelling. Maar er is een kleine vangst. Want wat de Spiegel verstaat onder “persvrijheid” is heel goed te zien in deze video van Kassel. Het heeft niets te maken met “journalistiek”. De spiegel raast en agiteert! De boodschap: “Zijdenkers zijn gek en idioten!” Boosaardigheid, gif en gal onder de bescherming van de persvrijheid. Als vertegenwoordigers van de pers worden aangevallen bij een demonstratie van een laterale denker, is dat ook te danken aan dergelijke ‘journalistiek’.
Aanvallen zijn overigens niet ongebruikelijk bij demonstraties. Er zijn altijd incidenten, ook tegen journalisten. Dat deze incidenten niet altijd evenveel media-aandacht opleveren, moet zeker tot nadenken stemmen. Niet de aanval zelf, maar de respectievelijke tekenen van de aanval bepalen de mate van verontwaardiging. Doorslaggevend is ‘wie’ een journalist aanvalt en ‘welk type’ journalist wordt aangevallen. Er zijn blijkbaar uitzonderingen en constellaties die bijzonder bescherming verdienen. Journalist is niet hetzelfde als journalist, geweld is niet hetzelfde als geweld, net zoals demonstrant niet alleen demonstrant is.
En ja, in Stuttgart ontmoette ik heel onvriendelijke, en ooit zelfs heel agressieve mensen. Mijn perskaart en de voor mij verplichte mond- en neusbekleding identificeren mij als journalist. Sommige van de aanwezige demonstranten verwarren mij met mensen die hen door de cacao halen en hen belachelijk maken. Ik zou bijvoorbeeld vanuit de spiegel kunnen zijn. Uw reactie is nog steeds verkeerd, maar wordt “uitgelokt”. Ik probeer niet eens een “misverstand” uit de wereld te helpen, maar probeer mijn werk te doen. En dat zonder woedend te zijn of me wild te slaan met gekraste eer.
Eén ding moet nog volkomen duidelijk zijn: elke aanval op een journalist is onaanvaardbaar en, natuurlijk, een aanval op de persvrijheid! Dit geldt voor laterale denkers, Antifa en iedereen in het algemeen die hun ongenoegen op straat luchten.
Iets anders moet ook duidelijk zijn: elke opzettelijke valse melding, elke draai, elke opruiende video in de stijl van de Spiegel is ook een aanval op de persvrijheid! Ze zijn ook gebonden aan “plichten” en deze plichten worden keer op keer geschonden, vooral als het gaat om laterale denkers.
Degenen die in het koor huilen en op de toetsen slaan, zijn bijzonder negatief. In dit geval heeft degene die de wind zaait slechts een milde bries geoogst. Maar het geschreeuw kon niet groter zijn als ze levend aan vleeshaken werden gehangen. We hebben moeilijke tijden voor de boeg vanwege zulke journalisten.