Indignatie redactie 
Met de Taliban reeds in het presidentieel paleis in Kabul, en de door ons geïnstalleerde ‘president’ veilig buiten de landsgrenzen, besloot Ank Bijleveld om toch ook maar een vliegtuig te sturen om de landgenoten en tolken op te halen.
De KLM heeft blijkbaar autonoom besloten voorlopig het luchtruim boven Afghanistan te mijden, nu de Taliban enorme hoeveelheden wapens buit maken die de NAVO achterlaat op haar vlucht uit het land. Lijkt mij verstandig, want sinds dat drama met die vlucht van Malaysian boven Oekraïne weten ze daar ook dat je niet moet wachten tot ‘Den Haag’ een ei heeft gelegd.
In NRC stelde een politicoloog die verbonden is aan het ‘Instituut Clingendael’, als ‘ThinkTank‘ warm pleitbezorger van oorlog en investeringen in dingen die ‘BOEM!’ zeggen, dat de Nederlandse missie wél zin had gehad. Alleen was dat onzichtbaar. Daarnaast geeft hij achteraf Harry van Bommel van de SP gelijk, die ‘al’ in 2010, na de eerste tien jaar oorlog van de NAVO tegen het nietige Afghanistan, had gesuggereerd dat de NAVO eens met de Taliban zou moeten gaan praten. En op 13 augustus zag dezelfde ‘Afghanistan Deskundige’ nog mooie mogelijkheden voor Nederland om het ‘Vredesproces te redden’. Neem die punten even door, en u begrijpt direct dat het mosterd is. Net als zijn boek, ‘Je wordt bedankt, Bin Laden’, dat in september uitkomt, zo vrees ik.
In september likt iedereen zijn wonden, nu de Taliban een maatje te groot blijkt te zijn voor de NAVO. Zoals de Russen en de Britten zich eerder ook al verslikten in dat land. De Russen omdat de NAVO-landen Bin Laden in het zadel hielpen, en niet meer naar het land omkeken nadat de Sovjet-Unie implodeerde. Bedank die visionairen maar die Bin Laden destijds aan wapens, status en een platform hielpen voor zijn geliefde ‘Jihad’.
Vijf dagen geleden was Ank Bijleveld nog druk met vergaderen over wie er naar Nederland mochten komen, en wie er een nekschot zouden krijgen. En begin dit jaar was het Europees parlement nog druk met plannen om nog veel meer extra miljarden belastinggeld naar Afghanistan te sturen, om de ‘vluchtelingenstroom’ die er toen al was in te dammen. Tot vorige week zette ons land ‘uitgeprocedeerde’ vluchtelingen uit dat land nog zonder scrupules op de trein terug. Ieder begin van realiteitszin ontbreekt in ‘Den Haag’, en bij de NAVO en EU in ‘Brussel’, ook al is deze capitulatie uiteraard een politieke beslissing, en geen zuiver militaire nederlaag. Een ‘Saigon-moment‘ dreigt.
Onze politici hebben in meerderheid tonnen boter op het hoofd. Hun ‘modellen’ deugen niet. De ‘Think Tanks’ denken niet na. Je kunt het ‘Kamerdebat’ over de ‘kwestie’ al uittekenen, ook al omdat het een herhaling van zetten is. Irak, Libië, Syrië, Oekraïne. Als het netelig wordt, schrijven ze een ‘parlementaire enquête’ uit, maar er verandert niks. Hooguit krijgt er iemand een ‘Positie Elders’, waar het ‘Grote Geld’ klaarligt voor de uitgebraakte ‘insiders’ met de juiste ‘connecties’.
China staat klaar om het op de ‘van Bommel-manier’ te doen. Terwijl ‘Clingendael’ en ‘Den Haag’ nog met hun hoofd bij de ‘Doha-conferentie’ waren, noteerde Pepe Escobar al dat het niet lang zou duren voordat Kabul zou vallen. Maar daar luisteren ze niet naar bij ‘Clingendael’ en in ‘Den Haag’, want wij hebben ‘wetenschappers’. Van ‘Covid’ tot ‘Afghanistan’ gaat er meer mis dan goed, maar bij elke nieuwe misser doen we geen stap terug, maar gooien we nog wat kolen op het vuur. Als de realiteit niet in het model past, moet je harder stampen! En méér ‘communicatiedeskundigen’. De ‘communicatie’ moet ‘gestroomlijnd’ worden. We moeten het beter ‘uitleggen’. Een conferentie beleggen. Plannen ontvouwen. Of, zoals een vaste briefschrijver dan treffend opmerkt, de bokser Mike Tyson parafraserend: ‘Everybody has a plan, until they get punched in the mouth’.
