Indignatie redactie 
Amerikaanse experts en politici zijn met verve begonnen met het afstoffen van een oude boeman – ‘kwaadaardig communisme’ – in verwijzing naar China over de pandemie van Covid-19. Een dergelijke retrograde retoriek laat zien hoe politiek bankroet Washington is.
Leider van de aanklacht is staatssecretaris Mike Pompeo, die in de media-interviews zelden of nooit naar China verwijst als ‘China’. Hij stelt de natie voortdurend en koortsachtig gelijk aan de ‘Chinese Communistische Partij’. Afgaande op het aantal keren dat het woord ‘communistisch’ in de Amerikaanse media is gehoord, zou het ons vergeven zijn te denken dat we zijn teruggevoerd naar de dagen van de Rode lokaas van de Koude Oorlog, ca. 1950-60.
Fox News, het pro-Trump, rechtse Murdoch-kanaal, is het belangrijkste platform voor dit bashen in China. De gastheren en gasten schilderen het ‘communistische China’ als het ‘kwaad van onze tijd’. Pompeo en andere geobsedeerde anti-Chinese haviken zoals senatoren Lyndsey Graham, Tom Cotton en Marco Rubio, of Trump-assistenten zoals Peter Navarro en voormalig assistent Steve Bannon, krijgen de vrije hand om retorisch gif te spuiten dat China demoniseert. De pandemie van Covid-19 lijkt de opgekropte vijandigheid te hebben losgelaten die al op de loer lag in Washington.
Het is alsof je een politieke parodie bekijkt op de sci-fi-film ‘Back to the Future’. Hoewel de huidige real-life vertolking verre van grappig is. De herstart van de Koude Oorlog tegen China gaat in een vreselijke richting naar een open conflict.
Het lijkt duidelijk wat er gebeurt. President Donald Trump en zijn regering zijn China tot zondebok vanwege de sociale en economische ramp die de VS heeft geleden door de Covid-19-pandemie. Met meer dan 63.000 Amerikaanse sterfgevallen in twee maanden tijd, meer dan een miljoen mensen besmet – een derde van het totaal van de wereld – en minstens 30 miljoen werklozen, probeert de regering-Trump China de schuld te geven in plaats van haar eigen verantwoordelijkheid te nemen tekortkomingen en grove incompetentie.
Deze week dringt president Trump nog meer aan op beschuldigingen dat China verantwoordelijk is voor de ramp. Hij probeert een rechtszaak op te stellen om China enorme reparaties te laten betalen, misschien wel biljoenen dollars. Daartoe prijst Trump een samenzwering dat het nieuwe coronavirus dat de dodelijke ziekte Covid-19 veroorzaakt, is vrijgelaten uit een laboratorium in Wuhan, in de buurt van de stad waar de uitbraak in december voor het eerst uitbrak. Trump verzekerde de Amerikaanse media dat hij bewijs heeft gezien om zijn beschuldigingen te staven, maar hij weigert details te verstrekken. Er zijn nu berichten dat zijn regering Amerikaanse inlichtingendiensten onder druk zet om een link te vinden tussen het virus en het Wuhan Institute of Virology. (Echoën daar van de Irakoorlog van 2003 en de niet-bestaande WMD-klucht.)
Wat nog erger is, is dat Trump insinueert dat de Chinese regering de ziekte opzettelijk heeft verspreid als een politiek wapen om zijn presidentschap te ondermijnen. Hij beweerde deze week dat China de voorkeur geeft aan de presidentskandidaat van de democraat Joe Biden en dat Peking “alles zal doen” om de herverkiezing van Trump in november te dwarsbomen.
Dit is een waanzinnige politiek. Vergis je niet, Trump bevindt zich op een cynische, gevaarlijke weg naar oorlog met China. De beschuldigingen tegen China zijn belachelijk. Zijn complottheorie is ontkracht door internationale wetenschappelijke beoordeling. Het virus was een ongelukkig natuurlijk ongeluk dat in China gebeurde. Maar als de Amerikaanse inlichtingendienst op de een of andere manier de Chinese verantwoordelijkheid impliceert, waar Trump naar op zoek is, dan zal de agenda voor het “straffen” van Peking onverzoenlijk worden. China, dat beweert slachtoffer te zijn van desinformatie, tolereert de gewaagde, ongegronde aanval op zijn vitale belangen niet.
Om de “schuld China” -agenda na te streven, zijn Trump en zijn politieke en media-acolieten logisch gebonden om China te demoniseren. Dit zou het uitbaggeren van de retoriek van de Koude Oorlog, waarin China wordt bestempeld als een “communistisch kwaad”, verklaren. Trump zet in op het opzwepen van nationalisme en anti-Chinese vreemdelingenhaat onder Amerikanen die, zo wordt aangenomen, een ‘buitenlandse vijand’ de schuld zullen geven in plaats van hard te kijken naar de interne tekortkomingen van de Amerikaanse regering, haar kapitalistische economie en samenleving.
Dezelfde slinkse dynamiek was vrijwel van toepassing op de oorspronkelijke Koude Oorlog. Destijds was het de Sovjet-Unie die de boeman was om af te leiden van Amerika’s intrinsieke problemen van armoede, racisme en imperialistische oorlogen. Er is nog steeds een giftig spoor van die erfenis, zoals blijkt uit de hele onzinnige ‘Russiagate’-hysterie die beweert dat Rusland zich heeft bemoeid met de presidentsverkiezingen van 2016 om Donald Trump te kiezen. Trump heeft deze beweringen herhaaldelijk bespot, en terecht, als “nepnieuws” en een “hoax” bedacht door binnenlandse politieke vijanden. Ironisch genoeg gebruikt Trump nu echter voor zijn eigen doeleinden dezelfde groteske tactieken voor gasverlichting bij het Amerikaanse publiek tegen China.
Het gebruik van propaganda en psychologische operaties van het type Koude Oorlog – demonisering, lokaas en conflict – laat zien hoe failliet de Amerikaanse politiek is. Het was toen failliet zoals het nu failliet is. Maar terwijl de rest van de wereld verder is gegaan, zit het Amerikaanse politieke systeem diep in het verleden. Daarom kan het de huidige uitdagingen niet aan en is het uiteindelijk gedoemd te mislukken. Als dat zo is, leidt het niet tot een catastrofale oorlog die ons allemaal in de steek laat.
