Het systeem is mislukt! Het heeft de levens van miljarden mensen al lang permanent beperkt en veroorzaakt elk jaar, elke maand, elke week, elke dag en elk uur massale sterfgevallen door hongersnood. Daarom hebben we een echte systeemwijziging nodig en niet door blijven lopen in de volledig verkeerde richting, aangescherpt door coronabeperkingen. Het doel kan niet slechts een paar hongerdoden zijn – het moet NUL zijn.
We hebben nu een gemeenschappelijke wereldwijde strategie nodig om de voortdurende schending van de mensenrechten effectief te bestrijden. Met de betaling van ontwikkeling (hoeveel daarvan gaat waar naartoe?) En hulpgeld – in de strot van de machtige farmaceutische bedrijven – in een structuur van corruptie, hebzucht naar groei, onderdrukking, propaganda en agressieoorlogen, de race tegen de honger virus aangewakkerd door coronapolitiek is beslist niet om te winnen. Naast een consistent vredesbeleid en een wereldwijde lockdown voor de productiebedrijven van patronen en kanonnen, roep ik daarom op om de wereldwijde armoede onmiddellijk en zo resoluut en effectief te bestrijden dat elke hongersnood onmiddellijk wordt vermeden. Omdat: dit doel uitsluitend het welzijn en de gezondheid van de mensen dient.
Als we geen consequente inspanningen leveren om het hongervirus te verslaan, zouden de maatregelen van de internationale politiek in de context van de coronacrisis slechts als grove hypocrisie en massamoord, of op zijn minst even nalatig doden van degenen die op industriële schaal lijden, aan het licht brengen. De gezamenlijke actie van de regeringen in de afgelopen twaalf maanden heeft aangetoond dat het heel goed mogelijk zou zijn om een einde te maken aan de verspreiding en het bestaan van het hongervirus in het algemeen en om systemische uithongering uit te bannen in het horrorkabinet van menselijke fouten en omissies. . Er is geen utopie meer, virus is het toverwoord – en samen kunnen we het!
Dus ik oriënteer me gewoon op de nieuwe Corona-realiteit, rede en internationale menselijkheid. De uitroeiing van het hongersnoodvirus, dat dodelijk is voor mensen van alle leeftijden, kan alleen slagen als alle maatregelen gezamenlijk worden ontworpen en uitgevoerd. Daarom eis ik:
1. Samen naar nul
Het eerste doel is om het aantal sterfgevallen door hongersnood tot nul terug te brengen. Om het hongervirus te verslaan, moet wereldwijd snel en gelijktijdig worden opgetreden. Bijvoorbeeld met onvoorwaardelijke en onbureaucratische overmakingen, vrij toegankelijke medische noodhulp en een verplichte verwijdering van overtollige basis- en voedselbehoeften via publiek-private partnerschappen over alle nationale grenzen heen.
Wanneer dit eerste doel van levensreddende maatregelen is bereikt, kunnen in een tweede stap nadere regels voor een duurzame systeemverandering worden vastgesteld en geïmplementeerd. Ten derde hebben we een gemeenschappelijke langetermijnvisie nodig en op basis daarvan regionale, nationale, continentale en mondiale actieplannen. De basiszorg voor de vele miljoenen mensen in nood moet worden gestabiliseerd en verzekerd door middel van een controlestrategie. Met name kinderen die door het hongervirus worden bedreigd, krijgen bij voorkeur hulp.
Om dit belangrijkste doel te bereiken, hebben we een onmiddellijke hervatting van het algemene leven in solidariteit nodig. Openingsmiddel: We herstellen het directe, sociale contact met onze medemensen, vooral met de armen, zieken en zwakken.
Wij benaderen deze mensen actief, schudden hen de hand en bieden onze hulp aan! Maatregelen kunnen niet succesvol zijn als ze de verkeerde mensen raken en als de massa wordt omgezet in nieuwe behoeftige mensen. We moeten een einde maken aan de sociaal schadelijke gebieden van de economie, de wapenproductie, de milieuvervuiling die eraan kan worden toegeschreven, de hebzucht naar groei of speculatie in basis- en voedselproducten, en we moeten een gezond leven bevorderen.
Bevoorradings- en servicevoorzieningen, winkels, culturele locaties, clubs, scholen of andere ontmoetingsplaatsen, evenals vervoermiddelen moeten onmiddellijk worden geopend en zonder pesterijen voor iedereen toegankelijk worden gemaakt. Uitbuiting, apartheid, marginalisering, laster en bewaking van mensen moeten onmiddellijk worden stopgezet. Alle mensen hebben recht op een zelfbepaald leven in een solidaire en democratische samenleving die deze naam verdient. Met deze oproep worden alle krachten opgeroepen om onmiddellijk actie te ondernemen tegen de honger in de wereld en deze uit te voeren.
2. Niemand mag achterblijven
Mensen kunnen alleen een waardig leven leiden als hun basis- en mensenrechten worden gerespecteerd en als ze kunnen worden voorzien van de meest essentiële dingen. Daarom moet nu onmiddellijk een alomvattend reddingspakket worden opgesteld in overeenstemming met de snelle internationale donorconferenties voor de farmaceutische industrie in de coronacrisis of voor de banken in de laatste financiële crisis. Mensen die bijzonder hard zijn getroffen door de negatieve effecten van het regeringssysteem, moeten onmiddellijk worden ondersteund. Dit treft mensen in rampzalige huisvestingsomstandigheden, met lage inkomens, zonder adequate medische zorg, in oorlogs- en crisisgebieden of daklozen.
Collectieve opvangcentra moeten worden opgeheven, vluchtelingen moeten op een humane manier worden opgevangen, opgevangen en gehuisvest. Agressieoorlogen om markten en hulpbronnen te veroveren of de vernietiging van lokale markten moeten worden beëindigd door resoluut internationaal optreden en de verantwoordelijken moeten voor de rechter worden gebracht voor onafhankelijke rechtbanken. Het niet verlenen van hulp door de verantwoordelijken moet nu zwaarder worden bestraft dan enige overtreding van de Corona-beperkingen. Elke politieke of diplomatieke onschendbaarheid moet onmiddellijk worden opgeheven en vervangen door wereldwijde immuniteit tegen het hongervirus.
3. Uitbreiding van de sociale gezondheidsinfrastructuur
De gehele zorgsector moet wereldwijd duurzaam worden uitgebouwd. De privatisering en sluiting van ziekenhuizen moet worden stopgezet. Alle mensen moeten gratis medische basiszorg krijgen. De internationale gemeenschap zou het budget op dit gebied aanzienlijk moeten verhogen. Indien nodig moeten medische voorzieningen onmiddellijk worden gepland, moet het personeelsbestand worden uitgebreid en moeten de lonen doorslaggevend worden verhoogd. Het systemische winstbejag in de gezondheidssector schaadt de collectieve gezondheid, zo blijkt uit de coronacrisis. De werking van ziekenhuizen moet het algemeen nut dienen en niet de individuele winstmaximalisatie en moet daarom gebaseerd zijn op solidariteit. Er vindt geen verrijking plaats bij zieken of behoeftigen.
4. Basisvoedsel en voedsel zijn wereldwijde commons
Honger en armoede kunnen alleen wereldwijd worden overwonnen door samen te werken. Publieke en private bedrijven, organisaties en initiatieven moeten daarom onmiddellijk de nodige stappen voor een duurzame systeemverandering ondersteunen en implementeren. Water, lucht en voedsel, evenals een minimum aan medische zorg, participatie, vrijheid en vrede zijn onvoorwaardelijk beschikbaar voor alle mensen. De internationale politiek heeft laten zien hoe te coördineren, netwerken en samenwerken op mondiaal niveau. Deze gemeenschappelijke goederen en elementaire rechten moeten vóór winst, winstmaximalisatie en het dogma van eeuwige groei komen. Ze mogen niet ter discussie worden gesteld of tegen andere rechten worden uitgespeeld.
5. Solidariteitsfinanciering
De nodige maatregelen kosten geld. Sommige samenlevingen in de wereld, vooral in de koloniale en industriële landen, hebben door de eeuwen heen enorme rijkdom veroverd en vergaard, hoewel slechts een paar rijke mensen die hebben. Met deze geconcentreerde rijkdom wordt de politiek beïnvloed en gecontroleerd, en daarom is het een imperiale en mondiale oligarchie die weinig te maken heeft met vrijheid, solidariteit en democratie. Alle maatregelen om armoede en honger uit te bannen, kunnen worden gefinancierd met slechts een deel van deze rijkdom. Geld is geen belemmering, dat heeft de politiek ook bewezen in de coronacrisis.
Samenvattend eis ik daarom niets minder dan een snel einde aan de honger in de wereld, een noodzakelijke systeemverandering en een einde aan de ongekende wereldwijde en ondraaglijke hypocrisie.
Ik eis de intrekking van alle privatiseringen en sluitingen in de gezondheidssector tijdens de coronacrisis, een totale lockdown voor de oorlogs- en propaganda-industrie evenals alle beurzen voor speculatie in gemeenschappelijke goederen, een gratis basisvoorraad, een onmiddellijke wereldwijde opening en de verplichte herinvoering van mensenrechten.
We moeten de dubbele normen van politiek en media neerleggen. Alle krachten moeten zich verenigen voor Zero Hunger en Zero Hypocrisy. Er is een tegenstelling tussen mensenrechten, zoals de verdediging van zelfbeschikking en medezeggenschap, en de autoritaire staat, die het monopolie van geweld tegen mensen en mensenrechten voor kapitalistische bedrijven positioneert. In tegenstelling tot wat ogenschijnlijk wordt beweerd, gaat het niet en is het tot dusver niet gegaan om het welzijn van velen, de uitroeiing van systemische armoede en oorlog, maar om de vestiging van een digitaal totalitarisme en de uitbreiding van de macht van de wereldwijd heersende oligarchie. De eenheid van vrijheid – zelfbeschikking – en solidariteit – gemeenschap – is de doorslaggevende sleutel tot een op mensenrechten gebaseerde strategie voor nul honger en nul hypocrisie.