Laten we de Great Reset eens nader bekijken. Met het einde van de pandemie zullen we veel horen over deze “deconstructie ten goede”. In plaats van een koolstofarm droomleven voor iedereen, belooft deze cartoonachtige utopie nog meer macht aan de mondiale elite.
Wat is deze geweldige reset precies? De term werd bekend gemaakt tijdens de 50e jaarlijkse bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF) in juni 2020. Het werd oorspronkelijk in het leven geroepen door prins Charles voordat het overging op de filosofie van Klaus Schwab, die stilistisch lijkt op een schurk uit een dystopische sciencefiction en de oprichter en voorzitter is van het WEF.
The Great Reset verwijst naar het plan om de infrastructuur van de wereld “duurzaam” opnieuw op te bouwen na de economische opruimingen van de COVID-19-pandemie en om een wereldwijd verdrag te sluiten om toekomstige pandemieën te voorkomen. Of, zoals het formeel wordt beschreven, “om een robuustere internationale gezondheidsarchitectuur te bouwen waarin toekomstige generaties worden beschermd”. Telkens wanneer je iemand hoort praten over “ontmanteling ten goede”, verwijst die persoon naar de Grote Reset.
Klaus Schwab’s Marx: een tovenaar met de krachten van de onderwereld
Waarschijnlijk het meest verontrustende deel van de Great Reset is hoeveel het lijkt op normale zakelijke praktijken, met slechts een extra vleugje globalisme. De meeste hoofdlijnen van dit plan omvatten een verdere versoepeling van de staatsgrenzen en de verzwakking van de individuele nationale autonomie ten gunste van “meer universeel bestuur”. Zoals gebruikelijk is het de snel slinkende westerse middenklasse die wordt belast met de last van deze “deconstructie” en waarmee hun vrijheden verder worden beperkt, zodat de gespecificeerde quota van dit door de bedrijfsmedia gedreven activisme kunnen worden vervuld.
Desondanks stemden veel staats- en regeringsleiders, die ongetwijfeld onder de indruk waren van Schwabs sinistere heerszuchtige garderobe in de Blofeld-look, in met deze Great Reset. Onder hen Boris Johnson, Emmanuel Macron, Angela Merkel, de Griek Kyriakos Mitsotakis, de Nederlander Mark Rutte, de Spanjaard Pedro Sánchez, de Noor Erna Solberg en de Oekraïner Vladimir Selenskij. En volgens de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry is ook de regering van Joe Biden aan boord.
Maar zo’n algemene goedkeuring van westerse leiders is absoluut typerend voor elke agenda die door de NAVO, de VN of het WEF wordt gepusht. Wanneer een emotioneel geladen, politiek vaag en uiteindelijk ondoeltreffend edict of wet wordt voorgesteld door een van deze organisaties, die elk lijken op een louche, wereldwijd team van verzekeringsagenten, racen onze verwijfde politici onmiddellijk om te zien wie de agenda het meest ijverig kan uitvoeren .
Als algemene regel geldt dat alle benaderingen voor het oplossen van specifieke milieu- of wetenschappelijke problemen op mysterieuze wijze verbonden zijn met LGBTQ+-rechten, eerlijke banen, initiatieven voor open grenzen en andere, niet-causaal gerelateerde redenen die kunnen worden afgeleid uit het fonds voor sociale rechtvaardigheid. Het is alsof alle doelen die je definieert op de een of andere manier uit dezelfde bron komen of dezelfde oplossing bevatten, ongeacht causaliteit of gevolg. Op deze manier wordt een eensgezind antwoord op een wereldwijde pandemie altijd gevolgd door een antwoord ten gunste van de rechten van transseksuelen.
In hun eigen woorden: “Geen enkele regering of multilaterale instantie kan deze pandemische dreiging alleen aanpakken. We moeten ons collectief beter voorbereiden op het voorspellen, voorkomen, detecteren, beoordelen en effectief reageren op pandemieën op een gecoördineerde manier.”
Er zijn veel andere ingrijpende gevoelens die Schwab en zijn volgelingen uiten die zowel banaal als bedreigend kunnen lijken. Let op de uitspraken dat “de kloof tussen wat markten waarderen en wat mensen waarderen” gaat dichten” en “we willen dat wetenschappelijke experts meer aandacht besteden. Niemand kan zich daarom isoleren van klimaatverandering”. solidariteit”.
Er is veel gezegd over het streven naar “eerlijkere en evenwichtigere resultaten”.
Internationale verdragen gaan altijd over machtsconcentratie. Het is een van die levensregels voor realisten, want er is geen ontkomen aan de machtsdynamiek in menselijke aangelegenheden. Voor echte problemen zijn er vaak geen ‘feelgood-oplossingen’. Ze vragen vaak om oplossingen die gemeen klinken en niet goed klinken in een bulletin over bedrijfsdoelen. Initiatieven zoals de Great Reset brengen hetzelfde geleidelijke verlies van autonomie voor alle naties als hun beslissingsbevoegdheden moeten worden overgedragen aan een internationaal, gezichtsloos orgaan. Dit is ongetwijfeld lang een globalistische fantasie geweest. Maar de hamvraag is: weten ze wel wat ze doen?
Wat betreft deze verbazingwekkende gecoördineerde reactie op de pandemie, het lijkt te resulteren in niets meer dan verplichte wereldwijde vaccinatie voor iedereen. Klaus Schwab zelf zei: “Zolang niet iedereen is ingeënt, is niemand veilig.” Waarop de aanwezige neoliberale wereldleiders instemmend knikten en vervolgens unaniem de mantra van een “global public good” baden.
.@wef Founder, @ProfKlausSchwab speaks on the importance of mutual interdependence in the effort to vaccinate against #Covid19, during the #DavosAgenda session, "Implementing Stakeholder Capitalism".@CNN @JDefteriosCNN
Watch the session in full: https://t.co/e1fWQH1XpK pic.twitter.com/vcpbpfsIyt
— World Economic Forum (@wef) January 26, 2021
Klaus Schwab, die eruitziet als een onsterfelijke bordeeleigenaar in Xanadu van Kublai Khan, is eigenlijk van hetzelfde weefsel geweven als een typische EU-technocraat. Zijn ideeën zijn niet creatief, maar eerder bezadigd en traag, en onderzoek naar zijn carrière laat zien dat deze ideeën sinds de jaren zeventig onveranderd zijn gebleven. Dus hij heeft altijd hetzelfde gepredikt. Als een gekraakte plaat.
Schwab gelooft dat we oplossingen voor het milieu kunnen vinden zonder ook maar iets van het kapitalisme te veranderen en door verdragen te creëren over “wederzijdse verantwoordelijkheid en gedeelde verantwoordelijkheid, transparantie en samenwerking binnen het internationale systeem”.
Zijn idee omvat een ‘ethisch kapitalisme’ waarin de excessen van het kapitalisme op de een of andere manier in toom moeten worden gehouden door ‘ethische voorstanders’ aan wie bedrijven verantwoordelijk worden gehouden. Terwijl de bestaande elites en systemen gemakshalve blijven zoals ze zijn. Dit is het grote plan van het World Economic Forum dat al 40 jaar grotendeels onveranderd is gebleven.
En het resultaat? Een groene technocratie, moet men aannemen. Met een apparaat van “ethische belangenvertegenwoordigers” in opdracht van het WEF. Een wereldwijd genetwerkte organisatie die regeert met angst voor een dreigende pandemie en het uitsterven van CO2. Geen enkel deel van de samenleving zou worden vrijgesteld van de edicten van dit “nieuwe contract”.
De website van Great Reset lijkt weinig meer dan een advertentie voor het moderne kippenhokleven. Het concept is gestileerd als een koolstofarm droomleven, bevolkt door gefeminiseerde hipsters, zonder afstand te doen van modern comfort. Je ziet slordig ogende neoliberale jongeren, vindt veelvuldig verwijzingen naar LHBTQ+-niveaus en leest over de algemene urgentie van de carbon footprint. De website heeft een sterke verwijzing naar Adbusters, de makers van de Occupy Wall Street-beweging.
Ondanks het feit dat het WEF en Davos en alle aangesloten instellingen uitsluitend elite-instellingen zijn, richt de website zich op stedelijk grassroots-activisme. In zijn “Thought Studies” komt veel gênante symboliek voor, zoals een combinatie van een groene en regenboogkleurige vlag en funky slogans als “We greet you, Zoom Queen!”.
Schwab beschrijft het doel van de Grote Reset als “de vierde industriële revolutie”. De eerste revolutie werd aangedreven door water en stoom, in de tweede werd massaproductie geïntroduceerd en in de derde werd elektronische automatisering geïntroduceerd. De vierde revolutie is bedoeld om de grenzen tussen de “fysieke, digitale en biologische sferen” te vervagen. Schwab verpakt onderwerpen als kunstmatige intelligentie, robotica, het internet der dingen, autonome voertuigen, 3D-printen, nanotechnologie, biotechnologie, materiaalwetenschap, energieopslag en kwantumcomputers in deze gelukszak met magische vooruitgang.
Dat klinkt als karikaturaal optimisme, aangezien veel van deze technologieën allesbehalve schoon zijn en de facto niet verwijzen naar een exit uit het industrialisme. Bovendien gebruikt minder dan negen procent van de organisaties machine learning, robotica, touchscreens en andere geavanceerde technologieën die op de een of andere manier worden vermeld als ‘alles veranderen’. Het concept van advocacy-kapitalisme kan niet onfeilbaar worden verklaard en wordt ongetwijfeld vrij geïnterpreteerd door mensen in Silicon Valley of die van de toeleveringsketenconglomeraten.
Het juweel in de kroon van optimisme van de Grote Reset moet ongetwijfeld de overtuiging zijn dat de komst van kunstmatige intelligentie alles op de een of andere manier positief zal veranderen en een koolstofarme nieuwe wereld zal creëren.
In het beste geval is dit allemaal rook en spiegels, een kinderlijke fantasie verzonnen door eenzame bonentellers. In het ergste geval is het de opzettelijke poging om de macht te grijpen door onverantwoordelijke internationale organisaties en oligarchen die op de achtergrond opereren. Hoe dan ook, de Grote Reset is een valse utopie die ten koste gaat van individuele privacy en autonomie die aan ons wordt verkocht door verkopers van tweedehands auto’s die denken dat ze goden zijn.