Thierry’s boreale puinhoop

Nederland is sinds vorige week in de ban van een politieke kroniek. Thierry Baudet kondigde op maandag 23 november aan dat hij niet langer partijleider en lijsttrekker van Forum voor Democratie (FvD) bij de verkiezingen van maart 2021 zou zijn. Aanleiding was de ‘trial by media’ waar hij ‘slachtoffer’ van was. Staande voor goudkleurige gordijnen onder een barokke sierluchter deelde hij zijn beklag in een Twitter-filmpje. Een mens moet iets wanneer je jezelf er met 140 tekens niet langer uitlullen kan.

Reële aanleiding was het gedweep met extreemrechtse fantasieën in een WhatsApp-groep van de jongerenafdeling van FvD. De vergelijking met Schild & Vrienden staat. Thierry probeerde daar initieel mee van af te komen door de oprichting van een onderzoekscommissietje. Afstand nemen moest (nog) niet zo nodig. Andere prominenten van de partij dachten daar anders over. Hun verontwaardiging was niet langer gespeeld – of net heel goed gespeeld. Het werd hen te gortig. Ontbinding van de jongerenafdeling was het devies. Thierry zag dat anders. Thierry ziet altijd alles anders.

Eén dag later, dinsdag 24 november, werd bekend dat Thierry ook het voorzitterschap van zijn partij zou neerleggen. De vicevoorzitter nam het stokje over en sprak helende geruststellende woorden: “De komende tijd wordt er gewerkt aan een goede en zorgvuldige transitie”.

Eén dag later, woensdag 25 november, kondigde Thierry aan dat er leiderschapsverkiezingen bij het FvD op til stonden. Uiteraard stelde hij zichzelf kandidaat en vond het ‘evident’ dat hij die zou winnen. De ‘trial by media’ was uitgegroeid tot een ‘ordinaire couppoging’ van bestuursleden van de partij. Ze hadden zelfs de sloten van het partijkantoor veranderd. En Thierry weigerde het wachtwoord van het Twitter-account uit handen te geven. Staande voor goudkleurige gordijnen onder een barokke sierluchter deelde hij zijn beklag in een Twitter-filmpje. Een mens moet iets wanneer je jezelf er met 140 tekens niet langer uitlullen kan.

Eén dag later, donderdag 26 november, deelde het bestuur van FvD mede dat er een ledenvergadering zou komen indien Thierry eindelijk zijn mond zou houden. Een mediaverbod was het devies. Thierry zelf had eerder die ochtend in een talkshow gepleit voor een ‘boedelscheiding’. Het was aan de anderen om een nieuwe partij te beginnen en ‘de leden kunnen dan in vrijheid hun keuze maken’. Even ruzie, even pijnlijk, even scheiden en klaar.

Eén dag later, vrijdag 27 november, lieten de FvD-prominenten die niet aan de Thierry-zijde stonden, weten dat ze hem hadden uitgeschreven uit het partijbestuur. Of dat zo is, is echter niet duidelijk. Wel nam de ene na de andere FvD-volksvertegenwoordiger de vlucht vooruit. De leegloop was begonnen. Zeker ook nu er steeds meer vuile was naar buiten kwam. Blijkbaar hield Thierry er lichtjes antisemitische gevoelens op na, begon hij traag maar gestaag in complottheorieën te geloven en leidde dat tot de onvermijdelijke conclusie: Thierry is aan het radicaliseren! Hun verontwaardiging was niet langer gespeeld – of net heel goed gespeeld.

Toen werd het weekend.

Eén dag na het weekend, maandag 30 november, werd bekendgemaakt dat FvD een referendum onder de leden gaat houden. De vraag die wordt voorgelegd: ‘Wil u dat Thierry Baudet de partijleider blijft van FvD? Ja of nee?’ Twee derde van de leden kozen voor Baudet. Of er nog veel overblijft om leiding aan te geven is maar zeer de vraag. De uil van Minerva zal het weten. De boreale puinhoop is nog amper te overzien.

Maar Thierry zal dat anders zien. Thierry ziet altijd alles anders.

Daarom is het uitkijken naar het volgende Twitter-filmpje waarbij Thierry staande voor  goudkleurige gordijnen onder een barokke sierluchter zijn beklag gaat delen. Een mens moet iets wanneer je jezelf er met 140 tekens niet langer uitlullen kan.