Totale zelfovergave: de Duitse Bondsdag is ontaard in een knikmachine

Dat was een zwarte week voor Duitsland: beschamende wetten werden in een flits door de dozijnen aangenomen. De Bondsdag is geëvolueerd van de knikmachine en heeft zichzelf, grondrechten en soevereiniteit opgegeven.

Over wetten wordt tegenwoordig achter gesloten deuren onderhandeld. De regering presenteert, de Kamerleden knikken belangrijk en de plenaire vergadering knikt. Dit creëert wetten die niet alleen het land en zijn burgers schaden, maar ook de Bondsdag devalueren.

Noodgeval zonder noodzaak

De Infectiewet was vanaf het begin controversieel. Nu is het een noodwet die de regering heeft uitgevonden om elementaire grondrechten op te schorten. De pandemie was allang voorbij, en zelfs de valse en gemanipuleerde cijfers van de federale overheid bieden hiervoor geen rechtvaardiging. Een parlement dat zijn taak als toezichthoudende autoriteit vervult, zou zich aan deze kwesties hebben gewijd: Waarom werd het aantal coronabedden willekeurig verminderd <en een dreigende overbevolking, die nooit heeft bestaan ​​of kunstmatig is veroorzaakt, als reden voor noodmaatregelen genoemd? Maar het parlement geeft er niet meer om.

Inbreken in het appartement mag zonder gerechtelijk bevel, omdat oma (onbevoegd) opa (slechts één persoon mag bezoeken) vergezelt om de kleinkinderen te bezoeken – dat blijft mogelijk. Het is ter beoordeling van de politie om dit na te streven. Veel politieagenten zullen nog steeds verstandig blijven. Maar de basiswet moet de burger beschermen tegen de staat. Veel punten van deze bescherming werden zonder noodzaak opgeheven. Demonstreren en verzamelen? Niet in de maanden voor de algemene verkiezingen. Wat is het stemrecht waard als er geen reclame is?

We ervaren nu wat het betekent als mensenrechten en grondrechten niet langer absoluut zijn, maar ter discretie van de uitvoerende macht. Dan zijn het niet meer, maar daden van genade. In de Bondsdag stemden de FDP, Links en AfD tegen; CDU, CSU, SPD en Groenen voor het opschorten en dus afschaffen van de basiswet als een kopje verlopen yoghurt. Een klein, dapper handjevol CDU- en SPD-parlementsleden stemde tegen. Dat ze moedig genoemd moeten worden, toont aan dat het parlementarisme in Duitsland is ondermijnd. Kamerleden beslissen niet meer naar hun geweten. Ze moeten hun hand opsteken als knikkende machines op bevel van het factiebestuur. Wie dit niet doet, wordt gestraft. Een ander geval toont dit aan.

Parlement zonder budgettaire soevereiniteit

Met de recente resoluties van de Bondsdag over het EU-stabiliteitsmechanisme verliest deze laatste zijn koninklijk recht: om te bepalen welke belastingen worden geheven en waar het belastinggeld aan wordt uitgegeven, welke schulden worden aangegaan. Hier begint de geschiedenis van het parlementarisme; want wie betaalt, schept, ook in de staat. In de toekomst zal de EU praktisch onbeperkte toegang hebben tot Duitse belastingen en hogere schulden afdwingen. Duitsland heeft zijn fiscale soevereiniteit opgegeven. Het CDU-parlementslid Klaus-Peter Willsch beschrijft dit proces in detail: in de toekomst zullen de Europese Commissie van Brussel en de Europese Centrale Bank kunnen bepalen met welke lasten Duitsland zal worden geconfronteerd door leningen aan andere landen te verstrekken.

In een persoonlijke verklaring over TE beschrijft Willsch de feiten en wat er met critici gebeurt, zoals hij is, omdat hij de kanselier al in de weg heeft gestaan: “Als wraak voor mijn lang eerder aangekondigde en goed onderbouwde stemgedrag, heb ik verloor De bondskanselier en de fractievoorzitter die zich aan haar wijdde, leidden mijn zetel in de begrotingscommissie na de federale verkiezingen van 2013. Sindsdien ben ik gewoon lid van de economische commissie. Voor degenen die mij al lang kennen is dit niets nieuws. Voor alle anderen zou dit de indeling vooraf moeten dienen.”

Willsch is een rechtstreeks gekozen parlementslid. Zolang zijn kiesdistrict hem volgt, hoeft hij slechts ongeveer een derde van zijn dieet achterwege te laten, omdat dit betekent dat volgelingen worden beloond door de parlementaire fractieleiding in opdracht van de kanselier. Dergelijke leden zijn dan ook een doorn in het oog van Bondsdagvoorzitter Wolfgang Schäuble. Hij wil hun aantal terugdringen en daarmee de macht van de regering en de onafhankelijkheid van het parlement verder terugdringen. Zijn plan is om het aantal kiesdistricten terug te brengen van 299 naar 270 om zo minder directe mandaten te krijgen. Het is een machtsstrijd die de Bondsdag al lang heeft verloren en daarom heeft besloten op te treden als het uitvoerend orgaan van de grote coalitie. Waarom niet? Het koninklijk recht op budgetmacht is sowieso verloren.

De laatste overblijfselen van soevereiniteit worden verzameld

De EU wil nu de zwakte van het Duitse parlementarisme uitbuiten en de laatste soevereiniteitsresten van de Bondsdag en dus van het Duitse volk wegnemen. De Europese Commissie heeft besloten een inbreukprocedure tegen Duitsland in te leiden. Grondwettelijk advocaat Dieter Murswiek legt uitgebreid uit waar het over gaat . Het Unierecht heeft reeds voorrang op het recht van de lidstaten, met inbegrip van de grondwetten van de lidstaten, d.w.z. de basiswet. Het EU-recht overtreedt daarom de basiswet, die dat niet meer is. Deze op zich monsterlijke prioriteit heeft tot nu toe zijn grens gevonden in de constitutionele identiteit van de lidstaten: het EU-recht kan geen aanspraak maken op geldigheid in een lidstaat als het onverenigbaar is met zijn fundamentele constitutionele beginselen.

Voor Duitsland betekent dit dat het beginsel van democratie, de rechtsstaat en het beginsel van de verzorgingsstaat, inclusief natuurlijk de garantie van de menselijke waardigheid, niet door het EU-recht mag worden aangetast. Daarom heeft het Federaal Grondwettelijk Hof het recht om “identiteit te controleren”. Deze bescherming van de laatste kern van onze Basiswet wordt nu ook ter discussie gesteld door het besluit van de Europese Commissie, dit recht zou ook naar de vuilnisbelt in Brussel moeten gaan. Het is een monsterlijk proces. Heb je een protest gehoord van de Duitse Bondsdag? Nee, dat zou alleen maar de hectische commercie hebben verstoord waarmee overheidsregels in wetgeving worden vertaald.

De totaal gecontroleerde burger

Nu is de macht altijd in gevaar. Na vele andere bouwstenen liet de federale regering de Bondsdag nog een bouwsteen in handen geven om critici het zwijgen op te leggen. Zonder veel discussie werden verdere mogelijkheden voor inmenging in de privacy op internet aangenomen – ook tegen mensen die geen strafbare feiten hadden gepleegd. Voor dit doel moeten beveiligingslacunes worden opengehouden en moet de staat een licentie krijgen om te hacken.

Dit geeft de staat een veel uitgebreidere mogelijkheid dan voorheen om toegang te krijgen tot privécommunicatie door middel van malware of mogelijk zelfs in het geheim de woning binnen te dringen. Beveiligingslacunes in communicatieprogramma’s worden niet gedicht en internetbedrijven worden zelfs gedwongen om te helpen met de installatie van malware.

Hieruit blijkt ook hoe er nu met Kamerleden wordt omgegaan. Jarenlang hebben de SPD en haar parlementsleden zich ertegen verzet. De partijleider Saskia Esken verklaart nu:

“Ik beschouw de beslissing om staatstrojanen te gebruiken nog steeds verkeerd, vooral in de handen van geheime diensten. Deze vorm van toezicht is een fundamentele aantasting van onze vrijheden en tevens een veiligheidsrisico voor onze economie. […] De meerderheid van @spdbt koos voor deze weg en ik respecteer deze meerderheid.”

De fractie van de SPD heeft ingestemd. Wat was de beloning daarvoor? We kennen hem niet. Bescherming van uw kanselier-kandidaat en minister van Financiën tegen verdere pogingen om zijn armoedige gedrag in de cum/ex-affaire of in de omgang met Wirecard op te helderen? Een speculatie. Politieke prijzen worden berekend en betaald in vreemde valuta. In ieder geval kan uw chat met vrienden, kennissen en familieleden in de toekomst ook worden gevolgd. We zijn transparante burgers geworden.

Non-stop onzin en hogere belastingen

De Bondsdag heeft andere onzinnige wetten aangenomen, zoals de Supply Chain Act , een andere geldinzamelingsmachine voor NGO’s. De verhoging van de tabaksaccijns ook op nicotineverdampers; de staat verzilvert wat hij ziet als zijn belangrijkste taak en de burger wordt opgelicht waar zich een snelle kans voordoet. In de nabije toekomst zullen de benzineprijzen nog veel meer stijgen. “Zelfs bij ons wordt benzine echt duur”, zegt fractievoorzitter Brinkhaus van de CDU/CSU. We weten ervan, heel erg bedankt, het is een verkiezingscampagne tegen de burgers.

Vakantie in plaats van vrijheid verdedigen

Maar dat kun je zelfs over het hoofd zien als je dat wilt. Want het gaat niet meer om domme, schadelijke of dure wetten; We hebben velen van hen overleefd en tot nu toe hebben ze geworsteld om te overleven. Nu is er meer aan de hand. Over de afschaffing van soevereiniteit en democratische besluitvorming. De bevolking wordt overspoeld met beslissingen die niet snel te begrijpen en zeker niet ter discussie staan.

Deze Bondsdag is slechts het uitvoerend orgaan van de federale regering; en in zijn slaafse bereidheid om de heersers te behagen, maakte hij zichzelf overbodig. In de toekomst zal de federale regering beslissen wanneer ze ons welke slordige overblijfselen van onze mensenrechten en fundamentele rechten zal achterlaten; in de toekomst zullen EU-bureaucraten beslissen hoe diep ze ons willen oppotten en wat er voor ons overblijft.

We zijn getuige van een verbazingwekkend proces: het is het proces van parlementaire zelfovergave, zonder enige dwang, zonder tanks voor het parlement en zonder soldaten achter de parlementsleden. De dames en heren gaan op zomervakantie, op vakantie. Alsof er niets is gebeurd. Het schaamt zich.