Indignatie redactie 
In plaats daarvan heeft de president de afgelopen week de desinformatiecampagnes en venijnige aanvallen tegen constructieve reacties op de pandemie onder druk gezet.
Het signaal deze week is de voortdurende afdaling naar de Shakespeare-tragedie of de Griekse klucht van het grootse Amerikaanse experiment in democratie.
Naarmate de verkiezingen dichterbij komen, heeft het ministerie van Justitie van William Barr alle schijn van onpartijdigheid en wettigheid opgegeven. Door de aanklachten tegen de eerste nationale veiligheidsadviseur van Trump, Michael Flynn, in te dienen, heeft Barr, ondanks het feit dat Flynn niet één keer maar twee keer schuldig heeft gepleit voor de misdaden waarvan hij werd beschuldigd, toegegeven aan de dictatoriale gril van Trump.
Barr’s optreden was zo schokkend dat het de pandemie gedurende een kort moment van de toppositie die het sinds half maart heeft ingenomen, bijna zonder onderbreking heeft weggenomen. Voormalig president Obama meende dat de rechtsstaat in gevaar kwam als gevolg van de zet van procureur-generaal Barr – een buitengewone interventie, gezien het feit dat Obama de afgelopen drie jaar zo voorzichtig is geweest om uit de dagelijkse strijd te blijven. Ondertussen reageerde Trump met zijn gebruikelijke Noise, een reeks tirades tegen vermeende kromme G-men en kwaadaardige politieke figuren die vastbesloten waren om zijn ondergang te verzekeren, die Flynn in de eerste plaats ten onrechte had verstrikt, en hoe ze spoedig hun verdienste zouden krijgen.
Door te tweeten over de speciale congresverkiezingen van dinsdag in Zuid-Californië (veroorzaakt door het aftreden van de democratische vertegenwoordiger Katie Hill), bleef Trump ook twee van zijn campagnethema’s testen : dat de democraten de verkiezingen proberen te stelen door middel van valse stemmen via postsystemen, en door het openen van extra stembureaus in armere buurten, maken ze het op de een of andere manier oneerlijk gemakkelijk voor stemmen om te stemmen.
Dit gebeurde natuurlijk in de schaduw van de pandemie – die op het moment van schrijven bijna 80.000 levens heeft geëist en de arbeidsmarkt tot een ongekende hoogte heeft gekraakt sinds 1933. In plaats van zich te concentreren op een volledige rechtbank om controle te krijgen over Door de spiraalvormige volksgezondheid en economische rampen coördineerde Trump het grootste deel van de afgelopen week desinformatiecampagnes en venijnige aanvallen op internationale reacties op de ziekte.
Terwijl de meeste van ’s werelds beste leiders bijeenkwamen tijdens een virtuele top om een wereldwijde reactie op de pandemie uit te werken, waaronder het inzamelen van geld voor een universeel beschikbaar vaccin en voor het ondersteunen van de volksgezondheidsstelsels van armere landen, waren Trump en zijn handlangers nergens gezien worden. Deze was niet moeilijk – er waren geen lange vliegreizen of handen schudden met een stel vreemden voor nodig. Het stond online, in godsnaam! Maar noch Trump, noch Pence – die schijnbaar de leiding heeft over de coronavirus-taskforce – noch staatssecretaris Pompeo of enige andere overheidsfunctionaris zouden de moeite kunnen nemen om in te loggen en de Verenigde Staten te vertegenwoordigen.
In een soortgelijke woede blokkeerde het team van Trump een resolutie van de VN-Veiligheidsraad waarin werd opgeroepen tot een wereldwijd staakt-het-vuren tijdens de pandemie. Waarom? Ogenschijnlijk omdat in het document de Wereldgezondheidsorganisatie werd genoemd, die Trump de schuld geeft van het feit dat zijn eigen regering er niet in slaagt om ijverig te reageren op waarschuwingen van … de Wereldgezondheidsorganisatie. En misschien dachten Amerikaanse functionarissen dat het slecht zou lijken om voor een wereldwijd staakt-het-vuren te stemmen, slechts enkele uren nadat Amerikaanse huursoldaten in Venezuela waren gearresteerd nadat ze hadden geprobeerd het land binnen te komen met plannen om de president van het land, Nicolás Maduro, te ontvoeren.
Ondertussen, terwijl de Amerikaanse volksgezondheidscrisis verergert en pogingen om de herstart van de lokale economieën te bespoedigen tot een gevaarlijk spelletje Russisch roulette, staren staten en steden een financiële catastrofe aan die ervoor zal zorgen dat 2008–9 eruitziet als een milde vorm van snuiven. Californië, dat een budget van 222 miljard dollar heeft en dat, na een decennium van zorgvuldige curering van zijn financiën, 2020 begon met een overschot van 5,6 miljard dollar en een regendagfonds ter waarde van bijna 20 miljard dollar, kijkt nu naar een tekort van 54 miljard dollar . New York City streeft ernaar om 1,3 miljard dollar aan diensten te besparen . En de agentschappen die de geweldige systemen voor openbaar vervoer beheren, staan aan de vooravond van een financiële ineenstorting, waarbij de MTA van New York $ 4 miljard nodig heeft om de pandemie te overleven.
Als reactie daarop pleit de door de GOP gecontroleerde Senaat, samen met de economische adviseurs van Trump, in toenemende mate voor een “laat ze zinken” -benadering. We hebben nu een enorme federale interventie nodig om de economische bloeding te stoppen. In plaats daarvan hebben de adviseurs van Trump besloten om in hun woorden op de pauzeknop te drukken voor meer hulp.
Blijf gezond, blijf gezond en blijf gefocust op het signaal. Onthoud dat alles nu in het spel is, en Trump en zijn bende spelen voor geld.
