Met de steun van China en Rusland komt er een onderzoek naar de herkomst van het ‘Covid-virus‘.
Het vinden van ‘patiënt nul‘, de man of vrouw die als eerste besmet raakte, is ondoenlijk. De precieze opzet van zo’n onderzoek zal de komende tijd nog wel heel wat stof doen opwaaien. Want Trump en de zijnen willen maar één ding horen: Dat de eerste besmetting plaatsvond in China. Waarmee ze de weg hopen vrij te maken voor schadeclaims, want de Verenigde Staten en hun bondgenoten zijn een faillissement nabij. De vele eindeloze oorlogen die we gestart zijn sinds het begin van deze eeuw dreigen ons al enige tijd fataal te worden. En deze pandemie konden we er nou net niet bij hebben.
Om dat te realiseren zet Trump nu alles op alles om te bereiken dat de WHO weer meer onder Amerikaanse controle komt. Zoals de Verenigde Staten eerder ook een succesvolle greep naar de macht deden bij het OPCW, door John Bolton er op af te sturen, die het toenmalige hoofd doodleuk vertelde dat de Verenigde Staten wisten waar zijn kinderen woonden. Daar werkte het, maar gaat het bij de WHO ook werken? Dat valt nog te bezien.
In de commentaren onder een tekst op het ‘MoonofAlabama‘-blog schreef de Fin Petri Krohn een interessant stukje, waarin hij uiteenzet wat de huidige stand van zaken is met betrekking tot ‘Covid-19‘, voorzover we daar nu zicht op hebben. Het artikel ging over de kansen van Trump op herverkiezing, nu de Amerikaanse economie met tientallen procenten tegelijk krimpt. Ik nodig u uit om binnen die tekst, die u HIER vindt, te zoeken op ‘A CONSPIRACY THEORY‘ om die bijdrage te vinden. Ik kan het niet integraal overnemen zonder toestemming van de auteur, vandaar deze omweg. Maar het artikel zelf is ook de moeite waard, evenals sommige andere commentaren.
Minstens net zo interessant is een artikel van Pepe Escobar onder de titel: ‘How Biosecurity Is Enabling Digital Neo-Feudalism‘. Waarom? Omdat er in ons deel van de wereld al geruime tijd wordt gewerkt aan scenario’s die nu veel duidelijker zichtbaar worden. Dus niet als een Chinese aanval, of een lek in een ‘Biolab‘, of zelfs maar als een onjuiste taxatie van het risico door China, maar als een pad naar een ‘Neo-Feodale‘ regeermacht met een opdracht aan de burgers om ‘gezond‘ te zijn, en te blijven.
Er is niet veel fantasie voor nodig om de diverse campagnes die de afgelopen twintig jaar voorbij zijn gekomen die ons dwingen gezond te leven te koppelen aan aan wat Escobar schrijft. Maar zoals hij ook terecht opmerkt is het onjuist om de Chinese inspanning, om het virus uit te stampen, te zien als het startschot van een ‘laatste zetje‘. Sterker nog, de Chinezen zien het als een triomf dat zij daar wél in zijn geslaagd, en de draad al snel weer op konden pakken, en bieden daarbij aan een eventueel vaccin dat ze in China vinden beschikbaar te stellen aan de hele wereld, zonder winstoogmerk. Daar hoef je bij een Amerikaans bedrijf niet op te rekenen, zoals de ruzies over schending van patenten van het ‘Aids‘-medicijn laten zien.
De suggestie dat de WHO aan de lijband loopt bij China is tamelijk bizar. Het overgrote gedeelte van de ‘adviezen‘ van de WHO, en geassocieerde organisaties binnen het raamwerk van de Verenigde Naties, waarin vergaande maatregelen worden voorgeschreven om individuele burgers te dwingen ‘gezond‘ te leven, en hun relaties in te richten conform modellen die in ‘westerse‘ landen zijn ontwikkeld, vallen in China niet in vruchtbare aarde. Nu nog minder dan in de tijd waarin de ‘Partij‘ nog almachtig was. Een groot gedeelte van de ‘liberalisering‘ in dat land heeft er juist mee te maken dat er veel meer respect is gekomen voor ‘privé‘ dan in de tijd van Mao en zijn spijkerharde vrouw. Terwijl bij ons in het ‘westen‘ de ‘Body Snatchers‘ ons tot op het toilet volgen met voorschriften. De obsessie met ‘individueel gezond‘ is bij ons in het ‘westen‘ nu zo groot, dat er mensen zijn die zouden eisen dat de sportschool open blijft tijdens een ‘Ebola-uitbraak‘.
De tragiek is uiteraard, dat hoe harder de Chinezen zeggen dat het hun roeping is ons te helpen, hoe hoger wij onze stekels opzetten. Helpen zonder bijbedoelingen kennen wij in het westen niet. Dat moet wel een valstrik zijn! Zoals het ook niet deugt, in onze ogen, dat China de WHO twee miljard schenkt op het moment dat Trump de stekker eruit trekt. In Europa gingen wel stemmen op om de WHO te steunen nadat Trump ook daar het kleed onder een internationale organisatie vandaan trok, maar het zijn dus de Chinezen die over de brug komen, terwijl Europa nog niet eens de eigen lidstaten fatsoenlijk wil helpen. Zoals gezegd, helpen zonder winstoogmerk is in onze wereld verdacht. Terwijl het confucianisme, (niet het communisme), met zijn leer over rechtvaardigheid en fatsoen, menselijkheid, trouw en wederkerigheid dichter ligt bij de ‘Europese Traditie‘ die bij ons inmiddels is ingeruild voor het ‘Verlichtingsdenken‘: Ik eerst! (Zie Andreas Kinneging, ‘De Onzichtbare Maat‘).
Waar we zelf denken dat wij het zijn die de normen en waarden verdedigen die het waard zijn te worden verdedigd, zijn wij het juist die ze verspelen door onze hoogmoed en hebzucht. Tenzij…….
Tenzij we nog tot inkeer komen voordat de ‘Body Snatchers‘ het vloerkleed onder ons bestaan vandaan hebben getrokken, aangemoedigd door ons, omdat we verlost willen worden van die ‘Boze Chinezen‘ die geen oog hebben voor onze Paradijselijke levenswandel, met ‘certificaten‘, ‘keurmerken‘, ‘stickers‘, ‘consumentenprogramma’s‘, ‘tutorials‘, ‘pressiegroepen‘, ‘groene lobbies‘, ‘ombouwprogramma’s‘ voor wie niet lekker in zijn of haar vel zit, ‘euthanasiepillen‘ voor jong en oud, en verwoeste gezinsstructuren. Dat zal pas gebeuren als we ons de kop niet meer gek laten maken door perfide machtsspelletjes in en om het ‘Witte Huis‘ en de Europese Hofhouding, en we ons weer concentreren op wat werkt. Als we weer geïnformeerde burgers worden, die het leven, en zichzelf, serieus nemen, en verantwoordelijkheid durven accepteren.