De Gezondheidsraad adviseert de regering om – in tegenstelling tot eerdere berichten – AstraZeneca-vaccins ook toe te dienen aan oudere mensen, ondanks het feit dat het vaccin in andere landen in kwaad daglicht is komen te staan. Wat is dat toch dat in veel landen alles in het werk wordt gesteld om burgers een experimenteel medicijn te injecteren? En wat te denken van deze farmaceut die nu ook kinderen als proefkonijn wil gaan gebruiken?
De Volkskrant meldde vandaag het volgende:
Twee nieuwe adviezen van de Gezondheidsraad kunnen de vaccinatiecampagne van (oudere) Nederlanders versnellen. Zo moet het vaccin van AstraZeneca nu toch ook bij 65-plussers ingezet worden.
…
Daarom, schrijft de raad – niet voor het eerst – ‘is het van groot belang om zo snel mogelijk alle ouderen van oud naar jong te vaccineren’. Nu nog wordt het AstraZeneca-vaccin ingezet voor 60-64-jarigen, zorgmedewerkers uit de thuiszorg, gehandicaptenzorg en ouderenzorg, en mensen met morbide obesitas, het syndroom van Down of een neurologische aandoening die de ademhaling bemoeilijkt. Die groepen blijven aan de beurt.
Niet in alle landen staan de autoriteiten te trappelen van ongeduld om haar burgers bloot te stellen aan de experimentele vaccins. Hier echter is het geen probleem. Eerder spraken wij al onze verwondering erover uit dat de Gezondheidsraad het volledig veilige en beproefde medicijn Ivermectine besmet verklaarde, waardoor zij naar onze mening indirect mede-verantwoordelijk is voor de onnodige doden die ongetwijfeld nog zullen volgen. De “pandemie” is al langere tijd verworden tot een grote obsessie voor de regering – uit wanhoop volgt de ene inconqesuente beperking op de andere. De logica is volkomen zoek. Het volk wordt – door het stelselmatig afpakken van grondrechten – rustig gehouden door weer het “normale leven” “enigszins, als het mogelijk is, misschien over vier maanden” in het vooruitzicht te stellen, maar beloften worden net zo gemakkelijk gebroken als gedaan. En nu weer snel aan de slag: er is nog een groep ouderen die er aan moet geloven: de 65-plussers. Later volgen de kinderen…..
Op het eerste gezicht is het een discrepantie die moeilijk te doorgronden lijkt. 65-plussers zijn goed voor een op de vijf mensen in het Verenigd Koninkrijk en negen op de tien Covid-sterfgevallen. Toch toont nieuw onderzoek aan dat ze waarschijnlijk zouden worden uitgesloten van meer dan de helft van de 847 onderzoeken naar Covid-behandelingen en alle 18 vaccinonderzoeken die in het tijdschrift Internal Medicine worden besproken.
De resultaten brachten Amerikaanse onderzoekers van de University of Massachusetts Medical School en de Harvard Medical School, die het onderzoek vorig jaar uitvoerden, tot de conclusie dat als ouderen worden uitgesloten van proeven, de effectiviteit moet worden gewaarborgd…. en nadelige effecten beoordelen in de groep die het meest kwetsbaar is voor Covid-19 zal niet mogelijk zijn.
Er zijn inderdaad zorgen geuit over het AstraZeneca Covid-vaccin, aangezien minder dan 10 procent van de personen die bij de onderzoeken betrokken waren ouder waren dan 65, een deel dat volgens sommigen niet voldoende is om aan te tonen dat het effectief is in deze leeftijdsgroep. Dit leidde ertoe dat de Franse president Emmanuel Macron het vaccin “quasi-ineffectief” noemde bij ouderen en vorige maand adviseerde Frankrijk het niet aan 65-plussers te geven – voordat het vorige week dit beleid terugdraaide. De Gezondheidsraad heeft nu dat voorbeeld opgevolgd.
Oudere mensen uitsluiten van medisch onderzoek is niets nieuws, en de AstraZeneca-prik is aantoonbaar op grotere schaal getest dan veel andere medicijnen en vaccins worden veelal toegepast in deze leeftijdsgroep voordat ze daarvoor zijn goedgekeurd, zegt Will Irving, een professor in virologie aan de Universiteit van Nottingham. Ouderen uitsluiten kan goede redenen hebben.
Jarenlang zijn jonge mannen de grootste deelnemers aan medische onderzoeken geweest, wat vragen oproept over hoe toepasbaar de bevindingen zijn op anderen in de samenleving. Farmaceutische bedrijven waren traditioneel terughoudend om vrouwen in de vruchtbare leeftijd op te nemen in het geval hun vruchtbaarheid zou worden aangetast, en omdat hormonale veranderingen van invloed kunnen zijn op de resultaten.
“Wanneer je begint met het testen van een nieuw medicijn, wil je het aan de gezondste van de gezonde mensen geven om het de beste kans op succes te geven en in geval van veiligheidsproblemen”, zegt professor Irving. “Als (oudere) mensen problemen zouden ondervinden na het innemen van een nieuw medicijn, zou het moeilijk zijn om te bepalen of het het medicijn was dat het probleem veroorzaakte, een bestaande gezondheidstoestand of andere medicatie die ze gebruikten.
“Deze beperkingen maken het ook gemakkelijker en sneller om voldoende gegevens te verzamelen om het medicijn goedgekeurd te krijgen. Als een farmaceutisch bedrijf eenmaal grootschalige gegevens heeft over hoe een nieuwe behandeling werkt bij gezonde mensen, kunnen ze deze uitbreiden naar oudere mensen”, zegt hij. Maar als het gemakkelijker wordt om een medicijn op de markt te brengen door ouderen uit te sluiten, betekent dit wel dat er een potentieel zorgwekkend gebrek aan begrip is van de werkzaamheid en bijwerkingen bij oudere patiënten.
Er zijn pogingen gedaan om de ondervertegenwoordiging van 65-plussers in klinische onderzoeken aan te pakken. Afgelopen juli lanceerde de Vaccine Taskforce van de Britse regering de NHS (National Health Service) Covid-19 Vaccine Research Registry, een database van potentiële onderzoeksdeelnemers, om ouderen aan te moedigen, evenals mensen met een zwarte, Aziatische en etnische minderheidsachtergrond die ook ondervertegenwoordigd zijn in onderzoeken, zich als vrijwillig proefpersoon aan te melden.
Andere initiatieven in het Verenigd Koninkrijk zijn onder meer de Multimorbidity Action Group, opgericht door de Association of the British Pharmaceutical Industry, die onderzoekt hoe klinische onderzoeken kunnen worden uitgevoerd bij mensen, vaak ouderen, met een aantal verschillende aandoeningen. “We willen ervoor zorgen dat de gegevens die we krijgen daadwerkelijk de verschillende mensen met verschillende achtergronden in het VK vertegenwoordigen”, zegt Kate Bingham, voormalig voorzitter van de Vaccine Taskforce.
Uit de laatste cijfers, verkregen door Good Health, blijkt dat een derde van de ingeschrevenen bij het register 60-plussers zijn – ongeveer 148.984 mensen – waaruit blijkt dat ouderen bereid zijn mee te doen aan onderzoeken. Onderzoek in deze groep is belangrijk omdat naarmate we ouder worden, reacties op vaccins en medicatie veranderen, deels omdat de lever- en nierfunctie afnemen, maar hiervoor worden de meeste medicijnen verwerkt.
“Het verouderingsproces alleen al leidt tot ongeveer 40 procent vermindering van zowel de lever- als de nierfunctie, waardoor de snelheid waarmee deze organen medicijnen uit het lichaam kunnen afscheiden, vermindert”, zegt dr.Duncan Forsyth, een geriater/consulent in het Addenbrooke-ziekenhuis in Cambridge, tegen Good Health. “Veel oudere mensen hebben ook aandoeningen die leiden tot een verdere achteruitgang van de functie van deze organen, bijvoorbeeld hypertensie en diabetes kunnen beide de nieren aantasten, en als we acuut ziek zijn, verandert de reactie van het lichaam op medicijnen verder”, zegt hij.
“Dit betekent dat het effect van geneesmiddelen die worden gemetaboliseerd en uitgescheiden door de lever of de nieren – de overgrote meerderheid van de geneesmiddelen – groter is en langer aanhoudt, dus de doses bij oudere mensen moeten vaak lager zijn.” Dat is niet het geval bij de huidige Covid-19 vaccins: daarvan krijgt iedereen dezelfde hoeveelheid toegediend.
Tegelijkertijd neemt het immuunsysteem af met de leeftijd, waardoor het minder goed in staat is om infecties te bestrijden en de vaccinrespons kan afnemen. Sommige medicijnen zijn al ontwikkeld voor oudere mensen. De seizoensgriep- en longontstekingvaccins bevatten bijvoorbeeld adjuvantia, verbindingen zoals aluminiumzouten die de immuunrespons op het vaccin versterken. “Adjuvantia geven het immuunsysteem een kick om het op gang te krijgen”, zegt dr. Andrew Preston (microbiële pathogenese aan de Universiteit van Bath).
“In andere gevallen moeten de medicijndoses bij ouderen mogelijk worden verlaagd”, zegt professor Saad Shakir, directeur van de Drug Safety Research Unit (DSRU) in Southampton. “Medicatie kan sterkere effecten en vaker voorkomende bijwerkingen hebben bij ouderen vanwege hun verminderde fysieke functie”, zegt hij. “Zoals we bijvoorbeeld weten, is de nierfunctie niet zo goed als we ouder zijn, dus medicijnen die door de nieren worden uitgescheiden, zoals niet-steroïde ontstekingsremmers (bijvoorbeeld ibuprofen), moeten mogelijk worden verminderd om giftige effecten te voorkómen.”‘
Zonder geneesmiddelenonderzoek waarbij oudere mensen betrokken zijn, komt het neer op onderbouwd giswerk over de dosis die ze nodig hebben. “Dit betekent dat artsen hun gezond verstand moeten gebruiken bij het voorschrijven van medicijnen aan oudere patiënten”, geeft professor Shakir toe. “Een 80-jarige vrouw kan niet dezelfde dosis nemen als een gezonde 18-jarige”, zegt hij.
Dr. Forsyth zegt dat het een dilemma is waarmee geriaters elke dag worden geconfronteerd. “De meeste farmaceutische bedrijven beweren dat hun dosering niet hoeft te worden aangepast aan de leeftijd, maar aangezien oudere mensen over het algemeen worden uitgesloten van onderzoeken, zijn deze uitspraken twijfelachtig. De algemene regel is om met een lage dosis te beginnen en deze langzaam te verhogen.”
Een andere factor is de biologische leeftijd in tegenstelling tot de chronologische leeftijd. “Sommige 80-jarigen zijn biologisch gezien een gezonde 70-jarige en vice versa, en dit zal invloed hebben op hoe ze reageren op de behandeling”, voegt dr. Forsyth toe. “De variatie in menselijke gesteldheid tussen mensen, zelfs van dezelfde leeftijd, is zó groot dat afzonderlijke medicijnen en vaccins voor oudere mensen het probleem nooit zouden oplossen, legt dr. Preston uit. “Als je 5.000 70-plussers in een klinische studie zou opnemen, betekent dit niet dat alle 70-plussers dezelfde bescherming zullen krijgen, zelfs als de algehele werkzaamheid 90 procent is.”
“Het feit dat oudere mensen niet in proeven worden meegenomen, wil natuurlijk niet zeggen dat de medicijnen voor hen niet werken”, zegt professor Irving. “We zeggen niet dat we geen medicijn geven aan roodharige mensen omdat we het niet hebben getest op roodharigen, en hetzelfde geldt voor oudere mensen”, zegt hij. “Maar patiënten moeten worden gerustgesteld dat hoewel er meer gegevens nodig zijn, de jarenlange ervaring van het Verenigd Koninkrijk met het behandelen van de specifieke behoeften van oudere mensen betekent dat ze in goede handen zijn”, zegt dr. Forsyth. Dat lijkt ons echter nogal in strijd met wat eerder wordt gezegd over medicijnen toedienen bij ouderen.
Nadat we het afgelopen jaar hebben meegemaakt dat relatief veel ouderen het loodje hebben gelegd na toediening van een westers coronavirus (we zijn inmiddels de tel kwijt), vindt onze Gezondheidsraad – en waarschijnlijk ook onze regering – het kennelijk nog onvoldoende, en beveelt het het AstraZeneca vaccin juist bij ouderen aan.
Het experimentele Wuhan-coronavirus (Covid-19)-vaccin van Pfizer dat vorig jaar met spoed in productie en distributie werden gebracht via het programma Operation Warp Speed van Donald Trump, doodde veel meer ouderen dan het zogenaamde virus zelf zou hebben gedaan. Een heranalyse van gegevens van het Israëlische Ministerie van Volksgezondheid concludeerde dat Pfizer en BioNTech’s messenger RNA (mRNA) gentherapie-injecties “ongeveer 40 keer meer (oudere) mensen hebben gedood dan de ziekte zelf zou hebben gedaan”, bleek uit een recente vijfweekse vaccinatieperiode.
Dr. Hervé Seligmann, een faculteitslid aan de Aix-Marseille Universiteit in Frankrijk, toonde met behulp van een volledige wiskundige analyse aan dat onder “degenen die gevaccineerd waren en ouder dan 65, 0,2% … stierven tijdens de periode van drie weken tussen de doses, dus ongeveer 200 op de 100.000 gevaccineerde personen.” “Dit moet worden vergeleken met de 4,91 doden onder de 100.000 die zonder vaccinatie aan COVID-19 stierven”, voegde hij eraan toe.
Seligmann en zijn collega’s ontdekten dat de situatie nog erger is voor jongere mensen die worden behandeld met Pfizers virusinjecties. Onder degenen onder de 65 jaar hebben de vaccins 260 keer meer mensen gedood dan zij die aan het virus zelf zouden zijn gestorven. “Dit enge beeld strekt zich ook uit tot mensen onder de 65”, schreven de onderzoekers.
Seligmann en zijn collega’s bepaalden vervolgens dat deze cijfers waarschijnlijk veel te laag zullen zijn, omdat ze alleen de sterfgevallen in “die korte periode” verklaren en “geen cardiale (en andere) gebeurtenissen als gevolg van de inflammatoire aandoening omvatten.” De cijfers houden ook geen rekening met “complicaties op de lange termijn”, legde hij verder uit.
Met andere woorden, het is gewoon dom om een Wuhan-coronavirus (Covid-19)-vaccin te krijgen op basis van de wetenschap. De “ziekte” houdt bijna geen risico op complicaties in voor de overgrote meerderheid van de mensen die het “oplopen”, en toch zijn miljoenen mensen ervan overtuigd om experimentele “vaccins” te nemen waarvoor hun fabrikanten niet aansprakelijk zijn in geval van letsel of overlijden.
Houd er rekening mee dat deze gerapporteerde verwondingen en sterfgevallen alleen betrekking hebben op die welke zich hebben voorgedaan kort nadat de vaccins zijn toegediend. Het valt nog te bezien hoe deze vaccinaties alle anderen op middellange en lange termijn beïnvloeden. Eerder hebben wij de vrees uitgesproken dat het massa-experiment dat op de bijna gehele wereldbevolking wordt uitgevoerd, wel eens het grootste schandaal van deze eeuw blijken te worden. Hoe meer informatie wij uit betrouwbare bronnen tot ons nemen, hoe stelliger wij van die vrees overtuigd zijn.
Dat de farmaceuten vooral denken aan hun eigen gewin blijkt uit het feit dat zij nu begonnen zijn kinderen op te offeren voor de zogenaamde strijd tegen corona. De Oxford Vaccine Group is op zoek naar kinderen van 6 tot 17 jaar om deel te nemen aan een coronavirusvaccinonderzoek. Dit is de eerste keer dat een coronavirusvaccin wordt getest op mensen jonger dan 12 jaar. “We hebben een nieuwe COVID-19-studie openstaan voor rekrutering. Als uw kind tussen de 6 en 17 jaar oud is en in goede gezondheid verkeert, komen ze mogelijk in aanmerking om deel te nemen,” tweette de groep op 13 februari. Eigenlijk staat er dat je mag boffen als je toegelaten wordt.
Het onderzoek beoogt de veiligheid en effectiviteit van het Oxford/AstraZeneca coronavirusvaccin, ook bekend als ChAdOx1 nCoV-19, te beoordelen. 300 deelnemers kunnen zich inschrijven – maximaal 240 zouden worden geïnjecteerd met het experimentele coronavirusvaccin, terwijl de rest, als controlegroep, een goedgekeurd vaccin tegen meningitis B krijgt (MenB, Bexsero).
Pfizer, Moderna en Johnson & Johnson zullen naar verwachting in het voorjaar starten bij jongere proefkonijnen. Niall McCrae, een Britse ethicus en academicus op het gebied van geestelijke gezondheid, veroordeelt de aanmoediging van ouders om hun kinderen deel te laten nemen aan een experiment van een coronavirusvaccin. “Kinderen mogen geen laboratoriumratten zijn in het belang van Big Pharma en de Great Reset. Ik zou zelfs willen zeggen dat dit neerkomt op kindermishandeling”, zei McCrae.
Helaas verschijnen er berichten dat medische kindermishandeling vandaag de dag in heel Amerika sociaal wordt geaccepteerd, aangezien kinderen die gevaccineerd zijn (en last hebben van bijwerkingen) door leraren in “schreeuwkamers” worden opgesloten.
Een gevestigde wetenschappelijke en ethische norm met betrekking tot experimenten op mensen kan worden gevonden in de code van Neurenberg van 1947. Het kwam tot stand als resultaat van de processen na de Tweede Wereldoorlog en veroordelingen van nazi-artsen die dodelijke experimenten hadden uitgevoerd op krijgsgevangenen zonder de toestemming van de proefpersonen. De code erkende dat het risico moet worden afgewogen tegen het verwachte voordeel en dat onnodige pijn en lijden moeten worden vermeden.
Het eerste principe van de code voorzag in strikte voorwaarden voor het verkrijgen van vrijwillige toestemming. Het stelde dat de proefpersoon “de wettelijke bevoegdheid zou moeten hebben om toestemming te geven”, samen met “voldoende kennis en begrip van de elementen van het betreffende onderwerp”. Dit betekent dat de ouders of voogden verantwoordelijk zouden zijn voor de kinderen in de proef met het coronavirusvaccin.
McCrae wees ook op het zesde principe van de code, die stelde dat: “De mate van te nemen risico mag nooit groter zijn dan die (van het ene) bepaald door het humanitaire belang van het probleem dat door het experiment moet worden opgelost.” Gezien het overlevingspercentage van 99,997% van schoolgaande kinderen door een coronavirusinfectie, merkte McCrae op dat het “niet te rechtvaardigen” zou zijn om hen bloot te stellen aan de gevaren van een experimenteel vaccin.