Indignatie redactie 
Omdat hun gentherapietechnologie niet als verkeerd kan worden beschouwd, laten technocraatgerichte vaccinmakers de bewezen methodologie achterwege om dubbelblinde proefstudies te gebruiken om de werkzaamheid en het risico van hun behandelingen aan te tonen. Zonder controlegroep zijn proeven in wezen waardeloos en misleidend.
Terwijl meldingen van bijwerkingen van COVID-19-gentherapieën, waaronder levensbedreigende effecten en sterfgevallen, in razend tempo blijven stijgen, blijft het bij een eenzijdig verhaal over veiligheid en effectiviteit in de mainstream media, farmaceuten, medici en politici.
Deze “vaccins” zijn zo veilig en zo effectief dat volgens farmaceuten het intact houden van controlegroepen voor langetermijnonderzoek en vergelijking van resultaten nu wordt gezien als “‘onethisch”, ondanks het feit dat er absoluut geen niet-frauduleuze gegevens zijn om hun perverse beweringen te ondersteunen.
Waar we op af stevenen is de actieve vernietiging van de medische basiswetenschap in een surrealistische, dystopische nachtmerrie.
Neem het artikel op het JAMA-netwerk door Rita Rubin, senior schrijver voor JAMA medisch nieuws en perspectieven, bijvoorbeeld. Volgens Rubin heeft de lancering van “twee zeer effectieve” COVID-19-vaccins “het debat over de ethiek aangewakkerd, laat staan over de mogelijkheid om blinde, placebo-gecontroleerde onderzoeken voort te zetten of te lanceren… ”
Rubin vertelt hoe vertegenwoordigers van farmaceut Moderna een adviespanel van de Food and Drug Administration vertelden dat ze in plaats van duizenden vaccindoses verloren te laten gaan, van plan waren deze aan te bieden aan proefpersonen die een placebo hadden gekregen. Afgevaardigden van Pfizer deden een soortgelijke aankondiging aan het adviespanel. Volgens een nieuwsanalyse gepubliceerd in The BMJ zijn de FDA en de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention beide aan boord van dit plan, net als de Wereldgezondheidsorganisatie.
In het JAMA-rapport van Rubin wordt Moncref Slaoui, Ph.D., wetenschappelijk hoofdadviseur voor Operation Warp Speed, geciteerd. Die zegt dat hij denkt dat “het erg belangrijk is dat we de studie onmiddellijk opheffen en de placebogroep vaccins aanbieden” omdat deelnemers aan de studie “moeten worden beloond” voor hun deelname.
Al deze uitspraken zijn in strijd met de basisprincipes van wat een veiligheidsonderzoek nodig heeft, namelijk een controlegroep waarmee je de effecten van het medicijn of vaccin in kwestie op de lange termijn kunt vergelijken. Het is ondenkbaar dat opheffing van de controlegroep op dit moment zelfs maar een overweging is, aangezien de kernstudies nog niet eens zijn afgerond. Het enige doel van deze verandering is om de fraude te verhullen dat deze vaccins veilig zijn.
Geen van de COVID-19-vaccins die momenteel op de markt zijn, heeft een vergunning. Ze hebben alleen toestemming voor gebruik in noodgevallen – wat hen overigens ook verbiedt om verplicht te worden gesteld, hoewel dit op grote schaal en gemakshalve wordt genegeerd – aangezien de proeven nog gaande zijn. De farmaceuten kunnen op zijn vroegst over twee jaar een vergunning krijgen, na voltooiing van de vervolgstudies. Daarom mogen in de VS bijvoorbeeld militairen het weigeren en weigeren ze massaal een vaccinatie. Onder Amerikaanse mariniers is het weigeringspercentage bijna 40%
Dus voordat de eerste onderzoeken zelfs maar zijn afgerond, besluiten vaccinproducenten en regelgevende instanties nu om helemaal af te zien van veiligheidsevaluaties op de lange termijn door placebo-ontvangers de echte vaccins te geven, en zogenaamde bio-ethici ondersteunen deze waanzin in feite.
Zoals we kunnen lezen in The BMJ: “Hoewel de FDA toestemming heeft verleend voor het gebruik van de vaccins voor noodgevallen, zijn er twee jaar follow-upgegevens nodig om een volledige vergunning te krijgen. De gegevens zijn nu waarschijnlijk schaars en minder betrouwbaar, aangezien de onderzoeken feitelijk worden gestuurd.”
Het is extreem ironisch, omdat mandaten voor vaccins worden gerechtvaardigd door te veronderstellen dat het voordeel voor de gemeenschap groter is dan het risico van individuele schade. Met andere woorden, het is oké als sommige mensen door het vaccin worden geschaad, omdat het algemene voordeel voor de samenleving belangrijker is. Maar hier zeggen ze dat deelnemers in de controlegroepen schade ondervinden doordat ze het vaccin niet krijgen, dus hebben vaccinmakers de verplichting om het aan hen te geven voordat de langetermijnstudies zijn afgerond. Dit is het tegenovergestelde argument dat wordt gebruikt voor verplichte vaccinatie.
Als we de rechtvaardiging van “nut van het algemeen” voor vaccinatie willen accepteren, dan moeten mensen die ermee instemmen deel te nemen aan een onderzoek en uiteindelijk een placebo krijgen, de dobbelstenen gooien en mogelijk hun gezondheid opofferen “voor het grotere goed”. Hier is het grotere goed de studie zelf, waarvan de resultaten van cruciaal belang zijn voor beslissingen op het gebied van de volksgezondheid.
Zonder deze gegevens zullen we nooit weten of de vaccins op de lange termijn werken en/of wat hun bijwerkingen zijn. Als een persoon in de controlegroep COVID-19 krijgt, dan is dat de prijs van wetenschappelijke deelname voor het algemeen belang, net zoals wanneer een gevaccineerd persoon gewond raakt of overlijdt, dat als een acceptabele prijs wordt beschouwd voor het creëren van door vaccins geïnduceerde groeps-immuniteit.
Anders gezegd, als het gaat om het verplicht stellen van vaccins, is schade voor het individu acceptabel, maar als het gaat om het uitvoeren van deugdelijke veiligheidsstudies, is schade aan het individu ineens niet acceptabel, en het beschermen van de controles is belangrijker dan het beschermen van de integriteit van het onderzoek. Het feit dat ze zo inconsequent zijn in hun “ethiek” zou kunnen worden gezien als een bewijs dat de volksgezondheid niet eens een probleem is.
Blijkbaar is bezorgdheid over risico’s voor het individu alleen van belang als vaccinproducenten alles te winnen hebben. Door controlegroepen uit te schakelen, kunnen we niet echt de schade bewijzen die deze “vaccins” in de loop van de tijd zouden kunnen veroorzaken, aangezien alle deelnemers in hetzelfde spreekwoordelijke schuitje zullen zitten.
We zijn ervan overtuigd dat we in de loop van de tijd veel meer gezondheidsproblemen en sterfgevallen zullen blijven zien, maar zonder controlegroepen kunnen deze trends gemakkelijker als “normaal” worden afgedaan en/of aan iets anders worden toegeschreven. Zoals opgemerkt door Dr.Steven Goodman, associate decaan van klinisch en translationeel onderzoek aan de Stanford University, die wordt geciteerd in Rubins JAMA-artikel: “Door proefpersonen niet meer als placebodeelnemers aan te merken verlies je een geldige vergelijkingsgroep”, zei Goodman. “Er zal een gevoel zijn, en het zal een beetje waar zijn, dat het onderzoek voorbij is.” In tegenstelling tot bijvoorbeeld een zeer effectief kankermedicijn “is het vaccin vandaag de dag niet letterlijk een kwestie van leven en dood” voor de meeste proefdeelnemers, zei Goodman.
Dus, merkte hij op, degenen die COVID-19-vaccinonderzoeken uitvoeren zouden zich niet verplicht moeten voelen om deelnemers niet meer te kenmerken als placebo-ontvangers en meteen te vaccineren. Dit impliceert “je kunt de proef gewoon opblazen” op basis van veelbelovende voorlopige resultaten, en “een ethisch model voor toekomstige onderzoeken opzetten dat we misschien niet willen opstellen”, zei Goodman.
Deze strategie zal inderdaad een gevaarlijk precedent scheppen dat er waarschijnlijk toe zal leiden dat in de toekomst vaccin- en geneesmiddelenonderzoeken worden uitgevoerd zonder controlegroepen, wat het einde zou kunnen betekenen van de medische wetenschap zoals we die kennen. Het absolute dieptepunt is dat toekomstige variaties van de huidige COVID-19-vaccinonderzoeken waarschijnlijk zonder controlegroepen zullen worden uitgevoerd.
Goodman wordt ook geciteerd in een ander artikel, in MedPage Today, waarin de problemen worden besproken met proefdeelnemers die zichzelf opheffen door een antilichaamtest te doen: ” Er is geen goede wetenschappelijke reden voor iemand om dit te doen”, zei hij tegen MedPage Today. “Ik kan begrijpen waarom ze die informatie willen, maar het kan alleen maar dienen om de waarde van de proef te verminderen. Getest worden is niet juist tenzij daar een dringende noodzaak is om de placebogroep op te heffen om gezondheidsredenen.”
Hier komt weer een andere hypocriete ironie naar voren, omdat de reden waarom ze niet willen dat proefpersonen zichzelf als placebodeelnemers opheffen, is dat als ze weten dat ze het vaccin hebben, ze statistisch gezien meer risico’s nemen die hen zouden kunnen blootstellen aan het virus. Dit zal de resultaten vertekenen en “zou het vaccin er minder effectief uit kunnen laten zien dan het is”, legde Dr. Elizabeth McNally van Northwestern University uit aan MedPage Today. Dus, of vaccinwetenschappers het nu eens zijn met opheffen of niet, opheffen heeft eigenlijk alleen maar te maken met de vraag of het de resultaten in hun voordeel zal ombuigen.
Deelnemers aan het onderzoek die zichzelf als placebodeelnemers opheffen, kunnen ervoor zorgen dat het vaccin minder effectief lijkt als ze hun gedrag als gevolg daarvan veranderen, terwijl vaccinproducenten die de hele controlegroep opheffen hen in staat zal stellen bijwerkingen te verbergen, zelfs als deelnemers hun gedrag veranderen.
Terwijl voorstanders van vaccinatie volhouden dat de eliminatie van controlegroepen gerechtvaardigd is op de “morele gronden” dat het onethisch is om vrijwilligers niet iets waardevols te bieden, gaat dit argument volledig voorbij aan het onmiskenbare feit dat geen enkel vaccin 100% veilig is.
Op 1 april 2021 had het Amerikaanse Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) 56.869 ongewenste voorvallen ontvangen na vaccinatie met COVID-19, waaronder 7.971 ernstige verwondingen en 2.342 doden. Van die sterfgevallen vond 28% plaats binnen 48 uur na vaccinatie. Van die 2.342 sterfgevallen viel 28% binnen 48 uur na vaccinatie! De jongste persoon die stierf was 18 jaar oud. Er waren ook 110 meldingen van een miskraam of vroeggeboorte onder zwangere vrouwen.
Het krijgen van het actieve vaccin brengt risico’s met zich mee, niet alleen maar voordelen. Dit geldt met name voor de nieuwe mRNA-technologie die wordt gebruikt in COVID-19-vaccins. Historische gegevens zijn op zijn zachtst gezegd verontrustend, en VAERS vult zich snel met COVID-19-vaccingerelateerde letselrverslagen en sterfgevallen.
Naar onze mening is het gewetenloos en moreel verwerpelijk om geen rekening te houden met deze gegevens. Het is duidelijk dat deze “vaccins” risico’s inhouden. Doen alsof ze dat niet doen, en dat alle placebo-ontvangers in vaccinonderzoeken een duidelijk nadeel hebben, is gewoon niet waar. Bedenk dat we nog steeds niet weten hoeveel procent van de bijwerkingen wordt gemeld. Ligt het tussen 1% en 10%, zoals uit eerdere onderzoeken volgens VAERS-rapportage is gebleken, of is het hoger?
Als in bovenstaand voorbeeld slechts 10% wordt gemeld dan betreft het misschien naar 23.420 sterfgevallen, maar als het slechts 1% is, springt het naar meer dan 230.000 doden. We zullen het nooit weten, want we vermoeden dat autoriteiten er geen moeite mee hebben om deze informatie te onderdrukken, zoals we al hebben gezien met de dood van sportberoemdheden Hank Aaron en Marvin Hagler, die beiden stierven kort na COVID-vaccinaties.
Hoe dan ook, het is moeilijk om zelfs maar de dood van één verder gezond persoon te rechtvaardigen, aangezien het overlevingspercentage voor COVID-19 in alle leeftijdsgroepen 99,74% is. Als je jonger bent dan 40, is je overlevingskans zelfs 99,99%. Er is alle reden om te vermoeden dat gemelde bijwerkingen slechts een klein percentage van de werkelijke aantallen vertegenwoordigen. Denk maar aan al diegenen die het vaccin bijvoorbeeld bij tijdelijke vaccinatiecentra krijgen. Hoeveel mensen zijn zich ervan dat ze een melding moeten indienen als ze een bijwerking ondervinden na de COVID-vaccinatie? Mensen weten dat er bijwerkingen (kunnen) optreden, en als dat gebeurt is het conform de verwachting, en (vermoedelijk voor hen) geen reden om het te melden. En geven bijvoorbeeld alle huisartsen de aan hen gemelde bijwerkingen door?
Volgens de Amerikaanse CDC moeten sterfgevallen als gevolg van COVID-19-vaccins worden gemeld aan VAERS.15 Het is niet de bedoeling dat het vrijwillig is, zoals bij andere vaccins. Het is echter niet transparant over hoe het ervoor zorgt dat deze “vereiste” wordt nageleefd, dus het is onmogelijk om te bevestigen dat alle gerelateerde sterfgevallen ook daadwerkelijk worden gemeld. In ons land stelt minister De Jonge zich vooralsnog op het standpunt dat iemand niet kan overlijden als gevolg van een vaccin, maar gebeurt het erná. Onze Hugo is een echte taalkunstenaar!
Vaccinproducenten zijn ook erg voorzichtig met het alleen verwijzen naar het relatieve risico, niet naar het absolute risico. Door dit te doen, lijken de vaccins veel meer beschermend dan ze in werkelijkheid zijn. Het is een veelgebruikte statistische truc. In zijn BMJ-artikel van 26 november 2020 wees Peter Doshi, associate editor van The BMJ, er bijvoorbeeld op dat hoewel Pfizer beweert dat zijn vaccin voor 95% effectief is, dit de relatieve risicovermindering is. De absolute risicoreductie – die veel relevanter is voor volksgezondheidsmaatregelen – is eigenlijk minder dan 1%!
