Nieuwe huurders betalen gemiddeld 3,1% meer voor hun woning in Nederland dan een jaar geleden, zo blijkt uit onderzoek van woonplatform Pararius. In Eindhoven stegen de huren echter met 7,3%. Dit soort verhogingen zijn niet beperkt tot dit jaar. Ze cumuleren jaar na jaar. Het huren van een appartement in Eindhoven kost nu gemiddeld € 957 per maand. In Amsterdam zijn die kosten al opgelopen tot gemiddeld € 1.522,- per maand. De gemeenten vergroten echter hun greep op het woningaanbod door de invoering van nieuwe inkomenseisen.
De huisvestingscrisis is een terugkerend probleem voor de arbeidersklasse onder het kapitalisme. Overal ter wereld duwen de stijgende huren de meest kwetsbaren in deze tijden van bezuinigingen over de hele wereld de afgrond in, waarbij de dakloosheid de laatste jaren voortdurend toeneemt. In Nederland slaagt de overheid er niet in om de woningnood aan te pakken en komen mensen met weinig of geen inkomsten, zowel Nederlanders als buitenlanders, in wanhopige situaties terecht. Er zijn verhalen over studenten die op campings of asielzoekerscentra verblijven en onderwijsinstellingen doen daar niets aan.
De werkelijkheid in Eindhoven
De dynamische industrie rondom Eindhoven vraagt veel buitenlandse arbeidskrachten. Elke maand komen er duizenden nieuwe werknemers naar de stad. De bedrijven die hen in dienst nemen en profiteren van hun werk, zoals ASML, leveren echter geen evenredige bijdrage aan huisvestingsoplossingen. Toename van de bevolking in een stad waar de woningmarkt niet groeit, zorgt voor een druk op de woningmarkt die de prijzen opdrijft. Om de schade nog eens te versterken, maken banken en vastgoedfondsen gebruik van de woonsituatie om winst te maken. Speculatieve investeringen vinden plaats, in de verwachting dat de prijzen zullen stijgen, wat ook de prijzen opdrijft.
Verhuurders en vastgoedmakelaars hebben duidelijk baat bij de woningcrisis. Om de winst te maximaliseren, worden grotere appartementen en huizen opgedeeld in kleinere appartementen en komen er steeds meer tijdelijke aanbiedingen, waardoor contracten moeten worden verlengd met prijsverhogingen of verhuizingen van huurders als gevolg.
Hogere huren zijn geen toeval, maar een manier voor kapitalisten om de winst op peil te houden. Degenen die het meest worden benadeeld door deze situatie zijn degenen met weinig of geen inkomsten: werknemers met lage lonen en studenten, vooral degenen met een arbeidersachtergrond! Net als in andere steden worden ze naar de perifere wijken geduwd, waardoor ze meer tijd en geld verspillen aan transport.
Vecht voor goedkope fatsoenlijke huisvesting!
Studenten hebben het recht om zonder enige financiële belemmering verder te studeren. Hun studie mag niet afhankelijk zijn van de inkomsten van hun familie en ze mogen niet verplicht worden om te werken. De oplossing is om ons te organiseren en te eisen dat dat de universiteiten alle studenten, Nederlanders en buitenlanders gratis een goede kwaliteit van leefruimte bieden! Het schandelijke voorstel van de Technische Universiteit Eindhoven om een ‘couchsurfing’-website voor studenten te organiseren als vervanging van echte oplossingen kunnen we niet accepteren. De campagne ‘We Want woonruimte’ is een startpunt om ons te verenigen en te organiseren om in actie te komen voor onze eisen!
Maar het oplossen van het tekort aan studentenhuisvesting zal het probleem niet volledig oplossen. Het merendeel van de woningen kan niet worden overgelaten aan verhuurders, particuliere bedrijven en de markt. De staat en gemeenten moeten de verhuurders en nieuwe wooncontracten reguleren, waarbij de prijzen niet mogen stijgen en tijdelijke contracten niet de norm mogen worden. Bovendien moeten ze zorgen voor een serieuze hoeveelheid betaalbare en fatsoenlijke woonruimte, die kan bijdragen aan het verlagen van de marktprijzen, in plaats van verdere beperkingen op sociale woningbouw in te voeren. Wie moet worden opgeroepen om deze enorme overheidsinvesteringen in huisvesting te betalen? De eigenaars van lege ruimtes die gebruikt zouden kunnen worden om te wonen en de kapitalisten die onze arbeid nodig hebben om in bedrijf te blijven! Om dit te realiseren is een confrontatie nodig met de grote bedrijven, waar de acties van de werknemers doorslaggevend worden!
Een samenleving die zich richt op de behoeften, niet op de winst
De huizencrisis in Nederland is een voorbeeld van het onvermogen van het kapitalisme om in de basisbehoeften van de meerderheid van de bevolking te voorzien. En het onvermogen van kapitalistische regeringen om problemen aan te pakken als deze beperkingen van de winst met zich meebrengen. Om bevrijd te worden van winstgedreven beslissingen, moeten bewoners collectief de controle over hun wijk overnemen, georganiseerd in bewonerscomités, en middelen gebruiken om te voorzien in hun huisvestingsbehoeften en de behoeften van de nieuwe bewoners.
Nu de boeren het voortouw geven en de ouderen volgen door ook naar het malieveld en De Haag te gaan wordt het tijd dat ook de werkende daklozen zich laten horen, want hoe kan het als je werkt niet in aanmerking kan komen voor een woning?, wie ideeën heeft kan zich bij ons melden en wij zullen samen met jou een organisatie op touw te zetten en laten zien dat de revolutie in Nederland is begonnen. Mail naar redactie@indignatie.nl