Indignatie redactie 
Belangrijk om weten is dat er wetten zijn die verplichte vaccinatie verbieden. Veel mensen voelen zich onder druk gezet. Nochtans zegt de wet…
De raad van Europa: resolutie 2361/2021
De Europese Parlementaire Vergadering heeft zich uitgesproken over het verbod op verplichte vaccinatie.
De Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, ook Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa (afgekort PACE in het Engels), is een orgaan van de Raad van Europa. Ze werd opgericht in 1949.
De Parlementaire Vergadering komt vijf keer per jaar bijeen: vier keer op de zetel in Straatsburg en één keer in een van de lidstaten. Ze adviseert het Comité van Ministers.
Alhoewel het louter advies is en nog geen kracht van wet, is het toch een stap in de goede richting.
Elke vaccinatieverplichting is nu volgens het Parlement standaard onwettig. Niemand kan onder druk en tegen zijn wil worden ingeënt.
7.3.1 ensure that citizens are informed that the vaccination is not mandatory and that no one is under political, social or other pressure to be vaccinated if they do not wish to do so;
Vert. (Google translates): ervoor te zorgen dat de burgers ervan op de hoogte worden gebracht dat de vaccinatie niet verplicht is en dat niemand onder politieke, sociale of andere druk staat om te worden ingeënt als zij dat niet willen;
Opgelet: ART11 geldt enkel in Nederland
Art. 11 van de Belgische grondwet zegt dit:
Het genot van de rechten en vrijheden aan de Belgen toegekend moet zonder discriminatie verzekerd worden. Te dien einde waarborgen de wet en het decreet inzonderheid de rechten en vrijheden van de ideologische en filosofische minderheden.
VN rechten van de mensheid
Art. 30 – Geen enkel land en geen enkel mens mag proberen om de rechten te vernietigen die in deze verklaring staan
Artikel 13 – Een ieder heeft het recht zich vrijelijk te verplaatsen en te vertoeven binnen de grenzen van elke Staat. Een ieder heeft het recht welk land ook, met inbegrip van het zijne, te verlaten en naar zijn land terug te keren.
Code van Neurenberg
De Code van Neurenberg is een set ethische onderzoeksprincipes met betrekking tot onderzoek en experimenten op of met mensen. De Code kwam voort uit de Processen van Neurenberg, na afloop van de Tweede Wereldoorlog en waren een antwoord op de nazi-experimenten die tijdens de oorlog onder meer door Josef Mengele waren uitgevoerd.
In de Code is een reeks bepalingen opgenomen die de rechten van personen die aan medisch onderzoek deelnemen moet garanderen. Zo schrijft ze onder andere voor dat deelnemen altijd op vrijwillige basis moet gebeuren, een duidelijk maatschappelijk nut moet hebben en geen onnodige lichamelijke of mentale schade mag toebrengen. Ook moet onderzoek volgens de code vooraf worden gegaan door in vitroproeven en moeten deelnemers voldoende geïnformeerd worden over het verloop en eventuele gevolgen van het onderzoek. Zij moeten bovendien schriftelijk verklaren dat zij op basis van die informatie aan het onderzoek willen deelnemen. De Code schrijft bovendien voor dat onderzoeken altijd stop moeten worden gezet wanneer een proefpersoon daarom vraagt.[2]
De tien punten van de Code van Neurenberg
Hierbij een vertaling van de volledige tekst van de Code van Neurenberg zoals vastgelegd in de uitspraak van het Artsenproces:
- De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk
Dit betekent dat betrokken persoon wettelijk bevoegd moet zijn om toestemming te geven; in staat moet zijn zijn of haar vrije keuze te maken zonder tussenkomst van enig geweld, fraude, misleiding, of enige andere vorm van beperking of dwang; en moet voldoende kennis en begrip hebben van het betreffende onderwerp zodat hij of zij in staat is een onderbouwde keuze te maken. Dit laatste vereist dat voordat de proefpersoon zijn of haar keuze kan bevestigen duidelijk gemaakt moeten worden de aard, duur en doel van het experiment; de methode en middelen waarmee het uitgevoerd worden; alle te redelijkerwijs te verwachten ongemakken en risico’s; en de gevolgen voor de gezondheid of de persoon die mogelijk deel zal nemen aan het experiment.
De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van de toestemming ligt bij de persoon die het experiment initieert, aanstuurt of eraan deelneemt. Dit is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet ongestraft overgedragen kan worden aan een ander. - Het experiment moet zo ontworpen zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor de samenleving, die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn, en niet willekeurig en onnodig van aard.
- Het experiment moet zo ontworpen zijn en gebaseerd zijn op de resultaten van dierproeven en kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of een ander onderzocht probleem, zodanig dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment rechtvaardigen.
- Het experiment moet zo uitgevoerd worden dat alle onnodige fysieke en mentale leed en letsel voorkomen worden.
- Een experiment moet niet worden uitgevoerd wanneer er a priori reden is om ervan uit te gaan dat overlijden of een handicap het gevolg zullen zijn; behalve misschien in het geval dat de uitvoerende artsen zelf ook als proefpersoon dienen.
- Het met het experiment genomen risico moet nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het probleem dat het experiment moet oplossen.
- Degelijke voorbereidingen moeten worden getroffen, en adequate voorzieningen moeten worden aangeboden om de proefpersoon te beschermen tegen mogelijk letsel, handicaps of overlijden.
- Het experiment moet alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van vaardigheid en zorg moeten worden vereist van de personen die het experiment leiden of uitvoeren, in alle stadia van het experiment.
- Gedurende de gehele loop van het experiment moet het de proefpersoon vrij staan om het experiment ten einde te brengen als hij of zij een fysieke of mentale staat heeft bereikt waardoor voortzetten van het experiment hem of haar onmogelijk lijkt.
- Gedurende de gehele loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper voorbereid zijn het experiment te staken, in ieder willekeurig stadium, als hij of zij reden heeft om aan te nemen, met gebruik van het gezond verstand, de superieure vaardigheid en het zorgvuldig oordeel dat van hem of haar vereist wordt, dat voortzetting van het experiment zal leiden tot letsel, handicaps of overlijden van de proefpersoon.
Eed van Hippocrates
Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten;
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen;
Ik zal aan de patiënt geen schade doen;
Ik luister en zal hem goed inlichten;
Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd;
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen;
Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden;
Ik zal mij open en toetsbaar opstellen en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving;
Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen;
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk;
Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
