Indignatie redactie 
KOMT MASSALE MIGRATIE NU MET EEN RECHTSTREEKSE VLUCHT EN BETAALD MET BELASTING VAN DE EU-BURGERS?
Als het gaat om het bevorderen van migratie, zijn de VN buitengewoon inventief: dergelijke mechanismen worden “hervestiging”, “hervestiging” of “gezinshereniging” genoemd. Het “Emergency Transit Mechanism” (EMTM) is nieuw sinds 2017. Dit betekent dat bijna 1.000 migranten die uit Libië zijn overgebracht en ’tijdelijk zijn geparkeerd’ in Afrika, binnenkort een nieuw thuis vinden in Noorwegen (600), Frankrijk (150) en Zweden (200). De overdracht vindt plaats via een rechtstreekse vlucht, voorbij de ogen van het publiek.
Met EU-geld
Een overeenkomst tussen de VN en de Afrikaanse Unie (AU) met de partnerlanden Niger en Rwanda maakt dit mogelijk. Voor een groot deel wordt het geheel medegefinancierd door de EU.“Illegaal” is daarom gewoon “legaal”: het VN-vluchtelingenagentschap (UNHCR) selecteert “vluchtelingen” die in Libië zijn gestrand met hun toestemming en volgens onbekende criteria en stuurt ze via een rechtstreekse vlucht naar Rwanda of Niger. Daar verblijven ze in speciaal gecreëerde “Emergency Transit Centres” (EMTC) totdat de bereidwillige gastlanden worden gevonden voor hun definitieve toelating. Dit zijn voornamelijk Duitsland, Zweden, Noorwegen, de VS en Canada. Indien mogelijk wordt rekening gehouden met de wensen van de “vluchtelingen” met betrekking tot het doelland. Hun herkomstlanden zijn meestal Eritrea, Ethiopië, Somalië en Soedan.
Niet voor de grote bel
Sinds 2017 hebben de VN via het EMT-mechanisme rechtstreeks en legaal meer dan 5.000 mensen uit Libië naar andere landen gebracht. Dat zit niet vast aan de grote bel. Meldingen lekken van tijd tot tijd. Bijvoorbeeld de overdracht van 100 “vluchtelingen” van Niger rechtstreeks naar Italië in het voorgaande jaar. Of over de landing van 400 Somaliërs door een rechtstreekse VN-vlucht in Kassel, Duitsland, ook in het voorgaande jaar ( meldde we eerder ).
Grote lof van de VN voor Rwanda
In ieder geval is de VN verheugd over de beloften van de genoemde gastlanden: dit “ontlast” de noodopvang en er is weer ruimte voor nieuwkomers, zo stond er. Er was een pluim voor Rwanda: het land was een “genereuze, menselijke gang”. Op sommige plaatsen werd vermoed dat president Paul Kagame de internationale reputatie probeerde te krijgen dat hij anders zou worden geweigerd omdat hij niet altijd de woede van het Westen deelt , wiens visie op democratie en mensenrechten.
Niger blijft op migranten
Niger, dat sinds 2017 in het EMT-systeem zit, heeft het grootste Emergency Transit Center (ETC). Bijna 3.000 mensen wachten momenteel op hervestiging daar vanwege het gebrek aan nieuwe gastlanden. Niger wil daarom alleen meer migranten accepteren als er toezeggingen zijn van gastlanden. De VN vinden het helemaal niet leuk. Rwanda, dat sinds 2019 deel uitmaakt van de overeenkomst, volgt nu ook deze lijn. Oorspronkelijk werd overeengekomen om geleidelijk 500 mensen uit Libië in fasen te accepteren. Er zijn momenteel 299 ‘vluchtelingen’ in het land. Ze komen voornamelijk uit Somalië, Soedan en Eritrea.
