Naast de recente toename van Covid-19-infecties en sterfgevallen, doemt een nieuwe sociale crisis op in de Verenigde Staten, aangezien het nationale moratorium op huisuitzettingen dat afgelopen september werd ingevoerd in het weekend afliep. Miljoenen mensen lopen het risico hun huis te verliezen, wat de toch al benarde situatie van het Amerikaanse volk nog verergert nu de pandemie een dodelijke nieuwe fase ingaat.
De regering van Biden kondigde donderdag aan dat ze het landelijke uitzettingsverbod op zaterdag zou laten aflopen en zei dat het aan het Congres was om de maatregel te verlengen, aangezien het nog maar twee dagen te gaan had. Het Witte Huis beweerde dat de handen van de president gebonden waren. Biden kan niets doen voor de meer dan zes miljoen gezinnen die een huurachterstand hebben. Door de uitspraak van de Hoge Raad van vorige maand kon het moratorium alleen worden verlengd tot eind juli.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling hadden eind maart zo’n 6,4 miljoen huishoudens een huurachterstand. In juli zeiden ongeveer 3,6 miljoen mensen in de Verenigde Staten dat ze in de komende twee maanden zouden worden uitgezet, volgens de Household Pulse Survey van het US Census Bureau.
Uit een analyse van de onderzoeksgegevens door de New York Times bleek dat in 250 provincies ten minste 20 procent van de huurders een betalingsachterstand heeft, wat zou kunnen leiden tot een sterke toename van dakloosheid in het hele land. In sommige districten van het landelijke zuiden is de trend zelfs nog zorgwekkender, aangezien meer dan een op de vier huurders achterloopt op schema. Landelijk wordt de huurschuld geschat op $ 23 miljard, terwijl het gemiddelde huishouden $ 3.800 achterblijft.
In de 84 dichtstbevolkte stadsdelen zijn huurders in totaal $ 13 miljard verschuldigd. In Los Angeles County hebben bijna 300.000 huurders een achterstand met betalingen van gemiddeld $ 5.300. Meer dan 400.000 huurders in New York City hebben schulden met een totaal van $ 2 miljard. In Chicago, Houston, Dallas, Miami, Philadelphia, Phoenix en San Diego lopen minstens 55.000 gezinnen het risico op straat te worden gezet.
Het congres heeft bijna $ 47 miljard aan federale financiering toegewezen voor huurnoodgevallen onder de CARES-wet, maar slechts een klein deel daarvan is uitgedeeld aan huurders in nood. Volgens de staats- en federale gegevens van juni werd slechts ongeveer 3 miljard van de eerste 25 miljard aan hulp verdeeld door staten en lokale autoriteiten. Sommige staten, zoals New York, hebben bijna niets gegeven, terwijl andere slechts een paar miljoen dollar hebben gegeven.
In Californië werd bijvoorbeeld slechts $ 158 miljoen uitbetaald aan huurders, terwijl bewoners meer dan $ 1 miljard aan huurhulp vroegen. In South Carolina is het nog erger: van de gevraagde 39 miljoen dollar is minder dan 1 miljoen dollar uitgekeerd, dat is minder dan één procent van de beschikbare middelen. Medio juli had het noodhulpprogramma van de staat slechts 226 aanvragen voor huurhulp verwerkt. Ondertussen zei 29 procent van de huurders in South Carolina dat ze achterliepen met de huren, het hoogste percentage in het land.
Uit een peiling van NBC News bleek dat 26 van de 41 ondervraagde Amerikaanse staten minder dan 10 procent van hun eerste ronde van noodhuurhulp hadden verstrekt, en veel staten begonnen het geld pas in juni uit te betalen. Experts geven tal van redenen waarom de hulp de huurders nog niet heeft bereikt. Deze omvatten een gebrek aan richtlijnen op federaal niveau voor distributie, te ingewikkelde aanvraagprocedures en te hoge eisen met betrekking tot documentatie om behoeftigheid aan te tonen.
Om de zaken nog erger te maken, heeft de helft van de gezinnen die met uitzetting worden bedreigd geen recht op federale hulp vanwege hun inkomen. Als gevolg hiervan bereiken de fondsen slechts een klein deel van degenen die ze het meest nodig hebben.
Uit een 2020-rapport van het Aspen Institute blijkt dat bijna een kwart van alle Amerikaanse huishoudens meer dan de helft van hun maandinkomen aan huur besteedt. De kans dat huurders in deze groep op of onder de armoedegrens leven is zeer groot. Deze huishoudens vertegenwoordigen miljoenen arbeiders die van salaris naar salaris moeten leven of die door ongelukken of ongelukkige gebeurtenissen worden bedreigd met financiële ondergang. Deze werknemers en hun families – 30 tot 40 miljoen mensen die al getroffen zijn door de sociaal-economische gevolgen van de pandemie – lopen het risico om uit huis te worden gezet, waardoor ze een verhoogd risico lopen om Covid-19 op te lopen en eraan te overlijden.
Op individueel niveau zullen gezinnen die van hun huis zijn beroofd, niet gemakkelijk kunnen herstellen van hun uitzetting. Een huisuitzetting is een “fout” die een persoon jarenlang kan achtervolgen. Vaak worden personen met een uitzetting in hun kredietgeschiedenis gediscrimineerd door verhuurders die hen accommodatie weigeren.
Dat de snelle verspreiding van de deltavariant met potentiële huisuitzettingen in miljoenen gevallen de komende weken het risico inhoudt van een maatschappelijke catastrofe.
De lappendekenachtige vaccinatiecampagne van de regering van Biden heeft mensen in veel delen van het land nog steeds kwetsbaar gemaakt voor het virus en de verschillende mutaties ervan. De organisatie PHICOR (Public Health Informatics, Computational, and Operation Research) schat dat meer dan 40 procent van de Amerikanen mogelijk niet voldoende beschermd is tegen de zich snel verspreidende Delta-variant.
De organisatie schat ook dat meer dan 98 procent van de Amerikaanse burgers in provincies woont waar minder dan 70 procent van de bevolking volledig is gevaccineerd. Daarnaast woont 82 procent van de bevolking op plaatsen waar minder dan 60 procent van de inwoners volledig is ingeënt.
Zelfs degenen die zijn gevaccineerd, blijven in gevaar, omdat is aangetoond dat de Delta-variant de immuniteit die door het vaccin wordt bereikt, kan omzeilen. En in de Verenigde Staten mogen kinderen onder de 12 jaar niet worden gevaccineerd, waardoor de verspreiding van de ziekte verder wordt aangewakkerd, terwijl de regering van Biden erop aandringt dat scholen volledig heropenen.
Het Witte Huis gaf een zwakke verklaring af waarin Biden zijn medeleven betuigde aan huurders die zich in een moment van “verhoogde kwetsbaarheid” bevonden en het Congres gedwee opriep om “het uitzettingsmoratorium te verlengen om deze kwetsbare huurders en hun families te dekken”. .
“Gezien de recente verspreiding van de Delta-variant, ook onder die Amerikanen die het meest waarschijnlijk worden uitgezet en niet worden gevaccineerd, zou president Biden een besluit van de CDC hebben om het uitzettingsmoratorium verder te verlengen om huurders op dit moment van verhoogde kwetsbaarheid te beschermen, sterk gesteund’, zei het Witte Huis in een verklaring. “Helaas heeft de Hoge Raad duidelijk gemaakt dat deze mogelijkheid er niet meer is.”
De Hoge Raad oordeelde vorige maand met een 5-4 meerderheid dat het uitzettingsverbod tot eind juli kon worden gehandhaafd. Rechter Brett Kavanaugh, die zich bij de beslissing aansloot bij de “liberale” vleugel van de rechtbank, maakte duidelijk dat hij elke verdere verlenging zou blokkeren tenzij er “duidelijke en specifieke toestemming van het Congres” was.
Huisdemocraten dienden donderdag op het laatste moment een wetsvoorstel in om het moratorium tot het einde van het jaar te verlengen, maar ze deden dat om hun gezicht te redden. De Democraten zijn zich ervan bewust dat het wetsvoorstel in de Senaat, waar de Democraten een maand uitstel bij stemming wilden doordrukken, meteen in de vergetelheid zou raken. Een enkele tegenstem van de Republikeinen zou voldoende zijn om de wet onmiddellijk af te schaffen. Aangezien de overgrote meerderheid van de Republikeinen en veel “gematigde” Democraten tegen een verlenging zijn, is het duidelijk wat het lot van de wet zal zijn.
De aanstaande massale huisuitzettingen zijn niet alleen het resultaat van de aanhoudende pandemie, maar zijn eerder geworteld in de opzettelijke politiek van de financiële elite. Elke beslissing die wordt genomen met betrekking tot het pandemiebeleid is gebaseerd op de belangen van Wall Street en het Amerikaanse imperialisme. De heersende klasse is vastbesloten om door te gaan met het uitknijpen van de winsten van de arbeidersklasse en heeft alle serieuze maatregelen om Covid-19 in te dammen ondermijnd en opgegeven.
De aandelenmarkten reageerden met stijgende lijn op het opgeven van sociale afstand en de gedwongen heropening van scholen en bedrijven, waarbij de Dow Jones Industrial Average en S&P recordhoogten bereikten deze week. In de loop van de pandemie is het lot van ’s werelds miljardairs omhooggeschoten, terwijl het wereldwijde dodental is gestegen tot meer dan vier miljoen.
De zich uitbreidende sociale crisis in de Verenigde Staten is een aanklacht tegen het kapitalistische systeem, zijn onvermogen om met sociale crises om te gaan, en de noodzaak om een arbeidersbeweging op te bouwen die ernaar streeft de samenleving op te bouwen op basis van menselijke behoeften, niet de ambitie om winst te maken.