VS in vernietigende erkenning van lang geplande oorlog tegen Rusland
Indignatie redactie
5 min. lezen
De VS en hun bondgenoten maken zich schuldig aan het plegen van een opzettelijke aanvalsoorlog tegen Rusland, die al lang in voorbereiding is.
VS Een studie van de Rand Corporation die meer dan drie jaar geleden werd gepubliceerd, toont ontegensprekelijk aan dat de oorlog in Oekraïne in feite de manifestatie is van een grotere opzettelijke confrontatie met Rusland, waarbij de Verenigde Staten Moskou proberen te verzwakken en te onderwerpen.
Wat er gebeurt is zonder twijfel het hoogtepunt van de lang gekoesterde plannen van de VS. Dat geeft een heel andere betekenis aan het huidige conflict in Oekraïne, dat nu zijn achtste maand ingaat. Dit is niet, zoals de westerse regeringen en media zouden beweren, een “niet-uitgelokte” aanval op Oekraïne en “westerse democratische waarden” door “Russische agressie”. Het conflict is opzettelijk aangewakkerd, aangewakkerd en nu verergerd door beleidskeuzes van Washington en zijn NAVO-partners.
De Rand Corporation is een van de oudste denktanks in de VS, opgericht in 1948. Een van de medeoprichters was luchtmachtcommandant generaal Curtis LeMay, de architect van de brandbomaanslag op Tokio in 1945 en de atoomholocaust in Hiroshima en Nagasaki. LeMay was een aartsvijand van de Koude Oorlog die in het begin van de jaren zestig preëmptieve nucleaire aanvallen op de Sovjet-Unie bepleitte bij president John F Kennedy. Het bedrijf dat hij oprichtte, Rand, wordt gefinancierd door de Amerikaanse regering en kan in sommige opzichten worden gezien als het publieke brein en de mond van het Pentagon en de CIA.
Het hierboven aangehaalde onderzoek , getiteld ‘Overextending and Unbalancing Russia’ , gepubliceerd in april 2019, heeft de laatste tijd de aandacht getrokken van veel onafhankelijke waarnemers (zie bijvoorbeeld een recente aflevering van de Jimmy Dore-show in de VS). Wat het actueel maakt, is hoe reëel, actuele gebeurtenissen zich ontvouwen op een manier die de Amerikaanse planners voor ogen hadden.
Onder een lijst van “kosten-opleggende opties” (zie onze SCF- afbeelding ) die door de Rand-auteurs werden aangespoord om tegen Rusland te worden uitgedeeld, waren:
- Dodelijke militaire hulp verlenen aan Oekraïne
- Mobiliseren van Europese NAVO-leden
- Opleggen van diepere handels- en economische sancties
- Toenemende Amerikaanse energieproductie voor export naar Europa
- Uitbreiding van Europa’s importinfrastructuur voor levering van vloeibaar aardgas (LNG) uit de VS
De door de VS gesteunde staatsgreep in Kiev in februari 2014 was de belangrijkste gebeurtenis om al deze verdere planning mogelijk te maken. Het regime dat aan de macht kwam was razend anti-Russisch en geteisterd door neonazistische ideologieën. Het was een ijverig instrument voor het Amerikaanse en NAVO-beleid om Rusland tegen te werken en te bedreigen. Acht jaar lang verwierp het regime in Kiev vredesverdragen en voerde het een genocidale oorlog met volledige steun van de VS en de NAVO tegen Russisch sprekende mensen in de zelfverklaarde Donbass-republieken. Die republieken zijn nu toegetreden tot de Russische Federatie, samen met twee andere voormalige Oekraïense regio’s.
De Russische militaire invasie van Oekraïne op 24 februari 2022 werd versneld door meedogenloze door de NAVO gesteunde agressie, niet alleen tegen etnische Russen in Oekraïne, maar ook tegen Rusland zelf. Ongetwijfeld werd het een oorlog van noodzaak voor Rusland om zijn nationale belangen te verdedigen, ingegeven door een proxy-oorlog naar keuze veroorzaakt door de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten.
De studie van Rand Corp maakt overduidelijk dat het beginnende gevaarlijke conflict tussen kernmachten van meet af aan door de VS is georkestreerd . .
Op gruwelijke wijze blijven de VS en hun NAVO-partners steeds meer dodelijke wapens in Oekraïne stapelen die directe aanvallen op Russisch grondgebied mogelijk maken. Onder de snode voogdij van Washington en Londen wijst het regime van Kiev elke diplomatieke poging om een politieke oplossing voor vrede te vinden af. Goedbedoelde vredesvoorstellen van internationale figuren als ondernemer Elon Musk of muziekartiest en medeoprichter van Pink Floyd Roger Waters worden bespot en met de dood bedreigd.
Er lijkt sprake te zijn van een spiraal van waanzin waaraan de VS, de Europese elites en het regime van Kiev verplicht zijn.
Het Kremlin heeft gewaarschuwd dat het “alle noodzakelijke middelen” zal gebruiken om zichzelf te verdedigen als de existentiële veiligheid van Rusland wordt bedreigd, zelfs door “conventionele wapens”. De dynamiek hier is gevaarlijk voor een catastrofale nucleaire totale oorlog op een manier die de Cubacrisis van 1962 doet verbleken in vergelijking.
Er moet worden benadrukt dat het huidige gevaarlijke dilemma bewust is ingegeven door Amerikaanse beleidskeuzes.
Bedenk dat Zbigniew Brzezinski, de voormalige Amerikaanse presidentiële strateeg van Jimmy Carter (1977-1981), Oekraïne begroette als de “spil” voor de hegemonische controle over Eurazië en een bruggenhoofd om Rusland te destabiliseren in zijn boek uit 1997 getiteld ‘The Grand Chessboard’.
Brzezinski was ook de architect van het ‘Afghaanse moeras’ dat de VS heimelijk aanzette om Sovjettroepen in een tienjarige oorlog (1979-1989) te betrekken. Die oorlog werd opzettelijk opgezet door massale Amerikaanse bewapening van Afghaanse volmachten (die later uitgroeiden tot Al Qaida en andere islamitische terreurnetwerken) om de Sovjet-Unie “hun Vietnam” te geven. De slopende afvoer van Moskou door de “Afghaanse valstrik” was aantoonbaar een oorzakelijke factor in de uiteindelijke ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991.
Wat er momenteel in Oekraïne gebeurt, vertoont onfeilbare parallellen. Zoals de Rand Corp gretig had geanticipeerd, is het conflict gericht op “het overbelasten en uit balans brengen van Rusland”. Het is ongetwijfeld zwaar geïnvesteerd dat de militaire, economische en politieke druk die wordt gegenereerd en opgelegd aan Moskou zal leiden tot de verzwakking van de Russische staat, de ineenstorting van bestuursstructuren, regimewisseling en de versplintering van het nationale grondgebied in ongelijksoortige ministaten waarover de VS hegemonische dominantie kunnen uitoefenen voor de exploitatie van de enorme natuurlijke rijkdom van Rusland. De Russische president Vladimir Poetin wees er onlangs op dat deze geopolitieke doelstelling om Rusland te verslaan de toetssteen van onze tijd is.
Andere bronnen bevestigen de conclusie dat dit conflict een oorlog naar keuze is. NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg maakte – waarschijnlijk onbedoeld – vorige maand in een opinieartikel voor de Financial Times bekend dat het door de VS geleide militaire blok de Oekraïne sinds 2014 bewapent met het doel de spanningen met Rusland aan te wakkeren.
De NAVO-wapens die in Oekraïne worden gepompt, zijn dus geen “reactie” op “verdediging” tegen Rusland. De offensieve militaire hulp wordt alleen maar versneld na jaren van provocerende bewapening van de voormalige Sovjetrepubliek en Ruslands directe westelijke en historisch naaste buur.
Vorige maand deed een andere hoge NAVO-commandant, admiraal Rob Bauer, voorzitter van het militaire comité van het blok, de brutale bekentenis dat: “De planning voor die [de huidige oorlog] jaren geleden begon, maar we voeren hem nu uit.”
Het staat dan ook buiten kijf dat er een rechtszaak kan en moet worden gevoerd. De Verenigde Staten en hun bondgenoten maken zich schuldig aan het plegen van een opzettelijke aanvalsoorlog tegen Rusland, die al lang in voorbereiding is.
Dat is niet alleen een opperste oorlogsmisdaad, volgens de principes van Neurenberg. Het brengt ook het bestaan van de hele planeet in groot gevaar. Kan er iets meer godverdomme kwaad zijn?
