Terug van, niet zo heel lang weggeweest: de onuitroeibare verdeeldheid. Zo op het 1e gezicht heeft Nederland een tamelijk relaxte samenleving, de wereld noemt ons tolerant. Een paar decennia terug waren de kloven nog akelig diep in de politiek/religieus verzuilde maatschappij. Dogma’s en tegengestelde overtuigingen maakten monsters van mensen met onwrikbare meningen en keiharde oordelen. Het virus verbindt maar het vaccin is de reden dat de oude les opnieuw moet worden geleerd.
Virussen zijn de meest voorkomende entiteiten op aarde. In een druppel zeewater zitten rond de 1 miljoen bacteriën en 10 miljoen virussen. De mensheid maakt sinds den beginne genetische codes aan om met virussen samen te leven. Zelfs wanneer naast infectieziekten ook luchtwegvirussen tol eisen en soms stevig uitdunnen. De beruchte Spaanse griep, met een extreme mortaliteit van 5%, werd door 95% overleefd. Opmerkelijk, de gemene ziekte maakte gedurende 2 jaar veel slachtoffers, maar daarna stokte het, tot in 1957 het virus geruisloos verdween. Ons onvolprezen, ingenieuze immuunsysteem, dat antilichamen aanmaakt, is een machtige verdediging.
Inmiddels is de menselijke soort zo succesvol in overleven dat de wereldbevolking is ontploft. Sinds de 2e wereldoorlog een groei van 5,6 miljard, in totaal nu 7,8 miljard. Onze prachtige planeet zucht, kreunt en vertoont symptomen het fragiele evenwicht te verliezen. Macro gezien kan een virus een natuurlijke mogelijkheid zijn om de aantallen te corrigeren, dus niet de plaag maar als oplossing voor een plaag. Aan het einde van bevolkingsgroei wacht -met smart- de krimp. Om dat in te zien moet het virus sociologisch worden bekeken en niet anekdotisch, zoals in de politiek en media veel gebeurt. Het grote plaatje negerend, wordt hard ingegrepen als het Covid-19 virus zich aandient.
Tien maanden later is de meest recente schatting van de global infection fatality rate 0,15 tot 0,2% voor ouderen. Dit betekent, dat zelfs van de meest kwetsbare groep, slechts 2 van de 1000 mensen met Covid het leven laten, zonder vaccin. Onder de 70 jaar is de IFR 0,03% en kan daarom cijfermatig niet gekwalificeerd worden als epidemie. Desondanks wordt van 98,65% van de bevolking, die zonder vaccin niet ziek wordt of hooguit milde klachten krijgt, het onmogelijke offer gevraagd door de economische en sociale vorm op te schorten en desnoods te vernietigen. De boodschap is letterlijk: zie ieder ander persoon als uw natuurlijke vijand. Onverdroten wordt een communicatie-campagne opgezet die historisch gezien een religieuze cadans heeft. Dagelijks komt de Covid-kerk in hoogmis bijeen in de nationale media en wordt het cruciale portie ANGST uitgeserveerd. Effectief reikt men met de ene hand de zonde aan, gij zult niet besmetten, en met de andere de verlossing, gij zult zich laten vaccineren. Slechts de heilige graal, vaccin, als licht aan het einde van de tunnel(-visie).
Die historische beleidswijziging heeft tot gevolg dat wij van overheidswege niet langer mogen vertrouwen op het beproefde systeem, maar thuis moeten wachten op de chemische oplossing. Dan moet dat wel een erg goed alternatief zijn. De nieuwe vaccins worden versneld toegelaten op de markt en gecommuniceerd als effectief en veilig. Wetenschap kan slechts functioneren als de onderzoekers worden uitgedaagd door vakgenoten om de uitkomsten in perspectief te plaatsen. Laten we droog vaststellen dat deze discussie wel wordt gevoerd, maar niet publiek. Verschillende onderzoekers hebben de publicaties doorgerekend en zij tonen dat de gecommuniceerde >90% effectiviteit, de waarde is ten opzichte de controlegroep in de studie. Naast de relatieve vergelijking kan ook de absolute effectiviteit worden uitgerekend. Dan blijkt, dat in het beste geval 256 spuiten moeten worden gezet, om 1 COVID infectie te voorkomen. Het werkelijke gevaar, 1 ernstige Corona patiënt minder, zal ongeveer 10.000 vaccinaties kosten.
De publicaties vermelden 1,1% bijwerkingen, 0,5% van de gevaccineerde mensen zal uitvallen door ziekte en een beroep moeten doen op de zorg. Dus, als het gehele Nederlandse volk is ingeënt zal dat 1.750 ernstige gevallen van C-virus schelen en zijn meer dan 80.000 mensen patiënt gemaakt met, soms ernstige, bijwerkingen. Op relevante vragen als -hoe lang duurt de bescherming, -is nog sprake van besmettelijkheid voor anderen, en -iedere vraag over de lange termijn, moeten de deskundigen het antwoord schuldig blijven. De fase III onderzoeken, normaal gesproken afgerond voor marktintroductie, zijn net opgestart; de publicaties worden verwacht in 2023. Dat zal een beeld geven van effectiviteit en veiligheid op lange termijn. Normaal gesproken is grootschalig gebruik van een vaccin of geneesmiddel in deze fase volgens onze eigen wetten een medisch experiment.
Is dit het pad dat wij opgaan als nieuwe virussen zich aandienen?
Het vaccinatie-kanon zal hoe dan ook worden afgevuurd op de mug die geen olifant blijkt en het gaat ons kosten. Vooralsnog zal dat gebeuren op vrijwillige basis, het is een individuele keuze. De vragen die eenieder zich moet stellen zijn: a. wat is mijn risico op ziekte of sterven? b. heb ik belang om mijn auto-immuun systeem met een vaccin te ondersteunen? en c. welk effect kan ik verwachten en wat zijn de mogelijke bijwerkingen?
In plaats van de ziekte wordt de oplossing vreemd genoeg wel sociologisch benaderd. Vanaf de start wordt gesproken over mogelijk verplichten, direct of indirect. Polarisatie in uitvoering! Jongeren zijn sinds de oorsprong van de mensheid, belangrijk voor opbouwen van groepsimmuniteit, door naar buiten te gaan, “vies” te worden en meestal niet of nauwelijks ziekte op te lopen. Nu moeten zij verplicht in de wachtstand en mogen die bijdrage niet leveren. Tot de farma-oplossing klaar is, en die moeten ze dan wèl nemen. Pijnlijk misplaatst, worden groepsdruk en emotionele chantage de middelen om te beïnvloeden. Mooi voorbeeld is de dagelijkse feuilleton over het beddentekort: “neem die spuit om de IC te ontlasten”. Het infra-tekort is een self-designed issue, want ondanks bevolkingstoename is jaar over jaar capaciteit afgeschaald. Is dat de reden om mee te doen aan een #ikwildieprik? Je zou bijna het (bed-)antwoord overwegen: #ikwildieprikniet als bijdrage tegen overbezetting in verpleeghuizen. Inderdaad een onzinnig antwoord maar het geeft precies de irrelevantie van het argument aan.
Wellicht motiverend bedoeld zijn de beelden van humanitair exhibitionisme; het inenten van kwetsbare, oude en soms heel zieke mensen, terwijl publiek aan weerszijden van de gangen staat te klappen. Ze vergeten bij de uitzending steeds de voice-over: “U bent beschermd tegen de ziekte die bekend staat als old mans friend. De kans op een trage uitweg is toegenomen, vermoedelijk met meer isolement en lijden. Uw tijdwinst is tijdens de Lock down ten koste gegaan van het inkomen van uw kinderen en de opleiding van uw kleinkinderen. Spoedig laten zij zich uit solidariteit vaccineren”. Maak de som van gewonnen en verloren toekomst.
Wie geen zin heeft om na te denken gaat voor de prik, om de vrijheid terug te krijgen of omdat je toch ook alle prikken neemt als je op reis gaat. Gezien de matige effectiviteit is het terugwinnen van vrijheid zeer de vraag. De RIVM-campagne spreekt van langzaam-meer-vrijheid. Verwacht er niet te veel van. Daarnaast, vaccineren tegen infectieziekten is iets heel anders dan tegen snel-muterende longvirussen. Dat is nu al zichtbaar. Het Covid-19 vaccin kan dus uitsluitend vergeleken worden met het griepvaccin. Dat wordt ook niet gegeven om influenza de wereld uit te helpen en je gaat beslist niet de hele familie oproepen omdat opa het neemt. Vanwege gebleken gebrek aan effectiviteit neemt meer dan 80% van al het zorgpersoneel geen griepprik. Ook voor de Covid vaccinatie bestaat grote terughoudendheid bij een deel van het zorgpersoneel. Niet alleen zullen zij het niet zelf nemen, maar zij verenigen zich, en uiten gewetensbezwaren om het aan anderen te geven, gebaseerd op de Neurenbergcode. Hoe vaak zal dit voorkomen? Die bezwaarde artsen gaat u overigens niet tegen komen want het systeem voorziet in prikstraten met anonieme zorgmedewerkers, voorzien van BIG-registratie voor intramusculair toedienen.
Waar het virus verbindt is het vaccin de splijtzwam. Het zou een beschaafd volk sieren, gelet op de feiten, om voor dit experimentele middel, de individuele afweging te allen tijde voorop te stellen. Eenieder die er voor kiest om het auto-immuunsysteem te laten ondersteunen door een vaccinatie, wordt daartoe in staat gesteld. Tegelijkertijd is geen enkel houdbaar argument aan te voeren, om mensen die daar niet voor kiezen, ook maar enige druk of vrijheidsbeperking op te leggen. De keuzes worden over en weer volledig gerespecteerd. Zo is het!
Dan het land open en over 3 jaar gaan we weten of het virus nog bestaat, en welke verschillen zijn aangetoond tussen de groepen.