Waar zouden we het over gehad hebben zonder covid, apenpokken, Oekraïne, Taiwan en de boeren?

Niet noodzakelijk over hetzelfde als datgene waar mensen die het niet over covid, apenpokken, Oekraïne, en de boeren willen hebben het ook nu over hebben. E

en aantal problemen waar die mensen het nadrukkelijk wél over willen hebben, zoals de stijgende prijzen, en de achterblijvende lonen, zijn overigens het gevolg van covid (de aanpak), Oekraïne, en nu weer Taiwan, en beleidskeuzes in het verleden die wantrouwen genereerden, waardoor de boeren niet meer tot bedaren te brengen zijn. Maar de media proberen die onderwerpen daar als regel van los te zagen. Dat leidt tot schizoïde ‘verklaringen’ voor de inflatie, en ander economisch en sociaal ongerief, die nog niet naast de oorzaak hebben gelegen.

In die zin zijn de ‘simpelen van geest’ op de korte termijn beter af, waar ze zich vastbijten in het ‘Show- en Sportnieuws’, en verder de boel de boel laten. ‘Above their Pay-Grade’. Daar hebben ze hun mensen voor. De politici waar ze op gestemd hebben. Of het is in handen van deze of gene Almacht, die zich slechts met wisselend succes laat petitioneren. De ene keer zit het tegen, en dan heb je weer een keer mazzel. Kritiek op mensen die zich vastbijten in het nieuws, of bepaalde onderwerpen die hen ter harte gaan, waaronder uiteraard ondergetekende, is in die zin vaak terecht, dat het de vraag genereert wat je nou precies hoopt te bereiken?

En of je zelf ook niet inziet dat het eigenlijk zonde is van je tijd? Tegenwerpen dat je bepaalde ontwikkelingen dan toch maar mooi wel als eerste, wellicht zelfs als enige, juist zag, maakt het eigenlijk alleen maar erger. Voorzover het al waar is. Want mensen haten ‘betweters’, en het volgende moment mag je uitleggen wat al die tijd en energie die je gestoken hebt in pogingen om de loop van bepaalde ontwikkelingen te veranderen nou precies heeft uitgehaald? Niks. Okay, dan had je dus net zo goed ontspannen het laatste nieuws kunnen volgen over ‘Nick en Simon’, ‘Wendy van Dijk’, ‘Frans Bauer’, de ‘Canal Pride’, of enige ander ‘click-bait’ onderwerp uit dat circuit. En dat is dan misschien ook wel zo.

Sterker nog, in onze ‘Financieel Kapitalistische’ sprookjeswereld is het gewoon roulette wat er ‘gehyped’ zal worden, wanneer, en hoe. Bewijzen, argumenten, feiten, of noodzaak spelen geen rol. Dat Amnesty nu ineens bevestigt wat iedereen die de oorlog in Oekraïne volgt al vijf maanden weet, dat Oekraïne burgers gebruikt als ‘Human Shield’ door hun geschut midden in een woonwijk te plaatsen, en kleuterverblijven te vorderen als onderkomen voor strijdende militairen, vliegt als een scheet voorbij.

Alle aandacht die de gevestigde media eraan schenken gaat uit naar de chef van die organisatie in Oekraïne die er mee ophoudt. Niet omdat het onwaar is, maar omdat ze meent dat Amnesty zijn snavel had moeten houden. Ik ga er vanuit dat het hoe dan ook geen verschil maakt. Het gaat niet over ‘Nick en Simon’, en het bericht verschijnt als iedereen op vakantie is, de ‘komkommertijd’, dus vergeet het.

Wie op zeker moment gefrustreerd raakt, omdat het allemaal geen zin lijkt te hebben, moet voorzichtig zijn. Dan loert het gevaar van een overreactie, de promotie van sensationele berichten, met inbegrip van onterechte beschuldigingen, wellicht zelfs geheel verzonnen verhalen, zoals die waarvoor Alex Jones nu veroordeeld is. We mogen nooit uit het oog verliezen dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel bewezen is.

En ‘Fact Checkers’ zijn niet de aangewezen scheidsrechters, maar individuele bloggers en vloggers kunnen er ook naast zitten. Met inbegrip van ondergetekende. Ik doe mijn best om geen misinformatie te verspreiden, en mijn lezers op te roepen begrip te tonen voor mensen met een afwijkende kijk op bepaalde kwesties. Maar tegelijk schuw ik de controverse niet.

Een aantal controversiële artikelen van mensen die hun brood verdienen met het produceren van artikelen over actuele onderwerpen, die echter de ‘mainstream media’ (voorlopig) nog niet gehaald hebben, vielen mij op.

1. Een artikel van Ron Unz, die al twee jaar aandacht vraagt voor de mogelijkheid dat covid een Amerikaans biowapen was, dat onszelf uiteindelijk meer schade berokkende dan de Chinezen en Iran, de beoogde slachtoffers, in zijn lezing. En zijn argumenten zijn beslist ijzersterk, maar kraaien dat het bewijs is geleverd is in dit stadium nog onverantwoord. Dat hij nu in zee gaat met Russen garandeert bijna dat het verhaal u hoe dan ook niet gaat bereiken, totdat het onontkoombaar is geworden, en dan hooguit als een voetnoot, op een zomerse vakantiedag tussen het nieuws over ’Nick en Simon’, de ‘Canal pride’, en de prijs van komkommer.

2. Een artikel van Pepe Escobar over een vleesgeworden Chinese ‘Financieel Kapitalist’, die in het oog van de storm zit die zich ontwikkelt rond het bezoek van Nancy Pelosi aan Taiwan, maar dan als iemand aan de ‘Trump-kant’ van het verhaal, wat nog eens onderstreept hoe ongrijpbaar die ‘Warparty’ is.

3. Een artikel van Kevin Barrett, die een eigen ‘Newsletter’ uitgeeft, waarin hij deze keer stilstaat bij een opvallende samenloop van omstandigheden die bij hem de vraag doet rijzen of we wel kunnen spreken van toeval? Omdat het daar gaat over mogelijke intriges waar de Israëlische geheime dienst bij betrokken zou zijn, dreigt de beschuldiging van antisemitisme als motivatie. Maar het artikel is zo sterk omdat hij laat zien waarom het volkomen redelijk is om ‘vuil spel’ te vermoeden, terwijl ook hij er met klem op wijst dat ook waar dat het geval is, het bewijs nog wel geleverd moet worden.

4. Een artikel van Jeremy Kuzmarov, de managing editor van ‘Covertaction’, waarin hij stilstaat bij angstaanjagende ontwikkelingen in de VS, waar de anti-Russische hysterie nu volledig door het lint gaat.

Zeker in deze turbulente tijd is het zaak het hoofd koel te houden, maar bevriezing van de hersencellen tegen te gaan. Dus houd die grijze massa in conditie! Afzakken richting ‘Show- en Sportnieuws’ om niet ‘kierewiet’ te worden, bij wijze van ontspanning, kan niemand u verwijten. Er is geen norm in de tijd, of de energie die je optimaal zou moeten investeren in de meer serieuze kanten van het leven.

Maar als u de behoefte op voelt borrelen om over de schutting van de ‘Safe-Space’-speeltuin te kijken, realiseer u dan dat één kwalitatief hoogstaand artikel meer waard is om u wegwijs te maken, dan een krant vol ‘Readers-Digest’-pulp. Van ‘A-tot-Z’ gelogen is geen kwaliteit, maar controversieel is gezond, en het houdt u fitter dan Wordle of Wordfeud, of het lezen van boekbesprekingen. En als de voortekenen niet bedriegen, dan kunt u binnenkort best wat ‘StreetSmart’, wat ‘Gogme’ gebruiken, om niet ten onder te gaan.