Waarom het openen van restaurants precies is wat het Coronavirus ons wil doen

Gouverneurs blijven binnen dineren en andere activiteiten openen voordat vaccinaties wijdverspreid worden. Experts waarschuwen dat dit superspreidende speelplaatsen voor gevaarlijke varianten zou kunnen creëren en onze beste kans zou kunnen verspillen om de pandemie onder controle te krijgen.

Op 29 januari promootte de New Yorkse gouverneur Andrew Cuomo “huwelijksgeluk” op een persconferentie over het coronavirus.

Cuomo kondigde aan dat het binnen dineren op Valentijnsdag met 25% capaciteit in New York City zou heropenen, en dat huwelijksrecepties een maand later ook zouden kunnen worden hervat met maximaal 150 mensen, stelde Cuomo voor : “Je stelt voor op Valentijnsdag en dan kun je de huwelijksceremonie houden 15 maart, maximaal 150 personen. Mensen zullen daadwerkelijk naar je bruiloft komen omdat je ze kunt vertellen dat het tijdens het testen veilig is. … Geen druk, maar het is maar een idee. “

Cuomo is niet de enige die maatregelen neemt om pandemie-gerelateerde beperkingen te versoepelen. Michigan Gov. Gretchen Whitmer toegestaan binnen dineren te hervatten bij 25% van de capaciteit te beginnen februari 1. Idaho gouverneur Brad Little toegenomen beperkingen op indoor bijeenkomsten van 10 tot 50 personen. De gouverneur van Massachusetts, Charlie Baker, verhoogt de bedrijfscapaciteit van 25% naar 40%, ook in restaurants en sportscholen. De gouverneur van Californië, Gavin Newsom , heeft op 25 januari de bestellingen voor thuisblijvers opgeheven .

Om hun heropeningsbeslissingen te rechtvaardigen, wijzen gouverneurs op dalende gevallen. “We nemen beslissingen op basis van feiten”, zei Cuomo. “De cijfers in New York City zijn gedaald.”

Maar epidemiologen en volksgezondheidsexperts zeggen dat een cruciale factor ontbreekt in deze berekeningen: de dreiging van nieuwe virale varianten. Een coronavirusvariant, die zijn oorsprong vond in het Verenigd Koninkrijk en zich nu verspreidt in de VS, wordt verondersteld 50% meer overdraagbaar te zijn. Hoe meer gevallen er zijn, hoe sneller nieuwe varianten zich kunnen verspreiden. Omdat de basislijn van het aantal gevallen in de VS al zo hoog is – we hebben nog steeds gemiddeld ongeveer 130.000 nieuwe gevallen per dag – en omdat de verspreiding van het virus exponentieel toeneemt, kunnen gevallen gemakkelijk voorbij de piek van 300.000 per dag komen die we bereikten begin januari als we de varianten onderschatten, zeiden experts.

Bovendien heeft onderzoek na onderzoek binnenruimten geïdentificeerd – met name restaurants, waar consistente maskering niet mogelijk is – als enkele van de locaties met het hoogste risico voor overdracht. Zelfs met tafels op afstand, hebben casestudy ’s aangetoond dat druppeltjes grote afstanden kunnen afleggen binnen eetgelegenheden, soms geholpen door airconditioning.

We zijn net in de openingsfase van de aankomst van de nieuwe varianten in de Verenigde Staten. Experts zeggen dat we de verspreiding van virussen kunnen versnellen door ze superspreidende speeltuinen te bieden of ze kunnen vertragen door ze uit te hongeren naar mogelijkheden om te repliceren.

“We staan ​​op een keerpunt”, zegt Sam Scarpino, assistent-professor aan de Northeastern University en directeur van het Emergent Epidemics Lab van de school. Dankzij de komst van vaccins, zei hij, “hebben we nu eindelijk de kans om dit weer onder controle te krijgen, maar als we nu wat rustiger aan doen, verspillen we misschien alle moeite die we erin steken.”

Dr. Luciana Borio, een arts voor infectieziekten die lid was van de COVID-19-adviesraad van het Biden-Harris-transitieteam, zei het botter tijdens een hoorzitting van het congres op 3 februari. “Onze slechtste dagen kunnen voor ons liggen”. ze zei.

Ik interviewde 10 wetenschappers voor dit verhaal en was verrast door de heftigheid van een deel van hun taal. “Weet je zeker dat het zo erg kan zijn?” Vroeg ik keer op keer.

Ze zeiden unaniem dat ze verwachtten dat B.1.1.7, de variant die voor het eerst in het VK werd ontdekt, uiteindelijk de dominante versie van het coronavirus in de VS zou worden. De Centers for Disease Control and Prevention schatten dat B.1.1.7 in maart dominant zal worden. , gebruikmakend van een model dat veronderstelt dat het 50% meer overdraagbaar is dan het oorspronkelijke “wildtype” coronavirus. De transmissiesnelheid van het model was gebaseerd op ervaring in het VK, dat B.1.1.7 voor het eerst ontdekte in september en een toename zag van het aantal gevallen dat aan het licht kwam in december, waardoor ziekenhuizen zwaar werden belast ondanks strenge sluitingen en thuisbezorgdbevelen. Dus hoewel ons land op dit moment relatief B.1.1.7-vrij lijkt, kan de situatie er binnen enkele maanden drastisch anders uitzien.

Experts maken zich vooral zorgen omdat we geen idee hebben hoe ver B.1.1.7 zich precies heeft verspreid. Ons huidige bewakingssysteem volgt minder dan 1% van de gevallen om te zien of het een variant is.

Een nog verontrustender sleutel in de mix gooien, is dat B.1.1.7 blijft veranderen. Deze week ontdekten wetenschappers dat sommige B.1.1.7 coronavirussen in Groot-Brittannië een belangrijke verandering hadden doorgemaakt , bekend als de E484K-mutatie . Die mutatie was eerder gevonden in variant B.1.351, die voor het eerst werd ontdekt in Zuid-Afrika. Wetenschappers hebben de hypothese dat het de E484K-mutatie is die de werkzaamheid van sommige vaccins in Zuid-Afrikaanse onderzoeken heeft verminderd, dus dit is ongelooflijk verontrustend nieuws.

“Het is echt moeilijk om deze naald in te rijgen zonder te klinken als een onheilsprofeet”, zegt Angela Rasmussen, een viroloog aan het Georgetown University’s Center for Global Health Science and Security. Hoewel vaccins hoop geven, zei ze, zijn gouverneurs die verhuizen om binnenshuis dineren uit te breiden “volkomen roekeloos”; als ze natuurlijk niet correct zijn: “Ik denk niet dat het hyperbolisch is om te zeggen dat het ergste nog moet komen.”

De keuzes die onze federale en staatsleiders op dit moment goed maken, zullen bepalen of we de bocht voor eens en voor altijd kunnen ombuigen en een einde kunnen maken aan de pandemie, of dat we de achtbaan in weer een nieuwe golf kunnen rijden, deze wordt gevoed door een virale vijand harder om te vechten dan ooit tevoren.

We hebben allemaal keuzevrijheid bij het beslissen over dit verhaal, benadrukte dr. Anthony Fauci, directeur van het National Institute of Allergy and Infectious Diseases. “Je moet zeker voorbereid zijn op de mogelijkheid dat het in het licht van de varianten erger wordt, maar dat is niet onvermijdelijk omdat er dingen zijn die we kunnen doen om het te verzachten”, zei hij in een interview. “We zijn geen hulpeloze waarnemers van ons eigen lot.”

Fauci drong er bij staten op aan “uw volksgezondheidsmaatregelen te verdubbelen … om vrijwel iedereen maskers te laten dragen, om iedereen sociale afstand te laten bewaren, om ervoor te zorgen dat iedereen gemeenschappelijke instellingen vermijdt, en om iedereen zijn handen heel vaak te laten wassen.”

En wacht niet tot het te laat is, waarschuwde Michael Osterholm, directeur van het Center for Infectious Disease Research and Policy aan de University of Minnesota.

“We zijn zo goed in het oppompen van de remmen nadat we de auto om de boom hebben gewikkeld,” zei hij. De nieuwe varianten zijn niet zelfgenoegzaam. “Er is nog steeds veel mensenhout om dit coronavirus te verbranden.”

Om de waarschuwingen van de epidemiologen te begrijpen, helpt het om te begrijpen wat varianten zijn, hoe ze zich hebben gedragen en onze beperkingen om precies te weten hoever ze zich hebben verspreid.

Mensen hebben de slechte gewoonte om het coronavirus te antropomorfiseren: er mensachtige bedoelingen aan toeschrijven, alsof een microbe kan ontdekken dat we eindelijk een vaccin hebben en het proberen te ontwijken. Maar virussen hebben niet echt schema’s; ze planten zich gewoon voort. “Coronavirussen zijn een enkele streng RNA in een zak vet”, herinnerde epidemioloog Larry Brilliant me eraan. “Ze zijn voorgeprogrammeerd om te repliceren en door te gaan met repliceren. Dat is hun taak. “

Af en toe, wanneer een virus repliceert, doet zich een fout voor en wordt een letter in de RNA-streng onnauwkeurig gekopieerd. Dat heet een mutatie. Vaak zijn die mutaties neutraal. Soms zijn ze schadelijk voor het virus, en die afstamming zal snel afsterven. Andere keren zijn ze op de een of andere manier gunstig voor het virus, bijvoorbeeld door het beter overdraagbaar te maken. Wanneer een versie van het virus functioneel anders wordt, beschouwen wetenschappers het als een variant.

Op 4 februari hebben de VS volgens de CDC 611 gevallen van B.1.1.7 gevonden, de variant die voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk werd ontdekt, vijf gevallen van B.1.351, voor het eerst geïdentificeerd in Zuid-Afrika, en twee gevallen van P.1., Voor het eerst geïdentificeerd in Brazilië. Maar dat is vrijwel zeker een ondercijfer.

Een deel van de reden waarom epidemiologen ervoor pleiten dat we gehurkt blijven, is omdat de VS niet precies weten waar alle variantgevallen zich bevinden.

De term die de volksgezondheid gebruikt, is ‘surveillance’. Ik zie het graag als ogen op het virus gericht hebben. Om goed in de gaten te houden waar coronavirusinfecties zich in het algemeen bevinden, hebt u alleen de regelmatige wattenstaafjes nodig die we allemaal kennen. Maar om te weten of een positief geval het wildtype coronavirus is of een van de meer vervelende varianten, is een extra stap nodig: genomische sequencing. Daarvoor moet het monster naar een laboratorium worden gestuurd dat beschikt over gespecialiseerde machines die sequencing kunnen uitvoeren.

Tot voor kort was sequencing in de VS een lappendeken, uitgevoerd door een mix van academische en openbare gezondheidslaboratoria die graag de evolutie van het coronavirus wilden volgen. Hoewel de CDC een wekelijkse oproep organiseerde waar die wetenschappers die al sequencing uitvoerden, aantekeningen konden vergelijken, was er geen speciale federale financiering of coördinatie om ervoor te zorgen dat er routinematig monsters uit het hele land werden verzameld.

Tegenwoordig registreert de VS minder dan 1% van de totale gevallen. Dit is een schijntje vergeleken met het VK, dat ongeveer 8-10% van de positieve testresultaten registreert. Maar volume alleen is niet het enige dat telt. Vertegenwoordiging, dat wil zeggen waar de monsters vandaan komen, is een andere cruciale factor. Aangezien de meeste sequencing tot nu toe afkomstig is van vrijwillige inspanningen, heeft de VS last van ongelijke zichtbaarheid, met een hele reeks oogbollen in delen van het land die biotechnologie en academische centra zijn, zoals Boston, San Francisco en San Diego, en minder in “bewakingswoestijnen” zoals Noord- en Zuid-Dakota. Daar zijn nauwelijks monsters gesequenced, zelfs als die staten explosies van COVID-19-gevallen hadden.

Dr. Phil Febbo is Chief Medical Officer bij Illumina, een van ’s werelds grootste sequencingtechnologiebedrijven. Zoals zoveel delen van de coronavirusrespons, heeft het uitkijken naar varianten geleden onder een gebrek aan federaal leiderschap, zei Febbo. Al in maart vorig jaar begonnen vertegenwoordigers van Illumina met een ontmoeting met federale agentschappen, die pleitten voor een nationaal genomisch surveillancesysteem.

“We spraken met elk drieletterig bureau dat we konden,” zei Febbo. “Die gesprekken waren hartelijk: ze zeiden dat ze hoorden wat we zeiden, maar dan zeiden ze: ‘Maar we hebben meer tests nodig, maar kun je het in vijf minuten doen, kan het point-of-care zijn?’ ” pas op 18 december, toen B.1.1.7 in het Verenigd Koninkrijk van de grond kwam, kreeg Illumina eindelijk een telefoontje van het CDC-aanbod om een ​​contract met het bedrijf te ondertekenen. (Sinds december heeft CDC Illumina ingeschakeld om bewakingswerk te doen door twee contracten te ondertekenen met een mogelijke waarde tot $ 4,6 miljoen.)

Tegenwoordig sequenteert Illumina positieve monsters die worden doorgegeven door een diagnostisch testbedrijf, Helix. Elke RNA-streng van het SARS-CoV-2-virus heeft ongeveer 30.000 nucleotiden, elk weergegeven door een van de vier letters. Illumina’s sequencers lezen de code van elk monster en vergelijken elke letter met een referentiesequentie, op zoek naar significante veranderingen. De gegevens worden teruggestuurd naar de CDC, die locatiegegevens zonder persoonlijke identificatiegegevens gebruikt om de verspreiding in kaart te brengen van eventuele varianten die Illumina heeft opgepikt.

De CDC zei dat het een contract heeft gesloten met verschillende grote commerciële bedrijven met als doel om halverwege februari tot 6.000 monsters per week te sequencen. Via een ander programma, het National SARS-CoV-2 Strain Surveillance System , zouden openbare gezondheidslaboratoria om de week in totaal 1.500 monsters naar het bureau moeten sturen. Dit programma is op 25 januari in werking getreden en loopt nog steeds volgens een CDC-woordvoerder.

Febbo zegt dat er meer kan worden gedaan om het toezicht te vergroten. Hij merkt op dat de regering-Biden, hoewel duidelijk meer geïnvesteerd in variantbewaking dan de regering-Trump, niet op dezelfde manier een publiek doel heeft gesteld voor vaccinaties met haar campagne “100 miljoen schoten”. Illumina schat dat het sequencen van 5% van alle monsters ons in staat zou stellen erop te vertrouwen dat we alle zorgwekkende varianten opvangen, en hij zou graag zien dat de regering Biden dat tot een openbaar doel maakt. Het kan worden gedaan, zegt Febbo: “Het was niet het gebrek aan capaciteit, het was het gebrek aan wil.”

Duidelijkere informatie hebben over waar varianten zijn, zou bestuurders en lokale functionarissen feitelijke informatie geven om beslissingen te nemen. Daarna konden ze met vertrouwen zeggen: “We kunnen binnen dineren omdat we weten dat de varianten niet in onze gemeenschap circuleren.” Zonder die informatie is het enige dat we kunnen doen, doen alsof de varianten hier zijn.

Het goede nieuws is dat de vaccins die voor het publiek beschikbaar zijn gesteld tot nu toe redelijk effectief lijken te zijn tegen de coronavirusvarianten. Ze zijn misschien iets minder effectief tegen B.1.351, de variant die in Zuid-Afrika is ontdekt, maar geen van de varianten is een totale ‘ontsnapping’, dus een vaccin moet je op zijn minst gedeeltelijke bescherming bieden tegen elke vorm van het coronavirus die je tegenkomt.

Alle beschikbare shots geven uw immuunsysteem enige bekendheid met het virus, waardoor het beter voorbereid is om de bug in het wild te ontmoeten, of het nu de oorspronkelijke soort is of een variant. Het hebben van een slimmer immuunsysteem betekent op zijn beurt dat zelfs als u geïnfecteerd raakt, u minder snel in het ziekenhuis hoeft te worden opgenomen en minder snel overlijdt.

“Ongeacht wat er gebeurt met deze variant, we zijn veel beter als [het immuunsysteem van mensen] SARS-CoV-2 ziet na het zien van het vaccin dan niet”, zegt Derek Cummings, een professor biologie aan het Emerging Pathogens Institute van de Universiteit van Florida.

We zijn echter nog niet zo ver met vaccinaties. Op 4 februari had slechts 2,1% van de Amerikaanse bevolking naar verluidt beide doses van het vaccin gekregen; 8,5% had één dosis gekregen. Dat betekent dat we ons momenteel in een precair moment bevinden waarin de overgrote meerderheid van de VS geen kans heeft gehad om beschermd te worden, en de varianten een venster hebben om zich te vermenigvuldigen. (Natuurlijk hebben degenen die al ziek zijn geworden met COVID-19 natuurlijke immuniteit, maar sommige wetenschappers zijn bezorgd dat degenen die slechts milde symptomen ontwikkelen, niet zoveel aangeboren immuniteit krijgen als degenen die een vaccin krijgen.)

Van de wetenschappers met wie ik sprak, was Caitlin Rivers, een computationeel epidemioloog bij het Johns Hopkins Center for Health Security, het meest optimistisch over een mogelijke door varianten aangedreven golf. “Ik denk dat B.1.1.7 de mogelijkheid heeft om een ​​golf te versnellen, maar het zal waarschijnlijk niet zo erg zijn als de laatste golf, omdat we al veel immuniteit hebben en we de vaccins aan het uitrollen zijn,” ze zei. Dankzij de vaccins zullen de VS in maart meer immuniteit voor de bevolking hebben, wanneer de CDC voorspelt dat B.1.1.7 dominant zal worden, dan het VK deed toen de variant daar eind vorig jaar toesloeg. “De kans is klein dat we een gigantische vierde golf zullen hebben, maar niet onmogelijk”, zei ze.

Toch zei Rivers: “dit is niet het moment om te ontspannen.” Ook zij was kritisch over het staatsbeleid om de beperkingen te versoepelen. “Als je dezelfde omstandigheden creëert die de laatste golf mogelijk maakten, zou je dezelfde resultaten moeten verwachten”, zei ze. “Onze belangrijkste stap zou moeten zijn om de overdracht zo veel mogelijk te verminderen terwijl we zoveel mogelijk vaccineren.”

De tijd staat niet aan onze kant, zoals de morphing B.1.1.7-variant ons liet zien toen hij de E484K-mutatie oppikte. Hoewel we het geluk hebben dat onze vaccins nog steeds tegen de huidige varianten werken, moeten we er rekening mee houden dat in deze race tussen vaccins en varianten de varianten niet statisch blijven.

De grote angst is dat er uiteindelijk een variant langs komt die het virus een volledige immuunontsnapping bezorgt, waardoor onze vaccins er niet tegen werken. Ook al kunnen we onze vaccins bijwerken, dat zou tijd kosten. De enige manier om te garanderen dat het virus niet muteert in een variant die onze huidige vaccins niet dekken, is door de transmissie aanzienlijk te verminderen, zei genomisch epidemioloog Alli Black: “Het virus zal blijven muteren terwijl het zich blijft verspreiden. We gaan dat biologische feit niet stoppen, tenzij de overdracht stopt. ” En iedereen snel vaccineren is een belangrijke manier om het coronavirus in de eerste plaats moeilijker te maken om van persoon tot persoon te komen.

“We moeten beginnen te reageren alsof de varianten het overnemen en ze vormen een van de grootste bedreigingen”, zei Cummings, “anders hebben we niet genoeg mensen gevaccineerd als dit doorkomt.”

Tijdens deze pandemie hebben de VS zich vaak in de gelukkige positie bevonden dat ze niet de eerste waren als het gaat om nieuwe virale ontmoetingen. We waren niet het land waar SARS-CoV-2 vandaan kwam. We waren niet de plaats waar B.1.1.7 werd uitgezet. We hebben de kans gehad om naar andere landen te kijken en van hen te leren, als we maar zouden kiezen.

Epidemioloog na epidemioloog wees erop dat het VK, Denemarken en Portugal drastische maatregelen nodig hadden – het gevreesde L-woord “lockdown” – om B.1.1.7 onder controle te krijgen. “We hebben gezien dat meerdere verschillende landen in Europa scholen moesten sluiten nadat ze het beleid hadden gemaakt dat scholen als laatste zouden sluiten”, merkte Rivers, van Johns Hopkins, op.

Als we niet willen dat hetzelfde lot de VS overkomt, is dit het moment om in actie te komen, drongen de wetenschappers aan.

Het verbeteren van het toezicht kan helpen. Utah Public Health Laboratory heeft een robuust state-sequencing-programma dat een willekeurige steekproef van gevallen analyseert die zijn verzonden door de twee grootste ziekenhuisgroepen van de staat. Kelly Oakeson, de hoofdwetenschapper van de volgende generatie sequencing en bio-informatica, heeft zich ten doel gesteld 10% van alle gevallen in de staat te sequencen; zijn lab doet momenteel ongeveer 3%. Ze konden meer doen, zei hij. Het enige probleem is dat ze door een landelijk tekort niet genoeg pipetpunten hebben. Oakeson zei dat hij hoopt dat de regering-Biden de Defense Production Act zal gebruiken om meer pipetpunten te produceren, zodat hij de bewakingsmogelijkheden van zijn staat kan vergroten.

“We kunnen de overdracht niet bewerkstelligen door alleen vaccinatie”, zegt Rasmussen, de Georgetown-viroloog. “We moeten leiderschap aanmoedigen, zowel op staats- als federaal niveau, om mensen te beschermen, om ziekteverlof te hebben voor mensen als ze symptomatisch worden.”

Een restaurantbediende in New York City, die vroeg in de pandemie werd ontslagen vanuit een luxe steakhouse, vertelde me dat hij begreep wat de epidemiologen zeiden vanuit een wetenschappelijk oogpunt. Maar, vroeg hij, “als je alles wilt afsluiten, wie gaat dan de rekeningen betalen?”

Hij vervolgde: “Om te doen wat de epidemiologen willen doen, kun je dat alleen doen met beleid om de mensen te ondersteunen en het de moeite waard te maken om het te doen.” Hij is op zoek naar een baan en hij zei dat als hem een ​​baan werd aangeboden die hem op Valentijnsdag binnenshuis zou zetten, “ik die zou moeten aannemen.” Hij zette een dubbel masker op en ging aan het werk.

Maar als we opties hebben, kunnen individuele beslissingen een verschil maken. Black, de genomisch epidemioloog, moedigde iedereen aan om reizen zoveel mogelijk te beperken: “Het vergemakkelijkt de introductie van deze circulerende varianten gewoon echt.”

Wacht even, drong Scarpino, de Northeastern-professor aan, terwijl hij een hoopvol beeld schetste: “Gevallen komen naar beneden, vaccins gaan omhoog. Laten we net doen alsof politici wakker worden en geen restaurants heropenen en we vermijden een grote golf in maart. Dan rennen we bergafwaarts met de vaccins omdat de pijplijn steeds beter wordt. Dan kunnen we ons leven terugkrijgen. “

Dat klonk zo verleidelijk. Droom waardig. Gewoon een kwestie van goed wetenschappelijk onderbouwd openbaar beleid en collectieve naleving die het aantal zaken naar beneden drijven totdat die kleine hersenloze met RNA gevulde vetzakjes nergens heen kunnen, niemand om te infecteren, geen manier om te repliceren, geen kansen om te muteren. Ik stel me voor dat ze rondhobbelen, verdwaald zijn zonder overvolle binnenruimtes om in te broeden, gedwarsboomd door door vaccins gestimuleerde immuuncellen, niet in staat om een ​​gastheer te vinden, slinkend, weggaand, verdwenen.