Was het hacken van Ottawa Trucker Convoy Donors een Amerikaans-Canadese inlichtingenoperatie?
Indignatie redactie
12 min. lezen
Aubrey Cottle, de hacker die de eer opeist voor het stelen van informatie over konvooidonoren, heeft opgeschept over zijn samenwerking met de FBI en de Canadese wetshandhavers. De gegevens zijn gepubliceerd door DDoSecrets, een non-profitorganisatie tegen Wikileaks die zich in het vizier van de Amerikaanse inlichtingendiensten heeft gericht op staten.
Door Kit KLARENBERG
Op 13 februari verschenen de namen en persoonlijke gegevens van bijna 100.000 personen die via de crowdfundingsite GiveSendGo geld hebben gedoneerd om het protest van Canadese vrachtwagenchauffeurs tegen vaccinmandaten te steunen , online via Distributed Denial of Secrets (DDoSecrets), een online archief dat journalisten gemakkelijk met elkaar in contact wil brengen. en onderzoekers met gelekte informatie.
De reguliere media gebruikten de schat om het konvooi te bestempelen als in wezen door het buitenland gefinancierde , en kleine donoren met een gemiddelde achtergrond lastig te vallen. Talloze fascinerende goudklompjes, zoals het schenken van $ 215.000 door een donateur wiens identiteit, e-mailadres, IP-adres en postcode niet werden geregistreerd door de website, in tegenstelling tot elke andere gever, werden daarbij genegeerd.
De hack-and-leak vertegenwoordigde slechts de laatste aanval tegen de konvooiactivisten. Uren later activeerde de Canadese premier Justin Trudeau voor de allereerste keer in de Canadese geschiedenis de Emergencies Act, een ongekende zet die de burgerrechten van de demonstranten effectief opschortte en de federale wetshandhavers de bevoegdheid gaf om hun bankrekeningen zonder gerechtelijk bevel in beslag te nemen.
Een vermeende oprichter van hacktivistencollectief Anonymous, de Canadese Aubrey Cottle, nam de eer op zich voor het hacken van de informatie van de konvooidonoren in de vorm van een online ‘manifest’ en een begeleidende video over een clip uit de Disney-musical Frozen. In navolging van liberale Canadese politici beschuldigde Cottle het konvooi ervan Ottawa “wekenlang te hebben gegijzeld terwijl het de vreedzame burgers die daar wonen terroriseerde”.
De hacker beweerde ongegrond dat de donaties werden gebruikt “om een opstand te financieren”, en dat personen die hadden bijgedragen ook de rellen van 6 januari 2021 in het US Capitol hadden gefinancierd.
Vervolgens waarschuwde Cottle zonder bewijs dat de wereldwijde ‘konvooibeweging’ een dekmantel zou kunnen zijn voor een soort aanval van Trojaanse paarden waarbij extremisten en milities in grote aantallen met wapens arriveren, aangezien ‘grote konvooien vrachtwagens die in hoofdsteden rijden, eruit zullen zien’. normaal gezien het thema van deze wereldwijde protesten.”
Absolutely nothing I say could EVER prepare you for this video of Aubrey Cottle, dude who hacked #GiveSendGo, writhing, preening, full-throated screaming into the camera “WHAT ARE YOU GOING TO DO TO ME HUHHHH??!?”https://t.co/852h2RB6UB
— Mandy Stadtmiller (@mandystadt) February 18, 2022
Het was een typisch vluchtige uitbarsting van de excentrieke hacker, die in de reguliere media werd geprezen omdat hij het opnam tegen extreemrechts, ondanks zijn geschiedenis van openlijk antisemitisch commentaar.
De productieve cyberstrijder is al vele jaren op klaarlichte dag actief en heeft op de een of andere manier vrij kunnen functioneren zonder enige juridische gevolgen.
De straffeloosheid van Cottle kan deels voortkomen uit zijn ogenschijnlijk intieme relatie met verschillende inlichtingendiensten. In 2007 werd Cottle naar verluidt thuis bezocht door een vertegenwoordiger van de Canadese veiligheidsinlichtingendienst, het nationale equivalent van de CIA, die zijn hacking-nos wilde uitbuiten om ‘al-Qaeda en terroristische groeperingen’ te bestrijden. Hij zou het aanbod na enige overweging hebben afgewezen.
Desalniettemin beweert Cottle “vaak … te maken te hebben gehad met FBI” zoals de FBI en de Royal Canadian Mountain Police. Zijn activiteiten omvatten het uitvoeren van ‘ honeypot -operaties voor kinderporno ‘ waarbij meerdere sites betrokken zijn die hem ‘nog steeds nachtmerries bezorgen’.
“Ik heb eerder voor de fbi gewerkt en het kan me niets schelen”, schreef Cottle op 20 januari 2017 op Twitter.
Zoals de rechtse outlet American Greatness opmerkte , heeft Cottle opgeschept dat hij “geluk” genoeg heeft gehad om “de zegen van alfabetische instanties” – jargon voor inlichtingendiensten – te krijgen om “Anoniem te bewapenen” voor “antiterrorisme” -doeleinden.
Verdere aanwijzingen van Cottles banden met wetshandhaving kwamen in juli 2021 toen journalist Barrett Brown documenten vrijgaf die onthulden hoe de hacker had samengewerkt met de beruchte neonazistische cyberactivist ‘weev’ om grote hacks uit te voeren die aan Antifa kunnen worden toegeschreven. Brown suggereert dat dit “net is gebeurd” via GiveSendGo.
https://twitter.com/BarrettB/status/1494150548307816459?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1494150548307816459%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.strategic-culture.org%2Fnews%2F2022%2F02%2F19%2Fwas-hacking-of-ottawa-trucker-convoy-donors-us-canadian-intelligence-operation%2F
Cottle is onlangs naar Twitter gegaan om de Canadese regering te prijzen voor het activeren van de noodwet. De hacker verklaarde dat “ZE F *** ROND EN VINDEN.” Hoewel zijn Twitter-account sindsdien is vergrendeld, is hij in een reeks bizarre video’s blijven opscheppen over zijn GiveSendGo-hack .
In een andere mogelijke hint van betrokkenheid van de nationale veiligheidsstaat heeft een non-profit zelfbenoemde klokkenluiderssite genaamd Distributed Denial of Secrets, of DDoSecrets, bezit genomen van de informatie die zogenaamd door Cottle is verkregen en is begonnen deze te verspreiden onder de reguliere media.
Naast het richten op rechtse websites, is DDoSecrets eerder betrokken geweest bij hackoperaties tegen de Russische overheid. De oprichter, Emma Best, is een venijnige tegenstander van Julian Assange en heeft zich tot het uiterste ingespannen om hem af te schilderen als een aanwinst van het Kremlin.
Emma Best of DDoSecrets
Oprichter van DDoSecrets besmeurt Assange en beschuldigt Wikileaks
Voordat DDoSecrets een rol speelde in het publiceren van de GiveSendGo-donateurslijst, publiceerde DDoSecrets lijsten van GiveSendGo-donoren voor doelen zoals de zwaar door de FBI gepenetreerde Proud Boys, Kyle Rittenhouse , en een poging om “kiezerfraude” te bestrijden bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020.
Duidelijk in lijn met de doelstellingen van de liberale en Democratische Partij, is DDoSecrets ook een belangrijke host geweest voor terabytes aan gehackte gegevens over privé en openbare communicatie tussen leden van milities, neonazi’s en extreemrechtse groepen die zijn gehackt vanaf sociale netwerken Gab en Parler, die Cottle beweert zichzelf te hebben verkregen. Gegevens die uit Parler waren geschraapt, waaronder video van de rellen van 6 januari, werden vervolgens gebruikt in het tweede proces van beschuldiging tegen Donald Trump in februari 20201.
DDoSecrets is een grotendeels ondoorzichtige outfit. De oprichter, Emma Best, wordt beheerd door een bijna volledig anoniem of pseudoniem team dat over de hele wereld woont en is het enige publieksgerichte lid van de groep. Best’s dissidente bonafides, een voormalige WikiLeaks-medewerker en productieve vrijheid van informatie-aanvrager, lijken op het eerste gezicht buiten twijfel te staan.
In 2016, na de FBI te hebben belaagd met schijnbaar eindeloze FOI-eisen, lijkt het Bureau te hebben overwogen om Best te vervolgen voor “vervelende” activiteiten. Vijf jaar later verbood het Best om dergelijke verzoeken in te dienen, maar de beslissing werd later teruggedraaid. Best speelde ook een cruciale rol bij het dwingen van de CIA om haar 13 miljoen man sterke gederubriceerde documentenarchief online te publiceren in 2017.
Evenzo heeft DDoSecrets’ juni 2020-release van 269 gigabyte aan gevoelige gegevens van het Amerikaanse wetshandhavingsfusiecentrum – genaamd “BlueLeaks” – allerlei vormen van misbruik, corruptie, criminaliteit en excessen van de kant van de Amerikaanse politie aan het licht gebracht, wat heeft geleid tot officiële onderzoeken en de inbeslagname van servers die de informatie in Duitsland hosten door lokale autoriteiten.
Dus waarom hebben de reguliere media DDoSecrets enthousiast omarmd terwijl ze de kruistocht van de westerse veiligheidsstaat tegen WikiLeaks bevorderen?
De laatstgenoemde organisatie heeft te maken gehad met veroordeling, afkeuring en aanwijzing door de CIA als een “niet-statelijke vijandige inlichtingendienst”, wat ertoe heeft geleid dat het Agentschap complotten smeedde om zijn oprichter, Julian Assange, te ontvoeren of zelfs te vermoorden, terwijl zijn medewerkers werden onderworpen aan intensief toezicht en Intimidatie.
Daarentegen, in 2019 , hetzelfde jaar waarin Julian Assange werd gearresteerd in de Ecuadoraanse ambassade in Londen en naar de Belmarsh-gevangenis werd vervoerd om te worden uitgeleverd aan de VS, erkende de door de federale overheid gefinancierde Congressional Research Service de organisatie van Best als een legitiem “transparantiecollectief” – en niet lang nadat de IRS het de 501 (c) (3) non-profitstatus had verleend.
Het herhaaldelijk begroeten door de reguliere en Amerikaanse regeringsbronnen van DDoSecrets als een opvolger van WikiLeaks – of zelfs de vervanger ervan – is des te perverser aangezien Best herhaaldelijk privé Twitter-berichten tussen de WikiLeaks-medewerkers heeft gepubliceerd.
De inhoud van deze privédiscussies werd uitgedeeld aan bedrijfsnieuwskanalen zoals Buzzfeed, die ze presenteerden als bewijs dat Assange opzettelijk de verkiezing van Donald Trump probeerde veilig te stellen, en welbewust samenwerkte met de Russische inlichtingendienst om dit te doen.
You now have evidence? Emma Best's role in 2016 was to obtain evidence for BuzzFeed that would tie Guccifer2 to WikiLeaks. Emma shopping leaks that we're already in WikiLeaks possession is the proverbial dish "best served" cold. Thanks for playing. Game over. https://t.co/MHiZEbLtSf
— Pirate Party Weekly🏴☠️ (@PiratePartyINT) April 6, 2018
Talloze interviews die Best in de loop der jaren heeft gehouden , hebben de frauduleuze verhalen versterkt die werden gebruikt om Assange als een Russische aanwinst te bestempelen. In de ogen van velen hebben ze een rol gespeeld bij het rechtvaardigen of minimaliseren van zijn levensbedreigende opsluiting in het Britse Gitmo op verzonnen, valse beschuldigingen.
Een handvol onafhankelijke journalisten is als gevolg daarvan fel kritisch geweest over Best en vroegen zich af hoe het algemeen belang werd gediend door het publiceren van privéberichten waarin Wikileaks betrokken was bij een intrige van een veiligheidsstaat. De oprichter van DDoSecrets heeft consequent geprobeerd om kritiek te pareren door te beweren dat hun acties geen poging waren om Assange aan te vallen of te ondermijnen, en dat ze “op basis van relevantie” waren samengesteld.
Best cureerde echter overweldigend opmerkingen en interacties en schilderde Assange en WikiLeaks in het slechtst mogelijke licht, wat onvermijdelijk uiterst aantrekkelijk bleek voor vijandige media. Elke ontlastende inhoud in de lekken werd summier en niet verwonderlijk genegeerd.
Bovendien is de eigen stijgende minachting van de oprichter van DDoSecrets voor Assange ondubbelzinnig. In de loop der jaren heeft Best Assange bestempeld als een “laffe, transfobe, antisemitische vuilnisman gemaakt van lauwe mayonaise en een gebleekte pruik.”
1. I am going through the #AssangeLeaks by @NatSecGeek @DDoSecret: I still haven't found a single problematic exposé/scenario/scandal.What I do find really problematic is to publish internal communications/meetings of a media org, UNLESS this is necessary to reveal serious crimes
— Stefania Maurizi (@SMaurizi) July 14, 2020
Hack-and-dump-operaties van de CIA tegen Iran en Rusland wekken verdere verdenkingen op
In november 2021 heeft Yahoo! News meldde dat de regering van de Amerikaanse president Donald Trump de CIA toestemming heeft gegeven om “op hol te slaan” met geheime acties in een poging om Iran te destabiliseren. In 2018 bekrachtigde Trump het Agentschap om “veel agressievere” offensieve cyberactiviteiten uit te voeren, wat ertoe leidde dat de CIA “geheime hack-and-dump-operaties” lanceerde tegen Iran en Rusland en “cyberaanvallen op de Iraanse infrastructuur” met “minder toezicht van het Witte Huis” dan voorheen.
Aangezien DDoSecrets in december van datzelfde jaar werd gelanceerd, was de timing van de inspanning opvallend. De eerste grote coup van DDosSecrets kwam weken later toen het 175 gigabyte aan “berichten en bestanden van Russische politici, journalisten, oligarchen, religieuze figuren en nationalisten/terroristen in Oekraïne” publiceerde . De collectie kreeg de naam ‘The Dark Side of the Kremlin’ en was naar verluidt afkomstig van een ‘hacking spree’ die werd uitgevoerd tegen Russische doelen.
Transparency activists release massive trove of hacked, leaked Russian documents https://t.co/pyYTBtsW7W pic.twitter.com/hd550XKTXX
— The Hill (@thehill) January 26, 2019
Best beweerde tegen The New York Times dat de tranche niet “expliciet als terugverdientijd” was gepubliceerd voor de vermeende vrijgave van de DNC-e-mails in 2016 door Rusland, terwijl hij opmerkte dat “het wel enige merkbare ironie toevoegt.” Ze maakte ook van de gelegenheid gebruik om opnieuw te mikken op Assange en WikiLeaks en verklaarde dat ze “teleurgesteld” was over hun “oneerlijke en egoïstische gedrag”.
Best stond erop dat haar organisatie ook materiaal had gepost dat gunstig was voor Assange “gelekt uit de Ecuadoraanse ambassade in Londen”. Dit verwijst naar interne bestanden van het National Intelligence Secretariat (SENAIN), een inmiddels ter ziele gegane Ecuadoraanse inlichtingendienst die belast is met het beschermen van de WikiLeaks-chef en het in veiligheid brengen van hem. The Guardian rapporteerde in 2018 over deze documenten en deed veel moeite om SENAIN als schurken in het proces te presenteren.
Vreemd genoeg zijn die bestanden sindsdien verwijderd uit het DDoSecrets-archief.
In november van dat jaar publiceerden The Intercept en New York Times een aantal artikelen met de titel ‘The Iran Cables’, gebaseerd op een ‘ongekend lek’ van 700 pagina’s met rapporten die zogenaamd waren samengesteld door het Ministerie van Inlichtingen en Veiligheid van Teheran. De serie probeerde de omvang van de Iraanse “invloed” in Irak bloot te leggen, terwijl ze “de verrassende manieren onthulde waarop de Iraanse en Amerikaanse belangen vaak op één lijn kwamen” in de jaren na de illegale oorlog.
News about Trump’s loosening restrictions on CIA cyberwarfare to authorize hack-and-dump ops makes me wonder if Langley was behind the ICIJ’s #ChinaCables and the Intercept’s Iran Leaks, among other leaks targeting designated enemies https://t.co/YMl3XbPMgM pic.twitter.com/MdDskVoRHB
— Max Blumenthal (@MaxBlumenthal) July 16, 2020
Het vrijgeven van de gelekte bestanden heeft mogelijk een rol gespeeld in het escalerende conflict tussen de VS en Iran. Een verhaal uit de New York Times , gebaseerd op het materiaal, was sterk gericht op de vermeende rol van de Iraanse generaal Qasem Suleimani als de schimmige poppenspeler van de Iraakse regering, en beweerde dat hij “meer dan wie dan ook” “de duistere kunsten van spionage en geheime militaire actie had gebruikt” om ervoor te zorgen dat de sjiitische macht in opkomst blijft.” Twee maanden later werd Soleimani verbrand in een illegale Amerikaanse drone-aanval die werd gelanceerd toen hij de internationale luchthaven van Bagdad verliet voor een vredesconferentie.
Een Intercept – artikel dat beweerde het ware “verhaal achter” de release van de kabels te vertellen, weefde een dramatisch verhaal rechtstreeks uit een Le Carré-roman, en dat misschien net zo fictief was, en beweerde dat een naamloze Irakees de publicatie benaderde met het materiaal om “Laat de wereld weten wat Iran in mijn land doet.”
Zelfs als het verhaal van de outlet correct was en de Russische en Iraanse documenten niet waren verkregen via de “hack-and-dump-operaties” van de CIA die onder Trump waren gesanctioneerd, zou het een buitengewoon, zo niet onverklaarbaar toeval zijn dat de inhoud die precies aan die beschrijving voldeed werd het volgende jaar vrijgelaten.
Hack-and-leak-operaties van de CIA zijn een steeds vaker voorkomende tactiek voor informatieoorlogvoering. In juni 2021 erkende een Amerikaanse regeringsfunctionaris bijvoorbeeld dat Washington in het geheim “onderzoeksjournalisten en onderzoeks-ngo’s” financierde en “componenten van de inlichtingengemeenschap”, waaronder het Agentschap, in dienst had om corruptie door openbare functionarissen in het buitenland aan de kaak te stellen, na het opzetten van het Organised Crime and Corruption Project (OCCRP) om als trechter voor dit materiaal te dienen.
OCCRP wordt gefinancierd door een mengelmoes van Amerikaanse inlichtingendiensten, waaronder het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID) en de National Endowment for Democracy.
In oktober 2021 bracht de OCCRP de Pandora Papers uit, wat voor de hand liggende vragen opriep over de vraag of de onderliggende informatie was verkregen via een Amerikaanse inlichtingengerelateerde hack.
In december 2019 werkte DDoSecrets samen met de OCCRP om documenten en gegevens te publiceren met betrekking tot de activiteiten van Formations House, dat bedrijven registreerde en exploiteerde voor georganiseerde misdaadsyndicaten, dubieuze staatsbedrijven en frauduleuze banken.
Of DDoSecrets en zijn oprichter bewuste of onwetende pionnen van de CIA zijn, is een betwistbaar punt. Haar toewijding om zoveel mogelijk gelekt materiaal te publiceren en te hosten, maakt de organisatie een buitengewoon aantrekkelijk kanaal voor onrechtmatig verkregen gevoelige documenten, en de oorsprong van dit materiaal wordt nooit in twijfel getrokken door nieuwsuitzendingen die erover rapporteren. Het imprimatur van DDoSecrets verleent de releases immers geloofwaardigheid en legitimiteit.
DDoSecrets is nauwgezet in het toewijzen van bronnen in bepaalde gevallen. De DDoSecrets-vermelding in de DNC-e-mails die door WikiLeaks zijn vrijgegeven, beweert bijvoorbeeld krachtig dat de documenten “gehackt zijn door Russische inlichtingendiensten”. Deze bewering werd echter ondermijnd door de bekentenis van de CEO van CrowdStrike – het cyberbeveiligingsbedrijf dat de toeschrijvingen heeft gedaan – die onder ede toegaf dat er geen “concreet bewijs” is dat de e-mails “werkelijk door iemand zijn geëxfiltreerd”.
Ondertussen letten andere inzendingen erop dat het samenstellende materiaal is vrijgegeven door personen die verband houden met de Russische inlichtingendienst, en mogelijk “vervalste” documenten bevat.
De enige vergelijkbare disclaimer die kan worden gevonden met betrekking tot enige westerse inlichtingendienst ergens anders op de DDoSecrets-website heeft betrekking op e- mails van de Syrische regering die oorspronkelijk door WikiLeaks zijn gedumpt. De e-mails bevatten nu een begeleidende flaptekst waarin staat dat “de hack zelf niet [nadruk in het origineel] rechtstreeks werd gesponsord of uitgevoerd” door Washington, hoewel de daaropvolgende vrijgave “werd uitgevoerd onder direct toezicht van de VS via FBI-informant Hector ‘Sabu’ Monsegur .”
Sinds de oprichting heeft DDoSecrets een betrouwbaar archief geleverd voor compromitterende informatie en datatranches die zijn gestolen van de servers van buitenlandse staten die toevallig in het vizier van de Amerikaanse regering staan.
Na de oproep van Biden aan Trudeau, waarin hij snelle actie eiste tegen het konvooi van vrachtwagenchauffeurs dat het centrum van Ottawa vult en de Amerikaans-Canadese grensovergangen blokkeert als protest tegen vaccinmandaten, dook DDoSecrets opnieuw op als een promotieplatform voor gehackte gegevens over konvooidonoren.
En terwijl Assange wegkwijnt in de gevangenis, winkelt DDoSecrets opnieuw zijn gegevens naar de reguliere media en bevordert het de kritieke belangen van door crisis geteisterde westerse regeringen.
