Indignatie redactie 
Ook ik realiseer mij terdege dat fabels gevaarlijk kunnen zijn, en dat het daarom belangrijk is smerige leugens tenminste aan de kaak te stellen, maar ook om ze buiten de kranten en journaals te houden om mensen niet op het verkeerde been te zetten. Zie de ‘Weapons of Mass Destruction’-hoax, die ons al zo lang achtervolgt, en die enorme gevolgen heeft gehad voor de vrede en veiligheid. Hier op mijn blog probeer ik u te laten zien dat bepaalde verhalen, waarvan sommigen tot oorlogen leiden, of aanvallen inluiden op onschuldige personen, gelogen zijn. Opzetjes om u bij de les te houden, waar u anders zou revolteren. Helaas vaak te laat, als het kalf al verdronken is, maar dan in de hoop bewustwording te kweken.
Wie de macht heeft om bepaalde berichten uit het publieke domein te schrappen, of als instituut een ‘Vlag‘ bij een tekst te plaatsen omdat het een leugen zou zijn, heeft een onmenselijk grote verantwoordelijkheid. Hier op mijn blog heb ik al in verschillende bijdragen geschreven over ‘deplatforming‘, waarbij de grote jongens in de wereld van het internet publicaties de toegang tot hun ‘platform‘ ontzeggen. Het simpele gegeven dat het commercieel werkende bedrijven zijn betekent dat ze geen verplichting hebben om ‘content‘ aan u door te geven. Maar in de praktijk staan ze, meer en meer, onder druk om te schrappen wat overheden liever niet gepubliceerd willen zien. Mijn stelling hier is, dat overheden die verantwoordelijkheid naar zich toe moeten trekken, en dat niet aan bedrijven over moeten laten. Sterker nog, ik zou een groot voorstander zijn van het weghalen van die ‘platforms‘ uit het privaatrechtelijke domein, door er een transparante collectieve infrastructuur van te maken, zodat we af zijn van die ‘zedenmeesters‘ die naar eigen inzicht handelen, zonder wettelijke basis.
Twitter is helemaal van God los, en hanteerde nu zelfs het ‘Rode Potlood‘ om een ‘peer reviewed‘ artikel op een site voor wetenschappelijke publicaties te treffen met hun veto. Het ging over DEZE studie, waarin melding wordt gemaakt van een verbluffend positief resultaat in Bangladesh in de strijd tegen Covid, waarbij een bestaand, en spotgoedkoop medicijn, Ivermectin, uiterst succesvol bleek als ‘vaccin‘. Niet echt als een vaccin, maar wel in dezelfde zin als wat ons nu wordt voorgezet, maar eigenlijk dus een profylaxe. Ik begrijp het als iemand met ‘3 MAVO‘ de felbegeerde functie van ‘censor‘ krijgt, dat hij of zij alleen kijkt naar de status van degene die een zeker middel aanprijst, en als de medische kennis niet blijkt uit een fraaie titel van een aangereikte ‘shortlist‘ van bevriende bedrijven en instellingen, dat die met macht beklede ‘censor‘ er dan een streep door zet. Maar het ‘European Journal of Medical and Health Sciences‘ blinderen onderstreept slechts hoe slecht we dit geregeld hebben. Ook dit, mag je inmiddels wel zeggen, want wat gaat er nog goed?
Zeker, het is koren op de molen van de ‘Complot-Denkers‘, en geef hen eens ongelijk? Waar ik het wijt aan overijverige, ontoereikend opgeleide ‘censors‘, kun je ook stellen dat die ‘censors‘ exact weten wat ze doen. Dat ze ‘belangen‘ hebben in de ‘vaccin-markt‘ en zo’n spotgoedkope, bewezen alternatief van de markt willen drukken ten bate van hun peperdure ‘Moderna‘ en ‘Pfizer‘ producten, die drijven op miljarden belastinggeld. Of, nog één stap verder, dat het inderdaad een ‘programma‘ is dat weinig met ‘Covid‘ of ‘vaccinatie‘ te maken heeft. Wat denkt u? Ben ik te mild in mijn oordeel? Geef ik al die blunderende bestuurders en stoethaspelende multinationals teveel krediet? Wordt het voor mij al tijd om op mijn tellen te gaan passen? Ik mag toch hopen dat we ons verstand niet helemáál kwijtraken?
