‘Ketters‘ waren mensen die tegen het dogma van de kerk, of dominante geloofsgemeenschap ingingen. We herinneren ons Baruch Spinoza, Leonardo da Vinci, Galileo Galilei, maar alleen al de, ongetwijfeld onvolkomen lijst met relatief onbekende mensen die als ‘Vijand van de Kerk‘ eindigden op de brandstapel, of als ‘Heksen/Tovenaars‘ om het leven werden gebracht, geeft wel aan dat de ‘Kerk‘ er veel aan was gelegen om de ‘Consensus‘ te vuur en te zwaard te verdedigen.
Omdat de term ‘Ketter‘ door de ontkerkelijking eerder een ‘Geuzennaam‘ is geworden, was er behoefte aan een nieuw etiket, en dat werd in het Nederlandse taalbereik de ‘Wappie‘. Iemand die zich afkeert van de ‘Consensus‘, en zich daardoor buiten de ‘Gemeenschap‘ van ‘Gelovige Zielen‘ plaatst. Het is belangrijk om je te realiseren dat de ‘Ketters‘ van weleer helemaal geen herkenbare groep vormden, en dat er binnen de ‘Consensus‘ altijd wel sprake was van een ‘richtingenstrijd‘, waardoor de ‘Consensus‘ ook nooit een eenheid was.
Onder de ‘Ketters‘ en ‘Heksen/Tovenaars‘ uit die tijd ongetwijfeld ook velen die ze ‘Zagen Vliegen‘. Zoals er onder de ‘Wappies‘ ook mensen zijn die je niet met goed fatsoen kunt karakteriseren als ‘Snappies‘, als je meent dat het dogma van de ‘Consensus‘ wel wat tegenstand kan gebruiken. De wrede repressie van de ‘Kerk‘, élke ‘Kerk‘, élke religie, élke dogmatisch beleden ‘Consensus‘, dwong de critici ‘ondergronds‘. En ofschoon er soms geweld werd gebruikt door ‘Ketters‘ die ‘ondergronds‘ gingen, wonnen zij, of hun opvolgers in de tijd, doorgaans de titanenstrijd omdat op enig moment het ‘Kwartje‘ viel dat het dogma lariekoek was. Onzin met een verlengsnoer. Een intellectuele, én fysieke gevangenis. De aarde wás niet plat, en de zon draaide niet om de aarde, maar andersom.
De afgelopen maanden heb ik getracht duidelijk te maken waarom het ‘Consensus Denken‘, dat culmineert in ‘Consensus Handelen‘, mensonterend, en levensgevaarlijk is. Met verwijzing naar literatuur van schrijvers en onderzoekers die getracht hebben te ontrafelen hoe de mens zo diep kon zinken. Rob Unz brengt in een artikel over de herkomst van het ‘Covid Virus‘ in herinnering dat Orwell de term ‘Crimestop‘ bezigde voor ‘gecultiveerde domheid‘. Een ‘beschermende domheid‘. Een ‘aangeleerde domheid‘. Het is een artikel naar mijn hart, waar Rob Unz zich gretig toont om alle hypotheses met betrekking tot die vraag, waar komt ‘Covid‘ vandaan, te onderzoeken, inclusief hypotheses die indruisen tegen het scenario dat hij zelf ontwikkelde. Hij werpt zich niet op als scheidsrechter, en hij betrekt de stellingen niet om zijn eigen dogma te verdedigen, want hij heeft geen dogmatisch beleden standpunt. En zo hoort het in de journalistiek.
Juist omdat zijn benadering verder gaat dan ‘hoor-en-wederhoor‘ binnen het door de ‘Consensus‘ bepaalde kader, is hij een ‘Ketter‘. Hij conformeert zich niet aan de ‘richtingenstrijd‘ binnen de ‘Consensus‘, maar hij gebruikt zijn verstand. Hij hééft niet gelijk, maar hij wil weten wie er gelijk heeft. Tegelijk, en dat is voor mij ook zo belangrijk, zoekt hij geen aansluiting bij andere ‘Ketters‘ om een ‘tegenmacht‘ te vormen. Hij loopt niet te leuren met ‘Geloofsbrieven‘. Het komt zelfs niet bij hem op om tegen mensen die het niet met hem eens zijn, en hem attenderen op contraire publicaties te zeggen: ‘Dat lees ik niet!‘
In NRC zag ik een artikel voorbijkomen waarin een lans werd gebroken voor het uittrekken van meer tijd voor ‘flauwekul‘, bij wijze van ‘therapie‘ in deze spannende tijd. En ik dacht bij mijzelf: ‘Dat zou je wel willen!‘ Om mijzelf daarop meteen te corrigeren, omdat ik er toch vanuit moet gaan dat de auteur, Gijsbert van Es, de ‘Beste Bedoelingen‘ heeft. Dat hij niet in een ‘Groot Complot‘ zit om iedereen te helpen de wereld van ‘Crimestop‘ te betreden, en zich ‘Stupidity‘ (binnen de matrix van Cipolla) eigen te maken. Nee, hij wil zijn medemens binnen de ‘Consensus‘ helpen. Onbaatzuchtig, zelfs al ‘werkt‘ hij in die branche als ‘Redacteur Leven‘ van die krant. ‘Why so Serious’?
Nou, ik kan wel wat redenen bedenken waarom we nu juist níet moeten verslappen. Maar als je daar zelf aangeleerd blind voor bent, hoe ga je dat dan ooit zien? Dat is hier toch de uitdaging, en ik heb er zelf ook niet direct een antwoord op. Als de kersverse ‘Groene‘ minister van buitenlandse zaken van Duitsland een streep zet door ‘Nordstream II’, dan maakt ze daarmee de kans op een ‘energie-infarct‘ in haar eigen land, en de rest van Europa, wel héél erg groot. En dan kunnen we, conform de ideeën van van Es, in supermarkten wel ‘kletskassa’s‘ hebben ingericht, en op het werk ‘kletscollega’s‘ hebben aangenomen, en op scholen ruimte hebben gemaakt voor ‘kletsklassen‘, om de leerlingen wat ontspanning te bieden na het gezemel over ‘Gendervraagstukken‘, en de ‘Klimaatindoctrinatie‘, aangevuld met een les ‘Laatste Instructies uit Den Haag aangaande Covid-gedragsregels‘, maar ik heb zelf toch het idee dat we daar niet echt wijzer van worden, en zo het noodlot over ons afroepen.
Sterker nog, het ‘geklets‘ in NRC, in de ‘praatprogramma’s‘, in boeken vol speculatieve scenario’s die geen enkel raakvlak hebben met de realiteit, maakt ons ziek. Het vult ons hoofd met fictie en lariekoek, waardoor het ‘Kwartje‘ niet eens meer kán vallen. De ‘weeffout‘ die ik zie, is dat we niet op tijd begrepen hebben dat een samenleving die het kan stellen zonder de mens als ‘werkezel‘, grote behoefte heeft aan meer aandacht voor kwaliteit en efficiëntie op het niveau van ons denken. Niet minder, zoals van Es propageert, en de krant waarvoor hij ‘werkt‘ ook uitstraalt. Meer ‘rekenen‘, ‘taal‘, ‘natuurkunde‘, ‘scheikunde‘, ‘algemene kennis‘, en de discipline van ‘afzien‘ om je droom te bereiken.
Na het succes van Max Verstappen verstomde heel even de ‘kritiek‘ waar ze in de ‘kletsbeweging‘ patent op hebben, maar de messen worden al geslepen. Dat betreft niet alleen de ‘Formule 1‘ als een activiteit die in strijd is met de orthodoxie binnen de ‘Consensus‘, maar daarnaast is er al de kritiek op zijn relaties, met zijn ‘overspelige‘ vriendin, en zijn ‘dominante vader‘, en Max zelf, die absolute ‘toewijding‘ verwacht van het hele team, zodat er geen tijd is voor de ‘kletscollega’s‘. De tragiek is daarbij dat je niet gewoon als ‘Ketter‘ alle ‘kritiek‘ als nutteloos, ongeïnformeerd gezemel terzijde kunt schuiven, en gewoon doen waar je goed in bent, en plezier in hebt. Nee, je moet en zal reageren op het ‘geklets‘, anders eindig je op de brandstapel. Elke kans die ze de ‘kletskousen‘ krijgen om je het plezier in het leven af te nemen, grijpen ze met beide handen aan.
Om mijn eigen positie hierin te verduidelijken: Ik ben geen ‘Max-fan‘, maar een liefhebber van ‘de sport‘ om de sport, van de wetenschap om de wetenschap, van de film om de film, en van de muziek om de muziek, van de journalistiek om de journalistiek. De toppers inspireren mij, evenals de (relatieve) mislukkelingen die echter alles hebben gedaan om hun droom te verwezenlijken. Wat voor mij een afknapper is, is de topper die geen oog heeft voor het ‘team‘ dat hem of haar heeft gebracht wat hij of zij hoopte te bereiken, en waar het helemaal mis gaat, is waar de ‘topper‘ zijn of haar positie heeft te danken aan ‘positieve discriminatie‘, ‘diploma-inflatie‘, en ‘gelijke kansen‘ op het niveau van het eindresultaat, waar we bewonderend staan te kijken naar ‘ingeblikte stront‘. Dus ik kijk niet naar ‘Max‘, of naar ‘Ajax‘, of het ‘Nederlands Elftal‘, of een favoriete filmheld of musicus, maar naar de inspirerende mensen die gedreven unieke prestaties neerzetten. En dan is Max Verstappen een klasse apart. De politieke, op macht beluste intrigant zegt dan: ‘Maar wat nou als hij volledig ‘gevaccineerd’ is?‘ En dan zeg ik: ‘Ben jij wel helemaal goed bij je hoofd?‘ Ketters hoeven niet op dezelfde pagina van de agenda te zitten om elkaar te respecteren. Liever niet. Dan blijft er tenminste nog serieuze gespreksstof over, en verzandt het niet in ‘geklets‘.