Een opiniestuk gepubliceerd door het WEF prijst hoe “miljarden” mensen zich hielden aan de “beperkingen” die waren opgelegd als gevolg van de lockdown, wat suggereert dat ze hetzelfde zouden doen onder het mom van het verminderen van de CO2-uitstoot.
Het artikel van de WEF is getiteld ‘My Carbon’: An approach for inclusive and sustainable cities’ en is geschreven door Mridul Kaushik, Mission Director, Smart Cities Mission, Ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Zaken van India.
Het onderwerp van het stuk is hoe je mensen kunt overtuigen om “persoonlijke koolstoftoeslagprogramma’s” aan te nemen, aangezien dergelijke regelingen tot nu toe grotendeels niet succesvol zijn geweest.
Kaushik merkt echter op dat verbeteringen in tracking- en bewakingstechnologie helpen om “politieke weerstand” tegen dergelijke programma’s te overwinnen.
Kaushik schrijft dat “COVID-19 de test van sociale verantwoordelijkheid was”, prijst Kaushik hoe “een enorm aantal onvoorstelbare beperkingen voor de volksgezondheid werden aangenomen door miljarden burgers over de hele wereld.”
“Er waren wereldwijd talloze voorbeelden van het handhaven van sociale afstand, het dragen van maskers, massale vaccinaties en het accepteren van toepassingen voor het traceren van contacten voor de volksgezondheid, wat de kern van individuele sociale verantwoordelijkheid aantoonde”, voegt hij eraan toe.
WEF roadmap. They justify surveillance state, relay covid with blame on people and pseudo deductions like climate to produce political economical turmoil and take over https://t.co/FWO5RkQSh3 pic.twitter.com/nplwGIKh97
— Fomocap (@fomocapdao) September 15, 2022
Door te citeren hoe zoveel mensen zich hielden aan de lockdown-mandaten, ondanks overweldigend bewijs van de schadelijke gevolgen die dergelijke beperkingen hadden voor de samenleving, impliceert Kaushik dat ze zich op een vergelijkbare onderdanige manier zouden gedragen op andere gebieden van het leven.
Een dergelijke conformiteit zou worden aangemoedigd via technologie, waaronder kunstmatige intelligentie, digitalisering en ‘smart home’-apparaten, stelt Kaushik.
Het artikel roept vervolgens op tot een rantsoeneringsschema voor koolstofemissies in sociale kredietstijl dat “individueel advies zou geven over koolstofarme en ethische keuzes voor de consumptie van producten en diensten.”
Er zouden ook nieuwe sociale normen worden gecreëerd om te definiëren wat “een eerlijk aandeel” van persoonlijke emissies vertegenwoordigt, en om “aanvaardbare niveaus” van persoonlijke emissies te bepalen.
We hebben eerder gedocumenteerd hoe technocraten “verplichte” persoonlijke koolstofrechten voorbereiden die rantsoenering in elk gebied van je leven zouden introduceren via een app die je reis-, verwarmingskosten en zelfs het voedsel dat je eet zou registreren.
Zoals we in de onderstaande video benadrukken, werken klimaatveranderingsgroepen ook samen met televisieproducenten om berichten over het broeikaseffect en koolstofemissies in shows op te nemen.