We kunnen het werk niet aan.

Werk teveel en genoeg. Anderhalve maand geleden stuurde ik een ‘zeilmaker‘ een mail, waarin ik vroeg of ze voldoende productieruimte hadden om vóór half juni een ‘tarp‘ te maken, waarbij ik een schets gaf van een trapeziumvormig doek, met een ‘wijde‘ zoom op de randen voor een eenvoudig ‘frame‘ van losse PVC of aluminium buizen dat ze niet hoefden te leveren, omdat ik die ook zelf wel op maat kan zagen.

En een versterkte ‘nok‘ op een aangegeven plek, voor een centrale paal, en ‘D‘-ringen op zeven plaatsen langs de zoom, vast te zetten met band, in ‘V-vorm‘ gestikt, inplaats van ‘ogen‘, om uitscheuren te voorkomen.

Om een lang verhaal kort te maken, kreeg ik afgelopen week een telefoontje dat ze dat helaas niet konden maken. Daarvóór had ik via de mail, telefonisch en aan de balie verschillende malen contact gehad. Ik had een tekening overlegd met de precieze maten, inclusief opgemeten hoekmaten, en om het verder te vereenvoudigen alle ‘opties‘ (zoals een opengewerkte ‘nok‘ die je ook bij grote parasols ziet, om lucht onder het zeil te kunnen laten ontsnappen, en tunnels voor extra buizen naar de nok) laten vallen.

Het product dat overbleef kan ik zelf snijden/knippen, en naaien, en het had mij minder tijd gekost dan al het ‘gelul‘ en de tijd die de ‘zeilmaker‘ heeft besteed aan het ‘beoordelen‘ en ‘bespreken‘. Ik heb nu dan ook ‘on-line‘ een doek besteld, en ‘D‘-ringen, band en een handig naaimachientje, en bij de ‘Action‘ voor twee Euro een textielschaar, en ik maak mij geen illusies over de levensduur, maar tot de tijd dat iedereen weer teruggekeerd is op aarde als gevolg van de komende ‘crash‘ houdt dat stukje huisvlijt het vast wel vol.

Geen gekwalificeerd personeel

In NRC stond, ironisch genoeg, een artikel over een ‘zeilmaker‘ die het werk ook niet aankon, maar dan omdat hij geen gekwalificeerd personeel kan vinden, omdat jonge mensen liever op ‘YouTube‘ hun geld verdienen. Ik kan niet beoordelen of al die mensen waar ik contact mee had bij ‘mijn‘ zeilmaker gekwalificeerd zijn, of niet, maar ik heb mijn twijfels.

Ze ‘werken‘ daar echter wel. Wat maakt dat ze niet kunnen leveren kan ik niet beoordelen. Maar mijn observaties voeden bij mij het idee dat er veel tijd gaat zitten in activiteiten die weinig of niets van doen hebben met het produceren van ‘dekzeilen‘ en andere producten waarmee ze adverteren. Want het is een groot bedrijf, dat aan de weg timmert, en ‘budget‘ heeft voor advertenties op het internet, maar toevallig gevestigd is in mijn woonplaats.

In het verleden was ik daar ook klant, toen ze nog niet zo groot waren. Maar ze hadden al wel de ambitie. Uit de ‘opvang‘ voor vluchtelingen hadden ze een Iraakse man opgedoken die kon maken wat zijn ogen zagen. Nu hebben ze computerprogramma’s, bergen wet- en regelgeving die bepalen welke mensen ‘een kans‘ moeten krijgen, ook als ze ‘thuis‘ willen werken, of op uren dat het hen schikt, rekening houdend met de ‘opvang‘ voor hun kinderen, en lukt het niet meer om een ‘pannenlap‘ te maken.

Kennissen kregen gisteren de schrik van hun leven, omdat hun auto voor de deur gestolen was. Ze belden de politie, deden formeel aangifte, en gaven door wat de laatste ‘geolocatie‘ van hun auto was volgens de ‘App‘ die ze op hun telefoon hebben staan, en die de data krijgt van de navigatiecomputer in de auto. Een moderne extra in de strijd tegen autodiefstal. Ergens in Amsterdam. Wat later op de dag zijn ze zelf met de auto van vrienden naar die plek gereden, en jawel, daar stond hij.

Inmiddels met een Belgisch kenteken, en niet meer reagerend op de ‘contactloze‘ sleutel. Het had de gealarmeerde politie blijkbaar nog niet behaagd om zelf even ter plaatse een kijkje te gaan nemen. Nadat de eigenaar de aandacht had getrokken van een ‘wijkagent‘ die langs kwam fietsen, ging het snel, en nu hebben ze hun auto weer terug.

Blijkbaar kon de recherche het werk niet aan, waardoor ze bij de eerste melding niet in de gelegenheid waren om even te gaan kijken. Wellicht druk met de presentatie van een ‘rapport‘ over het toegenomen aantal klachten over ‘discriminatie‘ (met uitzondering van ‘positieve‘)?

Maar als die auto gewoon weg was gebleven, was dat natuurlijk ook weer een geweldige opsteker geweest voor de economie, en hadden allerlei mensen ‘werk‘ gehad die nu met lege handen achterblijven door die assertieve kennis. Bij de politie, waar de ‘statistiekenvullers‘ weer ‘werk‘ hadden gehad. Wat de ‘rapportschrijvers‘ ook weer aan ‘werk‘ had geholpen. ‘Journalisten‘ hadden ‘werk‘ gehad aan de publicatie in hun krant van een artikel over het ‘rapport‘.

Geconsulteerde ‘experts‘ die hun licht hadden mogen laten schijnen over de betekenis van de ‘conclusies‘ in dat ‘rapport‘ hadden een ‘gig‘ gehad. Er was ‘budget‘ vrijgemaakt voor meer ‘politie‘, wat een stroperig proces is waar heel veel mensen ‘werk‘ door hebben. Bij de verzekeraar hadden mensen ‘werk‘ gehad. En bij de ‘dealer‘ die een nieuwe auto had kunnen leveren. Mensen in België hadden ‘werk‘ gehad aan het ‘witwassen‘ van die auto en de verkoop.

Bij de ‘Dames‘ van ‘GoedeMorgenNederland‘ was mijn favoriete televisiegeneraal, Mart de Kruif te gast, die weer druk was met verse rook blazen voor zijn ‘Rookgordijn‘ over de strijd in Oekraïne, bijgestaan door Jean Dohmen van het ‘Financieel Dagblad‘, die weer een hele hoop onzin reutelde over de economie. De leiding had een presentatrice die op enig moment erkende dat het haar allemaal boven de pet ging, maar ze had tenminste ‘werk‘. Ze hebben allemaal ‘werk‘.

De generaal versterkt bij elk optreden mijn gevoel dat we moeten hopen nooit in een oorlog met de Russen verzeild te raken, want dat wordt een slachting. En het valt te hopen dat niemand op beleidsniveau zich iets aantrekt van wat het ‘FD‘ en aanpalende ‘hotdogs-for-brains‘ commentatoren ons te melden hebben, want dan is het land nóg sneller failliet. En het gaat al knap snel!

Werk

De voorzitter van de ‘Jonge Klimaatbeweging‘ heeft ook ‘werk‘. Ze schrijft onder andere ingezonden stukken naar de kranten, waarin ze eist dat er een einde wordt gemaakt aan de ‘subsidie‘ voor ‘Grootvervuilers‘. Dan heeft ze het niet over subsidie, maar over investeringen van bedrijven, die producten maken waar vraag naar is. Het illustreert vooral dat mensen met ‘werk‘ dat niet zou bestaan zonder subsidie denken dat het normaal is dat iemand die geen belang heeft bij jouw product de rekeningen betaalt.

In het geval van ‘NGO’s‘ is het niet zelden een waterval die ‘ergens‘ begint bij de Centrale Bank, en dan via een groot aantal tussenstappen als ‘donaties‘ of keiharde subsidie in de kas van zo’n leuterfabriek terechtkomt. Je kunt bij hen ‘Sprekers‘ bestellen, en ‘Trainingsprogramma’s‘.

Wat mij opvalt is dat meer en meer mensen gewoon weigeren om hun hersenen te gebruiken, en puur op gevoel beslissingen nemen. Ik vermoed dat niet veel bezoekers van dit blog de tijd hebben vrijgemaakt om het artikel te lezen waar ik gisteren naar verwees via een link dat gaat over het Plan. Hoe hartritmes en hersenactiviteit via draagbare ‘gadgets‘ gesynchroniseerd kunnen worden, aangesloten op krachtige computers, om zo ons bewustzijn naar het volgende niveau te brengen.

Elk van ons als een ‘node‘ in een mondiaal bewustzijn. En dat extreem invloedrijke, en extreem rijke ondernemingen en individuen daar al enige decennia ‘werk‘ aan hebben. Met ‘gadgets‘ die ze reeds verkopen, en ‘Apps‘ die ‘data‘ vergaren, waardoor eenieder van ons gaat functioneren als een ‘bron‘ of ‘toepassing‘. Vergelijkbaar met ‘The Internet of Things‘, waarbij wij de ‘Things‘ zijn. Zelf heb ik geen ‘wearable‘ die mijn hartslag meet, en al die andere gegevens over mijn fysieke conditie verzameld waar zoveel mensen verslaafd aan zijn.

Ik gebruik mijn telefoon om te bellen, en vaak ligt hij thuis langzaam leeg te lopen op mijn bureau. Bepaalde ‘Complot-denkers‘ menen dat de ‘vaccins‘ microscopische deeltjes bevatten die ervoor zorgen dat je een ‘Mac-adres‘ krijgt, wat de ‘Fact-Checkers‘ weer volop ‘werk‘ verschafte om te beargumenteren dat het onwaar is.

Het enige wat ik weet, is dat als een ‘zeilmaker‘ geen ‘pannenlap‘ kan maken, de politie geen gestolen auto op kan sporen al geef je ze de lokatie, een generaal rookgordijnen optrekt over het verloop van een militair treffen.

Een journalist die schrijft voor een economische publicatie geen verstand heeft van economie, en een gesubsidieerde kletskous het verschil niet kent tussen subsidie en investeren, en meer en meer mensen onbereikbaar zijn voor logische argumenten als concurrent voor wat je gevoel je ingeeft, terwijl er mensen rondlopen die serieus van plan zijn om ons op te laten gaan in een ‘mondiaal bewustzijn‘ dat ons individuele bewustzijn dient te vervangen, als een ‘Upgrade‘, de kloof tussen mij en dat waar u naartoe onderweg bent snel groter wordt.

Ik erken eerlijk dat ik er geen heil in zie. Het mag ‘werk‘ opleveren, maar in mijn wereld was ‘werk‘ een middel, en geen doel. En ik kijk niet uit naar een toekomst waarin levende wezens die geen ‘werk‘ meer hebben worden getermineerd, omdat ze een last zijn voor de economie, na een productief leven waarin ze prachtige dingen maakten, conform de wensen van de klant,  oorlogen wonnen inplaats van ze te verliezen, en wat gestolen was terugbrachten en de dieven inrekenden.